Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά
Το 25ο Συμπόσιο ποίησης, έλαβε χώρα σε χριστουγεννιάτικη περίοδο και γιόρτασε την έκτη του επέτειο! Το κέρδισε η Μαίρη μας κι Αυτό κέρδισε τις καρδιές μας, αφού περιείχε (για ακόμα μια φορά) εξαιρετικές συμμετοχές.
Εγώ βρέθηκα στην τρίτη θέση!
Κάτι που δεν περίμενα, μιας και αυτή τη φορά, τη συμμετοχή μου, την έγραψα κυριολεκτικά στο πόδι. Καθισμένη σε μια καρέκλα νοσοκομείου και σκεπτόμενη πως στεναχωρήθηκα που δεν κατάφερα όπως ήρθαν τα πράγματα, να συμμετάσχω στο
Παίζοντας με τις Λέξεις, έγραψα όσα διαβάσατε και θα διαβάσετε παρακάτω.
Και κάπως έτσι, σε ένα mood μελαγχολικό, μα παράδοξα συνειδητοποιημένο, βρήκα την έμπνευση, την άρπαξα και σκάρωσα τους στίχους μου. Τους έστειλα αμέσως στην Αριστέα, χωρίς να το διαβάσω δεύτερη φορά, να το ελέγξω, να το επεξεργαστώ. Γιατί, όταν το τέλειωσα, ήξερα πως αν και χωρίς λυρισμό, είχε σαφές νόημα. Κι αυτό με ένοιαζε!
Καμιά φορά, πιο συχνά από ότι θα θέλαμε, η ζωή, αν κι όμορφη, γίνεται δύσκολη.
Εκεί είναι, που πρέπει να συλλέξουμε όλη τη δύναμη της ψυχής και του μυαλού, για να αντιμετωπίσουμε την όποια κατάσταση. Εκεί που το φεγγάρι, δεν αρκεί για να φωτίσει τα σκοτάδια μας, ας ανάψουμε εμείς το φως.
Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, η συμμετοχή μου:
Στα έλατα που κάηκαν, προτού αρέσουν.
Στους Ρούντουλφ του κόσμου.
Στις Νύχτες που δεν άγιασαν.
Στους Μικρούς Τυμπανιστές που
ποτέ τα ραπ παμ παμ τους δεν ακούστηκαν.
Στα καμπαναριά που ποτέ δεν άγγιξε το χιόνι.
Στα τρίγωνα κάλαντα που δεν έχουν πια γειτονιά.
Στον Παλιό τον Χρόνο, που πάει.
Εκεί αφιερώνω τους στίχους μου.
Χωρίς ρυθμό κι ομοιοκαταληξία.
Χωρίς στολίδια και φτιασίδια.
Δεν είναι πάντα όμορφη η ζωή,
μα είναι δική μας κι όταν δεν είναι γιορτινή.
Και που ξέρεις;
Ίσως ο Άη Βασίλης πάλι να ‘ρθει.
Και στον σάκο του να έχει βάλει
όνειρα, ελπίδες κι αγάπη.
Ίσως ο κόσμος μοιάζει σκοτεινός,
μα βγάλε απ’το πατάρι τα φωτάκια.
Αν το Φεγγάρι δεν αρκεί για να φωτίσει το σκοτάδι σου
να θυμάσαι, πως κάπου εκεί κοντά, έχεις μια πρίζα.
Άναψε τα.
Καλά Χριστούγεννα!
Αυτή ήταν η συμμετοχή μου, στο
Συμπόσιο Ποίησης . Σας ευχαριστώ από την καρδιά μου, που το διαβάσατε, το ψηφίσατε ή σταθήκατε σε αυτό. Δεν θα δώσω ακόμα ευχές για τη νέα χρονιά, θα το κάνω στην τελευταία ανάρτηση. Μέχρι τότε, απολαύστε τις τελευταίες στιγμές του 2019…
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!
Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Marina Tsardakli 
Πολύ όμορφο Μαρίνα μου και γι αυτό έφτασε τόσο ψηλά.
Πηγαίο, βγήκε μέσα από την ψυχή σου και βρήκε ανοκτές καρδιές και αγαπήθηκε
Μπράβο σου.
Όλα καλά; Για καρέκλα νοσοκομείου διάβασα…
Ας είναι περαστικά ό,τι συμβαίνει
Φιλιά πολλά κορίτσι μου και ευχές στην τελευταία σου ανάρτηση( εννοείς του έτους έτσι;)
Να ‘σαι καλά Άννα μου. Και για τα λόγια σου και για το ότι πάντα έχεις έναν γλυκό λόγο να μοιράσεις.
Δυστυχώς για μας οι γιορτές ήταν δύσκολες!
Ας ευχηθούμε η καινούρια χρονιά, να είναι καλύτερη για όλους.
Σε φιλώ γλυκά!
Πόσο αληθινοί στίχοι! Για αυτό και άρεσε η συμμετοχή σου Μαρινάκι μου!
Κι άξια έφθασε ψηλά!
“Στα τρίγωνα κάλαντα που δεν έχουν πια γειτονιά” Συγκλονιστικός στίχος!
Από τις πιο δυνατές σου στιγμές…κι ας ήταν στο πόδι. Μίλησε η λαχτάρα μέσα σου , κορίτσι των Χριστουγέννων!
Εύχομαι μια υπέροχη χρονιά, με καινούργια δουλειά, χωρίς νοσοκομεία κι απώλειες, μόνο χαρές και υγεία!
Σε φιλώ μάτια μου!
♥
Πόσο σε ευχαριστώ για όλα όσα μας έχεις προσφέρει τόσα χρόνια και για την ευκαιρία να εκφραστούμε.
