Αναμνήσεις μιας ζωής (οικογένεια)

Αναμνήσεις μιας ζωής

Ήθελα πολύ να συμμετάσχω στο Family Stories της Αριστέας μας, αλλά δεν ήξερα συγκεκριμένα τι ήθελα να γράψω! Ύστερα άνοιξα το φάκελο στον υπολογιστή που φυλάω όλες τις φωτογραφίες και όταν τις είδα, όταν έπαιξα λίγο με τις μνήμες, ήξερα τι ήθελα να γράψω.Αν και μοναχοπαίδι, πάντα στις σημαντικές μου στιγμές είχα ανθρώπους δίπλα μου. Με την οικογένεια του αδελφού της μητέρας μου, είχαμε πάντα στενές σχέσεις. Οπότε τα τέσσερα ξαδέρφια μου, ήταν από τότε που μπορώ να με θυμηθώ, μέσα σε κάθε περίσταση της ζωής μου. Από μικρή, οι γονείς μου μεταξύ άλλων μου έμαθαν:

Δεν υπάρχει μέρα που να είναι μικρή και να μην της αξίζει να τη ζεις, αλλά ειδικά τις μεγάλες πρέπει να τις ζεις λιγάκι περισσότερο. Και ποιες είναι οι μεγάλες μέρες; Η πρώτη μέρα σε κάτι καινούριο, η αρχή του μήνα, γενέθλια, γιορτές, επιτυχίες, επέτειοι, Χριστούγεννα, Πάσχα.

Πάντα θυμάμαι τα πάρτι μου στα γενέθλια ή την γιορτή μου, γεμάτα:

• από φωνές των φίλων μου,
• αγάπη συγγενών,
• δώρα,
• φαγητά.

Και πάντα τη μαμά να μού μαθαίνει: “δεν έχει σημασία τι  δώρα θα σου φέρουν, εσύ θα αγκαλιάσεις τον φίλο/τη θεία/τη νονά/το ξάδερφο και θα τους ευχαριστήσεις που σε σκέφτηκαν. Γιατί, σημασία έχει που ήρθαν να σου ευχηθούν, όχι που σου έφεραν δώρα”.

Και κάπως έτσι μου πέρναγε η μητέρα μου, πάντα μηνύματα και αξίες.

Θυμάμαι κάθε τέλος του μήνα, τη μαμά να διατάζει σχεδόν, όταν ξημερώσει η μέρα να μην ακούσει γκρίνιες και μη δει νεύρα, για να ξεκινήσει ο μήνας θετικά. Θυμάμαι να θεωρεί must για κάθε πρωτομηνιά, να υπάρχει γλυκό στο σπίτι για να γλυκάνει τις μέρες που θα ‘ρθουν.

Θυμάμαι τόσα Χριστούγεννα , Πρωτοχρονιές και Πάσχα, που γέμιζα με δώρα που πάντα ήθελα να ανοίξω πριν την “επιτρεπόμενη μέρα”. Θυμάμαι το σπίτι να γεμίζει με μυρωδιές από τα γλυκά ή τα κουλούρια και χρώματα από τους στολισμούς. Θυμάμαι που ετοίμαζα από τη μέρα που έκλεινε το σχολείο τι θα φορέσω για να είμαι όμορφη στις φωτογραφίες που θα έβγαζα με τους θείους και τα ξαδέρφια μου.

Θυμάμαι φίλους να με ρωτάνε, γιατί ακολουθώ τους γονείς μου σε γάμους, βαφτίσια και άλλες οικογενειακές μαζώξεις.

Η μητέρα μου, φρόντισε από μικρή να με μάθει μεταξύ άλλων δύο πράγματα: το πρώτο ήταν τα μανιάτικα έθιμα και το δεύτερο το να αγαπώ την έννοια της οικογένειας. Μου εξηγούσε πως έχω θείους και ξαδέρφια που δεν μπορούσα να βλέπω συνέχεια, γιατί είχαν καθημερινές υποχρεώσεις και αυτές οι μαζώξεις θα ήταν μια καλή ευκαιρία να τους δω και να τους χαρώ. Και ποτέ δεν πιέστηκα. Δεν το έκανα, γιατί μου το “επέβαλαν” οι γονείς μου. Χαιρόμουν να είμαι μάρτυρας σε όμορφες στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα.

Έπειτα ήταν οι απόκριες, που συνήθως κάναμε πάρτι μασκέ στο σπίτι και έρχονταν τα ξαδέρφια μου ντυμένα και κάναμε χαβαλέ. Και ύστερα μεγάλωσα και βάφτισα το παιδί της καλύτερης μου φίλης και απέκτησα τη βαφτιστηρούλα μου, που απλά τη λατρεύω και κάπως έτσι η οικογένεια μου μεγάλωσε κατά τρία άτομα. Και τα ξαδέρφια μου παντρεύτηκαν και απέκτησα ανίψια και μεγάλωσε κι άλλο η οικογένεια. Τώρα περιμένω την στιγμή που θα κάνω και εγώ τις δικές μου προσθήκες στην οικογένεια μας.

Αν σταθώ και βάλω τα 26 μου χρόνια απέναντι μου…

Έχω τόσες και τόσες στιγμές που θα μπορούσα να απαριθμήσω. Τόσες φωτογραφίες να μαρτυρούν τι έχω ζήσει με τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Τόσες ιστορίες που μπορώ να διηγηθώ με επικές ατάκες, αστείες καταστάσεις, απίστευτες γκριμάτσες. Πάντα οι στιγμές μου, ήταν και είναι γεμάτες και ευγνωμονώ τον Θεό για αυτό. Και του ζητώ να ευλογήσει και εμένα και τους δικούς μου ανθρώπους με υγεία. Έτσι, ώστε να έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε κι άλλες στιγμές. Να φτιάξουμε μαζί και άλλες ιστορίες! Περισσότερες αναμνήσεις.

Και μαζί με τον Θεό, ευγνωμονώ και τους γονείς μου, που μου έμαθαν πόσο σημαντική είναι η οικογένεια.

Πόσο σημαντικό είναι να ζεις τις μεγάλες σου στιγμές. Πόσο σημαντικό είναι να ψάχνεις ευκαιρίες για να χαρείς ακόμα και τις πιο απλές ημέρες. Γιατί όταν οι άλλοι τις αντιμετωπίζουν ως “μια μέρα ακόμα”, εσύ έχεις βρει έναν λόγο για να χαρείς και να χαμογελάσεις στα μικρά και στα ασήμαντα σημαντικά!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!

Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.