Αφήστε τις επικρίσεις-χαθείτε στην ευτυχία

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Αφήστε τις επικρίσεις-χαθείτε στην ευτυχία

Όσο περισσότερο επικρίνεις, τόσο λιγότερο αγαπάς. -Μπαλζάκ

Γενικά, η επίκριση είναι ένα “φαινόμενο” που πάντα υπήρχε, αλλά θεωρώ ότι το internet και δη τα social media, έχουν δώσει χώρο να εξελιχθούν και να εξαπλωθούν! Η κρίση κι η επίκριση είναι δυο διαφορετικά πράγματα! Η κρίση, σε βοηθά να καθορίσεις τι θέλεις και τι δε θέλεις στη ζωή σου. Λέμε ας πούμε, “να σταθείς με κριτική σκέψη”, απέναντι στο εκάστοτε πρόβλημα ή κατάσταση. Η επίκριση έχει καθαρά αρνητικό χαρακτήρα!

Υπάρχει μια έντονη “ανεξήγητη” ανάγκη επίκρισης

Σχολιάζουν πολλοί, το βάρος, το ύψος, τις σεξουαλικές προτιμήσεις των άλλων, με τόσο άκομψο και κακεντρεχή τρόπο, που σε κάνει να απορείς! Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να σχολιάζει έναν τρίτο, ενδεχομένως άγνωστο, με τέτοιο τρόπο; Γιατί τόση κριτική; Τι μας δημιουργεί, αυτή την ανάγκη; Θέλουμε να νιώσουμε ανώτεροι ή καλύτεροι; Θέλουμε να καθορίσουμε εσφαλμένα τι είναι “σωστό” και τι  “λάθος”;

Όπως και να ‘χει, δεν νομίζω πως σε μια εξελιγμένη κοινωνία, όπως θέλουμε να θεωρούμαστε, χωράει τόση επίκριση! Κι ίσως κάποια στιγμή, να πρέπει όχι απλά να το κατανοήσουμε αυτό, αλλά και να σταματήσουμε να το κάνουμε!

σεβασμός-επίκριση

Υπάρχει τεράστια έλλειψη σεβασμού

Πόσοι δεν σέβονται, πολύ προσωπικά πράγματα κι επιλογές: όπως η πίστη. Προσωπικά θεωρώ, ότι ο καθένας μπορεί να εκφράσει την πίστη του ελεύθερα. Δεν νομίζω πως αν για παράδειγμα εγώ, ανεβάσω μια εικόνα ή μια προσευχή προσβάλλω κάποιον ή ενοχλώ. Στα social media, έχω πολλούς ανθρώπους με τους οποίους κι ανοιχτά επικοινωνώ, που δεν πιστεύουν στον Θεό, ούτε σε κάποια άλλη δύναμη. Έχω μάλιστα πολλές φορές συζητήσει μαζί τους, για θεολογικά ζητήματα. Ποτέ, ούτε προσπάθησαν να με επηρεάσουν, ούτε να τους επηρεάσω.

Κι όμως υπάρχουν τόσοι που προσβάλλουν την πίστη κάποιου!

Ο Χριστός δίδαξε το “αγαπάτε αλλήλους”. Δεν ξέρω αν μπορώ να αγαπήσω τον κάθε συνάνθρωπο. Πάντα όμως (με όλη τη βαρύτητα της λέξης “πάντα”) προσπαθώ να τον αποδέχομαι και να τον σέβομαι!

Και δεν είναι μόνο η πίστη! Είναι η ηθική, είναι το φύλο, είναι τόσα πολλά, που θα μπορούσα να γεμίσω μια ατέλειωτη λίστα! Δεν είναι ανησυχητικό; Εγώ το βρίσκω πολύ ανησυχητικό. Πώς με τόση μάθηση τριγύρω κι έχοντας την τύχη να έχουμε και το διαδίκτυο που μας άνοιξε έναν νέο κόσμο, δεν μάθαμε να σεβόμαστε!

Έχουμε κλειστεί σε έναν μικρόκοσμο, ακολουθώντας πάγιες τακτικές του παρελθόντος κι ελπίζοντας σε έναν καλύτερο κόσμο. Πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες μιας διαφορετικής πραγματικότητας, αν δεν αλλάξουμε τα πιστεύω μας; Αν δεν εισάγουμε στη νοοτροπία μας: την καλοσύνη, τον σεβασμό και την αποδοχή;

Η ευτυχία είναι πάντα μπροστά

Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Και θεωρώ – κι αυτή είναι η πολύ ταπεινή μου άποψη- πως αν σταματούσαμε να εκφέρουμε απόψεις για το παραμικρό τριγύρω κι αφιερώναμε αυτό τον χρόνο στον εαυτό μας, θα ήταν καλύτερα! Για εμάς κυρίως!

Υπάρχουν τόσα βιβλία αυτοβελτίωσης, τόσα βίντεο με life coaching, τόσοι τρόποι πια, να γνωρίσει και να βοηθήσει κανείς τον εαυτό του να εξελιχθεί! Θέλει δουλειά και κόπο, αλλά τα αποτελέσματα είναι ευεργετικά. Κι ενδεχομένως, εύλογα να με ρωτήσεις τι δουλειά έχουν όλα αυτά με την ευτυχία!

