Marina Tsardakli 
Έντυσα το blog με τον Πασχαλινό του στολισμό!
Χωρίς τη λαμπρότητα των περασμένων ετών, μα με την ανάγκη των χρωμάτων και της δημιουργικής ενασχόλησης!
Περισσότερο πασχαλινές πινελιές θα το έλεγα!
Η Άνοιξη, έκανε την εμφάνιση της, ζεσταίνοντας τις μέρες μας!
Αν και η εποχή δεν την αφήνει να ζεστάνει τις καρδιές μας!
Στόλισα λοιπόν το blog, γιατί αν και αντιλαμβάνομαι πως τα προβλήματα γύρω μας είναι πολλά, η ζωή δε σταματά. Απλά προσαρμόζεται, στις συνθήκες.
Πρέπει να προστατεύσουμε την ψυχολογία μας
Επειδή, υπάρχουν πολλοί εξωγενείς παράγοντες που την επηρεάζουν. Ειδήσεις στυγερών εγκλημάτων, ακρίβεια, πόλεμος, πανδημία κ.α.
Το χαμόγελο εκλείπει και τώρα που οι περισσότεροι (δεν ξέρω γιατί το επέτρεψαν αυτό, η πανδημία δεν τέλειωσε!) πέταξαν τις μάσκες, είναι πιο προφανές!
Και ενώ είναι κατανοητό, πως τη διάθεση μας την επηρεάζουν τα όσα συμβαίνουν, πρέπει να ψάχνουμε να βρούμε χαρά στις μέρες μας.
(keyword to ψάχνουμε, αλλά οκ)
Γιατί, η ψυχή μας, έχει ανάγκη να εξισορροπήσει.
Είναι απόλυτα λογικό και ανθρώπινο, να νιώθει άγχος, φόβο ή ανησυχία, αλλά δεν είναι ωφέλιμο, να εμμείνει σε αυτά!
Η Άνοιξη βοηθά κάπως στη διάθεση μας. Παίρνει τις μουντές εικόνες του χειμώνα και φέρνει χρώματα και αρώματα που μας ξεσηκώνουν.
Σε 26 μέρες είναι το Πάσχα
Και ενώ μυρίζει που λέμε Πάσχα, στις ψυχές μας δεν το πολυνιώθουμε.
Αν και για εμένα, το Πάσχα, δεν ήταν ποτέ μια εποχή γεμάτη χαρούμενη προσμονή, όπως για παράδειγμα τα Χριστούγεννα.
Γιατί, δεν έχουν την ίδια χαρά, αν και έχουν την ίδια βαρύτητα!
Το Πάσχα έχει μια εσωτερικότητα. Ταπεινότητα!
Είναι μια περίοδος με εξαίρετους εκκλησιαστικούς ύμνους και τροπάρια. Μια περίοδος που εμένα προσωπικά με συγκινεί από μικρό παιδί.
Μια περίοδος που εκφράζει την Ανάσταση! Και είναι ταιριαστό, γιατί όλοι προσμένουμε την ανάσταση των ψυχών μας από τα βάσανα των τελευταίων ετών!
Η ώρα άλλαξε πηγαίνοντας μια ώρα μπροστά!
Και ενώ όλοι θα θέλαμε, να πάμε για παράδειγμα ένα χρόνο μπροστά, να δούμε αν τα άσχημα τελειώνουν, ας εστιάσουμε στο παρόν.
Ας βρούμε γαλήνη και χαρά σε αυτό, γιατί το αύριο δεν είναι σίγουρο ποτέ!
Γι’ αυτό έβαλα και εγώ πασχαλινές πινελιές στο blog!
Γι’ αυτό συμμετέχω στα δρώμενα μας!
Γιατί μου δίνουν μια αίσθηση κανονικότητας που έχω ανάγκη.
Γιατί, είμαι επιρρεπής στο άγχος, και όσα ζούμε, δημιουργούν άγχος. Προσπαθώ λοιπόν, να μην του δίνω δύναμη.
Και τέλος γιατί, θεωρώ ότι όταν έχεις ένα δημόσιο βήμα, οφείλεις να βοηθάς τον συνάνθρωπο. Τα άσχημα τα βλέπει και μόνος του, τα ζει! Την αισιοδοξία χρειάζεται, τον αντιπερισπασμό από τα δύσκολα!
Ξεκίνησα να γράφω σε αυτή τη γραμμή, για να κλείσω την ανάρτηση, πως το Πάσχα θα ‘ναι διαφορετικό. Το ένιωσα σαν deja vu. Τα τελευταία χρόνια, κάθε γιορτή, είναι διαφορετική απ’ όσα θυμόμασταν.
Και όμως, εδώ που έχουμε φτάσει, νιώθω ευγνώμων που θα τη ζήσουμε. Εύχομαι να έχουμε υγεία, να έρθουν πιο ήρεμες μέρες και να επικρατήσει επιτέλους ειρήνη!
Να προσέχετε, να χαμογελάτε και μην ξεχνάτε να ερωτεύεστε τη ζωή! Ακόμα και με τη δύσκολη καθημερινότητα μας!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Και για μένα το ίδιο ισχύει Μαρινάκι μου.
Δεν έχει την ίδια λαμπρότητα και προσμονή το Πάσχα, σε σύγκριση
με τα Χριστούγεννα. Τα τελευταία 15 χρόνια, με εξαίρεση την περσινή
χρονιά, στόλιζα Πασχαλινά το σπίτι. Περισσότερο μου αρέσει η ιδέα
της άνοιξης. Να έχει λίγο πράσινο λαχανί ο χώρος μου, λίγο
ανοιχτό πορτοκαλί και όχι το κεραμιδί του χειμώνα (έχω μπόλικο από
αυτό στο σπίτι μου ☺) λίγα λουλούδια!
Από τις 15/03 έβγαλα τον χειμώνα από το μπλογκ, αλλά εδώ δεν λέει
να φύγει. Σήμερα είναι άκρως χειμωνιάτικη η μέρα. Βροχερή! Δεν αντέχω άλλο! Θέλω ήλιο! ☺
Φιλάκια πολλά!
Καλά έκανες και έβγαλες τον χειμώνα από το blog Αριστάκι! Πάμε να ζήσουμε και τις υπόλοιπες εποχές να δούμε και αυτές τι θα μας φέρουν.
Ο χειμώνας ήταν δύσκολος.
Τον αποχαιρετάμε με χαρά.
Εδώ δεν είχαμε ιδιαίτερη βροχή, έχουν πει για αύριο.
Αλλά έχουμε την υπέροχη (#not) αφρικανική σκόνη!
Ανταποδίδω τα φιλιά και στέλνω ευχές για μια ήσυχη και δημιουργική εβδομάδα.
Καληνύχτα Αριστάκι μου!
Τα ίδια σκέφτομαι κι εγώ. Τόσο πολύ που ενώ στόλιζα πασχαλινά το σπίτι φέτος δεν το κάνω κέφι. Αλλά μου αλλαξες την οπτική. Μου έδωσες ένα αισιόδοξο λόγο για να ζούμε τις στιγμές τις ωραίες. Πού θα τις βρούμε θα πεις. Ας τις δημιουργήσουμε όπως μπορούμε
Μπράβο Μαρίνα μου και ο στολισμός σου εδώ υπέροχος
Να σαι καλά και να πολεμάς το άγχος
Φιλάκια πολλά
Αυτό ακριβώς Άννα μου, οι ασχήμιες, έχουν καταπλακώσει τις όμορφες στιγμές. Θεωρώ λοιπόν πως όταν τις βρίσκουμε, πρέπει να τις ζούμε και να τις χαιρόμαστε για να έχουμε δύναμη για τα δύσκολα.
Μικρές πινελιές στο σπίτι (πασχαλινές ή ανοιξιάτικες), μια βόλτα στη φύση ή δίπλα στη θάλασσα, ένα καλό βιβλίο, ότι και αν μπορεί με λίγα λόγια, να μας αλλάξει κάπως τη διάθεση.
Το άγχος είναι ένας μόνιμος εχθρός, αλλά δεν το βάζω κάτω.
