Καλώς Ήρθατε,
Βάλτε, αν θέλετε αυτό, για μουσική συντροφιά!
♥︎
Το όνομα μου είναι Φίλιππος. Έτσι ακριβώς έκανα καριέρα. Με το όνομα μου. Θα μπορούσε κανείς να πει πως η Madonna της συγγραφής. Σαφώς με λιγότερα σκάνδαλα και χωρίς κανένα lifestyle ενδιαφέρον.
Αν τρία πράγματα μπορώ να σας πω για εμένα, είναι ότι λατρεύω τη συγγραφή υπό τους ήχους καλής μουσικής. Επίσης, είμαι πολύ μικρός ηλικιακά, για την επιτυχία μου. Και τέλος, γνωρίζω τι συνέβη στην Κασσάνδρα Βαλεντίνου!
Να σας εξηγήσω φυσικά.
Πριν μερικούς μήνες ήρθε στο γραφείο μου η Κασσάνδρα. Μου ζήτησε να γράψω τη βιογραφία της. Δεν τη γνώριζα, οπότε εκ πρώτης όψεως δεν καταλάβαινα, η βιογραφία μιας τόσο νεαρής κοπέλας, τι θα είχε να προσφέρει. Ήταν πανέμορφη, με ένα λαμπερό χαμόγελο. Ήταν όμως αυτή η θλίψη στα μάτια της, που με αφόπλισε. Την ένιωθα οικεία, είχα μια έντονη, ανεξήγητη ανάγκη να την προστατέψω. Οπότε δε μίλησα, την άφησα να μου εξηγήσει.
Μου άφησε μια κούτα, στην οποία θεώρησα πως θα έχει ημερολόγια, φωτογραφίες κτλ και έφυγε, αφήνοντας μου την κάρτα της. Ωστόσο, η κούτα περιείχε την προσωπική της έρευνα.
Πάνω πάνω, ένα χειρόγραφο μήνυμα.
Άρχισα λοιπόν, να διαβάζω, το υλικό που μου άφησε. Ομολογώ, πως εκ πρώτης όψεως, όλα έδειχναν περίεργα και ασύνδετα. Βέβαια, παρότι με έτρωγε να ανακαλύψω τι συμβαίνει αποφάσισα να πάρω έναν υπνάκο και να συνεχίσω αύριο, με καθαρό μυαλό.
Δεν ξέρω για πόση ώρα με είχε πάρει ο ύπνος. Ξαφνικά όμως, ο χρόνος μεταπήδησε και ο τόπος άλλαξε. Ένιωθα σαν ζαβλακωμένος, όταν εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναικεία φιγούρα. Όσο με πλησίαζε, έμενα εκστασιασμένος από την αιθέρια ομορφιά της.
Μου άπλωσε το χέρι, μα δεν μπορούσε να με πιάσει. “Φίλιππε, δικαίωσε με” φώναζε, με μια άνομη φωνή. Δεν μπορούσα να μιλήσω. “Δικαίωσε μας όλες”. Ψάξε στο αρχοντικό. Στη σοφίτα, στο υπόγειο, στο πηγάδι”. Ξαφνικά τα μαλλιά της έγειραν όλα μπροστά. Σαν μια κουρτίνα που τη σκέπαζε, άφησε μια δυνατή, απόκοσμη κραυγή και χάθηκε.
Ξύπνησα απότομα.
Έτρεξα στις αναφορές. Καμία από τις γυναίκες, δεν είχε πεθάνει εκεί. Όλες τις σωρούς, τις είχαν ανακαλύψει στο ξέφωτο πίσω από τους στάβλους. Έψαχνα κάτι, να με βοηθήσει, μα ήταν σαν ένα παζλ που κάποιο κομμάτι έλλειπε!
Τηλεφώνησα στην Κασσάνδρα, αλλά δεν απαντούσε κανείς. Πήγα στο αρχοντικό, στη μέση της νύχτας. Κανείς δε μου άνοιξε.
Πού είσαι Κασσάνδρα;
Την επόμενη ημέρα, έψαχνα μανιασμένα να τη βρω ή έστω ένα στοιχείο, να μου δείξει το δρόμο! Η αγωνία, βέβαια, τουλάχιστον για την Κασσάνδρα, κράτησε λίγο! Το βράδυ, χτύπησε το τηλέφωνο μου! Ήταν εκείνη! Με ρώτησε αν μπορεί να έρθει σπίτι μου γιατί ένιωθε φοβισμένη. Επίσης, μου είπε για τους θορύβους μέσα στη νύχτα, για τα ουρλιαχτά, αλλά και για τις κραυγές των ζώων. Ακόμα και για τα σύμβολα χαραγμένα στο χώμα, που έβρισκε πολλά πρωινά.
Τηλεφώνησα με τη σειρά μου, σε έναν καλό μου φίλο, ιδιωτικό ερευνητή. Ήξερα, πως πρέπει να τη βοηθήσω. Και ξαφνικά, όλο αυτό που ξεκίνησε από μια βιογραφία, είχε αρχίσει να μας φέρνει πιο κοντά. Και να μας οδηγεί φυσικά σε ένα κυνήγι μαγισσών.
Για την επόμενη εβδομάδα, μείναμε στο αρχοντικό. Τις νύχτες τα ακούγαμε όλα, όπως τα είχε περιγράψει η Κασσάνδρα. Ακόμα, είδαμε και τα σύμβολα κάθε αυγή. Είχαμε χάσει το μυαλό μας. Δεν μπορεί στα αλήθεια, να παίζουμε με φαντάσματα και κατάρες! Αποφασίσαμε λοιπόν, να κρυφτούμε το επόμενο βράδυ κοντά σε εκείνο το σημείο να δούμε από κοντά τι συμβαίνει.
Και τα ακούσαμε όλα!
Γυρίσαμε, όσο πιο αθόρυβα μπορούσαμε βέβαια, στο αρχοντικό και εκεί όλα όσα ανακαλύψαμε και συζητήσαμε, μας οδήγησαν σε μια απόφαση. Η Κασσάνδρα έπρεπε να πεθάνει.
Μόνο έτσι θα έσπαγε η κατάρα.
Τρία χρόνια αργότερα
“Φίλιππε κλείσε την τηλεόραση, το φαγητό είναι έτοιμο”, μου είπε η Κασσάνδρα με το ζεστό της χαμόγελο. Και φυσικά, χωρίς, καθόλου θλίψη στα μάτια της πια.
Άλλωστε ήταν πλέον η Λυδία, η γυναίκα μου.
“Δεν είμαι ο Φίλιππος, άσε με ήσυχο, είμαι εξαφανισμένος δεν ακούς;” της φώναξα χαμογελαστά.
Ήρθε στην αγκαλιά μου, χαμογελώντας, με την αγάπη ζωγραφισμένη στα μάτια της: “Το μετάνιωσες ποτέ; Που τα αφήσαμε όλα πίσω, πλούτη, σπίτια κτλ, αλλάξαμε ταυτότητες και ζούμε εδώ”, με ρώτησε;
“Όχι, όλα με οδήγησαν σε σένα. Με πονάει που κανείς δεν έσωσε τις γυναίκες της οικογένειας σου. Όλα ήταν ένα παιχνίδι πλούτου, βίας και εκδίκησης μεταξύ πλούσιων οικογενειών και της μυστικής κοινωνίας τους. Ελπίζω μέσα από τα όσα αποκάλυψα στη βιογραφία σου και μετά την τιμωρία, όσων ζούσαν τουλάχιστον, να έχουν βρει ανάπαυση.” “Είναι χαρά μου, που σπάσαμε τη “κατάρα” και φυσικά που φτιάξαμε μια όμορφη ζωή! Μην ξεχάσουμε βέβαια, ότι πριν ακούσουμε όλες αυτές τις εγκληματικές ενέργειες εκείνο το βράδυ, πίστευες όντως στην κατάρα! Και επίσης, ότι θεωρούσες το αρχοντικό στοιχειωμένο”, της είπα, πειράζοντας τη!
