Marina Tsardakli 
Blogger είμαι φανατική, θα μπορούσα να πει κανείς.
Πέρυσι, είχα στεναχωρηθεί που η αρχή της χρονιάς με αποδιοργάνωνε και δεν είχα χρόνο για το blog.
Κυρίως γιατί το blog με βοηθά πολύ στο να χαλαρώσω και είναι μια αγαπημένη συνήθεια, οπότε ένιωθα ότι κάτι μου λείπει. Από το δεύτερο μισό του έτους, βρήκα ομολογώ τους ρυθμούς μου και υποσχέθηκα στον εαυτό μου, το ’18 να γίνω υπόδειγμα blogger (πανάθεμα με).
Και προσπαθώ, δεν μπορείτε να πείτε :
(και εγώ δεν μπορώ να πω)
- και το πρόγραμμα μου στις αναρτήσεις τηρώ και
- από φίλους bloggers περνάω
- και νέες ιδέες ψάχνω να βρω.
Αλλά ενώ ξέρω πόσο βασικά είναι για ένα blog τα social media, βαριέμαι.
Είναι άσχημο που το λέω, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Δεν είναι ότι δε θέλω, είναι ότι ξεχνιέμαι. Μπορεί να μπω να καλημερίσω στη σελίδα μου στο facebook και μετά θα ξεχαστώ, δε θα μπω άλλη φορά μέσα στη μέρα. Δε θα καληνυχτίσω, θα αφήσω έτσι τον κόσμο, χωρίς ευχές για μια όμορφη νύχτα (είμαι λίγο γουρούνα τελικά!).
Ή στο instagram, θα μπω σήμερα και μετά κανείς δεν ξέρει πότε θα δεηθώ.
Εδώ υπεισέρχεται για ακόμα μια φορά το “που πας Μαρίνα ξυπόλητη στα blogs”. Anyway, δεν είναι ότι δε θα ήθελα να σας δείξω στιγμές από τη ζωή μου, ξέρω ότι κάποιες μέρες ίσως να μην κοιμάστε από την έλλειψη. Αλλά, όταν περνάω καλά ή πρώτη μου σκέψη είναι να περάσω καλά και δε θα πω ψέματα, βγάζω και φωτογραφίες και βίντεο, για να έχουμε να θυμόμαστε τις στιγμές μας. Δεν είναι όμως στις προτεραιότητες μου, να τα ανεβάσω στα social media. Αυτά κάνω βέβαια και τα αυτόγραφα, δε θα αρχίσω να τα υπογράφω ποτέ.
Τέλος πάντων, να σας ανακοινώσω πως ούτε φέτος πήγα στο Survivor.
Θα ήθελα, αλλά δεν μπορούσα, οπότε μέσα στους επόμενους έξι μήνες, δε θα γίνω προσωρινά διάσημη. Και ως εκ τούτου, ούτε στο instagram, ούτε στο facebook, θα αποκτήσω φανατικό κοινό εκ των οποίων οι μισοί θα με αποθεώνουν και οι μισοί θα με βρίζουν. Αλλά, τι να κάνω τα φανατικά κοινά και τις διασημότητες (ζωή είναι κι αυτή, που θα με κυνηγάνε οι παπαράτσι κι όταν ψωνίζω ραπανάκια; ), όταν έχω εσάς. Υους καταπληκτικούς φίλους αυτού του blog, που με στηρίζετε και με εκτιμάτε.
Και σας ευχαριστώ όλους!
Εκτός από τους λογοκλέπτες, που είστε εδώ και προβληματίζεστε, γελάτε, μοιράζεστε σκέψεις κι απόψεις.
Το ξέρω ότι σας το λέω συχνά τελευταία αυτό το “ευχαριστώ”, αλλά υποσχέθηκα τη νέα χρονιά, να λέω “ευχαριστώ” για όσα είμαι ευγνώμων.
