Marina Tsardakli 
Σίγουρα, ο καθένας μετά τα 30, συνειδητοποίησε διαφορετικά πράγματα! Και άρα έχει να μας δώσει τη δική του εκδοχή.
Παρότι σε λίγες μέρες θα κλείσω τα 32 και άρα δεν μετράω πολύ πάνω από τα 30, αυτά τα δυο χρόνια (μετά τα 30 δηλαδή) ήταν πολύ επιμορφωτικά, λόγω των γεγονότων τους!
Εμένα βλέπετε, τα 30 μου, με βρήκαν εντός πανδημίας, με ότι αυτό είχε ως επακόλουθο!
Μην τα πολυλογώ! Αυτά που έμαθα λοιπόν, δεν είναι πράγματα καινούρια, δεν ανακάλυψα την Αμερική! (ευτυχώς για εμένα- και αυτή θα μου την κλέβανε).
Αλλά είναι πράγματα που θέλω να μοιραστώ, γιατί στους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε, είναι ωραίο, να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον!
Η ζωή είναι πολύ μικρή, για λάθος ανθρώπους!
Εγώ εκεί στις καραντίνες, τη φιλοσόφησα πολύ τη ζωή!
Και συνειδητοποίησα με όλα αυτά που ζήσαμε (μη βάλω και αυτά που ζούμε στον λογαριασμό, θα κλάψουμε 😂) πως δε χρειάζομαι λάθος ανθρώπους δίπλα μου. Και λάθος, είναι οι άνθρωποι που δε μας κάνουν χαρούμενους, δε μας στηρίζουν, δε μας νιώθουν!
Συνειδητοποίησα πως η ζωή τρέχει! Και αν δεν τη χαρώ όπως της (και μου) αξίζει, θα βρεθώ μια μέρα στα 80 μου, να σκάω που ξόδεψα ενέργεια, σε λάθος καταστάσεις και ανθρώπους που δε μου ταίριαζαν!
Από εμένα, είναι όχι!Thank you very much😎
Να μη φορτώνω άγχος την ψυχή μου για πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω!
Αρχικά, δε θέλω να λέω ψέματα, αυτό δεν το έχω επιτύχει ακόμα! Αλλά, έχω φυτέψει το σπόρο μέσα μου! Και αυτό ήταν η αρχή. Θα τα καταφέρω! Το παλεύω και βλέπω βελτίωση!
Και ας κρατήσουμε στο μυαλό μας αυτό που λέει και το γνωστό άσμα “Que sera sera, whatever will be, will be”.
Να αποδίδω τις ευθύνες εκεί που πρέπει!
Σε κάθε τι που συμβαίνει, μπορεί η ευθύνη να βαραίνει και τις δυο μεριές.
Εγώ λοιπόν δεν είχα ποτέ πρόβλημα αποδοχής της ευθύνης μου. Απλά φόρτωνα τον εαυτό μου ολόκληρη την ευθύνη. Όχι! Όπως είπαμε πιο πάνω, η ζωή είναι μικρή. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
https://www.facebook.com/1135301136544860/photos/a.1137589906315983/7348525918555653/
Η ψυχή μου, αξίζει φροντίδα και προστασία!
Γι’ αυτό :
- Αρχικά, μένω μακριά από τοξικές καταστάσεις, χωρίς να σκάω τι θα πει ο κόσμος. Πολύ απλά, γιατί όταν φθείρομαι, δε βλέπω κάπου τον κόσμο.
- Επίσης, δε βλέπω tv για να μη γεμίζω σκοτεινιά, φόβο κτλ. Ενημερώνομαι από το διαδίκτυο και τις εφημερίδες! (Και πάντα με την κριτική μου σκέψη για συντροφιά).
- Μένω πιστή (μην ακούτε τι λένε για τους διδύμους😅) στη ρουτίνα μου, γιατί με βοηθά στη διαχείριση του άγχους μου! Απλά δεν την έχω υιοθετήσει με τον αυστηρό χαρακτήρα της έννοιας, περισσότερο ως μπούσουλα. Έτσι αν κάτι τη χαλάσει, δεν παθαίνω νευρικό κλονισμό. Άλλωστε η ζωή είναι αυθόρμητη, αν σκάμε κάθε φορά που κάτι συμβαίνει, θα φύγουμε σκασμένοι!
- Τέλος, κάνω πράγματα που με ηρεμούν έστω και για 5 λεπτά τη μέρα!
Να ζω τη ζωή μου με απλότητα!
Γιατί, δεν μπορώ να πω, πως όσα ζήσαμε (και ζούμε) δε με έκαναν να αναθεωρήσω τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Χρειάζομαι περισσότερη ηρεμία, λιγότερο άγχος και ένταση και πραγματικά η απλότητα, βοηθάει σημαντικά.
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Η Eve Arnold είχε πει: “Τι κρεμάς στους τοίχους του μυαλού σου;”. Εγώ λοιπόν πράγματα που τα είχα συνειδητοποιήσει και νωρίτερα στη ζωή μου, με τις δυσκολίες που αντιμετώπισα μετά τα 30, τα έκανα πράξη. Στους τοίχους της ζωής μου γενικά και του μυαλού μου ειδικά, θέλω φως, καλοσύνη, αγάπη και κάθε τι θετικό.
Φυσικά, είναι πολύ περισσότερα όσα έμαθα μετά τα 30 και ας μετράω μόνο 2 χρόνια από αυτόν τον αριθμό. Αλλά αν τα έγραφα όλα, δε θα τελείωνε η ανάρτηση. Στάθηκα στα πιο βασικά!
Θα είχε ενδιαφέρον να μου γράψετε στα σχόλια, τι μάθατε εσείς μετά τα 30 σας! Γιατί όπως είπαμε και πιο πάνω, είναι ωραίο, να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον!
Αν θέλετε να σας έρχονται ειδοποιήσεις σε κάθε νέα ανάρτηση στο email σας, μπορείτε να βάλετε το email σας στην ακριβώς από κάτω φόρμα!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Καλησπέρα αγαπημένη μου φίλη.
Κάθε εποχή ασκεί τη δική της επιρροή πάνω στην αυτογνωσία μας. Οι εμπειρίες που μαζεύουμε εξαρτώνται τόσο από το γενικό όσο και το ειδικό.
Χαίρομαι που έχεις καταλήξει σε γενικά συμπεράσματα και επιλογές, που και ώριμες είναι και έχουν σωστή επεξεργασία. Η απομάκρυνση τοξικών σχέσεων και ανθρώπων απ’ τη ζωή μας αλλά και η ωριμότητα στην αποδοχή της ευθύνης είναι επιλογές σοβαρές και μετράνε πολύ θετικά στη ζωή μας.
Χαίρομαι, που τις έκανες επιλογή σου Μαρίνα μου.
Τι έζησα εγώ στα 30 μου ε; Χμ, δηλαδή στα 1990. Ναι! Μια πολύ δύσκολη περίοδος στη ζωή μου καλή μου φίλη. Ένα μεγάλο καμίνι φωτιάς, μια στράτα μου μέσα από μεγάλη οδύνη, άγχος και ακραία πίεση. Ήταν η αναμέτρηση με τον ίδιο μου τον εαυτό. Ήταν το γκρέμισμα όλου του, μέχρι τότε κόσμου επιλογών, που είχα. Ήταν η ώρα των μεγάλων αποφάσεων.
Και ακριβώς στα δικά σου χρόνια, στα 32 μου, εν έτει 1992, η μεγάλη απόφαση της ζωής μου, επιτέλους πάρθηκε. Μια απόφαση, που χρωστούσα και στον εαυτό μου και στην αγαπημένη μου σύντροφο, συνειδητά, για 8 ολάκερα χρόνια. Η στιγμή που κάναμε, επίσημα, την οικογένειά μας. Ο γάμος μου! Μια απόφαση, που διάβηκε τέτοια αντάρα, που δεν μπορείς να φανταστείς πόσες πληγές μού έχει αφήσει, Μαρίνα μου, ακόμα και στην ύστατη μέρα της.
Χαίρομαι, ειλικρινά που σε βλέπω σίγουρη, ώριμη, χαρούμενη και με φως στην καρδιά σου. Σε πιστεύω πολύ κορίτσι μου, στο λέω.
Να είσαι καλά.
Καλησπέρα Γιάννη,
Δύσκολα και τα δικά σου 30 λοιπόν, για όλους λόγους βέβαια, αλλά και πάλι. Είναι λες και η ζωή, στις πρώτες δεκαετίες, μας μαθαίνει να κολυμπάμε, για να μπορούμε μετά να απολαύσουμε τη θάλασσα των δυνατοτήτων της.
Ευτυχώς βέβαια, στη περίπτωση σου έχουμε και την ευλογία της δημιουργίας οικογένειας. Κάτι που η γεννιά μου δεν συνειδητοποιεί, αλλά μετράει πιο πολύ από το πολυτελές πάρτι γάμου. Το να έχεις βρει δηλαδή έναν άνθρωπο σωστό, να συμπορευτείς στη ζωή και συνειδητά να κάνετε κοινές επιλογές. Πόσο υπέροχο, πόσο σημαντικό.
Κάθε καλό στην οικογένεια σας Γιάννη μου.
Ευχαριστώ για τις σκέψεις, τις αναμνήσεις και τα γλυκά σου λόγια!
Καλή εβδομάδα 🙂
Καταλυτική η έννοια της συντροφικότητας, Μαρίνα μου. Για την πορεία της ζωής μας, ουσιαστική. Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη για τα αισθήματα και τις σκέψεις σου.
Αν ήξερα τί είναι θετική σχέση και τί αρνητική στα 30+ μου Μαρινάκι θα είχα απαλλαγεί από πολλά βάρη μια που οι φίλοι που με έλκυαν δεν συμφωνούσαν μ’ αυτό που εγώ ζητούσα από μια φιλία κι έτσι αφέθηκα σε αρνητική φιλία ετών μόνο και μόνο επειδή η απόφαση μου να μην την έχω θα σήμαινε πως από εκεί και πέρα δεν θα είχα φίλους. Λάθος! Φίλους βρίσκεις και ανθρώπους να σ’αγαπούν όταν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Όταν αγαπάς τον εαυτό σου και δεν είσαι αυτοκαταστροφική. Φίλους βρίσκεις οποιαδήποτε στιγμή αν είσαι ο καλός σου εαυτός! Από αρνητικές σχέσεις δυστυχώς δεν βγαίνεις ποτέ γιατί πάντα υπάρχουν σαν μικρά αγκαθάκια στο μυαλό σου.
Από τα 30 μου έχουν περάσει 31 χρόνια. Τί έμαθα; Μα την ίδια τη ζωή!
Τα μυστικά σου τα έγραψα ήδη.
Σε φιλώ
Καλησπέρα Στέλλα μου,
Συμφωνώ απόλυτα! Όταν είναι κανείς ειλικρινής προς τον εαυτό του πάντα βρίσκει τους κατάλληλους ανθρώπους για να περιστοιχίσει τη ζωή του!
Μακάρι να έρθουν καλύτερες συνθήκες να απολαμβάνουμε πιο ξέγνοιαστα στιγμές με φίλους και οικογένεια.
Ευχαριστώ για τις σκέψεις σου!
Καλή εβδομάδα και καλό ξημέρωμα 🙂
Τώρα για να πούμε την αλήθεια αυτό που εγώ έμαθα αλλά όχι στα 30 μου αλλά πολύ αργότερα είναι αυτό που εσύ έχεις ήδη μάθει, να απομακρύνεις και να απομακρύνεσαι από τοξικούς ανθρώπους. Δυστυχώς δεν έκανα σημαντικές ανατροπές στα 30 μου ζούσα τη ζωή που ήθελα χωρίς ανησυχίες και αγωνίες. Είχα τότε ήδη δυο παιδιά 9 και 5μιση ετών και όλη μου η έγνοια ήταν αυτά.
Αλλά η καραντίνα με βοήθησε να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου και να ξεκαθαρίσω τι ακριβώς επιθυμώ από τη ζωή. Οχι μην λες ότι είναι αργά…ποτέ δεν είναι αργά λέω εγώ (ή έτσι με συμφέρει).
Από άγχος όμως δεν έχω ξεφύγει. Αγχωτική από μικρή προσσπαθώ να το κοντρολάρω αλλά δεν ξέρω πόσο τα καταφέρνω. Με αγχώνει να ζω σε μια κοινωνία με τόσες ανασφάλειες. Και τα παιδιά μου πόσο τα σκέφτομαι και αγωνιώ!! Εσείς οι νέοι σαν άτυχοι νομίζω ειστε…πόσα στερείστε στη ζωή; Φοβερό και ντροπή εμάς των μεγαλύτερων!!
Να σαι καλά Μαρίνα μου και να επιτύχεις σε ό,τι σημαντικό στόχο έχεις βάλει στη ζωή σου
Φιλάκια
Καλησπέρα Αννούλα μου, πράγματι αν ένα πράγμα καταφέρουμε στη ζωή μας, είναι να διώξουμε τη τοξικότητα.
Χαίρομαι που και εσύ εκμεταλλεύτηκες την καραντίνα και έκανες τα ξεκαθαρίσματα σου!
Από το άγχος ούτε εγώ έχω απαλλαγεί, αλλά καθημερινά το παλεύω και βελτιώνομαι (κάπως). Ελπίζω να τα καταφέρω, γιατί μόνο κακό κάνει.
Να είσαι καλά και εσύ και να ‘χεις κάθε καλό στην οικογένεια σου!
Σε ευχαριστώ Αννούλα μου για τις σκέψεις σου.
Καλή εβδομάδα και καλό ξημέρωμα 🙂
Μαρινάκι μου γλυκό κι αγαπημένο, πάνω-κάτω τα ίδια συνειδητοποίησα και μάλιστα αργότερα από σένα, στα 35 μου, τότε που έδωσα μια και άλλαξα μια για πάντα τη ζωή μου… Κύριο όλων, και κάτι που με χτύπησε βαριά, ήταν η συνειδητοποίηση ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο, ούτε καν αυτά που θεωρούμε με σιγουριά πως είναι τα δεδομένα, οι βάσεις μας, τα θεμέλιά μας. Μου πήρε περίπου μια πενταετία να συνέλθω. Από τα σαράντα και μετά όμως, όντας πια ο άνθρωπος που αντιλαμβάνεται διαφορετικά τη ζωή γενικά και τη ζωή του ειδικότερα, όλα είναι κομματάκι ευκολότερα.
Φιλί γλυκό σου στέλνω, κι αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
Σημασία έχει Λία μου ότι έκανες τις συνειδητοποιήσεις σου και αφουγκράστηκες τις ανάγκες σου!
Όσο μένουμε πιστοί και ειλικρινείς στον εαυτό μας, αυτό έχει σημασία.
Ανταποδίδω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς και το φιλί και ευχαριστώ για τις σκέψεις σου!
Καλό απόγευμα 🙂
Κάθε φορά που σε διαβάζω Μαρινάκι μου, χαίρεται η καρδιά μου, γιατί βλέπω πως έχεις πάρει πολύ σοβαρά το υπέροχο αυτό ταξίδι της επιστροφής στην Πηγή!
Όσο για την αφεντιά μου, παρόλο που στα 30 μου είχα ένα γιο έξι ετών, δούλευα και τον μεγάλωνα μόνη μου, είχα από τότε μπει στο μονοπάτι της αυτογνωσίας που ως γνωστό δεν τελειώνει ποτέ!
Δεν μου μένει παρά να σου ευχηθώ καλή συνέχεια, δυναμικά γιατί δεν θέλω να ξεχνάμε πως το ταξίδι πολλές φορές μπορεί να είναι οδυνηρό αλλά είναι και υπέροχο!
ΑΦιλάκια καρδιάς και πάντα πολύ χαμογελαστά! 🙂 🙂
Χαίρομαι που χαίρεσαι μαγισσούλα μου!
Νομίζω πως όταν το ταξίδι της ζωής και της επίγνωσης το κάνεις από καρδιάς, μόνο ωφέλιμο μπορεί να είναι.
Οπότε αφήνω τη καρδιά μου ανοιχτή (και το μυαλό βεβαίως βεβαίως) και γεμίζω με μαθήματα και εμπειρίες.
Καλή συνέχεια σε όλους μας, γιατί ο δρόμος δεν ξέρουμε τι κρύβει.
Με πίστη και καλή ενέργεια, θα το αντιμετωπίσουμε.
Καλό απόγευμα μαγισσούλα μου!
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου και σε φιλώ γλυκά 🙂
Φαίνεται πως ο εγκλεισμός και η πανδημία λειτούργησε ευεργετικά σε κάποιους ανθρώπους, τους ωρίμασε και τους έκανε πιο φιλοσοφημένους. Και είσαι ένας απ’ αυτούς, Μαρίνα μου. Αυτά που εσύ έχεις κατακτήσει στα τριάντα σου σήμερα, την ένδοξη εποχή της επίπλαστης ευδαιμονίας φάνταζαν “επιστημονική φαντασία”.
Να είσαι πάντα καλά και να έρθουν καλύτερες μέρες στη ζωή σου!
Οποιαδήποτε κατάσταση μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά αν εμείς την αξιοποιήσουμε. Θα προτιμούσα βέβαια να μην έχω βιώσει καραντίνα. Αλλά, ήταν χρήσιμη, γιατί ποιος ξέρει τι θα μας βρει παρακάτω;
Να είσαι και εσύ πάντα καλά Μαρία μου και να έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας.
Μέχρι τότε καλή μας δύναμη!
Ευχαριστώ για τις σκέψεις σου και στέλνω ευχές για καλό Σαββατοκύριακο 🙂
Πάνω κάτω θα τα παλεύεις αυτά μια ζωή. Αλλά με λιγότερο κόπο και άλλα με περισσότερο.
Αυτό που παλεύω εγώ περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια είναι να μη φορτώνω τη ψυχή με άγχος για πράγματα που δεν μπορώ να ελέγχω. Οσο περνούν τα χρόνια λοιπόν όλο και μου γίνεται πιο δύσκολο. Δεν ξέρω γιατί, ακόμα το ψάχνω
Σε φιλώ καλή συνέχεια 🙂
Εκτός από το άγχος, όλα τα όλα τα έχω καταφέρει.
Ευτυχώς!
Το άγχος, δυστυχώς θέλει πολλή ενέργεια. Αλλά με πολλή επιμονή και υπομονή, θα τα καταφέρουμε Μάνια μου!
Στέλνω πολύ γλυκό φιλί και ευχές για ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο 🙂
Πού να θυμάμαι τί έμαθα μετά τα τριάντα; 🙂 🙂 🙂 Ξέρω ότι όσο ζω μαθαίνω, και χαίρομαι να μαθαίνω από μικρά σοφά κουκλοβαφτιστηρόνια που με διδάσκουν με τον καλύτερο τρόπο! 😉 Με ή χωρίς καραντίνες.. “θα την αλλάξουμε τη ζωή, παρ’ όλα αυτά, Μαρίνα” 😉 (Κατερίνα Γώγου) Πολλά γλυκά φιλιά και καλό ξημέρωμα κουκλοβαφτιστηρόνιμουσοφόκαιόμορφο! 😉
Δεν ξέρω αν θα αλλάξουμε τη ζωή νονούλι, αλλά ας παλέψουμε να μην αλλάξει, η ζωή εμάς!
Στέλνω ολόγλυκο φιλί και ευχές για καλό Σαββατοκύριακο 🙂