Marina Tsardakli 
Φτάνει στο τέλος του, ένας δύσκολος μήνας. Του Ιουλίου οι μέρες, είχαν πολλά δυσάρεστα έξοδα και πολλή ψυχική κούραση!
Και σε επίπεδο κοινωνίας βέβαια, ήταν δύσκολες οι μέρες του Ιουλίου. Καθότι είχαμε τόσες φωτιές, τόσες απώλειες περιουσιών και το χειρότερο, είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών!
Το tweet του μήνα
Κατάρρευση γέφυρας στην Πάτρα. Φωτιές στη μισή Ελλάδα! Τι άλλο θα μας βρει αυτό το καλοκαίρι;
— Marina Tsardakli (@marinatsardakli) July 23, 2023
Η λέξη του Ιουλίου
Είναι αναμφισβήτητα η λέξη: Καταστροφή
Γιατί:
- Την χώρα μας τύλιξαν για μέρες οι φλόγες!
- Επίσης, χάσαμε δυο πιλότους, μετά από συντριβή του Canadair!
- Επιπλέον, έχουν γίνει στάχτη, χιλιάδες στρέμματα και έχουν καεί σπίτια.
- Έχει μείνει τόσος κόσμος άστεγος και σε πολλές περιπτώσεις άνεργος!
- Ακόμα, είχαμε μια κατάρρευση γέφυρας στην Πάτρα
- Τέλος, στην περιοχή της Νέας Αγχιάλου έγιναν χθες εκρήξεις σε αποθήκη πυρομαχικών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Γενικά, μέσα στον Ιούλιο, το μενού της καταστροφής ήταν πλούσιο και πολυποίκιλο. Απ’ όλα είχε ο μπαξές και πιο καταφανές δεν μπορούσαν να μας το κάνουν οι καταστάσεις, ότι από τύχη ζούμε!
Κάθε μέρα και μια τραγωδία! Πώς έχει γίνει έτσι η πραγματικότητα μας!!
— Marina Tsardakli (@marinatsardakli) June 14, 2023
Ένιωσα ευγνωμοσύνη στις μέρες του Ιουλίου
Για πολύ πρακτικούς λόγους:
- Δε χρειάστηκε να εγκαταλείψω το σπίτι μου
- Επίσης, δεν έχασα την περιουσία μου, μένοντας στον δρόμο.
- Τέλος, είμαι ζωντανή. Και όπως μας αποδεικνύουν οι περιστάσεις, αυτό δεν είναι και τόσο δεδομένο.
To τραγούδι του μήνα
Το quote του Ιουλίου
Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. –Νίκος Καζαντζάκης
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Για αυτό που ζήσαμε τον Ιούλιο, δεν υπάρχουν λόγια. Είναι αδιανόητο.
Οι σκέψεις μου, είναι με τους πληγέντες, ειδικά εν όψει φθινοπώρου – χειμώνα. Και με όσους έχασαν δικούς τους ανθρώπους.
Η μόνη ευχή μου είναι να είμαστε όλοι ασφαλείς, γιατί ποιος ξέρει ποια θα ‘ναι η επόμενη καταστροφή.
Και να μην ξεχνάμε. Γιατί, αυτή η λήθη, θα ‘ναι η ολική καταστροφή μας.
Να προσέχουμε τον εαυτό μας και να δίνουμε βαρύτητα σε κάθε στιγμή. Ακόμα και την πιο απλή! Γιατί, είναι πολύτιμη!
Όσο για τον Αύγουστο, τι ευχές να δώσω;
Παρά μόνο να έχουμε υγεία και δύναμη να φέρουμε εις πέρας ότι κουβαλήσει μαζί του!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Είναι πραγματικά απίθανο αυτό που συμβαίνει. Εκεί που λες, εν Ελλάδι, ότι “εντάξει αυτό που έζησα ήταν και το τελευταίο”, να σου και έρχεται αμέσως στο καπάκι το επόμενο, ακόμα πιο κάτω, ακόμα πιο σκοτεινό, πιο επώδυνο.
Και σκέφτεσαι πού είναι το τέλος; Πού είναι ο πάτος του πηγαδιού;
Τι να πω βρε Μαρίνα μου, ειλικρινά, τι να πω.
Έχουμε χάσει το μέτρο εντελώς τελικά.
Ας ελπίσουμε σε μια νέα ισορροπία αν και είμαι απαισιόδοξος.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα Γιάννη μου,
Δεν υπάρχει τέλος, όπως μας αποδεικνύουν οι καταστάσεις.
Έχει χαθεί το μέτρο και η ντροπή επίσης και γι’ αυτό δεν υπάρχει φως στον ορίζονται.
Αλλά ας κρατήσουμε το κεφάλι ψηλά και στην καρδιά μας μια ελπίδα, γιατί πρέπει να αντέξουμε και πάνω απ’ όλα να ζήσουμε!
Καλό απόγευμα 🙂
Ιούλης του 2023, αυτός ο μήνας θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο για τις θερμοκρασίες αλλά και για τα θύματα που άφησε, θύματα σε ζωές, σε περιουσίες και προπαντός στη φύση…
Δύναμη, φως, ψυχική υγεία και θα τον βγάλουμε το καλοκαίρι!