Και είμαι ευγνώμων γιατί θα μπορούσα να είμαι μια τρελή, που απλά μοιράζεται πράγματα μέσα από ένα blog και μόνη της τα λέει, μόνη της τα ακούει, αλλά ευτυχώς είστε εσείς εδώ, να δίνετε πνοή και χαρακτήρα μέσα από τα σχόλια σας σε κάθε μου ανάρτηση.
Καλή Παρασκευή και καλό Σ-κ!
Until Next Time…
Μαρίνα ♥
Και επειδή θα σοβαρευτώ – κάποια στιγμή- και θα αρχίσω να είμαι ενεργή στο facebook και στο instagram, περάστε και κάντε follow και δείξτε μου με τα likes και τα comments σας, τι σας αρέσει!
ΥΓ: Αν κλέψετε αυτή την ανάρτηση, θα γελάσω πολύ. Αν το κάνετε στείλτε μου screenshots 😛
(καλό θα ήταν να μη το κάνετε βέβαια, τι λέω τόσο καιρό, ντροπή!)
Μαρίνα μου έχω μια σκέψη. Βλέπω άπειρο κόσμο να τους απορροφά όλο και πιο πολύ αυτό που περιγράφεις, στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.
Αυτό έχει σαν συνέπεια την υποχώρηση (νομίζω) της αναγνωσιμότητας των blogs αλλά και των λιγότερων αναρτήσεων των δημιουργών τους.
Για μένα αυτό είναι άσχημη εξέλιξη καθώς ευνουχίζει τη σκέψη.
Τα μέσα δικτύωσης ισοπεδώνουν τη δημιουργία, λειτουργούν ως μέσα μιας σάλας κουβέντας και κουτσομπολιού καθώς κανείς δεν κάνει τον κόπο να διαβάσει την ανάρτηση στην οποία παραπέμπει ένας σύνδεσμος που θα βάλουμε εκεί.
Έτσι πιστεύω.
Είναι ένα θέμα που θέλω να κουβεντιάσω με ανθρώπους, κύρια νέους για να ακούσω γνώμες.
Σε φιλώ. Καλό βράδυ
Γιάννη κοίταξε να δεις. Εμένα σαν Μαρίνα, το facebook όσον αφορά τα blogs με βολεύει πολύ ώστε να βλέπω καινούριες αναρτήσεις. Στο instagram ισχύει αυτό που λες, λίγοι θα μπουν στη διαδικασία να διαβάσουν την ανάρτηση, θα μείνουν στην εικόνα.
Η απάντηση είναι στο μέτρο. Τα social media είναι βασικά στο online branding και το branding με τη σειρά του είναι πολύ σημαντικό, ειδικά για blogs που έχουν κέρδη. Χρειάζεται όμως ένα μέτρο, ώστε να παραμένει εργαλείο και να μην ανάγεται σε αυτοσκοπό.
Πάν μέτρο άριστον λοιπόν!
Και πάλι σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου.
Καλό Σαββατοκύριακο 🙂
Για μένα Μαρινάκι μου, είσαι υπόδειγμα καλής, ευγενικής, συνεπής και σωστής blogger! 😉
Και επειδή δεν έχω τα fb και λοιπά, δεν μπορώ να έχω γνώμη και χαίρομαι πάντως που κρατάς το μέτρο και εκεί μέσα! 😛
ΑΦιλάκια και καλό χαλαρό Σ/Κ θα σου ευχηθώ! 🙂
Μαγισσούλα μου, πιο πολύ για εμένα παρά για οτιδήποτε άλλο προσπαθώ να είμαι τυπική, γιατί μετά χάνω τους χρόνους, μαζεύονται πολλά και αγχώνομαι μετά να τα συμμαζέψω. Οπότε χαίρομαι πολύ όταν είμαι συνεπής, γιατί απολαμβάνω την εμπειρία περισσότερο! Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια. Να ‘σαι καλά και να έχεις ένα όμορφο Σ-κ 🙂
Καλό βράδυ :*
Να κάνεις αυτό που σε εκφράζει. Μόνο, σε παρακαλώ, μην βάλεις «πρέπει». Και μια και είμαι πιο νέα στη γειτονιά, θα πω πως είσαι από τους πιο «ζεστούς» γείτονες που βρήκα! 🙂
Κάποια πρέπει που δεν έχουν καταναγκαστικό χαρακτήρα, αλλά πιο πολύ βοηθητικό, τα έχω υιοθετήσει ομολογώ! Αλλά, συνεχίζω να περνώ καλά, τη στιγμή που αυτό θα αλλάξει και δε θα με εκφράζει πια, πιστεύω θα σταματήσω το blogging.