Το έχουμε ξαναπεί. Η ευτυχία μας ξεκινά και τελειώνει από εμάς! Η ευτυχία μας, είμαστε εμείς! Ας βρούμε την ισορροπία μας, την ηρεμία μας, ας βάλουμε σε μια τάξη τη ζωή μας κι ας αφήσουμε τον κόσμο στα δικά του προβλήματα. Μακριά από τη δική μας γνώμη!

Λίγες τελευταίες σκέψεις

Κι αυτό που κάνω εγώ αυτή τη στιγμή, ουσιαστικά επίκριση είναι. Το γνωρίζω! Κανείς δεν είναι αλάθητος! Ούτε εσύ, ούτε εγώ, κανείς! Στα γράφω όλα αυτά, γιατί ήταν οι σκέψεις μου σήμερα, δεν κουνάω το δάχτυλο, γιατί θα έπρεπε πρώτα να το κουνήσω σε εμένα! Απλά, θεωρώ ωραίο κι εποικοδομητικό, το να συζητάμε, ακόμα κι αν είναι βάζοντας τη κοινωνία στο μικροσκόπιο και τονίζοντας τα μειονεκτήματα της! Μειονεκτήματα που ενδεχομένως έχουμε βοηθήσει να δημιουργηθούν!

Πιστεύω πως ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τις ζωές των άλλων! Χάνεται στην ευτυχία του! Ας αναζητήσει ο καθένας λοιπόν, τρόπους να γίνει ευτυχισμένος ή να βελτιώσει τη ζωή του κι ας αφήσουμε τους άλλους να κάνουν το ίδιο!

Θα κλείσω με μερικούς στίχους από το ποίημα μου “Σώσε τον Κόσμο, αγάπα!”.

“Και αν οι δαίμονες της εποχής σε προκαλέσουν,

και αν το χάος των καιρών σε παρασύρει,
κλείσε τα μάτια,
πάρε μια ανάσα βαθιά,
και αγάπα.
Ο κόσμος ίσως να μην αλλάξει,
μα θα έχεις χαράξει την αρχή.
Ξεκίνα.
Ο κόσμος αγάπη μου δεν σώνεται,
μόνο με σκέψεις.”

Until Next Time…

Μαρίνα


Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!

Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.


Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

6 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Denia
25/06/2020 7:39 ΠΜ

Καλημέρα Μαρίνα μου. Τι ωραίο κείμενο.
Είναι άκρως απαραίτητο να καταλάβουμε όλοι μας, κάποια στιγμή, πως η ευτυχία είναι μέσα μας. Πόσο δίκιο έχεις. Αν κοιτάμε συνέχεια αριστερά και δεξιά, πως θα δούμε τι υπάρχει μπροστά μας.
Ίσως η εποχή, ίσως οι γρήγοροι ρυθμοί, δεν ξέρω τι μας προβληματίζει, σίγουρα όμως περισσότερο ασχολούμαστε με την καμπούρα του γείτονα, πάρα με την δική μας.
Δύσβατο το μονοπάτι της ευτυχίας κάποιες στιγμές.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

Μια θετική σκέψη πάλι βγαίνει από τα λόγια σου Μαρίνα. Με ωριμότητα, υπέρβαση και γαλήνη.
Η επίκριση και η κατηγορία είναι εύκολα. Πολλές φορές γίνεται και ανέξοδα. Όπως η σφαίρα που φεύγει εύκολα από την κάνη ενός όπλου. Αλλά δυστυχώς δεν γίνεται να γυρίσει πίσω.
Αντίθετα , η κριτική αντιμετώπιση των πραγμάτων με σύνεση και μετριοφροσύνη είναι δύσκολη υπόθεση γιατί απαιτεί κόπο και επιμονή.
Κρατώ τα λόγια και την προσέγγισή σου Μαρίνα μου.
Όπως πάντα έχεις κάτι σημαντικό να μας πεις.
Φιλιά πολλά.

stefania
26/06/2020 12:07 ΜΜ

Πολύ σωστά Μαρινάκι, η επίκριση είναι ολέθρια και αυτό ξεκινώντας από τον εαυτό μας! 😉
https://ainafetst.wordpress.com/2015/02/26/comparison/

ΑΦιλάκια χαμογελαστά και θετικά! 🙂

Μαρία Κανελλάκη
26/06/2020 5:31 ΜΜ

“Εξελιγμένη κοινωνία” δεν μας λες. Μόνο τεχνολογικά. Μυρίζει επιθετικότητα παντού. Ψύχραιμος ο λόγος σου και δίκαια κάνεις την αυτοκριτική σου. Μακάρι να γινόταν συλλογικά αυτό. Από επικριτές και αυτόκλητους “εισαγγελείς”, χορτάσαμε πια! Ας κοιτάξει ο καθένας μας τον καθρέφτη του κι ας ασχοληθούμε με την προσωπική μας “παθογένεια”.
Φιλί γλυκό Μαρινάκι μου!

trackback

[…] όσων εκτιμώ τις λαμβάνω υπόψιν και τις επεξεργάζομαι. Όλα τα κακεντρεχή σχόλια, τα θεωρώ σπατάλη […]

trackback

[…] περίοδο, δεν σημαίνει ότι περνάς μια δύσκολη ζωή. Μάθε να εστιάζεις στην ευτυχία σου κι όχι στις επικρίσεις γύρω σου και προσπάθησε να αγαπάς τα μικρά κι ασήμαντα […]

[instagram-feed]
6
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x

Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading