Marina Tsardakli 
Αφιερωμένο στις ψυχές των κεκοιμημένων μου, που δε φεύγουν ποτέ από την καρδιά και το μυαλό μου!
Disclaimer: Κατανοώ, πως την πίστη, τις απόψεις μου ή τη νοοτροπία μου, δεν τη συμμερίζονται ή την ασπάζονται όλοι. Απόλυτα σεβαστό από πλευράς μου. Δε γράφω την ανάρτηση με σκοπό να προσβάλω κανέναν ή τις απόψεις του. Γράφω -με κάθε σεβασμό – απλά τι πιστεύω και τι πράττω εγώ στα πλαίσια της ελευθερίας έκφρασης στον προσωπικό μου διαδικτυακό χώρο. O καθένας τον θάνατο, τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά και διαφορετικά τιμά τους κεκοιμημένους του!
Αύριο είναι ψυχοσάββατο. Η ημέρα των κεκοιμημένων!
Όσων έφυγαν από τη ζωή, αλλά ποτέ από την καρδιά ή το μυαλό μας.
Η μαμά μου, έχει παραδώσει τα σκήπτρα σε εμένα!
Φτιάχνω εγώ το στάρι, για όλους τους αγαπημένους μας, που μας λείπουν πολύ!
Πολλοί άνθρωποι έχουν διαφορετική νοοτροπία. Θεωρούν δηλαδή, πως όσο ζει κάποιος τον σκέφτεσαι. Μετά δεν πειράζει!
Απόλυτα σεβαστό, γιατί ο καθένας βαδίζει στη ζωή όπως νομίζει και όπως νιώθει καλά μέσα του. Και αυτό είναι άλλωστε το σωστό, να παραμένεις αληθινός στα πιστεύω σου.
Δεν κάνω υποδείξεις, μιλάω απλά για το πως λειτουργώ εγώ!
Εγώ πρεσβεύω πως τους ανθρώπους που αγαπάς πρέπει να μην τους ξεχνάς και εν ζωή και μετά θάνατον (όπως ο καθένας το αντιλαμβάνεται αυτό).
Εμένα, μου αρέσει να έχω φωτογραφίες των πολύ δικών μου ανθρώπων σπίτι!
Το έχω στη ρουτίνα μου, να ανάβω κάθε πρωί ένα κεράκι στη μνήμη των κεκοιμημένων μου, να προσεύχομαι για την ανάπαυση τους!
Βρίσκω παρηγοριά σε αυτό!
Φυσικά, δεν είναι όμως, μόνο τα ψυχοσάββατα που μας θυμίζουν όσους έφυγαν…
Όταν κρατάς ζωντανό κάποιο στη καρδιά και το μυαλό, δεν πεθαίνει!
Όταν δηλαδή φέρνεις στο μυαλό σου στιγμές και αναμνήσεις με τις ψυχές των κεκοιμημένων σου.
Επίσης, όταν τους τιμάς με τις πράξεις σου, κάνοντας πράγματα που ξέρεις πως θα τους έκαναν χαρούμενους.
Και όχι κάνοντας πράγματα που για παράδειγμα ξέρεις πως θα τους στεναχωρούσαν ή που εντέλει προδίδουν τη μνήμη τους.
Τέλος, κάνοντας κάποια καλή πράξη στο όνομα τους.
Το να κρατάμε ζωντανούς τους ανθρώπους που έχουν φύγει από κοντά μας, τόσο στο μυαλό, όσο και στη καρδιά, για εμένα, είναι το καλύτερο μνημόσυνο.
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Η απώλεια, δε συνηθίζεται. Απλά με τον χρόνο μαθαίνεις να τη ζεις.
Φυσικά, ο καθένας την απώλεια και ότι επέρχεται αυτής, τα διαχειρίζεται όπως μπορεί καλύτερα, προκειμένου να βρει δύναμη στην ψυχή του.
Εγώ σε αυτή την ανάρτηση, μίλησα για τη δική μου φιλοσοφία.
Ανεξαρτήτου του πως τιμά κανείς τους κεκοιμημένους του (που ξαναλέω είναι προσωπική υπόθεση και απόλυτα σεβαστή κάθε εκδοχή)…
Μακάρι, να είναι καλά όλοι εκεί ψηλά και να μας στέλνουν την ευχή τους!
Να είμαστε καλά και εμείς, να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη τους!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog.
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Όσες ψυχές δεν ζουν πια κοντά μας, δεν θα πει πως έχουν πάψει να ζουν σε άλλη διάσταση. Έτσι τουλάχιστο αισθάνομαι την παρουσία τους, φτάνει να πάει η σκέψη μου, σ’ αυτές. Βρίσκω πως είναι ο καλύτερος τρόπος να δεχτώ όχι μόνο τον θάνατο τους, αλλά και τον δικό μου! 🙂
ΑΦιλάκια στέλνω παρέα με απαλές νυφάδες χιονιού που πέφτουν τώρα! 🙂
Καλησπέρα μαγισσούλα μου!