Χαίρομαι που είσαι μέρος της blogoγειτονιάς και σε ευχαριστώ που περνάς και τα λέμε.
Καλό βράδυ και καλό Σ-κ 🙂
Το μπλογκ έχει άλλη χάρη Μαρίνα μου.
Έχουμε καταθέσει τις ιδέες μας ,τις απόψεις μας,τις δημιουργίες μας κι έχουμε αποκτήσει φιλίες, διαδικτυακές αλλά φιλίες.
Μου αρέσουν τα γραφόμενα σου,αλήθεια γιατί δεν γράφεις τα μπλογκ που ανάρτησαν δικές σου σκέψεις;
Χαίρομαι όταν περνάς.
Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά.
Το κάθε ένα social media έχει δική του χάρη, απλά εμάς το blogging μας έχει ταιριάξει πιο πολύ.
Και έχει πολλά όμορφα που μας έχει προσφέρει, όπως οι φιλίες, που αναφέρεις κι εσύ.
Μακάρι να συνεχίσουμε να είμαστε καλά κι όλοι μαζί στη blogoγειτονιά μας.
Καλό Σαββατοκύριακο Ρένα μου 🙂
Θα συμφωνήσω με τη τοποθέτηση του Γιάννη. Δύσκολοι καιροί για blogging. Οι περισσότεροι βαριούνται να μπουν να διαβάσουν κάτι που γράφτηκε – πχ στο fb προσπερνούν και σκέψεις που έχουν μικρότερη έκταση. Πού να τους βάλεις να σχολιάσουν κιόλας;! Οπότε καταλήγω στο ότι απλά πρέπει να το γουστάρεις (το blogging, το να διατηρείς μια fb σελίδα κλπ) και να μη σε νοιάζει κάτι περισσότερο. Φυσικά, η επισκεψιμότητα μετράει όμως. Αλλά πιστεύω πως η κούραση θα είναι παραπανίσια απ’ το κέρδος, για κάποιον που δεν αρέσκεται τα σόσιαλ μύδια – εκτός αν το περιεχόμενο του blog του είναι τέτοιο που ενδιαφέρει τους περισσότερους (όπως, για παράδειγμα, το φονικό κουνέλι, που ασχολείται κυρίως με αναρτήσεις περί λογοτεχνίας, ταινιών, μουσικής, ζωγραφικής κλπ), οπότε αξίζει το να κυνηγήσεις την έκθεση στον πολύ κόσμο. Κατά τ άλλα, αυτοί που διατηρούν κι οι ίδιοι blog είναι το πιο σίγουρο κοινό – για πολλούς λόγους.
Καλό σαβ/κο, Μαρινάκι μου! 🙂
Εγώ έλεγα περισσότερο για το καινούριο αναγνωστικό “αίμα”. Για τους μπλόγκερς έχεις δίκιο, και σίγουρα αυτό που λες είναι ένας λόγος (από πολλούς) για αρκετούς που εγκαταλείπουν – κι είναι κρίμα. (Εντάξει, στο κλείσιμο έλιωσα! χαχαχα Δεν υπάρχεις!!)
Καλά τα σόσιαλ μίντια, αλλά σαν το μπλόγκινγ δεν έχει!
