Marina Tsardakli 
Αυτή είναι μια ερώτηση, που σίγουρα, έχει περάσει από το μυαλό, πολλών ανθρώπων. Πολλές φορές, έχουμε αναρωτηθεί, βρισκόμενοι μπροστά σε μια δυσάρεστη συμπεριφορά: τώρα τι κάνω;
Η αλήθεια είναι όμως, πως δεν είμαι σίγουρη, ότι μπορεί να δοθεί μόνο μία απάντηση. Κι αυτό γιατί, η απάντηση, εξαρτάται από κάποιες παραμέτρους, όπως:
- η ψυχοσύνθεση του ατόμου,
- τα όρια του,
- οι στόχοι του,
- η σχέση με τον εαυτό του.
Ξέρεις τα όρια και τους στόχους σου;
Γιατί, ανάλογα με αυτά θα πρέπει να προσδιορίζεις την αντίδραση σου. Μόνο εσύ ξέρεις, που βάζεις την γραμμή για να πεις : “μέχρι εδώ, παρακάτω δεν πάει!”. Επίσης, μόνο εσύ ξέρεις, πού βαδίζεις και τι ζητάς. Και σύμφωνα με την κατεύθυνση, που θέλεις να δώσεις στη ζωή σου, θα πρέπει και να αποφασίσεις ποιες συμπεριφορές θα ανεχτείς και ποιες όχι.
Από εκεί και πέρα, είναι εξίσου σημαντικό με τα παραπάνω το να σεβαστείς τα όρια που θα θέσεις! Γιατί, αν ποτέ δεν σέβεσαι τα όρια σου, δεν έχει εξαρχής νόημα, να τα θέσεις.
Η σχέση με τον εαυτό σου, θα θεσπίσει τους “νόμους”.
Όλα αρχίζουν και τελειώνουν από μας. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό, τόσο πιο εύκολα θα γίνουν όλα. Ανάλογα λοιπόν, με το πόσο καλά γνωρίζουμε τα θέλω μας και τα προαναφερθέντα όρια μας, τόσο πιο εύκολα θα προσδιορίσουμε τι στάση πρέπει να κρατάμε απέναντι σε όσα μας προβληματίζουν, εν προκειμένω αρνητικές συμπεριφορές.
Τι κάνω εγώ;
Εγώ λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψιν, όλα τα παραπάνω, πλέον προσπερνώ. Όχι συμπεριφορές. Ανθρώπους! Γιατί στα αλήθεια, όταν λένε ότι η ζωή είναι μικρή, το εννοούν. Κι εγώ δεν θέλω να επιτρέπω στις στιγμές μου να “μαυρίζουν” από συμπεριφορές που επανειλημμένως με γεμίζουν με αρνητικά συναισθήματα!
Δεν θέλω να βλέπω τη ψυχή μου να βαραίνει, είτε από παράπονο, είτε από θυμό. Θέλω να νιώθω ανάλαφρη, χαρούμενη και δυνατή. Κι επειδή ξέρω, ότι υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή που θα με στεναχωρήσουν και δεν μπορώ να ελέγξω, τουλάχιστον αυτά που μπορώ να κατευθύνω, δεν θέλω να τα αφήνω στη τύχη τους.
Λίγες σκέψεις ακόμα…
Η στάση που κρατάω, δεν είναι απαραίτητα η σωστή. Είναι η σωστή, για εμένα! Δεν σημαίνει όμως, ότι πρέπει κι εσύ να την υιοθετήσεις. Ούτε αυτή, ούτε και καμιά άλλη που θα σου προτείνουν.
Για εμένα, το πιο σωστό, είναι να “συζητήσεις” με τον εαυτό σου, πριν καταλήξεις στο πώς θα αντιμετωπίζεις άσχημες συμπεριφορές. Και εξίσου σημαντικό, είναι να καταλάβεις, ότι αυτή η στάση δεν είναι σταθερή. Ενδεχομένως, να αλλάξει. Γιατί οι παράμετροι των καταστάσεων αλλάζουν, όπως αλλάζουμε κι εμείς.
Άρα η μόνη πρόταση που μπορώ να σου κάνω με ασφάλεια είναι η εξής:
Μην ξεχνάς, πως καμιά φορά (αν όχι πάντα), πρέπει να θέτεις τον εαυτό σου προτεραιότητα!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!
Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
η ζωη ειναι μικρη για να τη σπαταλαμε σε ανθρωπους που δεν αξιζουν. Ο,τι αρνητικο δεν με αγγιζει, το παραβλέπω!
Σε φιλώ!
