Εσύ πότε θα παντρευτείς;

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

ερώτηση-γάμο

Μια ερώτηση που κάπου, κάπως , κάποτε, όλοι έχουμε ακούσει. Είτε είμαστε single, είτε σε σχέση. Κι είναι μια ερώτηση, που δυστυχώς, δεν την ακούς μόνο στην Ελλάδα! Αυτή η ερώτηση -όπως κι η αδιακρισία του κόσμου-δεν γνωρίζει όρια!

Και εσένα τι σε νοιάζει;

Αυτό, είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είτε η ερώτηση απευθύνεται σε εμένα, είτε όχι!

Σχεδόν πάντα όμως, κερδίζει η ευγενής μου φύση και το καταπίνω! Στα αλήθεια όμως, αν δεν έχεις σκοπό να συνεισφέρεις ενεργά στον γάμο κάποιου, δεν καταλαβαίνω γιατί σε αφορά; Τι θα σου προσφέρει αυτή η πληροφορία;

Και με ενοχλεί αυτή η αδιακρισία, απίστευτα. Γιατί, στην τελική, δεν ξέρεις αν κάποιος θέλει να παντρευτεί. Μπορεί τα βιώματα ή ιδεολογία του, να είναι τέτοια, που να μην θέλει.

Είναι αυτό το κακό συνήθειο, που δεν κατανοούμε, πως η ευτυχία η δική μας, δεν μοιάζει απαραίτητα, με κάποιου άλλου. Το concept “γάμος-παιδιά” δεν είναι για όλους!

Και για εμένα, αν δεν το νιώθεις, είναι πιο τίμιο και πιο σωστό, να μην το κάνεις. Γιατί, αν έχεις οριοθετήσει τη σχέση σου από την αρχή, παραμένεις εντάξει και προς τον εαυτό σου και προς τον άνθρωπο σου!

Ναι αλλά έχεις σχέση!

Για κάποιο λόγο, όταν μια σχέση περάσει τον ένα χρόνο, όλοι αρχίζουν να σε ρωτάνε πότε θα γίνει “με το καλό” ο γάμος! Βέβαια, δεν σε ρωτάνε, στην περίπτωση που θες να παντρευτείς, αν έχεις τα χρήματα για κάτι τέτοιο. Ούτε φυσικά, αν νιώθεις έτοιμος να το κάνεις! Είναι δεδομένα όλα αυτά.

Πιστεύεις δεν πιστεύεις στον γάμο, θα κληθείς να απαντήσεις στην εν λόγω ερώτηση.

Η σχέση όμως, αφορά δύο άτομα.

Ο γάμος, δεν είναι απόφαση που παίρνει ο καθένας μόνος του. Τι γίνεται λοιπόν αν ο σύντροφος, δεν έχει κάνει την πολυπόθητη πρόταση; Ρητορική η ερώτηση μου, για να σημειώσω πως το πότε θα παντρευτεί κάποιος, εκτός από αγενές, ίσως είναι κι αφορμή να στεναχωρήσουμε κάποιον.

Κάποιον που θα ήθελε να ακούσει τον σύντροφο του, να του ζητά να προχωρήσει η σχέση τους, αλλά δεν το έχει κάνει.

Μεγάλωσες πια, πότε θα κάνεις σχέση να παντρευτείς;!

Διότι είπαμε, στην ερώτηση θα κληθείς να απαντήσεις είτε είσαι σε σχέση, είτε είσαι μόνος σου!

Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο, να καταστήσω κάτι σαφές: Η σχέση, δεν έρχεται με delivery! Ως εκ τούτου, ούτε πότε θα βρίσκεσαι σε μία μπορείς να προκαταβάλεις, ούτε τι κατάληξη θα έχει.

Ο γάμος, άλλωστε, δεν αποτελεί εχέγγυο της ευτυχίας ή της ολοκλήρωσηςΗ ευτυχία μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Αν ένα άτομο, προχωρήσει σε γάμο, χωρίς να το κατανοεί αυτό, δεν θα βρει ούτε σε αυτόν την ευτυχία του.  Ενδεχομένως μάλιστα, να κάνει και τον σύντροφο του δυστυχισμένο.

Το να κάνεις μια σχέση και εν συνεχεία έναν γάμο, δεν είναι απλό. Προϋποθέτει να έχεις βρει έναν άνθρωπο που να σε καλύπτει και να σε συμπληρώνει. Έναν άνθρωπο, που σε ικανοποιεί το να μοιράζεσαι μαζί του, τις στιγμές σου. Που στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας, δεν θα προσθέσει στην κούραση σου με τη συμπεριφορά του, αντίθετα θα σε ξεκουράσει. Έναν άνθρωπο που για να είμαστε κι επίκαιροι θα μπορείς να περάσεις μια καραντίνα μαζί του και να επικρατεί ηρεμία και χαρά στο σπίτι!

Λίγες σκέψεις ακόμα!

Ο γάμος, είναι κάτι προσωπικό. Μια άποφαση που μόνο το ζευγάρι μπορεί να πάρει, αξιολογώντας συναισθήματα, δεδομένα και συνθήκες. Δεν αφορά κανέναν άλλο. Και στην απόφαση αυτή πρέπει να προχωρά με επίγνωση, σύνεση και πάνω απ’ όλα χωρίς πιέσεις.

Αν ένα ζευγάρι έχει κάτι να μοιραστεί, θα το κάνει. Άλλωστε, είναι κάτι ευχάριστο! Μέχρι τότε, επειδή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι συναισθήματα θα επιφέρει μια ενδεχόμενη ερώτηση, ας μην στεναχωρήσουμε ή έστω φέρουμε σε δύσκολη θέση κάποιον.

⚠ Είναι το ίδιο άκομψο, με την ερώτηση “πότε θα κάνετε παιδάκι;”. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν ότι το ζευγάρι μπορεί να μην θέλει παιδιά ή υπάρχει κάποια δυσκολία στην απόκτηση τους!

Εγώ θα ευχηθώ, επειδή η συντροφικότητα είναι κάτι πολύ όμορφο, όλοι να έχουν βρει ή αν δεν έχουν βρει, να βρουν έναν άνθρωπο με τον οποίο απολαμβάνουν τη ζωή. Και μακάρι όλοι μας, να έχουμε χαρές στο οικογενειακό ή φιλικό μας περιβάλλον. Με όλα όσα γίνονται, το έχουμε πιο ανάγκη από ποτέ.

Until Next Time…

Μαρίνα


Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!

Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.


Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

20 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Κατερίνα Β
22/04/2020 2:47 ΜΜ

Story of my life.. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες φορές έχω έρθει αντιμέτωπη με την αδιακρισία. Και όταν τελικά παντρευτήκαμε (όταν μπορέσαμε και θέλαμε) περάσαμε στο επόμενο στάδιο, που είναι ακόμα πιο ενοχλητικό και για το οποίο είχα γράψει ένα post. “πότε θα κάνετε παιδάκι;” Φυσικά και δεν πρέπει να δίνουμε σημασία σε όλους αυτούς που δεν ασχολούνται με την προσωπική τους ζωή. Κάποιες φορές όμως γίνεται προσβλητικό “έχεις μεγαλώσει, μην το καθυστερείς άλλο”. Πλέον όταν έχω υπόταση και ζαλίζομαι δεν τολμώ να το εξωτερικεύσω γιατί αρχίζουν όλοι στην δουλειά “ααα μήπως είσαι έγκυος;”. Κι αν δεν έχεις ισχυρή προσωπικότητα μπορείς εύκολα να παρασυρθείς από τα “θέλω” και τα “πρέπει” των άλλων. Γι’αυτό πιστεύω ότι ελάχιστοι γίνονται γονείς με δική τους ξεκάθαρα βούληση.
Μπορώ να γράψω βιβλία για αυτά παιδί μου, άσε!

Αριστέα
22/04/2020 3:01 ΜΜ

Για μένα άκομψες είναι όλες οι προσωπικού χαρακτήρα ερωτήσεις, Μαρίνα μου, όπως και οι σχετικές αναφορές στο θρήσκευμα και οι αντίστοιχες ευχές (καλή σαρακοστή, χριστός ανέστη κλπ, γιατί προϋποθέτουν και προοικονομούν ότι πιστεύουμε το ίδιο. Το τι πιστεύω δεν το γνωρίζει κανείς και δεν τον αφορά εξάλλου☺)
Επειδή ήμουν σε πολύχρονη σχέση (πριν παντρευτώ), επειδή είμαι πάρα πολλά χρόνια μόνη, αφότου χώρισα, έχω δεχτεί πάμπολλες φορές την ερώτηση. Ανάλογα με τον ποιον έχω απέναντί μου και τα κέφια μου, απαντώ. Έχω απαντήσει και τρελά πάντως (πολύ παλιά…. είμαι λεσβία. Δεν παντρεύομαι. Α! Δεν γίνεται. Εγώ τους τρώω και τους μαγειρεύω τους άντρες!) και τους το κόβω μαχαίρι.
Ευτυχώς με μαθαίνουν σιγά-σιγά και τι καλά! Με φοβούνται. Μπορεί και να με αποφεύγουν- καθόλου δεν με πειράζει. Θέλω να το σκέφτονται τριπλά πριν μου πουν κάτι ☺

Χρόνια καλά Μαρίνα μου.
Υγεία να έχεις!
(αυτή είναι μια καλή ευχή! ☺)
Μάκια!

Ρένα Χριστοδούλου
22/04/2020 3:12 ΜΜ

Αχ Μαρίνα μου, τί δύσκολη ερώτηση είναι αυτή βρε παιδί μου!
Το καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί το έχω ακούσει άπειρες φορές για την κόρη μου, η οποία μου δήλωσε ότι θα αρχίσει να λέει σε όλες τις θείες που τη ρωτάνε, μόλις τις πετύχει σε κηδεία, άντε και στα δικά σας.
Δεν θα έχει και άδικο να σου πω.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα

Denia
22/04/2020 3:47 ΜΜ

Η ζωή μου όλη.
Έχω κουραστεί να ακούω την ίδια ερώτηση τα τελευταία πολλά χρόνια της ζωής μου. Καταλαβαίνεις ότι άμα έχεις περάσει και τα 30, δεν την γλιτώνεις την ερώτηση. Βέβαια δεν με νοιάζει καθόλου. Δεν μπορώ να πω ότι νευριάζω πλέον. Τα πρώτα χρόνια με ενοχλούσε και έμπαινα στην διαδικασία να εξηγήσω, τον τελευταίο καιρό κάνω πως δεν ακούω. Έχω καταλήξει πως η αδιαφορία είναι εξαιρετική απάντηση κάποιες φορές.
Εξάλλου, ο κόσμος πάντα θα είναι αδιάκριτος και πάντα θα έχει να πει κάτι.
Η προσωπική μας ζωή είναι δική μας και την κάνουμε ότι θέλουμε.

Μαρία Κανελλάκη
22/04/2020 5:14 ΜΜ

Είμαι σίγουρη πως έχεις ξεπεράσει τέτοια στερεότυπα και δεν μασάς σε κακόβουλες ερωτήσεις του τύπου “πότε θα παντρευτείς”. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει μια δυνατή σχέση, θωρακισμένη σε εξωτερικές πιέσεις και όταν αποφασίζεται ένας γάμος ή η γέννηση ενός παιδιού, να είναι κατόπιν ώριμης σκέψης και όχι μιας παρόρμησης. Μαρινάκι μου, σαφώς και γυρνάμε την πλάτη σε τέτοιους ανθρώπους, που στο πρόσωπό μας προβάλλουν τις δικές τους δυσλειτουργίες.
Φιλί γλυκό.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

Κατ αρχήν να πω ότι έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ωριμότητά σου να διαχειριστείς ένα τέτοιο σοβαρό θέμα μόνη σου Μαρίνα μου. Συνεπώς δεν έχω άγχος να σε …ρωτήσω.
Θεωρώ ότι αυτού του τύπου οι ερωτήσεις, που στοχεύουν σε προσωπικά θέματα, έχουν εκφυλιστεί προ πολλού σε είδος κουτσομπολιού και μιας κακοήθους αντίληψης για τις σχέσεις μας ολόγυρα.
Αυτό ισχύει κατά βάση.
Από την άλλη υπάρχει μια αγωνία αγαπημένων μας ανθρώπων για την πορεία της ζωής και επιλογές μας που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Για παράδειγμα ερωτήσεις τύπου “Γιατί πίνεις; γιατί καπνίζεις; γιατί καπνίζεις μπάφο;” από ανθρώπους που, δεδηλωμένα, μας αγαπούν, δεν γίνεται να απαντηθούν στη λογική “είναι ζωή μου και την κάνω ότι θέλω”.
Αν θεωρούμε αυτήν την απάντηση δεκτή τότε δεν συνεχίζω, δεν έχει νόημα. Στέκομαι συλλήβδην απέναντί της και ξεκινώ πόλεμο. Σταράτες κουβέντες και ειλικρινείς.
Αν μείνουμε σε ερωτήσεις “γιατί δεν παντρεύεσαι;” ή “πότε θα κάνεις παιδιά;” (αυτό το δεύτερο έχει αντικειμενικούς κανόνες βέβαια να συζητηθούν) τότε μαζί σου.
Σε κάθε περίπτωση προέχει να χτίσουμε την αίσθηση της ευθύνης στα νέα άτομα της ζωής και της κοινότητάς μας και όχι να τους εντάξουμε σε τέτοια καλούπια.
Πέραν τούτου, κλείνοντας, υπάρχουν ερωτήσεις πάνω σε προσωπικές επιλογές που θα ήθελα να κάνω σε δικά μου πρόσωπα και εδώ θα ήθελα τη γνώμη σου ειλικρινά, αν είναι πρόσφορο να μην απαντήσουν . Θα το συζητήσουμε.
Πολλά φιλιά Μαρίνα μου.
Έξοχο το θέμα σου.

Little Hope Flags
22/04/2020 6:29 ΜΜ

Αχ Μαρίνα μου σε καταλαβαινω απόλυτα, γιατι εχω περασει απο αυτο το στάδιο.. και το αμεσως επομενο, το ποτε θα κανετε παιδι, ειναι ακομα χειροτερο και αδιάκριτο. Ο κοσμος δυστυχως ειναι κουτσομπόλης και τρέφεται απο τις ζωές των άλλων… Απλα χαμόγελα και αλλαξε θεμα..!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

Μαρίνα μου,
χαίρομαι για την κουβέντα που ανοίχτηκε σε ένα τόσο ζεστό θέμα. Μην ξεχνάς ότι έχω δύο κορίτσια, κόρες, σε ηλικία περίπου σαν τη δική σου θαρρώ. Τέλος πάντων στη γενιά σου. Και ζω τις αγωνίες τους αλλά αφουγκράζομαι και τα βήματά τους. Για κάποια πράγματα ανησυχώ ιδιαίτερα και, πίστεψέ με, δεν είναι αυτές οι κλασικές ερωτήσεις που η αδιακρισία ορίζει. Είναι ερωτήσεις ουσίας και αγωνίας.
Δεν έχω να διαφωνήσω μαζί σου με όλα όσα ανέφερες και τα συνυπογράφω.
Στέλνω τα φιλιά μου.

