Μάθε παιδί μου γράμματα!

Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

μάθε παιδί μου γράμματα-εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Photo by Element5 Digital on Unsplash

Κάθε γονιός που σέβονταν τον εαυτό του, χρησιμοποιούσε αυτή τη φράση: “μάθε παιδί μου γράμματα, για να προοδεύσεις στη ζωή σου”!

Ή κάποια παρόμοια, στα ίδια πλαίσια.

Και προφανώς, εμείς σαν καλά παιδιά που ήμασταν, ακούσαμε τους γονείς μας και μάθαμε γράμματα.

Πήραμε πτυχία, φτιάξαμε ένα ευπαρουσίαστο βιογραφικό και το στείλαμε παντού. Κατανοώ, ότι το καλό μας θέλανε, άλλωστε με αυτά που έβλεπαν, έκριναν.

Ήταν μια “καλή εποχή”, με παχυλούς μισθούς και μεγάλα μπόνους. Όλα αυτά όμως, απαιτούσαν προσόντα και ως καλοί γονείς, ήθελαν τα παιδιά τους να αποκτήσουν αυτά τα προσόντα, για να διεκδικήσουν μια ευκαιρία σε ένα καλό και άνετο μέλλον.

Ήρθε όμως, η κρίση κι έβαλε ένα στοπ στις προσδοκίες μας.

Μας προσγείωσε σε μια ψυχρή πραγματικότητα και μας έπεισε να αναθεωρήσουμε τις απαιτήσεις μας.

Κάποια ασυμβίβαστα πνεύματα, χώρεσαν σε μια βαλίτσα τα όνειρα και τα πτυχία τους και πήγαν μακριά, σε ξένα μέρη, με ευκαιρίες.

Όσοι μείναμε πίσω, ήρθαμε αντιμέτωποι με την ανεργία και την εργασιακή εκμετάλλευση. Και τι χαστούκι είναι αυτό, όταν έχεις παλέψει και βλέπεις τους κόπους σου να μην αναγνωρίζονται.

Τι αδικία είναι, την ώρα που ακούς για οικονομικά σκάνδαλα και βισματικούς διορισμούς, να βλέπεις τα όνειρα σου, σε μια γωνιά να σε κοιτούν με παράπονο.

Τι αδικία όταν αυτό δεν είναι ατόπημα της τύχης και δεν αφορά μόνο εσένα, αλλά μια ολόκληρη γενιά και λίγο απ’ άλλες.

Και έχεις και τους μεγαλύτερους να σου λένε “πόσο κρίμα”! Αλλά η γενιά μας δεν αντέχει τη λύπηση, γιατί τη βαραίνει ένα βαρύ “κατηγορώ”! Για τις λάθος επιλογές όλων των προηγούμενων γενεών και τους λάθους πολιτικούς χειρισμούς των ελληνικών κυβερνήσεων! Που σε συνδυασμό, διαμόρφωσαν την ελληνική πραγματικότητα.

Ότι έγινε όμως, έγινε.

Τώρα το μόνο που μένει, είναι η γενιά μας και οι επόμενες γενιές, να βρούμε έναν τρόπο, μέσα από τα συντρίμμια που μας παραδόθηκαν, να χτίσουμε ένα μέλλον, ένα καλύτερο μέλλον.

Με τη βοήθεια του Θεού, θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή, θα τα καταφέρουμε. Άλλωστε, μάθαμε γράμματα.


Για τα πρακτικά, δε μετάνιωσα ποτέ, που επένδυσα στη μόρφωση μου.

Και θέλω να πιστεύω, ότι κανείς απ’ τη γενιά μου δε μετανιώνει.

Όμως η εργασιακή κατάσταση που η γενιά μου, κλίθηκε να αποδεχτεί, δεν ήταν αυτή που περιμέναμε! Ήρθε απότομα και μας βρήκε κάπως απροετοίμαστους. Επιχειρήσεις άρχισαν να κλείνουν, εταιρείες να απολύουν προσωπικό και ως εκ τούτου οικογένειες να ψάξουν ξαφνικά, πως θα βγάλουν τα προς το ζην.

Και όταν ακούς τέτοιες καταστάσεις, πως να διαμαρτυρηθείς, όταν η απάντηση θα είναι “εσύ είσαι νέος, θα βρεις το δρόμο σου”. Σιγά σιγά όμως, παύεις να είσαι τόσο νέος και οι δρόμοι, γεμίζουν εμπόδια.

Λίγες τελευταίες σκέψεις

Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων και ας μάθαμε τελικά γράμματα. Και αυτό με πληγώνει.

Τόσος κόπος, τόσα χρήματα, είτε για να προστεθείς στο ποσοστό της ανεργίας, είτε για να είσαι ένα ακόμα θύμα της εργασιακής εκμετάλλευσης. Και φυσικά, όλη αυτή η κατάσταση έχει και κοινωνικές προεκτάσεις: Όλο και λιγότεροι νέοι, μπαίνουν στη διαδικασία να “ανοίξουν” σπίτι, όλο και λιγότεροι σκέφτονται το ενδεχόμενο, να κάνουν περισσότερα από ένα παιδιά.