Συμφωνώ απόλυτα! Η ζωή είναι μικρή για να τη σπαταλάμε σε ανθρώπους – και καταστάσεις θα προσθέσω εγώ- που δεν αξίζουν!
Ας μην το ξεχνάμε!
Καλό απόγευμα Αριάδνη 🙂
Συμφωνώ μαζί σου. Κι εγώ προσπερνώ αυτούς τους ανθρώπους αν και άργησα πολύ να το υιοθετήσω και καταπίεζα συναισθήματα.
Η ζωή είναι μικρή σίγουρα αλλά ο εαυτός μας πρέπει να είναι προτεραιότητα
Φιλάκια πολλά
Ότι χειρότερο να καταπιέζουμε τα συναισθήματα μας και κατ’ επέκτασιν τον εαυτό μας.
Μπράβο σου όμως Αννούλα μου που πλέον το έχεις υιοθετήσει.
Διότι όντως η ζωή είναι μικρή και πρέπει να μας θέτουμε προτεραιότητα!
Σε φιλώ πολύ γλυκά! Καλό απόγευμα!
Για μένα υπάρχει μόνο μια λέξη: Αδιαφορία! 😛
Όταν το μέσα μας, είναι δυνατό η κακία και η όποια επιθετικότητα, μας προσπερνά σαν ένα μικρό ρεύμα αέρος!
ΑΦιλάκια Μαρινάκι μου και δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς γιατί έχεις όλους εμάς να σε προστατέψουμε! 🙂
Πολύ σωστά μαγισσούλα μου!
Να είμαστε καλά, να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, να αποκτούμε άμυνες!
Σε φιλώ γλυκά.
Καλό μας απόγευμα 🙂
To σχολείο σκέψης είναι εδώ εν λειτουργία! Μια ακόμα φορά Μαρίνα μας δίνει το θέμα σου οδηγίες διαφυγής από δύσκολες και επώδυνες καταστάσεις. Η προσφορά του δικτυακού σου σπιτιού μεγάλη όπως και το μεράκι σου.
Καλησπέρα και ευχαριστούμε κορίτσι μου.
Να ‘σαι καλά Γιάννη μου, για τη γλυκύτητα σου.
Καλό απόγευμα να έχουμε.
Σε φιλώ 🙂
Φεύγω με τα χίλια. Πλέον θέλω ανθρώπους γύρω μου που να με ”χαιδεύουν”. Θέλω τρυφερότητα κι αν δεν μπορεί να μου τη δώσει κάποιος ξένος, την βρίσκω στο εγγύς μου περιβάλλον ή από τον εαυτό μου!
Ακριβώς, γιατί δεν μετράει η ποσότητα, αλλά η ποιότητα των ανθρώπων που έχουμε γύρω μας.
Σε φιλώ γλυκά Στέλλα μου!
Α ναι. Κι εγώ προσπερνώ.
Δηλαδή, βασικά διαγράφω, για να το θέσω πιο σωστά.
Κι όχι τώρα που μεγάλωσα, αλλά ανέκαθεν.
Η διαφορά με όταν ήμουν νέα, είναι ότι τότε έδινα και μια δεύτερη ευκαιρία.
Πλέον ούτε αυτή.
Κίσιζ Μαρίνα!
Καλά κάνεις Αρτίστα μου! Η ζωή, είναι μικρή για να χαλιόμαστε!
Μια όμορφη μέρα να έχεις. Με χαμόγελο 🙂
Αδιαφορία είναι η λύση, διαφορετικά γίνονται αρρώστια.
Καλημέρα, Μαρινάκι!
Κι εγώ ακολουθώ τη μέθοδο “Αρτίστα”.
Παλιά ήμουν με το δάχτυλο στη σκανδάλη, αλλά, πλέον, κρατάω τις “σφαίρες” μου για ανθρώπους που αξίζουν το χρόνο και την προσπάθειά μου.
Χαιρετώ το σοφό κορίτσι της παρέας μας!
Καλησπέρα Μαρίνα μου !!! Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη . Πως να λειτουργήσεις με αρνητικές συμπεριφορές;;; Τώρα πλέον δεν έχω ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση για αναλύσεις .
Να φύγω με χίλια !! Σε φιλώ
Κυκλοφορούν ανάμεσά μας, κουκλοβαφτιστηρόνιμου! Και θέλει δύναμη και σταθερές θέσεις για να κρατήσει κανείς τις αρνητικές συμπεριφορές μακριά, οι οποίες σαφώς και προέρχονται, όχι μόνο από αρνητικούς ανθρώπους, αλλά κι από ανθρώπους που έχουν “ευκολάκι” την υποκρισία και την διπροσωπία.. Πολλά φιλιά και καλό φθινόπωρο.