Τι κληρονομιά αφήνουμε στις επόμενες γενιές;

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά
γενιές
Image by Ahmed Gomaa from Pixabay

Ανήκω σε μια γενιά που έχει να αντιμετωπίσει πολλά!

Αντικειμενικά, κάθε γενιά είχε τα δικά της προβλήματα να αντιμετωπίσει. Όμως εμείς, είμαστε κάπως άτυχοι, μας ήρθαν όλα μαζί. Το ένα μετά το άλλο.

Αποδώσαμε ευθύνες στις προηγούμενες γενιές και σε όλους όσους έχουν ευθύνη για τον κόσμο που μας παραδόθηκε, και καλά κάναμε. Έχουμε τα δικιά μας.

Όμως, ήρθε η ώρα να σκεφτούμε σημαντικά πράγματα, όπως:

  • Μήπως συνεχίζουμε νοοτροπίες λανθασμένες και τοξικές;
  • Μήπως είμαστε γαντζωμένοι σε πεποιθήσεις που ούτε καν παραδεχόμαστε;
  • Μήπως ήρθε πια η στιγμή να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες;

Είναι αυτός ο κόσμος, ο κόσμος που θέλουμε;

Και δεν αναφέρομαι μόνο στα κακώς κείμενα του. Όλη τη βία, την έλλειψη σεβασμού και όλα τα αρνητικά που τον συνοδεύουν.

Ζούμε σε έναν κόσμο, με :

  • γρήγορους ρυθμούς ζωής,
  • επιδερμικές σχέσεις,
  • εθισμούς όχι μόνο όπως το αλκοόλ ή το κάπνισμα, αλλά και τα social media.

Μια ζωή ανθυγιεινή, τόσο στη διατροφή της όσο και σε άλλα περιεχόμενα της.

Και εννοείται ότι στη ζωή όλα χρειάζονται. Αλλά έχουμε χάσει το μέτρο και έχουμε συμβιβαστεί με ένα ημίμετρο.

Και όμως, καταριόμαστε τη μοίρα μας για όσα συμβαίνουν! Ενδεχομένως να σε μπέρδεψα, στο πώς σχετίζονται όλα αυτά.

Μα θέλω να σκεφτείς πως τα στραβά αυτού του κόσμου δεν είναι μόνο όσα οι άλλοι δημιουργούν.

Αλλά όσα δημιουργούμε και εμείς. Και όσα επιτρέπουμε!

Και σε όλα αυτά, μου δημιουργείται μια έντονη απορία:

Εμείς τι κληρονομιά θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές;

Γιατί τώρα είναι η σειρά μας να ορίσουμε το μέλλον για τις επόμενες γενιές. Είναι η σειρά μας να διαμορφώσουμε τον κόσμο. Δεν μπορούμε να έχουμε άλλο τη δικαιολογία, “έτσι τα βρήκαμε”. Έτσι τα βρήκαμε, ναι! Τώρα τι κάνουμε!

Τώρα πρέπει να γίνουμε καθρέφτης.

Να αντικατοπτρίζουμε τον κόσμο που θέλουμε. Αν θέλουμε έναν κόσμο με θετικές έννοιες και διάθεση, αξίες και δίκαιο, πρέπει να τα ενστερνιστούμε πρώτα εμείς.

Να γίνουμε παράδειγμα των συμπεριφορών που θέλουμε να βλέπουμε και να εισπράττουμε.

Γιατί όλα ξεκινούν από εμάς. Δεν μπορούμε μόνο να ζητάμε, πρέπει και να δώσουμε.

Ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται!

Και αυτή τη στιγμή ο Κόσμος, περνά από σαράντα κύματα. Πρέπει πια, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!

  • Να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια!

Και στην εργασία και στους ρυθμούς της ζωής μας. Μην ξεχνάμε πως για την απόκτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, έγιναν αγώνες χρόνων οι οποίοι βάφτηκαν με αίμα.

