Κι αν η ζωή είναι ένα τσίρκο;

Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας, τη συμμετοχή μου στη Φωτο – Συγγραφική Σκυτάλη #1 που οργάνωσε η Μαίρη μας.

Ένα πανέμορφο δρώμενο, που ακόμα δεν έχει τελειώσει κι όμως ήδη περιμένω το επόμενο. Η Ρένα, έδωσε την εικόνα βάσει της οποίας θα έπρεπε να εμπνευστώ και την ευχαριστώ πολύ. Αμέσως, μου ήρθαν στο μυαλό, οι παρακάτω σκέψεις. Θα ήθελα να γράψω κάτι πιο wow, αλλά πάντα σέβομαι κι εμπιστεύομαι τις πρώτες μου σκέψεις. Για να τρέχουν πρώτες, κάτι θέλουν να μοιραστούν με αγωνία. Χωρίς να σας κουράζω περαιτέρω, η συμμετοχή μου:

Βρήκα αυτό το τραγούδι και ταίριαζε!

Κι αν η ζωή είναι ένα τσίρκο, το έχεις σκεφτεί;

Ίσως, οι όμορφες στιγμές που ζούμε, έχουν τη παιδικότητα που γεννά το άρωμα του μαλλιού της γριάς, που παίρνουμε πριν μπούμε για την παράσταση.

Και κάθε τι καινούριο που δοκιμάζουμε, έχει τον ενθουσιασμό που νιώθουμε, όταν έρχονται στη σκηνή οι ταχυδακτυλουργοί για να μας μαγέψουν με τα κόλπα τους.
Κι αν στις δύσκολες στιγμές, είμαστε σαν τους ακροβάτες κι ισορροπούμε σ’ ένα σκοινί από πιθανότητες. Το έχεις σκεφτεί;
Κι αν κάθε φορά που ζούμε πραγματικά και δεν υπάρχουμε απλά, η Ζωή είναι στο κοινό, θεατής που με θέρμη χειροκροτάει τη προσπάθεια μας;
Κι αν κάθε φορά που αφήνουμε στιγμές να περνούν, κάποιος παλιάτσος αντί να κάνει κόσμο να γελά, παίζει λυπημένος κάποια μελωδία στο βιολί του, σαν μοιρολόι για τις στιγμές που χάθηκαν άδικα;
Δε ξέρω για εσένα, μα εμένα δε μου αρέσει να κλέβω χαμόγελα.
Εγώ ζω, για το χειροκρότημα!

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου για το δρώμενο μας. Δίνω με τη σειρά μου, μια εικόνα, για να εμπνευστεί η Κλαύδια.

Καλό Σ-κ!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!

Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.