Το Πάσχα για εμένα…

Το Πάσχα για εμένα πάντα ήταν πολύ κατανυκτική περίοδος. Με μια ιδιαίτερη εσωτερικότητα. Στο νηπιαγωγείο είχα κλάψει πολύ με το θείο δράμα, σε βαθμό που είχαν καλέσει τους γονείς μου. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ την προδοσία, στο μικρό μου μυαλό.

Μεγαλώνοντας απέκτησε ακόμα περισσότερη εσωτερικότητα για εμένα το Πάσχα. Σκέφτομαι πόσους σηκώνουν το δικό τους Σταυρό, πόσοι περνούν τον δικό τους Γολγοθά. Και πάντα εύχομαι η Ανάσταση να έρθει για εκείνους, να ηρεμήσουν από τα βάσανα.

Εμείς και το Πάσχα το ζούμε πολύ.

Στολίζουμε το σπίτι με διακοσμητικά και χρώματα και τα αφήνουμε να αλλάξουν τη διάθεση μας. (Εκτός και αν έχουμε πένθος. Σε αυτή τη περίπτωση, παραλείπουμε αυτό το βήμα)

Πάντα τη Μεγάλη βδομάδα πήγαινα εκκλησία.

Συνήθως, πηγαίναμε από τη Μεγάλη Πέμπτη και μετά. Όλη τη Μεγάλη βδομάδα όμως, μου αρέσει να ακούω τα Εγκώμια του Επιταφίου Θρήνου!

Μια κλασσική στιγμή για εμένα, κάτι που είναι σαν “έθιμο”, ήταν να βλέπω του Χριστού τα πάθη με τη μαμά μου!

Από εκεί και πέρα, τιμούμε και τα υπόλοιπα έθιμα του Πάσχα (ξανά αν δεν έχουμε πένθος. Μανιάτισσα γαρ η μαμά, το πένθος έχει συγκεκριμένους όρους, αυστηρούς, τους οποίους μου έχει μεταδώσει. Όχι σε πλαίσια εθιμοτυπικά ή για το “τι θα πει ο κόσμος”, αλλά γιατί όταν έχεις πένθος, η ψυχή σου η ίδια, δεν το αποζητά )

Μεγάλη Παρασκευή, πάντα από τότε που χάθηκε η αδερφή της μαμάς μου, πηγαίναμε στο νεκροταφείο. Στολίζαμε το στεφάνι, περνούσαμε από λοιπούς συγγενείς και αφήναμε κάτι και για εκείνους και περιμέναμε τον επιτάφιο.

Το μεσημέρι θυμάμαι από μικρή, τρώμε πάντα φακές (χωρίς λάδι) και το βράδυ ταπεινά χωρίς πολλά – πολλά, κάποια λαχανικά.

Το βράδυ που έβγαινε ο επιτάφιος, αν ξέραμε ότι θα περάσει από το δρόμο μας, μόλις έβγαινε από την εκκλησία τρέχαμε γρήγορα σπίτι, να ετοιμάσουμε το λιβάνι και τα λουλούδια. Ώστε όταν πλησιάζει, να λιβανίσουμε και να του πετάξουμε λουλούδια.

Το Μεγάλο Σάββατο και η Κυριακή του Πάσχα, για εμένα πάντα περνούσαν οικογενειακά.

Είτε με τους γονείς μου και την οικογένεια του θείου μου, είτε αργότερα στο χωριό, με τη μεγάλη μου βαφτιστήρα και τους κουμπάρους μου.

Δεν είναι τόσο το φαγητό, όσο η παρέα, το γλέντι και η χαρά της ελπίδας. Της ελπίδας πως όταν τελειώνει ο Γολγοθάς, έρχεται ηρεμία και αγαλλίαση.

Η αναμονή της Λαμπάδας από τη νονά μου έχει πια αντικατασταθεί με την ετοιμασία λαμπάδων και δώρων για τις δυο μου βαφτιστήρες!

Το φετινό Πάσχα, είναι πάλι διαφορετικό

Αν και κάπως πιο ελεύθερο από το περσινό, κρατά πάλι τις αποστάσεις του, τις μασκοφόρες ασπίδες του, αποτρέπει τις χειραψίες και τις αγκαλιές.

Και όμως, είναι ευλογημένο. Γιατί το ζούμε. Και με τόσα που βλέπουμε γύρω μας, αυτό είναι μια τεράστια ευλογία.

Το Πάσχα δεν είναι τα γλέντια και οι χαρές. Όλη αυτή η εβδομάδα, μας υπενθυμίζει την ύψιστη θυσία και την ανιδιοτελή αγάπη. Σε έναν κόσμο που δε θυσιάζει ούτε τον εγωισμό του, ας αφήσουμε το Θείο Δράμα, να μας εμπνεύσει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι!

Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας τους συμπολίτες μας και τις οικογένειες τους που δοκιμάστηκαν από τον ιό, ή έχασαν τη μάχη απέναντι του. Ας κρατήσουμε στη σκέψη μας, συμπολίτες που βρέθηκαν χωρίς δουλειά.

Και ας αναλογιστούμε πως το να βρεθούμε είτε απλά με την οικογένεια μας, είτε με ελάχιστους φίλους, είναι σπουδαίο και πρέπει να νιώθουμε ευγνώμονες γι’ αυτό!

Σήμερα Μεγάλη Παρασκευή, ας σκεφτούμε τους κεκοιμημένους μας (που καθημερινά θα πρέπει να σκεφτόμαστε, γιατί πεθαίνει μόνο όποιος ξεχνιέται!).

Εύχομαι να είμαστε καλά, να γιορτάσουμε με υγεία με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και η ελπίδα της Ανάστασης, να φωτίσει το σκοτάδι που έχει κυκλώσει τον κόσμο.

Μακάρι να φύγει ο ιός και να είμαστε πια ελεύθεροι.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.