Μαρίνα μου δεν ξέρω αν αξίζει όλη αυτή η έκθεση σε τόσα μέσα, που σίγουρα απαιτούν χρόνο και ενέργεια. Ίσως με τον καιρό, κατασταλάξεις σ’ αυτό που σε εκφράζει καλύτερα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι, παρά τη λεγόμενη κρίση στα μπλογκς, οι φιλίες που δημιουργούνται μεταξύ των μπλόγκερς είναι πιο ανθεκτικές στο χρόνο και πιο ουσιαστικές. Γνώμη μου ε;
Φιλιά πολλά υποδειγματική μου μπλόγκερ!
Μαρία μου, σαφέστατα δεν υπάρχει σύγκριση, ανάμεσα στο blogging και τα λοιπά social media. Έχω κατασταλάξει έτσι κι αλλιώς στο blogging, γιατί με τις φωτογραφίες δεν το έχω και πολύ.
Οι φιλίες και οι ωραίες στιγμές που δημιουργούνται μέσα από τα blogs είναι ουσιαστικές και είναι κι ανεκτίμητες και νομίζω στο τέλος της ημέρας είναι από τα πράγματα που μας δίνουν “δύναμη” να συνεχίζουμε την έκθεση μας στο διαδίκτυο.
Καλή Κυριακή και ανταποδίδω τα φιλιά 🙂
Πόσο θα ήθελα να είχα καλύτερη σχέση με τα σόσιαλ μήντια!
Ίνσταγκραμ έχω, αλλά μόλις έκανα λογαριασμό ανακάλυψα πως χωρίς έξυπνο κινητό δεν μπορώ να το δουλέψω.
Τουίτερ έχω, αλλά πιάνει αράχνες όπως και το πίντερεστ.
Φέισμπουκ κι αν έχω, αλλά ανεβάζω μόνο τις αναρτήσεις του μπλογκ στη σελίδα μου κι από τότε που σταμάτησα να παίζω το παιχνίδι με τις φωτογραφίες αράχνιασε και το προφίλ.
Βέβαια δεν είχα και χρόνο τελευταία, πράγμα που ευελπιστώ να αλλάξει, γιατί και στο μπλογκ μου φάνηκε πως είδα κάτι νυχτερίδες την τελευταία φορά που μπήκα να ανοίξω τα φώτα και να κατεβάσω και το χριστουγεννιάτικο δέντρο που είχα τελείως ξεχάσει…μόνο υπόδειγμα δε με λες δηλαδή σε αντίθεση με σένα!
Φιλιά πολλά και καλό μπλόγκινγκ!!!!
Μαρία μου κι εγώ θα ήθελα να έχω καλύτερη σχέση με τα social media, αλλά εις μάτην.
Ελπίζω να βρεις χρόνο ξανά για όσα σου αρέσουν και σε χαλαρώνουν!
Καλό blogging και καλή Κυριακή 🙂
Κάνε ότι σου λέει η καρδιά σου.
Φιλάκια …
Εσύ τελικά Μαρινάκι μου είσαι υποδειγματική μπλόκερ.
Μην μετρήσεις εμένα μάτια μου γιατί όποτε θέλω μπαίνω και στο φέις μπορεί να με δεις κάθε μέρα ή και μετά πολύ καιρό.
Αλλά σαν το blogging δεν υπάρχει και ας κάνω αργά αναρτήσεις.
Είναι ο δικός μου χώρος τέρμα.
Να συνεχίσεις όπως είσαι, είσαι μοναδική και περνάω καλά εδώ μέσα.
Και παντού όπου σε συναντώ περνάω καλά μη νομίσεις Είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος!
Σε φιλώ
Άννα μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Το πιο σημαντικό είναι ότι περνάμε καλά κάνοντας αυτό που αγαπάμε: το blogging.
Τώρα η σχέση μας με τα άλλα social media, ας παραμείνει ασχολίαστη, γιατί δεν τους φερόμαστε όπως θα έπρεπε και δεν μας νοιάζει κιόλας χαχαχα
Μακάρι έτσι όμορφα να συνεχίσουμε στη blogoγειτονιά μας να περνάμε πάντα.