Να είσαι καλά Αριστάκι μας!
Love you!
Α και καλή χρονιά να έχουμε!
Αυτό κι αν ήταν έκπληξη! Θα μου πεις γιατί; Σαν διάβασα την υπογραφή σου Μαρίνα στα αποκαλυπτήρια αυτού του ποιήματος έμεινα να κοιτώ την οθόνη. Δεν ξέρω γιατί, μην με ρωτάς. Απλά σου μεταφέρω τα συναισθήματά μου. Και την αμέριστη συγκίνηση που μου προσέφερε το δημιούργημά σου.
Σου έχω πει κατά καιρούς ότι η ψυχούλα σου κρύβει φως και μπορεί αυτό να το κάνεις λέξεις και να γίνει τέχνη και να εκφραστεί. Το έχεις κάνει ξανά αρκετές φορές. Προσωπικά θυμάμαι και την άσκηση σεναρίου, τη συμμετοχή σου.
“Στο σκοτάδι δεν θα δεις ποτέ τη μαγεία” λοιπόν. Από τα ποιήματα που αγάπησα πολύ. Που με άγγιξε επίσης πολύ.
Και να που, απ την καρέκλα ενός νοσοκομείου, έρχεται ένα μικρό διαμαντάκι. Αφτιασίδοτο, ατιμέλητο, άμεσο. Να ταξιδέψει και να αγαπηθεί.
Κορίτσι μου, η χαρά που πήρες και εσύ και εμείς με αυτήν σου τη συμμετοχή είθε να γίνει το ίαμα που προσμένεις και να φτάσει σε εκείνο το δωμάτιο του νοσοκομείου το ταχύτερο δυνατόν.
Χρόνια πολλά και περαστικά καρδιά μου.
Γιάννη μου, πόσο σε ευχαριστώ για τα λόγια σου!
Μακάρι η καινούρια χρονιά να είναι καλύτερη για όλους!
Δυστυχώς τα προβλήματα για μας δεν ήταν περαστικά. Σε ευχαριστώ για την στήριξη.
Καλό σου απόγευμα και καλή χρονιά να έχουμε 🙂
Και το τόσο φωτεινό σου ποίημα Μαρινάκι μου, χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε τους τρεις βαθμούς μου!
Μπράβο γλυκιά μου και να με θυμηθείς η μαγεία των Χριστουγέννων δεν χάνεται ποτέ και θα μας εκπλήσσει πάντα με τα δώρα της ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας!
Λίγη υπομονή ακόμα και το 2020 θα σου φέρει ότι πιο πολύτιμο επιθυμείς!
Την αγάπη μου με μια τεράστια ζεστή αγκαλιά και με πολλά ΑΦιλάκια!
Μαγισσούλα μου, πόσο σε ευχαριστώ!
Να είσαι καλά!
Μακάρι το 2020, να φέρει σε όλους τα καλύτερα!
Σε φιλώ γλυκά!
Ω! Τώρα στενοχωρήθηκα! Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω παρά καλή δύναμη και κουράγιο καλή μας φίλη.
Μαρίνα μου με άγγιξαν πολύ οι στίχοι σου, Τέλειος ο τίτλος του ποιήματος, τέλειες οι στροφές που το απαρτίζουν. Μπράβο!
Σου εύχομαι καλή χρονιά!
Πολύ σε ευχαριστώ Ελένη μου. Να ‘σαι καλά!
Καλή χρονιά να έχουμε όλοι 🙂
Μαρινακι μου γλυκο τι ομορφοι οι στιχοι σου!!!! και ποσο αληθινοί.. τους λατρεψα κοριτσι μου
με την αξια τους εφτασαν σε αυτη την θεση.. μπραβο σου ..
Ειναι καποιες στιγμες που μας βοηθαν να ξεπερασουμε τα δυσκολα
Ο καινοθυργιος χρονος να παρει μακρυα τα συννεφα και να σου χαρισει ενα ηλιολουστο ουρανο..
Χρονια πολλα με υγεια ..και αγαπη παντου Μαρινα μου.. μια μεγαλη αγκαλια σου στελνω..
Να ‘σαι καλά Σμαραγδένια μου. Πολύ, σε ευχαριστώ για τα λόγια σου!
Μακάρι ο καινούριος χρόνος, να είναι ευνοϊκός για όλους.
Καλή χρονιά, να έχουμε! 🙂
Μαρίνα μου, πολλές φορές τα δυσάρεστα που βιώνουμε, μας οπλίζουν με υπερφυσικές δυνάμεις, που σε κανονικές συνθήκες, αγνοούμε την ύπαρξή τους. Η συμμετοχή σου και όλο το παρασκήνιο για το πού γράφτηκε, είναι συγκλονιστικά. Εύχομαι η νέα χρονιά να φέρει ευχάριστες ανατροπές και χαμόγελα. Την αγάπη μου και όλη τη θετική μου σκέψη ♥
Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Μακάρι η νέα χρονιά, να χαμογελάσει σε όλους μας.
Με το καλό, να υποδεχτούμε το 2020! <3
Αχ Μαρίνα μου και στο πόδι να γράφεις πάλι αποδίδεις πανέμορφα! Πολύ ωραίο το ποίημα σου πραγματικά! Συγχαρητήρια κοριτσάκι μου γλυκό! Χρόνια πολλά και όσα σε βασανίζουν περαστικά να είναι! Φιλιά πολλά!
Μαίρη μου, πολύ σε ευχαριστώ! Να ‘σαι καλά.
Καλή χρονιά να έχουμε! Σε φιλώ γλυκά! 🙂