ainafets
22/04/2020 8:00 ΜΜ

Όντος τραγικό! 😉
Προσωπικά “το” απέφυγα χωρίς όμως να αποφύγω το “μετά”, μια και παντρεύτηκα στα 23 μου, έκανα παιδί λίγους μήνες αργότερα και όλο αυτό γιατί μεγάλωσα με την ιδέα πως μια γυναίκα “πρέπει” να παντρευτεί και να κάνει παιδί… και το αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά είχα χωρίσει! 😛
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του, η ζωή του, του ανήκει και έχει να δώσει λογαριασμό μόνο στον εαυτό του!

ΑΦιλάκια Μαρινάκι μου, μη μασάς και άκου μόνο την καρδιά σου! 🙂

Άννα
22/04/2020 9:13 ΜΜ

Ω σε κατανοώ. Το ίδιο συμβαίνει και στην κόρη μου τη μικρή που δεν ΄θέλει να παντρευτεί. Αλλά δεν σκάει με τις ερωτήσεις, ούτε εγώ. Σκέψου ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ενδιαφέροντα και θέλουν να έχουν με κάτι να ασχοληθούν. Όχι δεν τους νοιάζει τι κάνεις απλά θα είναι ενδιαφέροντες στην παρέα τους αν πουν νέα σου ότι ξέρουν καλύτερα το λόγο που είσαι μόνη. Η αδεφλή μου πρόσφατα που τη ρώτησαν για την κόρη μου, γιατί δεν τολμούν σε μένα, ξέρεις πώς απάντησε; ”Γιατί να παντρευτεί; Και τα δικά σου παιδιά τι κατάλαβαν που παντρεύτηκαν; ” Τα δυο της παιδιά της κυρίας, είναι χωρισμένα Ξέρω, είναι κακία αλλά η συζήτηση έληξε.
Μην αγχώνεσαι δεν αξίζουν τον κόπο αυτοί οι άνθρωποι
Φιλάκια πολλά και ζήσε όπως εσύ θέλεις και νοιώθεις όμορφα

Αριστέα
22/04/2020 9:37 ΜΜ

Ξανάρθα, με αφορμή τα σχόλια και επειδή το μεσημέρι
είχα κέφια…. Τώρα θα ήθελα να είμαι πιο σοβαρή.
Δεν νομίζω ότι κάνουν τέτοιες αδιάκριτες ερωτήσεις
-τουλάχιστον οι περισσότεροι- επειδή δεν έχουν ζωή
ή από κακία ή γιατί είναι κουτσομπόληδες. Σίγουρα
υπάρχουν κι αυτά τα είδη, αλλά νομίζω ότι πάρα πολλοί
έχουν έλλειψη ενσυναίσθησης. Δεν σκέφτονται πριν
ρωτήσουν. Δεν μπαίνουν στα δικά σου παπούτσια, πώς
δηλαδή αισθάνεσαι εσύ, αν σε φέρνουν σε δύσκολη θέση
κλπ. Για αυτό στο προηγούμενο σχόλιό μου είπα, ότι
συχνά απαντούσα, ανάλογα, με ποιον είχα απέναντί μου.
Γιατί πολλές φορές, ο άλλος δεν θέλει ούτε να σε πληγώσει,
ούτε να ανακατευτεί στα προσωπικά σου, ούτε να γεμίσει
μια άδεια ζωή. Ρωτάει κι ασυναίσθητα όπως λέμε…. χωρίς
να σκεφτεί! Κι εκεί νομίζω έχουμε ένα μεγάλο θέμα για να
προβληματιστούμε: πόσο εγωιστές είμαστε, πόσο δύσκολα
σκεφτόμαστε τον άλλον.

Ενσθυναίσθηση… Μεγάλο πράμα!

[instagram-feed]
20
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x

Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading