
Άνοιξη είναι η παιδική ηλικία του έτους. -Alfred Tennyson
Στις 20 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία.
Έρχεται η Άνοιξη! Και νομίζω την έχουμε ανάγκη!
Στις τόσο σκοτεινές μέρες που ζούμε, χρειαζόμαστε περισσότερο το φως!
Να μας δίνει ελπίδα και να μας θυμίζει να χαιρόμαστε τη ζωή. Ακόμα και αν ακόμα είμαστε περιορισμένοι και σε πλαίσια εγκλεισμού.
Στις 20 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας!
Η πανδημία, μας έφερε αντιμέτωπους με πολλά πρωτόγνωρα.
Μας έφερε όμως αντιμέτωπους και με την ίδια μας τη ζωή.
Ξαφνικά, βρέθηκε κόσμος -με δυσάρεστη αφορμή το δέχομαι- απέναντι στο ερώτημα “και τώρα τι κάνουμε;”.
Γιατί απομακρύνθηκε από τον έντονο ρυθμό ζωής του και δεν ήξερε τι να κάνει. Και είναι τρομερό αν το σκεφτείς αυτό.
Βρέθηκαν γονείς να αναρωτιούνται τι να κάνουν τα παιδιά τόσες ώρες στο σπίτι. Και ναι σαφώς το να μην μπορείς να βγάλεις τα παιδιά έξω, είναι σημαντικό. Δε νομίζω πως ήταν όμως μόνο αυτό. Πιστεύω πως έπαιξε ρόλο ότι δεν είχαν ποτέ ξανά, την ευκαιρία να περάσουν τόσο χρόνο μαζί.
Προφανώς, δε θέλω να σου πω, να παραιτηθούμε όλοι από τις δουλειές και τις υποχρεώσεις μας και να τρέχουμε χαρωποί στα λιβάδια.
Αλλά για σκέψου λίγο, τελικά χαμένοι σε όλον αυτό τον πανικό του “να τα προλάβω όλα”, να τρέξω εδώ – εκεί – παραπέρα, να κάνω όσα περισσότερα μπορώ, απολαμβάνουμε τη στιγμή;
Γιατί, μην κοιτάς που το έχουμε καταλάβει λάθος στον σύγχρονο, εξελιγμένο κόσμο μας! Ο στόχος δεν είναι να αποκτήσουμε δύναμη, χρήματα και όσα περισσότερα υλικά μπορούμε.
Ο στόχος είναι να νιώσουμε όσα πιο πολλά μπορούμε, να γεμίσουμε με όσες εμπειρίες μπορούμε να αποκτήσουμε, να ζήσουμε!
Η ζωή, έχει μια ομορφιά στην απλότητα της. Εμείς όμως την περιπλέκουμε, γιατί έτσι μας έμαθε η κοινωνία.
Με λίγα λόγια, είμαστε ευτυχισμένοι;
Αν αυτή η στιγμή ήταν η τελευταία μας, θα φεύγαμε ικανοποιημένοι;
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως ζήσαμε όπως θέλαμε; Και δεν εννοώ αν εκπληρώσαμε όλους τους (τρελούς μας) στόχους, αλλά αν ζήσαμε με τους δικούς μας όρους.
Αν είμαστε σε θέση, να πούμε με βεβαιότητα πως σεβαστήκαμε τη ζωή μας και δεν την αφήσαμε να προσπεράσει.
Σε έναν κόσμο που υπάρχει η κατάρα του “υπάρχω” αντί του “ζω”, αυτός είναι ένας σοβαρός προβληματισμός.
Ας εστιάσουμε στην ευτυχία και ας τη χαρίσουμε απλόχερα και στους γύρω μας. Ειδικά, σε τόσο δύσκολους καιρούς, αυτό είναι από αναγκαίο, μέχρι επαναστατικό!
Την "καλημέρα" και την καλή σας διάθεση να τη χαρίζετε απλόχερα. Την κακία να την κρατάτε για τον εαυτό σας!
— Marina Tsardakli (@marinatsardakli) March 18, 2021
Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε πως την ευτυχία μας δεν την ορίζει κανένας άνθρωπος. Η ευτυχία μας, είμαστε εμείς. Εμείς τη γεννάμε, εμείς την καθορίζουμε, εμείς τη νιώθουμε.
Είναι καθαρά προσωπική υπόθεση!
Και το ρήμα “καθορίζω” το χρησιμοποιώ, γιατί η ευτυχία βασίζεται στα θέλω μας και σε όσα μας αρέσουν.
Κάποιος πχ. που αρέσκεται στη φωτογραφία, θα νιώσει ευτυχισμένος, βγάζοντας μια ωραία φωτογραφία. Αν εμένα δε μου αρέσει η φωτογραφία σαν χόμπι, δε θα νιώσω το ίδιο.

Λίγες τελευταίες σκέψεις
Και μέσα σε όλη αυτή την κουβέντα για την ευτυχία, περιμένω με χαρά την Άνοιξη.
Είμαι παιδί της Άνοιξης, γεννημένο τον τελευταίο μήνα της και πάντα την περιμένω πως και πως.
Και παρά τα αρνητικά της, όπως για παράδειγμα τις αλλεργίες, λατρεύω τα χρώματα με τα οποία στολίζει την πλάση.
Λατρεύω που η μέρα μεγαλώνει και μου δίνει την ψευδαίσθηση πως έχω χρόνο να ζήσω κάτι περισσότερο.
Αγαπώ που τα χρώματα της φύσης, ανοίγουν την γκαρνταρόμπα μας, πετούν τα σκούρα και δίνουν έμφαση στο “παλ” και το “ανοιχτό”.
Βέβαια, η Άνοιξη σε κάνει να θες να μείνεις συνέχεια εκτός σπιτιού, να χαζεύεις τα άνθη και τα χρώματα. Και ακόμα χρειάζεται προσοχή η κατάσταση.
Οπότε, μέχρι να ξεμπερδέψουμε από τον κοροναϊό, ας δείχνουμε τη δέουσα προσοχή.
Να βγαίνουμε μετριασμένα, τηρώντας τα μέτρα ασφαλείας, για να απαλλαγούμε κάποια στιγμή, από αυτόν τον βραχνά και να ζήσουμε τη ζωή μας, με μια ποιότητα. Όπως της αξίζει.
Να είστε καλά, ασφαλείς, να χαμογελάτε και μην ξεχνάτε, να ερωτεύεστε τη ζωή!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Την περιμένω πως και τι την άνοιξη. Αλήθεια όχι μόνο γιατί την αγαπώ σαν εποχή, αλλά γιατί κουράστηκα από τόση σκοτεινιά και παγωνιά.
Όσο για το τι επιδιώκουμε στη ζωή μας νομίζω ότι όλοι επιδιώκουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, χαρούμενοι, υγιείς. Αλλά δεν κυνηγάμε οι περισσότεροι τα πλούτη Μαρίνα μου. Όταν στη δουλειά του καθένα μας συνήθως ο ένας υπάλληλος καλύπτει θέση δυο, όταν σου λέει το αφεντικό θέλω αυτήν την εργασία να την έχεις βγάλει ως μεθαύριο και εσύ ξέρεις ότι χρειάζονται ή κι άλλα χέρια βοηθείας ή υπερωρίες, τότε πώς θα σε δουν τα παιδιά σου; Εγώ πιστεύω ότι οι υποχρεώσεις που μας φορτώνει η κοινωνία είναι περισσότερες από όσες αντέχουμε.
Με το καλό να έλθει το φως στη ζωή μας
Φιλιά πολλά Μαρίνα μου
Εννοείται Αννούλα μου πως δεν κυνηγάμε όλοι τα πλούτη και ζητώ συγνώμη αν άφησα να εννοηθεί αυτό.
Αυτό που ουσιαστικά ήθελα να επικοινωνήσω ήταν το εξής: Τι μας μαθαίνει η κοινωνία; Να πάρουμε μεγάλο σπίτι, να πάρουμε και καινούριο κινητό, να πάρουμε και εξοχικό, να πάρουμε και αμάξι κτλ. Δεν μας μαθαίνει να ζήσουμε τη στιγμή, αλλά στο να δουλεύουμε όσο μπορούμε πιο πολύ, για να αποκτήσουμε όσο μπορούμε περισσότερα.
Όσο γι’ αυτό που αναφέρεις για τη δουλειά, είναι μια μεγάλη και πικρή αλήθεια. Ένας υπάλληλος καλύπτει δυο μη σου πω και τρεις θέσεις και εν τέλει μπορεί να τα ακούει και από πάνω για την παραγωγικότητα του.
Οπότε θα συμφωνήσω στο ότι οι υποχρεώσεις που μας φορτώνει η κοινωνία είναι περισσότερες απ’ όσες αντέχουμε. Γι’ αυτό πολλοί γονείς δεν ήξεραν τι να κάνουν τα παιδιά με τα κλειστά σχολεία. Δεν είναι μόνο ότι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν έξω. Απλά ξαφνικά βρέθηκαν με χρόνο, που κανονικά γέμιζαν οι άπλετες δραστηριότητες των παιδιών, τα δρομολόγια τα δικά τους, η δουλειά κ.α. .
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου.
Να είμαστε καλά, να απολαύσουμε την Άνοιξη.
Σε φιλώ γλυκά. Καλό Σ-κ!
Για ποιο πράμα να μιλήσω, για τα πανέμορφα τραγούδια της παιδικής μου ηλικίας ή για την επίσημη εμφάνιση της Άνοιξης!
Υπάρχει φυσικά τρόπος για να μη φύγει ποτέ η άνοιξη- αναγέννηση από την καρδιά μας, αλλά όταν γύρω σου όλα είναι γκρίζα, θέλει δουλειά για να μη γίνει και το μέσα γκρίζο!
Έτσι, ας ανοίξουμε διάπλατα την καρδούλα μας για να μπει μέσα για τα καλά η Άνοιξη!
ΑΦιλάκια Μαρινάκι, ανοιξιάτικα και μοσχομυριστά!
Πόση αλήθεια κρύβουν οι σκέψεις και τα λόγια σου και πόσο συχνά γυρίζει αυτή η αλήθεια στο μυαλό μου.
Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε και τι μας κάνει ευτυχισμένους; Αν δεν έχουμε την απάντηση και με όσα έχουμε βιώσει τον τελευταίο καιρό, δύσκολα τα πράγματα.
Να ‘σαι καλά Ντένια μου!
Η ύπαρξη της ευτυχίας πρέπει να αποτελεί στόχο μας.
Εύχομαι πάντα να υπάρχει.
Καλό ξημέρωμα. Σε φιλώ γλυκά.
Χαίρομαι που σου αρέσουν τα τραγούδια μαγισσούλα μου και μακάρι να έρθει η Άνοιξη να ομορφύνει οπτικά τη ζωή μας.
Έχεις δίκιο. Θέλει δουλειά το γκρίζο του κόσμου να μην περάσει μέσα μας.
Μακάρι πάντα να τα καταφέρνουμε.
Καλό ξημέρωμα! Σε φιλώ γλυκά
Ναι, ζυγώνει η Άνοιξη επιτέλους Μαρίνα! Δεν ξέρω γιατί αλλά φέτος δεν ένιωσα καλά το χειμώνα. Κυρίως βιολογικά. Αρκετές αλλαγές στον οργανισμό μου με έφεραν μπροστά σε “συμπεριφορές” που δεν τις είχα παλιά. Ίσως να γερνάω πια και αυτό να φαίνεται. Ίσως να είναι κάτι άλλο. Πάντως έχω ανάγκη τη ζεστασιά μπας και με εγκαταλείψει και η υπέρταση που με ταλαιπωρεί.