Σε φιλώ γλυκά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Κάποτε όταν ήταν τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, πιο προσιτά στόλιζα το σπίτι και έκανα τα γνωστά!
Τώρα “στολίζω” το μέσα μου, με Αναστάσιμη διάθεση! 😉
Χαίρομαι όμως να βλέπω Πασχαλινούς στολισμούς γιατί λόγω γενικού ζορίσματος εκτός από λαμπάδες (σιτηρά, λάδια, ΔΕΗ κλπ) δεν βλέπεις, δεν ακούς τίποτα άλλο!
ΑΦιλάκια πολύ πολύ γλυκά Μαρινάκι μου! 🙂
Το μέσα μας πρέπει να το στολίζουμε πάντα μαγισσούλα μου. Οπότε καλά κάνεις. Μακάρι όλοι να βρίσκουμε καθημερινά διάθεση να το κάνουμε!
Και εγώ χαίρομαι να βλέπω πασχαλινούς στολισμούς, αλλά και κάθε είδους αντιπερισπασμό από τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας.
Σε φιλώ και εγώ γλυκά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Ομολογώ ότι ένιωσα μια ανακούφιση στον ερχομό της Άνοιξης, Μαρίνα μου. Είχαμε υποφέρει και δεν πήγαινε άλλο αυτός ο χειμώνας. Ας είναι καλόδεχτη μαζί μας, το έχουμε τόσο ανάγκη.
Καλά έκανες και στόλισες το μπλογκ! Αλλάζει η ψυχολογία, η διάθεση, ομορφαίνουμε και εμείς οι επισκέπτες και φίλοι σου με αυτήν την αύρα, να το ξέρεις.
Ναι! Λατρεύω και εγώ το Πάσχα. Ως διαδικασία προσέγγισης σε αυτό και όχι ως …πανηγύρι “μάσας”. Ούτε καν, ειδικά αυτό το τελευταίο. Όλη αυτή η εσωτερική σπουδή προς την Ανάσταση, έχει το δικό της μεγαλείο ψυχής και εσωτερικότητας. Και θέλω να το ζω έντονα.
Η αλλαγή της ώρας μού προκαλεί διφορούμενα αισθήματα. Δεν θέλω να παρεμβαίνουμε στη φύση. Κάτι θα ξέρει που είναι έτσι. Από την άλλη, περισσότερο φως ημέρας είναι καλόδεχτο αλλά σε μια μεσογειακή χώρα όπως η Ελλάδα, νομίζω είναι πλεονασμός. Οι χώρες του Βορρά έχουν ένα κίνητρο, εμείς όχι.
Στέλνω την αγάπη μου να έχεις μια καλή βδομάδα κορίτσι μου. Καλή σου δύναμη.
Εγώ σκέφτομαι το καλοκαίρι και πανικοβάλλομαι Γιάννη, γιατί δεν αντέχω τη ζέστη και φοβάμαι θα έχουμε πάλι καύσωνες. Και η ΔΕΗ έχει φτάσει στα ύψη.
Η Άνοιξη καλή είναι σε αυτό τον τομέα, αν και για εμάς που έχουμε αλλεργίες δεν είναι και η αγαπημένη μας.
Όπως και να ‘χει πρέπει να ζήσουμε και αν μπορούμε να απολαύσουμε κάθε εποχή!
Όσο για την αλλαγή της ώρας άσε με Γιάννη, τα νεύρα μου! Αποσυντονίζεται το βιολογικό μου ρολόι αχαχαχα
Θα ξαναβρω όμως τον ρυθμό μου, πού θα πάει χαχα
Ανταποδίδω την αγάπη και στέλνω ευχές για καλή εβδομάδα.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Λοιπόν, εγώ τη χαρά τη βρήκα στη σημερινή σου εγγραφή. 26 μέρες για το Πάσχα… Ούτε που το κατάλαβα, ότι πέρασε ο καιρός τόσο γρήγορα. Μάλλον ο πολύ κρύος καιρός, που παράτεινε τον χειμώνα φταίει. Ή μήπως ο πόλεμος, η ακρίβεια, ο φόβος για αυτά που πρόκειται ακόμη να γίνουν; Σημασία έχει ότι φτάνει το Πάσχα, που παρά την εβδομάδα λύπης του, ακολουθείται από την πιο χαρμόσυνη ημέρα της χρονιάς. Την Ανάσταση!
