Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά: αυτό δεν είναι εύκολο. Δεν το κάνει ο κόσμος, εύκολο. Με τις απαιτήσεις, τα πρότυπα του, σε μαθαίνει να ζητάς κι άλλα. Κι όχι πάντα περισσότερα, καμιά φορά και διαφορετικά.
Όμως, το να μάθεις να αγαπάς όσα έχεις και ζεις, είναι ένα από τα θεμέλια της ευτυχίας σου. Και φυσικά, της ηρεμίας σου. Και πίστεψε με, την ψυχική ηρεμία, δεν πρέπει καθόλου να την υποτιμάς. Είναι πολυπόθητη.
Σήμερα λοιπόν, θα ήθελα να σου μιλήσω γι’ αυτό. Το να μάθεις βέβαια να αγαπάς περισσότερο, όσα έχεις και ζεις, δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Γίνεται σταδιακά, απαιτεί κόπο και ενέργεια. Πίστεψε με όμως, όταν κάποτε τα καταφέρεις, το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει.
Βήμα πρώτο
Βγάλε από τη ρουτίνα σου, καταστάσεις και άτομα που σε “ρίχνουν”. Για να έχεις μια θετική στάση προς τη ζωή (σου), πρέπει να έχεις και τις κατάλληλες συνθήκες. Συνθήκες τις οποίες, εσύ διαμορφώνεις με τις επιλογές σου!
Φρόντισε λοιπόν, να έχεις ανθρώπους και ενασχολήσεις που σε γεμίζουν ζωντάνια, σε ξεκουράζουν και γιατί όχι, σε ανανεώνουν.
Το να σε γεμίζουν, τα όσα έχεις, πίστεψε με, είναι ευλογία.
Βήμα δεύτερο
Βγάλε από το μυαλό σου, την αγωνία του “τι θα πουν οι άλλοι”. Όσο αυτό που κάνεις, δεν έχει αρνητικό αντίκτυπο σε κανέναν και δεν βαραίνεις εσύ τη συνείδηση σου, μην σε νοιάζει πώς θα σχολιαστεί.
Είναι πολύ σημαντικό, να αγαπάς ότι κάνεις κι ότι κάνεις να το αγαπάς. Άσε που, τα γούστα του κόσμου και όλα του τα “πρέπει” δεν θα τα ικανοποιήσουμε ποτέ.
Ας μην φύγουμε από τον κόσμο, απογοητευμένοι και με απωθημένα!
Βήμα τρίτο
Μην χάσεις το χιούμορ σου. Μάθε να αγαπάς και τις κακοτοπιές, γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Και πίστεψε με, στην δύσκολη στιγμή επάνω, δεν θα σκεφτείς τίποτα, μετά όμως θα δεις, πως ακόμα κι οι δυσκολίες, είχαν μαθήματα να σου προσφέρουν!
Βήμα τέταρτο
Throwback, σε κάτι που είχα γράψει στο instagram. Σκέψου πόσο απλό, είναι το να φας πρωινό, δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Σίγουρα, το κάνουν πολλοί. Όμως, για να το κάνεις, σημαίνει πως έχεις την υγεία σου, φαγητό στο ψυγείο σου, σπίτι για να βάλεις το δέντρο σου, έχεις με λίγα λόγια “λύσει” (έστω κι όπως όπως), σημαντικά προβλήματα, που άλλοι δυστυχώς ακόμα αντιμετωπίζουν.
Ή πριν σκεφτείς, πως το να πας για καφέ με ένα φίλο, είναι κάτι “χαζό” και πως το κάνουν όλοι, σκέψου πόσοι άνθρωποι είναι μόνοι.
Δεν σου ζητάω να χαρείς που σε σύγκριση με χειρότερες καταστάσεις είσαι σε ευνοϊκότερη θέση. Απλά, να καταλάβεις, πως είσαι ευλογημένος με πράγματα που φαίνονται μικρά κι ασήμαντα, αλλά δεν είναι!
