Marina Tsardakli 
Βρέθηκα πριν κάποιες μέρες, σε γνωστό κατάστημα σούπερ μάρκετ
Tο οποίο στον τελευταίο όροφο του, έχει ένα εστιατόριο – καφέ ! Και επειδή είχαμε πολλές δουλειές ακόμα μέσα στη μέρα, κάτσαμε με τους δικούς μου, για ένα καφεδάκι. Στο βάθος, ήταν κάποιοι κύριοι μεγάλης ηλικίας και επειδή ήταν πολλοί είχαν ενώσει τραπέζια, σχηματίζοντας ένα “γάμμα”.
Δεν ξέρω αν ήταν κάποια συνάντηση παλιών συμμαθητών ή κάτι άλλο, πάντως τους χάρηκε η ψυχή μου. Γέλαγαν, χειροκροτούσαν με τα αστεία που μοιράζονταν ο ένας από τον άλλον, τραβούσαν κάμερα, έβγαζαν φωτογραφίες, ήταν απόλαυση.
Είχα καιρό να δω ανθρώπους να απολαμβάνουν έτσι, τις στιγμές τους και πολύ το χάρηκα.
Ξαφνικά λοιπόν ένας κύριος που κάθονταν μόνος του, τους έβαλε τις φωνές.
Να σταματήσουν τον θόρυβο γιατί κατά την γνώμη του έκαναν πολύ φασαρία, σε σημείο που τρομάξαμε όλοι και ήρθε το προσωπικό να δει τι συμβαίνει.
Δε ξέρω αν ζήλεψε που ήταν μόνος, ενώ εκείνοι ήταν μια ολόκληρη παρέα. Δε ξέρω αν όντως ενοχλήθηκε ή απλά είχε μια κακή μέρα, ξέρω πως οι άνθρωποι δεν ενοχλούσαν, δεν ακούγονταν καν πάνω από την “βαβούρα” του χώρου.
Τους χάρηκα όμως ακόμα πιο πολύ, που δεν άφησαν μια μίζερη αντίδραση να τους χαλάσει το κέφι και συνέχισαν να απολαμβάνουν τον χρόνο τους ως παρέα. Ήταν πραγματικά, έμπνευση! Για εμένα και μου θύμισαν πόσο σημαντικό είναι να περνάμε καλά ότι και αν κάνουμε και να μην αφήνουμε κανένα να χαλάσει τις στιγμές μας!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας! Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μου αρέσει πολύ Μαρινάκι μου που κάθε φορά που σ’ επισκέπτομαι κάτι αλλάζει στο look του σπιτικού σου και δεν είναι μόνο αυτό που εκπέμπει εξωτερικά αλλά και αυτό που βγαίνει απ΄ τις αναρτήσεις σου, έτσι και εσύ μας χαρίζεις όμορφες στιγμές! 😀
Όταν οι μεγάλοι δάσκαλοι, φιλόσοφοι και ψυχολόγοι, μας λένε να είμαστε παρόντες εννοούν επίσης να ζούμε και να απολαμβάνουμε τη κάθε μας στιγμή σαν να είναι η τελευταία! 😉
Υπάρχει ομορφότερο από παρέες ανθρώπων να περνούν καλά;
Και πόσο θλιβερή η γκρίνια!
ΑΦιλάκια πολλά και χαμογελαστά! 🙂
Μου αρέσουν πολύ οι αλλαγές μαγισσούλα μου και ακόμα περισσότερο οι βελτιώσεις. Αν καταφέρνω να σας χαρίζω μέσα από αυτές όμορφες στιγμές, τότε χαίρομαι πραγματικά.
Πρέπει να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή γιατί της αξίζει. Προσωπικά, δεν θέλω να σκέφτομαι πως ίσως είναι η τελευταία γιατί α) θα με άγχωνε β) νιώθω πως θα την εκτιμούσα καθαρά γι’ αυτό το λόγο.
Πραγματικά δεν υπάρχει κάτι ωραιότερο από παρέες ανθρώπων που περνούν καλά, ειδικά όταν δεν ενοχλητικοί και απλά σε παρασύρουν με τα χαμόγελα τους!
Σε γλυκοφιλώ και σε καλησπερίζω μαγισσούλα μου. Καλό απόγευμα <3
Η χαρά, η ευτυχία, η ομορφιά, η ζωντάνια, το χαμόγελο… για κάποιους είναι αφόρητα!
Συχνά γινόμαστε μάρτυρες τέτοιας συμπεριφοράς που, είτε εκφράζεται με αντιδράσεις όπως του “κυρίου” είτε με εμφανή δυσφορία.