Until Next Time…

Μαρίνα


Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

12 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ
28/02/2018 1:35 ΜΜ

Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα αυτό Μαρίνα μου και στη Κύπρο ,δυστυχώς, τα ίδια
Και δω υπάρχουν πολλοί άνεργοι
Και γω είμαι μέσα σε αυτούς εδω και χρόνια
Πολύ καλά τα λες , αλλά τι αλλάζει;

Άιναφετς
28/02/2018 5:35 ΜΜ

Έτσι έχουν τα πράγματα Μαρινάκι μου… και καθόλου δεν με παρηγορεί που και σε άλλες χώρες τα ίδια ακούμε…
Και οι δυο μου γιοί χρόνια άνεργοι, έχουν βάλει πολύ νερό στο κρασί τους για να επιβιώσουν. Ο μεγάλος είναι και πατέρας δυο παιδιών, ο μικρότερος ούτε που σκέφτεται να κάνει οικογένεια…
Δεν το βάζουν όμως κάτω και στην Αυστρία πήγε να δουλέψει ο μεγάλος και γύρισε πίσω τρέχοντας γιατί εκεί τους “ξένους” τους μεταχειρίζονται φρικτά (πάνε και τα διπλώματα)… 🙁
Η λέξη “υπομονή” έχει αντικαταστήσει τον επιούσιο και το με “μια ελπίδα ζούμε” δεν γεμίζει κανενός το στομάχι!
Το μόνο που μένει, είναι να συνεχίζει κανείς να ψάχνει και με τίποτα να μη καταθέτει τα όπλα… γιατί, “έχει η ζωή γυρίσματα” όπως λέει και το τραγουδάκι! 😉
ΑΦιλάκια πολλά πολλά Μαρινάκι μου! 🙂

Stavie
Stavie
28/02/2018 7:50 ΜΜ

Με αυτό το θέμα έχω πολύ κακή διάθεση τελευταία, οπότε δε θα πω πολλά.
Θα πω μόνο μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα. Να τα αλλάξουμε εμείς και να βελτιωθεί η κατάσταση.
Μέχρι τότε μπράβο σου για τα θέματα που ανοίγεις. Πρέπει να ακούγονται κι αυτά.
Σε φιλώ! <3

ANNA Flo
ANNA Flo
28/02/2018 8:09 ΜΜ

Έχεις δίκιο απόλυτο δίκιο!!! Τι να σου πω; Δυο κόρες έχω με πτυχία και εργάζονται μεν αλλά με πετσοκομένο μισθό γιατί” δεν βγαίνει η εταιρεία και θα κλείσει, θέλετε να μείνετε άνεργοι;”. Βρήκαν τώρα δικαιολογία οι εργοδότες και φυσικά δουλεύουν οι υπάλληλοι παραπάνω γιατί ”δεν γίνονται προσλήψεις ,επειδή δεν βγαίνει η εταιρεία”!!!
Δίκιο,όχι ένα, χίλια δίκια έχεις και εσύ και όλοι οι νέοι άνεργοι-εργαζόμενοι που δουλεύουν κάτω από άσχημες συνθήκες. Τι να πω;;; Όλοι μας είδαμε τα όνειρά μας και τα σχέδια που είχαμε δρομολογήσει να σβήνουν όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά δεν το βάζουμε κάτω σωστά. ΠΟΤΕ… Εσείς οι νέοι είστε η ελπίδα της πατρίδας μας
Λατρεύω τα θέματά σου που αγγίζουν τόσες ψυχές και προκαλούν τόσες σκέψεις
Φιλάκια πολλά

Τζιν με τόνικ
28/02/2018 9:49 ΜΜ

Μην το βάζεις κάτω Μαρινάκι, θέλει υπομονή και επιμονή! Μπορεί πλέον οι σπουδές μας να μη συνεπάγονται και αποκατάσταση στην αγορά εργασίας, αλλά οι σπουδές μας είναι η επένδυση στον εαυτό μας, ανοίγει το μυαλό μας και έχουμε περισσότερες επιλογές πάντα. Είναι ένα πλεονέκτημα που θα έχεις απέναντι σε κάποιον που δεν έχει σπουδάσει. Δυστυχώς, στην Ελλάδα επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας που δεν τον βλέπεις να επικρατεί σε άλλες χώρες. Επιμονή, επιμονή, επιμονή. Και κάνε την έρευνα σου και για το εξωτερικό, μη σε φοβίζει, αρκεί να πας προετοιμασμένη. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας, και τα πάντα είναι κοντά μας – σχετικα. Καλή τύχη!

aristea k
05/03/2018 12:44 ΜΜ

Πραγματικά σε διάβαζα και ξεροκατάπινα.
Πρόλαβα τις καλές εποχές κι έτσι έχω μια παρηγοριά για τη δική μου κατάσταση.
Εσείς οι νέοι όμως τραβάτε μεγάλο λούκι…
Σας σκέφτομαι πραγματικά .
Να αφήσω ευχές; Δεν ξέρω …έχω αρχίσει να χάνω και την πίστη μου στις ευχές.
Σε φιλώ και σου στέλνω μια αγκαλιά Μαρινάκι μου!

[instagram-feed]
12
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x