Και όμως, από συζητήσεις που έχω κάνει, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως η ψυχή μετά τον θάνατο χάνεται! Και το μην τη “θυμάσαι” σε βοηθά να αποφεύγεις τον πόνο.
Για εμένα είναι όλα σεβαστά.
Γιατί ο τρόπος που διαχειρίζεται ο καθένας τον Θάνατο γενικά και ειδικά των κεκοιμημένων του είναι πολύ προσωπική υπόθεση.
Α ζήλεψα λίγο τις νιφάδες, καθότι τρώμε το κρύο, χωρίς χιόνι χαχα. Καλή απόλαυση του όμορφου τοπίου! Και ας ευχηθούμε, όπου και αν πέσει χιόνι, να ‘ναι λίγο να μην προκαλέσει προβλήματα και οι δήμοι να φροντίσουν για τους άστεγους και τα αδεσποτάκια!
Σε φιλώ γλυκά μαγισσούλα μου!
Με συγκινείς το ξέρεις; Για μια ακόμα φορά σε θαυμάζω και μην το πάρεις μήτε ως κολακεία μήτε ως λεκτική υπερβολή. Μαρίνα! Μια νέα, σύγχρονη, μοντέρνα, ώριμη γυναίκα της εποχής μας. Το να διατηρείς αυτό ακριβώς το έθιμο, σημαίνει πολλά πράγματα στην καρδιά σου, που σε ντύνουν με κάτι ανθρώπινο, ξεχωριστό. Ναι, μου αρέσουν αυτές τις σπονδές. Τις ακολουθώ, τις αγαπώ, τις σέβομαι και τις θεωρώ το ελάχιστο απέναντι σε έναν βιολογικά χαμένο άνθρωπο αλλά ζωντανό στις καρδιές μας.
Θεωρώ πολύ σημαντικό, θα έλεγα ζωτικό Μαρίνα μου, να διατηρηθεί αυτό το έθιμο. Οι χοές και οι σπονδές στους νεκρούς μας, έρχεται πίσω από το βάθος των αιώνων. Άντεξε στις αλλαγές των θρησκειών γιατί είναι συνυφασμένο με τη διαχείριση της απώλειας και της μνήμης των δικών μας ανθρώπων.
Σε χαίρομαι λοιπόν και σε φαντάζομαι να φτιάχνεις το δίσκο, να ανάβεις το κεράκι και να θυμάσαι. Ειλικρινά με συγκινείς.
Ψυχοσάββατο λοιπόν! Και μαζί Χαιρετισμοί. Πόσο μού αρέσει αυτή η περίοδος δεν λέγεται. Ας τη ζήσουμε λοιπόν κορίτσι μου.
Να θυμάστε πάντα τους χαμένους δικούς σας με αγάπη και νοσταλγία.
Καλό σαββατοκύριακο καλή μου.
Γιάννη μου γενικά μου αρέσει να τιμώ τα έθιμα. Είναι εδώ πριν από εμένα και είναι η κληρονομιά των προγόνων μας. Και μέσα στα άσχημα που μας άφησαν οι προηγούμενες γενιές, θεωρώ πως τα έθιμα είναι κάτι που πρέπει να κρατήσουμε.
Τα ταφικά έθιμα, όπως σωστά αναφέρεις είναι ζωντανά από αρχαιοτάτων χρώνων και είχαν ιδιάζουσα σημασία.
Πράγματι αυτή είναι μια υπέροχη περίοδος με τους χαιρετισμούς και όλα τα όμορφα τροπάρια που θα ακολουθήσουν. Από παιδί την αγαπούσα, αν και με συγκινούσε πάντα!
Να είμαστε όλοι καλά να θυμόμαστε τους κεκοιμημένους μας.
Καλό και ήσυχο Σαββατοκύριακο να έχουμε 🙂
Και εγώ αγαπώ αυτήν την περίοδο Μαρίνα. Ειδικά οι “Χαιρετισμοί” είναι αγαπημένη μου λειτουργία. Την παρακολουθώ όσο μπορώ από κοντά. Καλή Κυριακή καλή μου.
Πολύ όμορφα τα έκανες κορίτσι μου και θα σου πω ένα.. μυστικό.. λατρεύω τα κόλυβα σας.. γλυκό!!! Δυστυχώς δεν έκανα όμως μοίρασα και έδωσα σε φίλη να γράψει τα ονόματα των νεκρών μου.
Δεν πειράζει που δεν έφτιαξες Γεωργία μου, σημασία έχεις που τους σκέφτηκες! Να τους κρατάμε ζωντανούς στη καρδιά και το μυαλό μας. Αυτό έχει σημασία.
Να είσαι καλά να τους θυμάσαι.
Καλό και ήσυχο Σαββατοκύριακο να έχουμε 🙂
Μαρίνα μου αυτό που κάνεις είναι πολύ τρυφερό και αλίμονο αν πρέπει ο καθένας μας να εξηγεί. Πρέπει να σεβόμαστε…
Στη δική μου περίπτωση, ενώ δεν τα κάνω αυτά τα έθιμα, προσπαθώ να τους τιμώ με άλλους τρόπους.