“Έλα σταμάτα! Νιώθω ανακούφιση που τουλάχιστον κάποιοι πλήρωσαν! Γιατί, το φως, πάντα θα νικάει το σκοτάδι ε; Ακόμα και αν στην αρχή δείχνει το αντίθετο!”, με ρώτησε ντροπαλά.
“Γιατί, το φως πάντα θα νικάει το σκοτάδι”! Και αυτό θα είναι μια αιώνια αλήθεια, της είπα!
“Τουλάχιστον, τώρα που κοντοζυγώνει η ώρα να γνωρίσουμε την κόρη μας, δε θα έχω τον φόβο της κατάρας”, μου είπε με αγάπη χαϊδεύοντας την κοιλιά της.
Τα λόγια της διακόπηκαν. Το χέρι της να προσπαθεί να με πιάσει ήταν το τελευταίο πράγμα που είδα, λίγο μετά την έκρηξη. Πριν με τραβήξει το σκοτάδι.
……………♥︎……………
Η παραπάνω ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Φυσικά, οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική!
Αυτή, ήταν η συμμετοχή μου στο νέο συγγραφικό δρώμενο : “Μια ιδέα-μια έμπνευση” που οργανώνει ο Γιάννης στο blog του “Ηδύποτον”, στην κατηγορία “Μυστήριο”. Γιάννη μου, να είσαι καλά, στους καιρούς που ζούμε, πολύτιμο το δημιουργικό σου κάλεσμα!
Μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές εδώ!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Για τα πνευματικά δικαιώματα, της ανάρτησης μπορείς φυσικά να μάθεις περισσότερα εδώ!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Είμαι σε σοκ….θα επανέλθω!
Φοβερή έμπνευση Μαρίνα μου. Με τρόπο παραστατικό περιγράφεις την ιστορία σου, ”Εκτακτη είδηση ” και χειρόγραφο μήνυμα όλα τα λεφτά! Δίνει πνοή και ενδιαφέρον στην ανάγνωση. Ο γραφικός σου χαρακτήρας υπέροχος.
Λοιπόν με ξάφνιασε το θέμα…μου προκάλεσες ωραία αίσθηση με το χάπι έντ και τη λυση που βρήκε το ζευγάρι ώστε η Κασσάνδρα να γίνει Λυδία. Και μετά…εκρηξη…σοκ!
Τελικά θα πιστέψω σε κατάτες και φαντάσματα!
Υπέροχο, γρήγορο διήγημα με αναατρεπτικό τέλος αλλά και πρωτότυπη παρουσίαση.
Μπράβο Μαρίνα μου Φυσικά δεν με εξέπληξε η γραφή σου, δεν περίμενα κάτι λιγότερο.
Πάω να ηρεμήσω από το σοκ…
Φιλάκια πολλά
Άννα μου σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια.
Ο γραφικός χαρακτήρας στο σημείωμα, είναι γραμματοσειρά, δεν είναι ο δικός μου! Αλλά ήθελα να φαίνεται αληθοφανές, γι’ αυτό το επέλεξα!
Και η έκτακτη είδηση, προσπάθησα να θυμίζει caption από ειδεισιογραφικό post, για να φαίνεται και αυτό έτσι αληθινό και να προσδώσει στο μυστήριο.
Τελικά η κατάρα δεν ήταν και τόσο παραφυσική. Αλλά…
Συγνώμη για το σοκ στον επίλογο!
Σε φιλώ γλυκά. Καλό ξημέρωμα 🙂
Καλά δεν πιστεύω τι διάβασα μόλις τώρα! Έχω πάθειιιιιιιι…… Συγκλονίστηκα! Εκεί που απολάμβανα την έμπνευση σου, την τόσο μοναδικά με τον τρόπο που έχεις μόνο εσύ, να την παρουσιάζεις, τόσο υπέροχα, τόσο πρωτότυπα, τόσο αυθεντικά, και πάνω που χάρηκα με το υπέροχο τέλος, όπως νόμιζα, ήρθε ο επίλογος και με άφησε εμβρόντητη! Τι ανατροπή ήταν αυτή; Καλά θα το σκέφτομαι όλο το βράδυ! Συγχαρητήρια πάντως κορίτσι μου! Πολλά πολλά φιλάκια! Καλή εβδομάδα!
Να είσαι καλά Μαίρη μου σε ευχαριστώ για τα ευγενικά σου λόγια.
Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία.
Θεώρησα πως έβγαινε μεγάλη για δρώμενο και είχα ένα φόβο μη με βρίσετε χαχαχα. Αλλά το σχόλιο σου, καθώς και της Άννας, με ηρέμησαν και με έκανα να χαμογελάσω 🙂
Οπότε πραγματικά ευχαριστώ.
Καλό ξημέρωμα! Σε φιλώ γλυκά!
Μεγάλη; Ούτε να το συζητάς, Μαρίνα μου! Έχει κάθε περιθώριο να αναπτυχθεί σε νουβέλα, στο λέω προτρεπτικά.
Ιδιαίτερη η ιστορία σου, Μαρίνα μου, και με ένα τέλος-ανατροπή στην ανατροπή! Μπράβο σου!
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ
Να είσαι καλά Πίπη μου! Σε ευχαριστώ πολύ!
Καλό ξημέρωμα! Μια ήσυχη εβδομάδα να μας ξημερώσει 🙂
Σειρά μου να εκφράσω και το δικό μου σοκ!
Πώς γίνεται βρε Μαρίνα μου, κάθε φορά, να ανεβάζεις έτσι τον πήχη; Πλέον σε πανύψηλα επίπεδα, στο λέω ανοιχτά.
Και τι γραφική και μουσική υποστήριξη είναι αυτή, ψυχή μου, πού δίνεις στη γραφή σου; Τι αισθητική, τι συγκρότηση και υποστήριξη!
Δεν το χορταίνω. Έχει συνεχείς καμπύλες στις μεταβολές της διάθεσης, που δεν ξέρεις από “πού θα σού έρθει”. Στην κυριολεξία.
Η δομή με τους θανάτους, η κατάρα που δεν είναι κατάρα αλλά και …είναι τελικά!
Με εντυπωσίασε ο λιτός λόγος, η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο του Φίλιππου ξεχωρίζει. Όπως ξεχωρίζει το όλο διήγημα σε πλοκή, εξέλιξη και συναισθήματα.
Μυστήριο, μεταφυσική, αγωνία.
Ναι, είμαστε περήφανοι για σένα, φιλενάδα μου! Σε καμαρώνουμε γιατί έχεις ανοίξει πολύ τα φτερά σου, Μαρίνα. Και στην ποίηση και στην πρόζα. Και σε παρακαλώ μην το αμελείς αυτό, κοπέλα μου. Είναι αμαρτία.
Σε ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για αυτό το σοκαριστικό, υπέροχο διήγημα, που διαβάσαμε.
Για το χρόνο, τη διάθεση και τη συμμετοχή σου.
Γιάννη μου τι να πω! Σε ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια.
Σε ευχαριστούμε για την όμορφη ευκαιρία που μας έδωσες, να δοκιμαστούμε πάνω στο μυστήριο.
Στους καιρούς που ζούμε, ήταν ένα αναγκαίο και πολύτιμο έναυσμα. Ανυπομονώ και για τα επόμενα.
Καλό ξημέρωμα.
Σε φιλώ!
Δυνατή ιστορία, με συνεχείς ανατροπές κι ένα απροσδόκητο τέλος. Να αναφέρω κ το πολύ όμορφο στήσιμο της ιστορίας σου. Υπέροχη! Μια από τις καλύτερες που διάβασα σε αυτό το συγγραφικό δρώμενο.
Την θερμή μου, Καλημέρα, Μαρίνα!
Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη, για τα ευγενικά σου λόγια. Με τιμάς!
Καλό βράδυ να έχουμε και ένα ήσυχο ξημέρωμα!
Μια ιστορία που απογειώνει την έννοια του μυστηριακού με την μακραίωνη παράδοση μιας κατάρας. Ο δυνατός πρόλογος, η ένταση από τις πρώτες γραμμές και οι έννοιες που ξεσηκώνουν το πνεύμα παρά τη λογική, κάνουν την ιστορία σου εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Γραφή που κινείται με άνεση και δεξιοτεχνία και εικόνες εντυπωσιακές ανάμεσα στη ρεαλιστική απεικόνιση της ατμόσφαιρας μυστηρίου, με το υπερφυσικό. Τίποτα δεν προοιωνίζει το ανατρεπτικό, τραγικό τέλος που σοκάρει! Υπέροχο από κάθε άποψη Μαρίνα μου! Μπράβο!
Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
Αννίκα μου σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Να είμαστε καλά, να παίρνουμε δημιουργικά εναύσματα μέσα από τα δρώμενα μας και να δημιουργούμε.
Σε φιλώ.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Αρχίζω από το τέλος Μαρίνα μου… Τι ανατροπή ήταν αυτή! Τη στιγμή που έλεγα να το happy end ήρθε το ηχηρότατο μπαμ…
Καταπληκτική ιστορία, γεμάτη μυστήριο το οποίο άφησες να πλανάται μέχρι το τέλος και ακόμα και μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης.
Συγχαρητήρια πολλά!
Σε ευχαριστώ Ελένη μου για τα γλυκά σου λόγια.
Να είσαι καλά 🙂
Καλό ξημέρωμα 🙂
Εντάξει Μαρίνα μου… Respect!
Πρώτα από όλα για τον τρόπο που πλαισίωσες την ιστορία σου, εικονογραφημένα με τη δική σου χαρακτηριστική πινελιά. Πόσο καλογραμμένη, ενδιαφέρουσα και με την τρομερή ανατροπή..
Πολλά πολλά συγχαρητήρια!!
Εντωμεταξύ δεν σας προλαβαίνω σε αυτό το δρώμενο, είστε καθημερινά ασταμάτητοι και σας καμαρώνω!
Καλή εβδομάδα σε φιλώ!!
Κατερίνα μου σε ευχαριστώ. Πράγματι, υπάρχει πυρετός δημιουργικότητας.
Και είναι ωραίο, στους καιρούς που ζούμε, να βρίσκουμε δύναμη να δημιουργούμε 🙂
Καλό ξημέρωμα.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Τι “έκρηξη” – έκπληξη κι αυτή στο τέλος, Παναγία μου!
Μαρινάκι, “ζωγράφισες” πάλι. Με τον ολότελα δικό σου χαρισματικό τρόπο, έδωσες μια φρέσκια ανάσα στο δρώμενο. Και κάνεις υπέροχα γράμματα, εκτός όλων των άλλων.
Απόλαυσα την διήγησή σου και, αν και δεν πιστεύω σε κατάρες, παρασύρθηκα στη ροή της ανάγνωσης…
Τα θερμά μου συγχαρητήρια!
Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ.
Πράγματι, όχι ότι είμαι μπροστά- αλλά κάνω ωραία γράμματα χαχαχα. Εν προκειμένω όμως, αυτά στο σημείωμα είναι γραμματοσειρά, και την έψαχνα πόση ώρα γιατί ήθελα να δείχνει αληθοφανής. Οπότε, δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι που σας άρεσε!