Νάσαι καλά, Μαρίνα!
Καταρχάς συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο “εικόνα & λέξεις”, Μαρίνα μου. Δεν πρόλαβα να σχολιάσω, αλλά στάθηκα με θαυμασμό στο χρονογράφημά σου που αποτυπώνει ανάγλυφα τη νεφελώδη περίοδο που περνάμε. Όσο για το επερχόμενο Πάσχα, είπες τη μαγική λέξη: “Ταπεινότητα”. Δεν ξέρω πόσες μέρες μάς χωρίζουν μέχρι να την κατακτήσουμε, αλλά αν το καταφέρουμε, τότε θα νιώσουμε την εσωτερική μας ανάσταση. Κι αν δεν στολίσεις εσύ, η επίσημη ντεκορατέρ της μπλογκοπαρέας μας, τότε θ’ αρχίσω να ανησυχώ. Από δω “κλέβουμε” λίγη γιορταστική διάθεση και αναπτερώνουμε το ηθικό μας. Απ’ την αισιοδοξία και την εκτίμησή σου για τα μικρά, αλλά σημαντικά της ζωής μας.
Τα φιλιά μου Μαρινάκι!
Πράγματι Μαρία μου, όταν νιώσουμε μέσα μας ταπεινότητα θα νιώσουμε την εσωτερική μας ανάσταση. Έχουμε δουλειά ακόμα πιστεύω.
Για να είμαι ειλικρινής, όλα αυτά που ζούμε με έχουν επηρεάσει τόσο πολύ! Αλλά επειδή είμαι αρκετά αγχώδης και αν το αφήσω θα με καταβάλει, προσπαθώ να κρατώ άμυνες. Και όσο μπορώ δημιουργικές!
Καλή μας δύναμη Μαρία μου και σε αυτό τον νέο μήνα.
Ευχαριστώ για τις σκέψεις και τα λόγια σου 🙂
Μαρινάκι μου, ξέρουμε πια πως κάθε εποχή στολίζεις και ιδανικά και όμορφα το blog σου και να ξέρεις πως πάντα όταν μπαίνω στο blogοσπιτικό σου χαίρομαι την κάθε σου διακόσμηση. Ας είμαστε καλά στην υγεία μας και ας ζούμε την κάθε μέρα όπως μπορούμε κι ας είναι με μικρές όμορφες πινελιές.
Να σε προσέχεις!
Τα φιλιά μου!
Πόσο χαίρομαι που χαίρεστε να μπαίνετε στο blog δεν λέγεται. Γιατί και αυτές οι μικρές αφορμές χαράς, πολύτιμες είναι.
Μακάρι να έχουμε υγεία και ηρεμία και να μπορούμε να απολαμβάνουμε τις στιγμές μας.
Να σε προσέχεις και εσύ και πάντα να συλλέγεις τις ομορφότερες στιγμές.
Σε φιλώ πολύ γλυκά.
Καλό μήνα 🙂
Καταρχάς, χαίρομαι πολύ με την ωραία ανακαίνιση, είναι τόσο όμορφα τα χρώματα! Επίσης, και μόνο που άλλαξε η ώρα, η διάθεση ανεβαίνει, η ημέρα είναι πιο φωτεινή, κι αυτό δίνει ένα συν στη ψυχολογία όλων μας. Εύχομαι ένα Πάσχα όσο γίνεται πιο όμορφο
Αμήν! Με το καλό να φτάσουμε στο Πάσχα με υγεία νονούλι μου 🙂
Πράγματι η διάθεση κάπως ανεβαίνει την Άνοιξη. Ας φύγει και αυτή η σκόνη, να απολαύσουμε τον ήλιο περισσότερο 🙂
Καλό μήνα και καλή μας δύναμη!