Πολύ όμορφο αυτό που είπες να κάνουμε μια καλή πράξη στο όνομα τους.
Και όμως Κατερινάκι μου, στον σύγχρονο και ελεύθερο κόσμο μας, πρέπει να κάνεις disclaimer πια, γιατί όλα παρεξηγούνται.
Και επ’ ουδενί δε θα έγραφα κάτι, με σκοπό να προσβάλω.
Καλά κάνεις και τιμάς τους κεκοιμημένους σου με όποιον τρόπο εσύ πρεσβεύεις. Για εμένα σημασία έχει να μην τους ξεχνάμε. Το με ποιο τρόπο τους τιμάμε έχει να κάνει με τις πεποιθήσεις του κάθε ανθρώπου.
Θέλω όμως να πιστεύω πως όταν δεν τους ξεχνάμε, μας κοιτούν από εκεί ψηλά και χαμογελούν.
Ας τους θυμόμαστε όλους με αγάπη.
Σε φιλώ γλυκά και σε ευχαριστώ από καρδιάς, για το ευγενικό σου σχόλιο.
Καλό και ήσυχο Σαββατοκύριακο να έχουμε!
Είναι πολύ φυσικό και λογικό, το μυαλό μας να τρέχει συχνά, στα αγαπημένα μας πρόσωπα, που έχουν φύγει από κοντά μας. Ειδικότερα, σε εκείνα που αισθανόμαστε ότι είχαμε ακόμα πολλά να πούμε και να κάνουμε. Και, ναι, πιστευω ότι κάπου βρίσκονται οι ψυχές των ανθρώπων, αλίμονο αν όλα χάνονταν έτσι, στο τίποτε.
Ήδη στο μυαλό μου, τρέχουν αυτή τη στιγμή αυτά τα πρόσωπα.
Να σαι καλά, Μαρίνα!
Πολλοί δεν το βλέπουν έτσι Βασίλη μου, αλλά όπως γράφω και στην ανάρτηση, όλα είναι σεβαστά.
Και εγώ θέλω να πιστεύω πως οι ψυχές δεν χάνονται και όταν τους θυμόμαστε μας χαμογελούν.
Να είμαστε καλά να τους θυμόμαστε όλους με αγάπη.
Καλό και ήσυχο Σαββατοκύριακο να έχουμε 🙂
Πολύ σε χαίρομαι! Με συγκινείς αφάνταστα. Και ντρέπομαι λίγο γιατί δεν ξέρω τπτ από όλα αυτά. Τι κάνουμε και πώς. Σκέψου, για τους γονείς μου ρώτησα ένας ιερέα να μου πει τι κάνω ως τα τριχρονα. Για ψυχοσάββατα ξέρω μόνο το χαρτάκι με τα ονόματά τους στην εκκλησία. Και η μαμά μου αυτό έκανε όχι κόλυβα. Κι όμως νιώθω τόσο καλά όταν ακόμη και τα ονόματα όταν δίνω να διαβαστούν. Πολύ θα θελα να τα μάθω αυτά τα έθιμα, και εχω ψάξει στο γκουγκλ και πιο πολύ μπερδεύτηκα.
Καλησπέρα χρυσό μου κορίτσι
Τα φιλιά μου
Αννούλα μου να μην ντρέπεσαι καθόλου. Το πώς τιμά κάποιος τους κεκοιμημένους του είναι προσωπική υπόθεση. Για εμένα σημασία έχει πάνω απ’ όλα να μην τους ξεχνάμε!
Όσο τους κρατάμε ζωντανούς στη καρδιά και το μυαλό μας, αυτό μετράει.
Εγώ όσα ξέρω για τα μνημόσυνα τα ξέρω από τα μαμά μου!
Το ίντερνετ όντως σε μπερδεύει λιγάκι!
Καλή και ήσυχη εβδομάδα να έχουμε!
Σε φιλώ πολύ πολύ γλυκά!
Σίγουρα τους θυμόμαστε κσι ζουν ανάμεσά μας τα αγαπημένα μας πρόσωπα, Μαρίνα μου.
Ο κοροναιός μας έβγαλε από το πρόγραμμα αλλά ελπίζω να τον αφήσουμε πίσω πια.
Οι χαιρετισμοί στην Παναγία μαςμου αρέσουν πολύ και λυπάμαι που τους στερήθηκα 2 χρόνια τώρα.
Όσο ζούσε η μαμά μου , εκείνη φρόντιζε για τα κολυβα, τώρα τα ανέλαβα εγώ.
Ας είναι αναπαυμένοι εκεί που είναι.
Σε φιλώ.
Όλοι να ‘ναι αναπαυμένοι εκεί που είναι και να μας στέλνουν την ευχή τους.
Οι χαιρετισμοί είναι όντως υπέροχοι και γενικά τα τροπάρια της περιόδου του Πάσχα! 🙂
Καλή και ήσυχη εβδομάδα να έχουμε Ρένα μου.
Σε φιλώ πολύ γλυκά!