Ας μην αφήσουμε τα δικαιώματα μας να καταπατηθούν ή να καταπατούνται. Η αξιοπρέπεια στην εργασία είναι κάτι που πρέπει να παραμείνει αδιαπραγμάτευτο. Και φυσικά πρέπει να κατανοήσουμε πως πρέπει να δουλέψουμε για να ζήσουμε, όχι να ζούμε για να δουλεύουμε.

Να μάθουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας και σωματικά και ψυχικά, ώστε να μπορούμε υγιώς να βοηθήσουμε και να φροντίσουμε τους ανθρώπους γύρω μας.

Να ζούμε μια ζωή με ποιότητα και διεξόδους, όχι περιορισμένοι σε μονοτονίες τύπου δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά.

Το οποίο φυσικά και θα συμβαίνει, αυτό που εννοώ είναι να επενδύουμε και στον προσωπικό και οικογενειακό χρόνο, να μην μένουμε μόνο στις καθημερινές υποχρεώσεις!

  • Να διώξουμε λάθος πρότυπα και συμπεριφορές

Κακοποιητικές συμπεριφορές, συμπεριφορές που ενισχύουν τη βία και τον φόβο ή και την τοξικότητα. Εγωιστικές συμπεριφορές, άπληστες συμπεριφορές. Και είναι σημαντικό, να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με  το όνομα τους, να μη φοβόμαστε να χρησιμοποιήσουμε τις έννοιες.

  • Να μεγαλώσουμε τις επόμενες γενιές σωστά

Κακά τα ψέματα, δεν έχουμε μόνο περισσότερες γνώσεις και πόρους από τις προηγούμενες γενιές. Έχουμε και απόδειξη, τι πήγε λάθος!

Ας μάθουμε λοιπόν να μεγαλώνουμε τα παιδιά με σεβασμό και αξίες. Να μην συνεχίσουμε  με νοοτροπίες πεπαλαιωμένες.

Που επιτρέπουν ακόμα και σήμερα για παράδειγμα να σκεφτόμαστε πως ο άντρας αξίζει σεβασμό και αν γίνει κάτι φταίει η γυναίκα (με το ντύσιμο, τη συμπεριφορά της, κτλ).

Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πολλές νοοτροπίες που πρέπει να αφήσουμε πίσω για να πάμε παρακάτω!

Μόνο η  αγάπη, ο ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά ώστε να δημιουργούνται οικογενειακοί δεσμοί και ερεθίσματα, ο σεβασμός και αξίες θα μας σώσουν.

  • Ας μάθουμε να μη σιωπούμε πια

Φτάνει με τη σιωπή! Φτάνει με όσα μένουν στο σκοτάδι! Να μάθουμε να μη δεχόμαστε παθητικά όσα συμβαίνουν, να μην επαναπαυόμαστε, να μη σιωπούμε και σκύβουμε το κεφάλι.

Γιατί τα παιδιά -οι επόμενες γενιές δηλαδή- δεν εστιάζουν τόσο σε όσα ακούνε, αλλά σε όσα βλέπουν. Οι συμπεριφορές μας, είναι τα παραδείγματα που θα ακολουθήσουν!

Λίγες τελευταίες σκέψεις

Η πρόθεση μου δεν είναι να κουνήσω το δάχτυλο. Μοιράζομαι απλά, αυτές τις σκέψεις που για εμένα, είναι η πυξίδα που εγώ πρώτα χρησιμοποιώ. ‘Ομως θα ήθελα να ακουστούν από τη γενιά μου και να κάτσουμε να σκεφτούμε σοβαρά και να πράξουμε.

Ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι για το μέλλον. Ας φτιάξουμε ένα όμορφο και στιβαρό οικοδόμημα που θα οχυρώσει και θα στολίσει το “αύριο”.

Έχουμε ευθύνη απέναντι σε εμάς, αλλά και τις επόμενες γενιές, να πετύχουμε. Το αποτέλεσμα, εξαρτάται και από τις συγκυρίες, ας κάνουμε όμως εμείς την προσπάθεια μας και όλα θα πάνε καλά.

Ήδη έχουμε αποκτήσει πολύ μεγάλη σοφία, από κάτι τόσο μεγάλο και δύσκολο όπως η πανδημία και όσα μας βρήκαν πριν από αυτήν. Ας αξιοποιήσουμε τις γνώσεις, την ενέργεια, την διάθεση μας. Και ας φτιάξουμε έναν κόσμο που αξίζει σε εμάς και που θα είμαστε περήφανοι να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές!

Until Next Time…

Μαρίνα


Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

19 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
ainafets
07/05/2021 1:29 ΜΜ

Κρατώ την ευθύνη που φέρουμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα και αυτό με το παράδειγμα μας, πράξεις λοιπόν, γιατί από λόγια χορτάσαμε!
Δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα λεγόμενα σου, μόνο ας θυμηθούμε πως η Αγάπη που θα δείξουμε στους γύρω μας, είναι Η θεραπεία!

ΑΦιλιά χαμογελαστά αλλά δυναμικά γιατί τα χρειαζόμαστε!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

Συνήθως κάθε γενιά, στο πέρασμα του χρόνου, προσπαθεί να χρεώσει την προηγούμενη με τις δικές της αδυναμίες και απουσίες. Το ίδιο κάποτε κάναμε και εμείς. Έτσι φορούσαμε ένα βολικό άλλοθι για τη δική μας απουσία στο παρόν, στο τώρα. Στις δικές μας υποχρεώσεις.

Όταν βλέπω, μια νέα γυναίκα, εκπρόσωπο της γενιάς του σήμερα. Εσένα αναφέρω Μαρίνα! Να οριοθετεί τις ευθύνες του χθες με αυτές του σήμερα, τότε μέσα μου χαμογελώ και νιώθω πολύ όμορφα. Γιατί, ένας νέος άνθρωπος, με πλήρη ωριμότητα, συνείδηση, χειραφέτηση, έρχεται να πει τα πράγματα με τη σωστή του διάσταση.

Ευθυνόμαστε για κάθε δράση μας στο παρόν! Για την απουσία μας από μάχες που δεν δίνουμε. Για τη σιωπή μας απέναντι σε κάθε εκτρωματική αξία ζωής. Για την αδιαφορία μας απέναντι στο έλλειμμα δικαίου και ανθρωπιάς ολόγυρά μας. Δεν μπορεί να φορτώνουμε τα πάντα είτε στο παρελθόν είτε στον απέναντι.

Μαρίνα μου, μια ακόμα φορά μας κάνεις περήφανους για τις απόψεις και τις σκέψεις σου! Στέκεις συνειδητοποιημένο μέλος μιας νέας γενιάς που και άποψη έχει, και υπευθυνότητα και διάθεση να παλέψει, να αγωνιστεί, να υπερασπίσει, να διεκδικήσει.

Δέξου το σεβασμό μου καλή μου φίλη.
Την καλησπέρα μου.

Anna
07/05/2021 6:48 ΜΜ

Δεν έχω να προσθέσω το παραμικρό σε όσα γράφεις. Και αν υπάρχουν εκπρόσωποι της νέας γενιάς σαν και σένα τότε υπάρχει μεγάαααλη ελπίδα ότι θα κληρονομηθούν σωστά πρότυπα και συμπεριφορές.
Μόνο να πω ότι η πανδημία μπορεί να μας έκανε σοφότερους αλλά σε πολλές περιπτώσεις έφερε σκοταδισμό και οπισθοχώρηση. Με ευθύνη μας και ευθύνη της νέας γενιάς.
Ας αγωνιστούμε. Τίποτε δεν χαρίζεται. Αγάπη για μας και τους άλλους και αγώνας για τα δίκαιά μας. Σωστά πολύ σωστά όλα
Μπράβο Μαρίνα πόσο πολύ νιώθω υπερήφανη που γνωρίζω μια νέα κοπέλα έστω και μέσω διαδικτύου με αυτές τις απόψεις!!
Σε φιλώ

Anna
09/05/2021 6:39 ΜΜ
Reply to  Anna

Μαρίνα μου κάνε μου μια χάρη. Μπορείς να με σβήσεις; Γιατί αν πατήσεις το Άννα σε πάει στο μπλογκ ”Κάτι να καίει” με το λινκ του δικού μπλογκ. Δεν ξέρω πώς να το διορθώσω. Μήπως αν με έσβηνες ή το ”Κάτι να καίει”;