Βήμα πέμπτο
Ζήσε! Αυτό το ταξίδι που το λένε ζωή, ζήσ’το! Σου αξίζει, της αξίζει και πίστεψε με δεν θα χάσεις!
Το ξέρω! Καμιά φορά, οι καταστάσεις φαντάζουν βουνό. Κι αποκτούν δύναμη οι άτιμες (βοηθάμε κι εμείς σε αυτό, δυστυχώς) και μας πνίγουν.
Μα να σου πω κάτι, απ’ όλα τα σοφά λόγια και τα αποφθέγματα, ξέρεις ποιο είναι το πιο σωστό;
Η απλή διαπίστωση, πως η ζωή είναι μικρή.
Μα είναι και πανέμορφη η ρουφιάνα, οπότε απόλαυσε την!
Και μην αισθάνεσαι άσχημα, αν οι ρυθμοί σου δεν ταιριάζουν με του κόσμου.
Ο καθένας μας είναι διαφορετικός, κι αυτή είναι η γοητεία μας!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Α ναι, δεν έχω παράπονο κανένα!
Είμαι ευγνώμων για ότι έχω!
Μόνο η μητέρα να μην τα είχε χάσει. Αυτό μόνο με στεναχωρεί και με δυσκολεύει.
Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι το χιούμορ μου δεν το χάνω!
Είναι ένα πολύ ωραίο ποστ αυτό!
Κίσιζ Μαρίνα!
Δύσκολο πράγμα να έχεις αγαπημένους σου, που το μυαλό τους, τους παίζει παιχνίδια.
Θέλει δύναμη πολύ.
Να ‘σαι καλά να την προσέχεις Αρτίστα μου.
Κι εύχομαι ποτέ να μην έχεις παράπονο από τη ζωή σου.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Μόλις διάβασα πως είμαι σχεδόν ευτυχής!
Μ’ αρέσεις, Μαρίνα, με τα απλά βηματάκια σου και τα ξεκάθαρα στάδια. Μπορεί να φαίνονται απλά, αλλά δεν είναι και τόσο. Δηλαδή, δεν είναι και τόσο απλό να τα φτάσεις. Ας είναι ο δρόμος προς τα ‘κει, πάντως!
Καλημέρα!
Μακάρι, όλων ο δρόμος να είναι προς τα εκεί.
Ίσως έτσι, λιγοστέψουν τα νεύρα του κόσμου κι η γκρίνια.
Ίσως έτσι χαμογελάμε περισσότερο.
Καλή συνέχεια 🙂
Συμφωνώ απόλυτα αλλά καμιά φορά οι άνθρωποι που μας ”γονατίζουν” δεν μπορούν να βγουν από τη ζωή μας. Αλλά αυτά τα απλά όπως σοφά λες είναι και τα σπουδαιότερα.
Μου αρέσει πολύ το ποστ σου και πώς το παρουσιάζεις
Φιλάκια Μαρίνα μου
Πάντα σοφά θα ακούμε από εμένα Αννούλα μου
Το ξέρω, έχεις δίκιο, καμιά φορά δεν μπορούμε να βγάλουμε από τη ζωή μας, ανθρώπους και συμπεριφορές που μας πληγώνουν.
Αν όχι τελείως όμως, σίγουρα μπορούμε να τις απομακρύνουμε.
Κάτι είναι κι αυτό!
Καλό απόγευμα! 🙂
Συμφωνώ απόλυτα, η ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε είναι ο δρόμος για την ευτυχία! Και επιτέλους, ας σβήσουμε από τα λεξικά μας το “τι θα πει ο κόσμος”, κάπως έτσι χαντακωνόμαστε!
Έτσι ακριβώς, χαντακωνόμαστε και “σκάμε” για γνώμες ενός κόσμου, που στις δύσκολες στιγμές είναι ανύπαρκτος.
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου.