Κι είναι κι αυτή η διάχυτη μιζέρια… θα το ‘χεις παρατηρήσει στα social media. Μια, λίγο πιο ανέμελη φωτογραφία, λίγο πιο ουδέτερη / χαρούμενη / χιουμοριστική ανάρτηση… τσουπ! Οι τιμητές, από κάτω, να “υπενθυμίζουν” (ξαφνικά τους πιάνει ο πόνος!) την ανθρώπινη δυστυχία, τις αυτοκτονίες, τα παιδάκια στην Αφρική… και πάει σκοινί-γαϊτάνι!
Κάθε στιγμή είναι ανεπανάληπτη, κάθε χαρά πολύτιμη κι ευπρόσδεκτη.
“Η τύχη χτυπάει τη γελαστή την πόρτα”, λέει μια κινέζικη παροιμία!
Πολλά φιλάκια και την καλημέρα μου, σοφή διπλανούλα μου!❤
Έτσι είναι Αναστασία μου, για εμένα οι άνθρωποι που επιλέγουν την αισιοδοξία έναντι της μιζέριας που προκαλούν οι δυσκολίες της εποχής είναι πολύτιμοι. Εκείνοι δε, που απολαμβάνουν την κάθε στιγμή και ξέρουν να ομορφοπερνούν αποτελούν έμπνευση για εμένα.
Την ξέρω αυτή τη κινέζικη παροιμία και τη θεωρώ πολύ σοφή.
Σε γλυκοφιλώ και σε καλησπερίζω 🙂
Πόσο δίκιο έχεις Μαρίνα μου! Πολύς κόσμος δεν αντέχει τη χαρά των άλλων. Εχω πιάσει τον εαυτό μου να δυσανασχετεί μέσα σε λεωφορείο όταν φωνάζουν πολύ τα παιδιά που μόλις έχουν σχολάσει!
Αλλά αμέσως με μαλώνω από μέσα μου ,γιατί αν δεν γελάσουν τώρα Πότε θα το κάνουν; Όταν πλακώσουν οι υποχρεώσεις; Να είσαι καλά και να γράφεις τόσο ωραίες αναρτήσεις. Φιλάκια πολλά.
Ρένα μου άνθρωποι είμαστε, ενοχλούμαστε με κάποιες συμπεριφορές, ειδικά όταν είναι αγενείς. Αλλά, θα πρέπει όλοι μας, να παραδειγματιζόμαστε από ανθρώπους που γεύονται την κάθε στιγμή και προτιμούν την αισιοδοξία από την μιζέρια της εποχής. Με ένα χαμόγελο, φτιάχνει η μέρα.
Σε φιλώ και σε καλησπερίζω 🙂
Αλεξάνδρα μου, σάστισα με την αντίδραση του εν λόγω κυρίου, δεν ήταν ενοχλητικοί οι άνθρωποι ίσα ίσα. Ίσως να είναι όπως τα λες και η χαρά των άλλων, προκαλεί σε κάποιους επιθετικές διαθέσεις. Ίσως απλά να είχε μια κακή μέρα δεν ξέρω, πάντως ξαφνιάστηκα.
Και εμένα μου φτιάχνει την διάθεση να βλέπω χαρούμενους ανθρώπους. Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για εμένα είναι όταν κάποιος μου λέει ότι τον έκανα να χαμογελάσει ή ότι πέρασε καλά μαζί μου. Το θεωρώ πολύ σημαντικό!
Σε φιλώ και σε καλησπερίζω Αλεξάνδρα μου. Καλό απόγευμα! <3
Πολύ καλή η σημείωσή σου Μαρίνα. Δίπλα μας υπάρχει απίστευτη μιζέρια που εκδηλώνεται με συμπεριφορές σαν αυτήν ακριβώς που περιγράφεις. Τόσο απλά και τόσο ξινά πραγματικά. Η Μιζέρια κορίτσι μου παράγει αρρώστια και κόμπλεξ.
Χαίρομαι που ξεχωρίζεις τις όμορφες απλές στιγμές της ζωής.
Καλό σου απόγευμα.
Δυστυχώς Γιάννη, είναι μια πικρή αλήθεια η μιζέρια της σύγχρονης εποχής.
Αλλά τι να γίνει, το προσπερνάς και συνεχίζεις.
Σημασία, έχει να μην θυσιάζουμε τις στιγμές μας για χατήρι κανενός.
Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βράδυ! 🙂
Αχ τι ωραία!
Αυτή η ιστορία μου θύμισε τις καφεδοσυνάξεις της παρέας μου, τις εποχές, όχι πολύ μακριά από το σήμερα, που ζούσαμε όλοι στην ίδια πόλη! Εκεί να δεις βαβούρα που κάναμε!