Το τραγούδι που έβαλες Μαρίνα το λατρεύω, είναι υπέροχο.
Ναι, εμείς διαφεντεύουμε τον εαυτό μας όσον αφορά την ευτυχία.
Όσον αφορά το θέμα της προσοχής ως προς την πανδημία, οφείλουμε να είμαστε πάντα μεθοδικοί και προσεκτικοί.
Καλησπέρα στέλνω Μαρίνα μου. Φιλιά πολλά.
Εύχομαι Γιάννη η Άνοιξη να ‘ναι ευεργετική για εσένα και να στολίσει τα σκηνικά της να τα απολαύσεις στους περιπάτους σου.
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις και τα καλά σου λόγια για τα τραγούδια.
Καλό ξημέρωμα!
Εγώ κι αν δεν είμαι παιδί της Άνοιξης! Μάη γεννήθηκα, Απρίλη παντρεύτηκα, Μάη έγινα μητέρα 2 φορές, Άνοιξη ακούω και ανοίγει η ψυχή μου. Όσο για την ευτυχία.. θα πω ξανά τη φράση που ζωγράφισα στο τοίχο του τροχόσπιτου μας.. η Ευτυχία είναι στιγμές..απλά ζυγίζουν σαν ατελείωτες όταν τις ζούμε.
Να έχεις μια όμορφη Άνοιξη λοιπόν Γεωργία μου!
Τι ωραία η φράση που έχεις ζωγραφίσει στο τροχόσπιτο σας!
Να έχουμε καλό ξημέρωμα. Σε φιλώ
“Όταν βρίσκομαι σε κάποια παρέα και αποφασίζω να προκαλέσω, κάνοντας μια από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις που υπάρχουν, όλοι λένε: “Είμαι ευτυχισμένος.”
Συνεχίζω: “Ναι, αλλά δεν θέλεις περισσότερο. Δεν θες να συνεχίζεις να αναπτύσσεσαι;” Και όλοι απαντούν, “Φυσικά”
Επιμένω: “Τότε δεν είσαι ευτυχισμένος.” Όλοι αλλάζουν θέμα.
Από τη (λατρεμένη) Μάγισσα του Πορτομπέλο (Coehlo)
Χαρούμενη Άνοιξη Μαρινάκι μου γλυκό ♥
Τροφή για σκέψη και προβληματισμό!
Χαρούμενη Άνοιξη Αριστάκι μου!
Καλό ξημέρωμα να έχουμε
Αγαπημένη εποχή παρα τις αλλεργίες και τη γυρη που κάνει το άσθμα μου να τρελαίνεται.
Αντε να έρθει και το καλοκαίρι!
Μα ναι… οι αλλεργίες! Τι δύσκολο πράγμα!
Το καλοκαίρι δεν είναι η αγαπημένη μου εποχή.
Αλλά το περιμένουμε φέτος για πολλούς λόγους.
Σε φιλώ γλυκά! Καλό ξημέρωμα
Μαρινάκι μου πάντα η Ανοιξη έχει αυτήν την μαγεία να μας κάνει πιο χαρούμενους με τον ερχομό της εξ ου και η πιο αγαπημένη εποχή των περισσότερων ανθρώπων…
Σίγουρη είμαι ότι μετά το πέρασμα της πανδημίας θα έχουμε αλλάξει προτεραιότητες στις ζωές μας και την έννοια της ευτυχίας, θα την μετράμε αλλιώς !!
Καλή Ανοιξη …Απόλαυσε τη λοιπόν μικρή μου φιλιααα!!
Μακάρι να την απολαύσουμε όλοι Σμαραγδένια μου και να έρθουν μέρες χαρούμενες και ελεύθερες!
Καλό ξημέρωμα! Σε φιλώ γλυκά