Να είμαστε καλά, να δημιουργούμε.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Θα το πω δεν μπορώ να μη το πω!
Είναι από τη πιο καλογραμμένη, ενδιαφέρουσα με ίχνη μεταφυσικής ιστορία που διάβασα!
Μπράβο Μαρινάκι, κατάφερες πάλι να κρατήσεις το ενδιαφέρον μέχρι το αναπάντεχο τέλος!
ΑΦιλάκια χαμογελαστά και συγκινημένα! 🙂
Να είσαι καλά μαγισσούλα μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Καλό ξημέρωμα να έχουμε.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Τι να σχολιάσω τώρα Μαρινακι μου που έχω πάθει και εγώ μαζί με τους φίλους ένα σοκ!Μια ιστορία μυστηρίου και αγωνίας, με πολύ ωραία δομή, καλογραμμένο διήγημα, που μας έβαζε μέσα στην πλοκή του, νιώθοντας και εμείς την αγωνία των πρωταγωνιστών.
Και Πάνω που ηρεμίσαμε με το χαπυ εντ να σου και το σοκ…
Καταπληκτική η συμμετοχή σου Μαρινάκι μου το χεις με τα μυστήρια Μπράβο μικρή μου και σε άλλα με το καλό…την αγάπη μου πάντα φιλιααα!
Δεν θα το έλεγα Σμαραγδένια μου, ότι το μυστήριο το ‘χω, αλλά χαίρομαι πολύ που σας άρεσε. Και σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια!
Να είσαι και εσύ πάντα καλά.
Σε φιλώ γλυκά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Το respect είναι λίγο! Έχεις κεντήσει, σκηνικά, κοστούμια, κείμενο, μουσική υπόκρουση, φινάλε, όλα! 🙂 Μα υπήρχε περίπτωση για κάτι λιγότερο από το κουκλοβαφτιστηρόνιμου; Την αγάπη μου!
Σε ευχαριστώ νονούλι μου! Με κολακεύεις. Να είσαι καλά 🙂
Καλό ξημέρωμα. Πολλά φιλιά 🙂
Μια ωραιότατη χορταστική ιστορία μυστηρίου με τα όλα της!!! Έκανε γιο γιο την ψυχολογία μου και μου δημιούργησε μεταφυσικό δέος.
Μπράβο Μαρίνα μου!!!
Μαρία μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά 🙂
Καλό ξημέρωμα! Σε φιλώ!
Τί να πω Μαρίνα μου;
Έμεινα κι εγώ κεραυνοβολημμένη απι την έκρηξη στο τέλος.
Εκεί που είπα, τί ωραία κι όλα καλά, ήρθε το μπαμ και πάνε όλα.
Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη εκπλήξεις.
Παρόλα αυτά όμως, μας έδωσες μια υπέροχη ιστορία και σ ευχαριστούμε πολύ.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.
Αυτό ακριβώς Ρένα μου και η ζωή απρόβλεπτη είναι, γιατί να μην είναι οι ιστορίες μας; χαχα
Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια.
Καλό απόγευμα 🙂
Μαρινάκι με συνερπήρε η καθηλωτική ιστορία σου και φυσικά το ενδιαφέρον κι η ένταση από τις ανατροπές, διατηρήθηκαν μέχρι την τελευταία λέξη και το σοκαριστικό φινάλε !!!Το ιδιόχειρο σημείωμα έδωσε έμφαση και κέντρισε εντυπωσιακά την περιέργεια….Συγχαρητήρια γιά την εξαιρετική ιστορία σου!Σε φιλώ
Σε ευχαριστώ Κλαυδία μου για τα γλυκά σου λόγια. Να είσαι καλά 🙂
Καλό απόγευμα!
[…] το παιδί μου. Τα πραγματικά μας ονόματα, είναι Κασσάνδρα και Φίλιππος. Βέβαια, μοιάζει τόσο μακρινό πια… Ύστερα μείναμε εδώ […]