Μετά σκορπίσαμε ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά, δεν μπορεί, κάποτε θα ξανασμίξουμε όλοι και τότε να δεις τι έχει να γίνει!
Και δεν πειράζει κι αν μας κάνουν παρατήρηση, κάποιοι μονόχνοτοι και μίζεροι μοναχικοί τύποι! Δικό τους πρόβλημα!
Κίσιζ Μαρίνα! 🙂
Έτσι είναι Αρτίστα μου, αν κάτσουμε να ασχοληθούμε με το τι ενοχλεί τον καθένα (από την στιγμή που εμείς είμαστε και διακριτικοί) την βάψαμε.
Εύχομαι να ξαναβρεθείς με την παρέα σου και να το κάψετε!
Σε καλησπερίζω και σε γλυκοφιλώ <3
Από τη μια σκέφτομαι τί ζόρια/στεναχώριες/δυσκολίες μπορεί να περνούσε εκείνος ο άνθρωπος που έκανε τη σκηνή (εκτός αν ήταν γρουσούζης εκ φύσεως! 😉 ) αλλά από την άλλη δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνη η άποψη “αφού δεν έχω κέφι εγώ, ας χαλάσω και τη διάθεση όλων των υπολοίπων…)
Anyway…
Αγκαλιά και αμέτρητα ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, κοριτσάρα μου! Εσύ είσαι η χαρά της ζωής! <3
Συνδιδυμάκι μου Συριανό, δεν έχω ιδέα τι σκέφτονταν ο εν λόγω κύριος, αλλά δεν είχε δικαίωμα να επέμβει, οι άνθρωποι δεν ήταν καθόλου ενοχλητικοί ίσα ίσα.
Ανταποδίδω την αγκαλιά και τα φιλιά και ευχαριστώ δεόντως για το κοπλιμάν <3
Να μην αφήνουμε κανέναν να μας χαλάει τη διάθεση!
Ξέρεις πόσες φορές το έχω καταφέρει και πόσες άλλες δεν το έχω καταφέρει ;
Δεν είναι πάντα εύκολο, ακόμα κι αν το υπενθυμίζεις στον εαυτό σου!
Πραγματικά πολύ όμορφο το περιστατικό που μοιράστηκες μαζί μας Μαρίνα μου!
Φιλάκια πολλά ♥
Μαρινάκι το σκηνικό που περιγραφεις και το χω δει και το εχω ζήσει και δε το δικαιολογώ ΜΕ ΤΙ ΠΟ ΤΑ. Αν θες να εισαι μίζερος και ενοχλείσαι απο τους άλλους κατσε σπιτάκι σου και μην βγαινεις στους δημόσιους χωρους.
Εχω ζήσει πολλά τετοια σκηνικά κι επειδή σαν οικογενεια αν και εχουμε ππερασει πολλά ποτέ δεν αντιδρούσαμε ετσι απλά δεν το δεχομαι. Δεν το ανέχομαι.
Ενας άνθρωπος που απλα έχει βάσανα και δεν αντέχει να ακουει φασαρια απλα φευγε . Ενας άνθρωπος ομως που επιλέγει να χαλάσει την παρέα των αλλον είναι, ταπεινή μου γνώμη, το λιγότερο κομπλεξικός. Και να σου πω και κατι; Τη στιγμή που θα δω τέτοια συμπεριφορά χάνει το δικιο του ο αλλος και απλα ,και ας ακουστει σκληρο αυτο, ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. Τόσο απλά!!! Εγώ χαίρομαι να βλέπω και να ακουω τον κόσμο να γελάει. Βέβαια σίγουρα υπάρχουν και ακραίες συμπεριφορές αλλα αυτό ειναι μια άλλη συζήτηση.
Σε φιλω κοριτσι μου
Ίσως ο κυριούλης να ήταν απλά στριμμένος… Τόσο απλά! Γιατί υπάρχουν κι αυτοί και κυκλοφορούν ανάμεσα μας! Οκ, όλους μας πιάνει η γκρίνια μας κάθε τόσο, αλλά δεν πάμε να φωνάζουμε σε όποιον βρούμε μπροστά μας… Η παρέα είχε την καλύτερη αντίδραση και είναι αυτή που πρέπει να έχουμε όλοι όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με τέτοιους ανθρώπους. Να μην τους αφήνουμε να μας επηρεάζουν, να μας μιζεριάζουν και να μας ρίχνουν!
Πολλά πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακοοο! ♥
Θα αναφέρω μόνον μία σοφή ελληνική παροιμία: “Το συμπάσχειν ανθρώπινο, το συγχαίρειν αγγελικό”. Και οι άνθρωποι δεν είναι άγγελοι… Φιλιά, Μαρίνα μου.