Γεωργία Μανασή
07/05/2021 7:10 ΜΜ

Φίλη μου σωστά όσα λες μα διαβάζοντας τα θα ομολογήσω πως δεν μπορώ να δω μπροστά μου..πεντακάθαρο ουρανό. Ακόμα και μέσα στις οικογένειες οι συνθήκες είναι διαφορετικές πλέον, νομίζεις πως μεταφέρονται σωστά πολλά πράγματα στα παιδιά;

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
08/05/2021 7:29 ΠΜ

Πόσο σωστά όλα αυτά που αναφέρεις… θα σταθώ μόνο στο “να μεγαλώσουμε τις επόμενες γενιές σωστά”. Κι αυτή θα έπρεπε να είναι τη μεγάλη πρόκληση της εκπαίδευσης, Δυστυχώς πέρα από την γνώση και τις δεξιότητες-κι αυτές επιλεκτικά- το σχολείο δεν ασχολείται με την καλλιέργεια της ψυχής. Δυστυχώς! Άρα η ευθύνη πέφτει στους γονείς, που άλλοι αντιλαμβάνονται και άλλοι όχι την σπουδαιότητα του ζητήματος.! Λάθος το οποίο όμως δεν βλέπω να διορθώνεται.
Την Καλημέρα μου, Μαρίνα!

Τζοάννα
08/05/2021 1:33 ΜΜ

Θεματάρα μας έχεις για το Σ/Κ, τι κληρονομιά αφήνουμε στις επόμενες γενιές.. Θα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν θα ήθελα (και) οι επόμενες γενιές να εγκλωβιστούν στη λύπηση, στη μεμψιμοιρία, στις αλληλοκατηγορίες. Δεν θα ήθελα να χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για αποφυγή δράσης και βελτίωσης τα κακώς κείμενα του παρελθόντος. Θέλω να τις δω να πατάνε στα πόδια τους πιο γερά, και να κάνουν βήματα πιο σταθερά, με περισσότερη πίστη στον εαυτό τους και στους άλλους..

Ειρήνη
09/05/2021 4:51 ΜΜ

Συμφωνώ πολύ με αυτά που λες. Μόνο το πώς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά που γεννιούνται τώρα θα μας οδηγήσουν σε μια καλύτερη κοινωνία. Υπάρχει όμως κάτι που φοβάμαι…Τι και αν μέσα στην όλη πρόοδο μας χάσουμε τις αξίες ή αν θες τις ελληνικές σφραγίδες μας;

Μαρία Κανελλάκη
09/05/2021 7:00 ΜΜ

Το κακό είναι ότι δεν μπορούν οι νεώτεροι, να κάνουν αποποίηση κληρονομιάς. Θ’ αρπάξουν τη σκυτάλη και θα συνεχίσουν στα χνάρια μας. Με τα λάθη και τις κατακτήσεις μας, τα στραβά και τα ωραία μας, αυτοί είμαστε και δεν μας ταιριάζει η αυτολύπηση και η μιζέρια. Χαίρομαι όταν γνωρίζω νέους ανθρώπους με κατασταλαγμένες ιδέες και ψαγμένη οπτική της ζωής. Είσαι ένας απ’ αυτούς και μπράβο στους γονείς σου που σ’ έμαθαν την ενσυναίσθηση. Μαζί με όσους έχουν το ίδιο πρόσημο ζωής, θα φτιάξετε λίγο καλύτερη αυτή την κοινωνία. Το σεβασμό και την αγάπη μου Μαρίνα μου ♥

mia petra
10/05/2021 3:19 ΜΜ

Υπέροχη ανάρτηση! Κάποια παιδιά σαν κι εσένα “θα την αλλάξουν τη ζωή, παρ’ όλα αυτά Μαρία”.. “Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος”.. (Κατερίνα Γώγου). Σε κάτι τέτοια παιδιά “ποντάρω” πώς θα παλέψουν αν μη τί άλλο, για κάτι καλύτερο.. Και το αξίζετε, και σας το εύχομαι! Φιλιά πολλά!

[instagram-feed]
19
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x