Σκέψεις κι ευχές για “Καλή Σχολική Χρονιά”

Η φετινή σχολική χρονιά, πριν ακόμα το ξεκίνημα της, χαρακτηρίζεται περίεργη!

Κυρίως, λόγω της πανδημίας του κοροναϊού, με όλα τα άγχη και τις αγωνίες που τον συνοδεύουν! Με όλο αυτόν τον ντόρο και τις ενστάσεις για τις μάσκες. Τις οικονομικές δυσκολίες που αποτελούν απόρροια του κοροναϊού και πυξίδα για τις σχολικές αγορές! Και φυσικά την αγωνία για την υγεία και την ασφάλεια των παιδιών.

Το σχολείο, είναι ένας χώρος μάθησης, αλλά κι εκπαίδευσης. Το σχολείο όμως, δεν είναι ο μόνος “υπεύθυνος” για τη διαμόρφωση χαρακτήρα. Ο ρόλος ανήκει πρωταρχικά στην οικογένεια.  Η οποία, όπως μαθαίναμε στην κοινωνιολογία, είναι “Το κύτταρο της κοινωνίας”.

Τι σημαίνει αυτό;

Το παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας, για να πάνε σχολείο, δεν χρειάζονται μόνο τα “σχολικά” τους. Χρειάζονται και περαιτέρω προετοιμασία!

Η προετοιμασία αυτή, αφορά τη συμπεριφορά τους! Και προς τους καθηγητές τους και προς τους συμμαθητές τους!

Το παιδί, πρέπει από το σπίτι, να διδάσκεται το σεβασμό!

Τόσο προς τους άλλους, όσο και προς τον εαυτό του. Να μάθει να μην προσβάλλει ένα παιδί που είναι διαφορετικό ή πιο φτωχό. Να μάθει όμως αντίστοιχα, πως δεν πρέπει και να δεχθεί καμιά προσβολή ή κοροϊδία προς το πρόσωπο του.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, η οικογένεια να έχει σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί. Να είναι δυνατόν γι’ αυτό, να ανοιχτεί για όποιο πρόβλημα, αντιμετωπίζει!

Μιλάμε όλοι για το bullying, σαν να είναι μια έννοια αυθαίρετη.

Κάθε φορά που ο γονέας, σχολιάζει τη “χοντρή”, την “άσχημη”, τον “gay”, τον όποιον τέλος πάντων χαρακτηρίζει, δίνει αυτό το πρότυπο στο παιδί του. Ότι κάθε άνθρωπος δηλαδή, είναι άξιος αρνητικού σχολιασμού, μαζί με το ότι αντιπροσωπεύει.

Ένα παιδί που μεγαλώνει σωστά, θα πρέπει να βλέπει το σεβασμό ως μια αμφίδρομη έννοια και να τον επιδιώκει. Όχι να τον καταπατά!

Το παιδί, πρέπει να μάθει να μιλάει!

Όχι μόνο σωστά ελληνικά (γιατί κι αυτό με τα greeklish και την ανορθογραφία, καθίσταται πια σημαντικό!). Θα πρέπει να μάθει να μιλάει, όταν αντιλαμβάνεται ένα πρόβλημα γύρω του. Να μην μάθουμε και τις επόμενες γενιές, να σιωπούν από φόβο. Ή να αποδέχονται τη λογική “έλα μωρέ που να μπλέκω τώρα”.

Να μάθουμε το κάθε παιδί, να μιλάει στο άδικο. Να μιλάει όταν βλέπει ότι κάποιος συμμαθητής του έχει πρόβλημα. Να μιλάει όταν το ίδιο το παιδί έχει πρόβλημα.

Στα παιδιά, ο φόβος κι η ντροπή, πρέπει να είναι έννοιες περιορισμένες σε συγκεκριμένους τομείς. Να μάθει να αντιλαμβάνεται δηλαδή τον κίνδυνο, ώστε να μην υπάρχει φόβος για τη ζωή και την ασφάλεια του. Και να μάθει τι είναι πραγματικά ντροπή στη ζωή του. Κάτι που δεν είναι τα λάθη του ή το όποιο πρόβλημα του!

Το παιδί, πρέπει να είναι ανεξάρτητο, αλλά αγκαλιασμένο με τη ζεστασιά της οικογένειας!

Και το λέω γιατί ναι μεν το παιδί, πρέπει να μάθει από τα λάθη του. Πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο και να παίρνει τις δικές του αποφάσεις. Να μάθει να δέχεται τις επιπτώσεις των επιλογών του, βάσει των αποφάσεων που πήρε.

Πρέπει όμως να ξέρει πως η οικογένεια του, είναι το δίχτυ ασφαλείας του. Είναι πάντα δίπλα του! Όχι, για να το κρατήσουν από το χέρι και να περπατήσουν μαζί (που κάποιες φορές κι αυτό χρειάζεται). Αλλά για να είναι πίσω του, να το στηρίξουν αν πέσει και χρειαστεί βοήθεια να σηκωθεί.

Το παιδί, πρέπει να ξέρει πως η οικογένεια το κατανοεί και το αγαπάει όπως είναι!

Πολύ συχνά, βλέπουμε τα παιδιά να κουβαλούν στις πλάτες τους τα όνειρα των γονιών. Πρέπει η οικογένεια σύσσωμη, να δείχνει σεβασμό στις ιδιαιτερότητες και τις δεξιότητες του παιδιού. Και να μην φορτώνεται με άγχη για το μέλλον. Το “άστρο του καθενός” που έλεγαν οι παλιοί, κανείς δε το ξέρει.

Άλλωστε ένας παιδί που δε “πήγε πανεπιστήμιο” δεν έχει αποτύχει. Ίσως η κλίση του, να είναι αλλού και να γνωρίσει τεράστια επιτυχία! Ένα παιδί όμως, που δε διδάσκεται, σεβασμό, αγάπη, αξίες, είναι πιο σίγουρο να αποτύχει στη ζωή του!

Κι αν η οικογένεια το κατανοεί και το αγαπά, θα μάθει το παιδί, να αγαπάει και τον εαυτό του, πέρα από τους γύρω του. Κι αυτό είναι μια ισχυρή ασπίδα, απέναντι στη τοξικότητα της κοινωνίας.

Εύχομαι λοιπόν η φετινή σχολική χρονιά να είναι όμορφη!

Να είναι πάνω απ’ όλα ασφαλής για όλα τα παιδάκια και τους δασκάλους τους! Να είναι ενδιαφέρουσα, γεμάτη εναύσματα για τα παιδιά.

Εύχομαι η ενσυναίσθηση, η κατανόηση, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός κι η αγάπη, να είναι λέξεις κλειδιά της φετινής χρονιάς!

Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά!

Να είναι όλα τους γερά και να αγαπήσουν τη μάθηση, γιατί η γνώση είναι στα αλήθεια δύναμη!

Καλή σχολική χρονιά σε όλους τους δασκάλους!

Που παίζουν το δικό τους ρόλο στη διαμόρφωση της επόμενης γενιάς και το λειτούργημα τους είναι σημαντικό!

Καλή σχολική χρονιά και σε όλους τους γονείς!

Που μόλις ξεκινάει το σχολείο διευρύνεται ο ρόλος τους.

Και γίνονται οι προσωπικές εγκυκλοπαίδειες των παιδιών στις απορίες τους. Οι σοφέρ τους, στις διάφορες δραστηριότητες. Το πορτοφόλι τους για όλα τα εφόδια που χρειάζονται. Αγκαλιά ζεστή, στα άγχη και τα προβλήματα τους!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!

Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.