Πολλά αισιόδοξα ΑΦιλάκια στέλνω με όλη μου την αγάπη!
Καλησπέρα μαγισσούλα μου,
Δυστυχώς και ο Αύγουστος δεν πήγε πίσω.
Δύσκολο το φετινό καλοκαίρι.
Αλλά αυτό που λες, να μην χάσουμε την δύναμη και το φως της ψυχής μας!
Γιατί το καλο, πάντα κερδίζει!
Σε φιλώ πολύ γλυκά.
Καλό απόγευμα! 🙂
Κανονικά εσύ Μαρίνα μου, στην ηλικία που είσαι, θα έπρεπε να ανεβάζεις πιο light θέματα, λιγότερο κοινωνικά που μόνο προβληματισμό προκαλούν. Θα έπρεπε να επιδίδεσαι σε μια ακατάσχετη αυτοαναφορικότητα, με σέλφις και στιγμιότυτυπα απ’ την καθημερινότητά σου. Πού πήγες, τι έφαγες, ποιον είδες, τι θα φορεθεί το φθινόπωρο και ποια είναι η τάση στα νύχια (ντεγραντέ ή αμυγδαλωτά?)….
Στα λέω όλα αυτά, για να σε συγχαρώ (και τους γονείς σου) για τις αξίες και την ενσυναίσθηση που διαθέτεις. Αλλά κυρίως για να σου ευχηθώ γερές αντοχές στη ζωή σου. Γιατί αυτός που σηκώνει στις πλάτες του το βάρος του κόσμου, είναι αυτός που κρατά το ζύγι στην κοινωνία και δεν καταρρέει.
Αλλά είναι κοπιαστικός αυτός ο ανήφορος. Πίστεψέ με…
υγ. Σωστή λέξη διάλεξες για τον Ιούλη. Φοβάμαι ότι είναι ένα τρέιλερ απ’ αυτά που μας περιμένουν. Φιλί γλυκό.
Θεός φυλάξοι, Μαρία μου! Ευτυχώς, δεν ταιριάζω με την “κουλτούρα” της εποχής!
Βέβαια, Η αναισθησία είναι μακροζωία!
Και είναι δύσκολοι οι καιροί, για σκεπτόμενους και ευαίσθητους!
Αλλά, από την άλλη τι είναι η ζωή, χωρίς ουσία;
Σε ευχαριστώ για την ευχή σου.
Μακάρι οι αντοχές μας να μην στερέψουν και η ψυχή μας να μην λυγίσει!
Γιατί πρέπει να αντέξουμε και να ζήσουμε!
Καλό απόγευμα! 🙂
Σε φιλώ γλυκά!
Πραγματικά, θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Γιάννη, το ένα κεφάλι κόβουμε, άλλα δέκα φυτρώνουν. Το ένα διαδέχεται το άλλο κι εμείς αποδεικνυόμαστε συνεχώς ανέτοιμη. Μόνο στρατηγικές για την καρέκλα τους βλέπω, όλα τα άλλα στο χάος.
Μαρινάκι μου σε φιλώ
καλό σ/κ
Καλησπέρα Στέλλα μου,
Και ούτε πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση.
Γιατί δεν αλλάζουμε εμείς διάθεση και νοοτροπία.
Και όσο σιωπηλά αποδεχόμαστε τα πάντα, θα διαιωνίζονται τα ίδια προβλήματα.
Καλή μας δύναμη θα ευχηθώ, γιατί τα δύσκολα είναι μπροστά μας.
Φιλί ολόγλυκο!
Αχ βρε Μαρινάκι μου ότι και να πεις θα έχεις δίκιο και ποιος δεν θα συμφωνήσει μαζί σου με τόσα που συμβαίνουν σε αυτόν τον έρημο τόπο.
Λέμε ας βάλει ο Θεός το χεράκι του να μην μας βρουν χειρότερα, αλλά που να προλάβει και Εκείνος; τι να σου κάνει όταν ότι μας έχει χαρίσει την φύση και εμείς βίαια την καταστρέφουμε;
Μόνο να ευχόμαστε μπορούμε πιά να σταματήσει η κατηφόρα…
Ας μην χάνουμε την αισιοδοξία μας όμως…το αποθεύγμα του Καζαντζάκη πολύ σωστά τα λέει…ετούτη η πατρίδα θα επιζήσει! αλλά δεν ξέρω με ποιο κόστος θα πω εγώ!
Σε συγχαίρω για τους προβληματισμούς σου μακάρι να σκεφτόταν έτσι κορίτσι μου πολλοί
στην ηλικία σου. Ο κόσμος μας θα ήταν ένα βήμα μπροστα!
Καλή εβδομάδα να έχεις την αγάπη μου φιλιααα!
Καλησπέρα Σμαραγδένια μου,
Η κατηφόρα δεν θα σταματήσει, όσο δεν σταματάμε εμείς να πορευόμαστε με την ίδια καταστροφική νοοτροπία.
Από εμάς εξαρτώνται όλα.
Αλλά όπως σωστά λες, να μην χάνουμε την αισιοδοξία μας και την ελπίδα μας.
Για να αντέξουμε και πάνω απ’ όλα για να ζήσουμε!
Καλό απόγευμα.
Σε φιλώ γλυκά 🙂