
Αν τα μάτια είναι τα παράθυρα της ψυχής…
Τότε στα μάτια όλων μας, μπορεί να αντικρίσει κανείς, μια εσάνς απ’ τη μελαγχολία του φθινοπώρου! Την ομορφιά των χρωμάτων του, αλλά και μια ανάγκη για ηρεμία.
Στα δικά μου, θα αντικρίσει επίσης και κάποια δάκρυα, σαν τις στάλες της βροχής. Όχι, για να ξαλαφρώσει η ψυχή απ’ όσα τη βαραίνουν. Αλλά, γιατί έχω πάθει μια μικρή μόλυνση. Το κολλύριο φυσικά είναι ο νέος μου φίλος και τα δάκρυα πέφτουν σαν μια χαλαρή βροχή μέσα στη μέρα.
Από την εσωτερική γωνία μόνο. Και κλαίω σαν τις διάσημες, ένα δάκρυ τη φορά.

Αν η ζωή έχει μαγεία…
Μη νομίζετε, θέλει και αυτή τις τελετουργίες της. Ας προσπαθούμε, να φτιάχνουμε ωραία ατμόσφαιρα, ακόμα και στις πιο απλές στιγμές μας.
Στα απλά κρύβεται και η ουσία και η μαγεία της ζωής. Αν περιμέναμε τις “σπουδαίες” στιγμές, θα είχαμε ζήσει πολύ λίγα πράγματα. Κάθε μέρα είναι μια ευλογία. Ας μην ξεχνάμε, να το υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας τις στιγμές που το ξεχνά.
Δε μου αρέσει που συχνά ακούω ότι όλες οι μέρες είναι ίδιες. Δεν είναι! Κάθε μια έχει τη δική της μαγεία και τη δική της αξία. Και είναι όλες, κάθε μία με τον τρόπο της ξεχωριστή. Και αν κάποια την έχουμε για κάποιο λόγο, κάπως πιο πολύ στην καρδιά μας. Δεν πειράζει. Και η φύση… ίσως σε κάποια εποχή να έχει αδυναμία. Μα σε όλες χαρίζει ομορφιά.
Και ας βλέπουμε την ομορφιά, στο κάθε τι. Για κάποιους ας πούμε το φθινόπωρο, δεν συμβολίζει κάτι όμορφο. Μελαγχολούν γιατί φεύγει το καλοκαίρι. Μα αξίζει και το φθινόπωρο την ευκαιρία του. Γιατί έχει την δική του αίσθηση και cozy διάθεση. Έχει τη δική του μαγεία.

Αν μια αδημονία έχει η ψυχή…
Μια πιο ουδέτερη (όχι πολύ προσωπική δηλαδή, να χωράει εδώ στο blog), χαρούμενη και όμορφη, είναι αυτή των Χριστουγέννων. Γιατί, αυτή είναι η πιο ωραία εποχή. Η πιο γλυκιά αναμονή, με μια παιδική ανυπομονησία.
Απολαμβάνεις την ομορφιά του φθινοπώρου και την υπέροχη αύρα του και ξέρεις ότι μετά ακολουθεί κάτι ακόμα πιο ωραίο! Όχι, γιατί τα Χριστούγεννα ή η ατμόσφαιρα τους, θα σου λύσουν κάποιο από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Αλλά γιατί, τα Χριστούγεννα, όσο και αν έχουν εμπορευματοποιηθεί πια, έχουν μια μαγεία που πάντα μας ξεσηκώνει. Και είναι και ένα υπέροχο φόντο, να χτίσεις αναμνήσεις με αγαπημένα πρόσωπα.

Λίγες τελευταίες σκέψεις
Δεν είναι εύκολη η καθημερινότητα μας.
- Υπάρχει πολύ ένταση και επικινδυνότητα στους δρόμους.
- Η ακρίβεια συνεχίζει στο δικό της τρελό ρυθμό.
- Κάθε μέρα φτάνει με τις δικές της άσχημες ειδήσεις.
- Και η ψυχολογία του κόσμου δεν είναι καλή.
Γι’ αυτό, ας προσπαθούμε στο μέτρο του δυνατού, να προστατεύουμε την ψυχική μας ηρεμία και υγεία. Ας προσπαθούμε να απολαμβάνουμε τη μέρα και τη ρουτίνα μας.
Να βρίσκουμε λίγη μαγεία στις μέρες μας.
Αυτή η “προσπάθεια” είναι η λέξη κλειδί. Δεν θα βγει πάντα. Θα υπάρχει όμως κάποιο μάθημα σε αυτό.
Γιατί εκεί έχω καταλήξει.
Ευτυχισμένοι δεν είναι οι άνθρωποι που δεν τους συμβαίνει τίποτα κακό. Σε όλους συμβαίνουν και όμορφα και άσχημα πράγματα. Είναι τελικά η επιλογή μας, αν θα βλέπουμε το ποτήρι, μισοάδειο ή μισογεμάτο. Και όταν πέφτουμε, που αναπάντεχα όλοι πέφτουμε ανά περιόδους, να βρίσκουμε δύναμη να σηκωνόμαστε. ♥
Ας απολαύσουμε το όμορφο μας φθινόπωρο. Τις στιγμές μας.
Και ας μην ξεχνάμε, να ερωτευόμαστε τη ζωή. Της αξίζει και μας αξίζει.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥


Η ανάρτηση συμμετέχει στο Φθινοπωρινό Παζάρι Ιδεών που διοργανώνει η Αναστασία, από το blog October’s Lover . Kαθώς και στις Ιστορίες Φθινοπώρου που διοργανώνει η Μαρία Νικολάου από το blog Το Κείμενο.
Για τα πνευματικά δικαιώματα, της ανάρτησης μπορείτε να μάθετε περισσότερα εδώ!
Aν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Η καθημερινότητα είναι πολύ δύσκολή πλέον. Ο κόσμος είναι στην κόψη του ξυραφιού. Το βλέπουμε συνεχώς γύρω μας. Δουλεύω χρόνια σε εταιρεία στο τμήμα παραπόνων. Η δουλειά μου είναι ένα ψυχογράφημα της κοινωνίας μας και μπορώ να πως πως όσο περνάει ο καιρός η ψυχική υγεία χειροτερεύει. Όλοι ψάχνονται να μαλώσουν, τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο.
Ας ψάχνουμε τα όμορφα στη ζωή μας. Είναι θαρρώ μονόδρομος πια. Αλλιώς δεν πάμε πουθενά.
Καλό βράδυ κιόλας. Και καλό σ/κ!
Περαστικά, Μαρίνα μου, για τα μάτια σου κατ’ αρχήν.
Ναι, η ευτυχία και η ομορφιά της ζωής δεν είναι στα μεγάλα αλλά στα απλά καθημερινά. Αυτά συνθέτουν τη λάμψη της. Αρκεί να έχουμε αυτή τη φιλοσοφία για να τα χαρούμε.
Στην αρχή στενοχωριέμαι που έρχεται το Φθινόπωρο γιατί παίρνει μακριά μου μια εποχή, το καλοκαίρι, που αφήνομαι εντελώς σε έναν άλλο κόσμο. Όμως αυτό κρατά λίγο. Αγαπώ πολύ το Φθινόπωρο, αυτό το χρώμα της γης, τη μυρωδιά της, το τραγούδι της βροχής, τις καταιγίδες.
Καλά, για τα Χριστούγεννα μήτε λόγος! Τα λατρεύουμε, Μαρίνα μου. Μετρώ και εγώ κάθε τους στιγμή.
Πάμε, καλή μου φίλη. Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να έχουμε και σε ευχαριστούμε πάντα, που μας χαρίζεις την ομορφιά και τη γαλήνη της σκέψης σου.