Καλό απόγευμα 🙂
Μου αρέσει αυτό που κάνεις πάρα πολύ Μαρίνα. Ποιο ; αυτό! το να προσπαθείς να δώσεις με συγκεκριμένα βήματα και αξίες απλές θετικά μηνύματα στη ζωή. Την απλή ζωή της καθημερινότητας. Νοιάζεσαι λοιπόν! δεν κοιτάς την προβολή σου, προσπαθείς να βρεις διεξόδους από τα προβλήματα των ανθρώπων. Πας σε σκέψεις και συμβουλές.
Ναι, να μάθουμε να αγαπάμε ότι έχουμε. Να παλεύουμε για κάτι καλύτερο σε πνεύμα αλληλεγγύης. Να χαμογελάμε.
Μαρίνα μου φιλάκια πολλά, όμορφο απόγευμα.
Έτσι δεν πρέπει Γιάννη μου; Να νοιαζόμαστε;!
Αυτό χρειαζόμαστε κι εμείς κι ο κόσμος.
Να ‘σαι πάντα καλά!
Καλό απόγευμα να έχεις με χαμόγελο 🙂
Όλα σοφά και περιεκτικά, τόσο πολύ που αν δεν σε ήξερα, θα στοιχημάτιζα πως τα γράφει ένας μεσήλικας και έμπειρος στις κακοτοπιές άνθρωπος. Το να έχεις από τώρα αυτή την οπτική στη ζωή σου, είναι αξιοθαύμαστο Μαρίνα μου.
Πολύ γλυκό αυτό που λες Μαρία μου και σε ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό!
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα 🙂
Ημέρα της ευτυχίας είναι σήμερα 🙂
Μια καλή γυμναστική είναι αυτά που γράφεις, κάποια στιγμή τα κάνεις χωρίς να τα σκέφτεσαι να τα κάνεις και έτσι απλά χαίρεσαι ότι έχεις 🙂
Σε φιλώ!
Μακάρι όλοι μας αυτή τη γυμναστική να την κάνουμε καθημερινά και να μας προσφέρει υγεία!
Σε φιλώ κι εγώ γλυκά 🙂
Μαρίνα μου συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις. Ασπάζομαι αυτή τη φιλοσοφία της ζωής, ευγνωμοσύνη!!! Και μόνο που τα σκεφτόμαστε όλα αυτά είναι μια πολυτέλεια που δείχνει πως όλα είναι καλά!
Μ αρέσει ο τρόπος που τα παρουσιάζεις, έτσι ώστε εύκολα να αφομοιωθούν από κάποιον που ενδιαφέρεται να κάνει ένα βήμα παραπάνω στην καθημερινότητα του και στον τρόπο σκέψης του!
Καλό απόγευμα
Θεωρώ ότι για ότι έχουμε πρέπει να νιώθουμε ευγνώμων. Σίγουρα προβλήματα υπάρχουν, καμιά φορά μεγάλα, αλλά όσο έχουμε υγεία όλα τα παλεύουμε.
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου!
Καλό ξημέρωμα 🙂
Δεν θα σταματήσω να λέω Μαρινάκι μου, πως αν κανείς δεν αγαπήσει τον εαυτό του, δεν θα μπορέσει να αγαπήσει τίποτα και κανένα και φυσικά να νιώσει ευγνωμοσύνη για τη Ζωή!
Μου αρέσει που τελευταία έχεις στραφεί σε ψυχολογικά θέματα, μπράβο συνέχισε! 😉
ΑΦιλάκια και καλή νύχτα να έχουμε! 🙂
Μαγισσούλα μου εννοείται πως αν κάποιος δεν μπορεί να αγαπήσει τον εαυτό του, δεν θα μπορεί και να νιώθει ευγνώμων.
Θέλω να πιστεύω όμως, ότι όλοι προσπαθούμε.
Σε φιλώ γλυκά και σε ευχαριστώ για τη θετικότητα σου.
Καλημέρα 🙂