Σε ευχαριστώ που περνάς από εδώ Άννα μου!
Καλό απόγευμα! 🙂
Να σου πω το “αστείο” της υπόθεσης. Διαβάζω τα blogs από τον reader του wp. Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες “μα αφού η Μαρίνα είναι υπόδειγμα blogger και ποστάρει τακτικά, γιατί έχω τόσες μέρες να δω ανάρτηση;” και τελικά μπαίνω να δω και πρώτον υπήρχε όντως ανάρτηση που για κάποιον λόγο δεν είχε εμφανιστεί στον reader και δεύτερον μιλάς για τον προγραμματισμό των αναρτήσεων!
Λοιπόν, στο θέμα μας τώρα. Είναι όντως χρήσιμο εργαλείο τα σόσιαλ, αλλά με το ζόρι δε γίνεται. Κι εγώ ξεχνάω να τα ελέγξω μερικές φορές ή να απαντήσω σε σχόλια. Τελευταία με έχει κερδίσει το instagram που όμως δε μπορεί να πει κάποιος ότι ποστάρω και τακτικά -άσε που όλες οι αναρτήσεις τελευταία αφορούν βιβλία- και το twitter στο οποίο όμως γράφω για οτιδήποτε άλλο εκτός του μπλογκ χαχαχα.
Τέλος, καλύτερα που δε πήγες στο survivor γιατί με ποιον θα σχολιάζαμε στο τουίτερ (που κατά τα άλλα φτιάξαμε για την προώθηση του μπλογκ, αλλά δεν έχει καμία απολύτως σημασία 😛 );
Καλή εβδομάδα γλυκούλα! <3
Stavie μου, επιβεβαιώνεις την θεωρία μου ότι η wordpress με σαμποτάρει. Και εμένα μου δημιούργησε θέμα με άλλα blogs και δεν με είχε ειδοποιήσει για αναρτήσεις. Για να μην στηρίζεσαι εκεί λοιπόν δημοσιεύω κάθε Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή.
Τώρα για το twitter, να σου πω ότι καλά κάνουμε και μοιραζόμαστε άλλα πράγματα, γιατί έχουμε γνώσεις και οφείλουμε για το καλό της ανθρωπότητας να τις μοιραστούμε. Το Survivor ενώνει, καλά δεν περνάμε παρεΐτσα; χαχαχα
Καλή εβδομάδα κούκλα μου, με χαμόγελο!
Εγώ είμαι μόνο 20 μέρες εδώ γύρω και ήδη όποτε χαζεύω εδώ μέσα τσεκάρω να δω, έγραψε τίποτα το Μαρινακι; Αυτό δείχνει ότι μάλλον είσαι καλή και υποδειγματική blogger! Ούτε εγώ το έχω με τα social media, νομίζω θέλει πολύ πειθαρχία και οργάνωση, και εγώ ξεχνιέμαι, σαν και σένα! Φιλια πολλά και καλό ΣΚ!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ, με τιμάς με αυτό που λες.
Δεν πειράζει που δεν το έχουμε με τα social media, περνάμε καλά κι αυτό μετράει στο τέλος.
Καλό και γλυκό Σ-κ σου εύχομαι.
Σε φιλώ! 🙂
Είμαι καινούρια στην γειτονιά σας και ο τίτλος του άρθρου πολύ ψαρωτικός! Πάντως, αν μη τι άλλο μόνο υπόδειγμα μπλόγκερ θα μπορούσε να είχε τόσο αφοσιωμένο κοινό, ανταπόκριση και τέτοια συνέπεια σε αναρτήσεις και αισθητική! Μπράβο μις Μαρίνα και σε άλλα με το καλό!
Ω σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!! Μακάρι να είμαστε καλά, οι bloggers της ελληνικής blogόσφαιρας να ανταλλάσσουμε ιδέες, να εξελισσόμαστε αντάμα και να εξελίξουμε και το ελληνικό blogging! 🙂