
Αν τα μάτια είναι τα παράθυρα της ψυχής…
Τότε στα μάτια όλων μας, μπορεί να αντικρίσει κανείς, μια εσάνς απ’ τη μελαγχολία του φθινοπώρου! Την ομορφιά των χρωμάτων του, αλλά και μια ανάγκη για ηρεμία.
Στα δικά μου, θα αντικρίσει επίσης και κάποια δάκρυα, σαν τις στάλες της βροχής. Όχι, για να ξαλαφρώσει η ψυχή απ’ όσα τη βαραίνουν. Αλλά, γιατί έχω πάθει μια μικρή μόλυνση. Το κολλύριο φυσικά είναι ο νέος μου φίλος και τα δάκρυα πέφτουν σαν μια χαλαρή βροχή μέσα στη μέρα.
Από την εσωτερική γωνία μόνο. Και κλαίω σαν τις διάσημες, ένα δάκρυ τη φορά.

Αν η ζωή έχει μαγεία…
Μη νομίζετε, θέλει και αυτή τις τελετουργίες της. Ας προσπαθούμε, να φτιάχνουμε ωραία ατμόσφαιρα, ακόμα και στις πιο απλές στιγμές μας.
Στα απλά κρύβεται και η ουσία και η μαγεία της ζωής. Αν περιμέναμε τις “σπουδαίες” στιγμές, θα είχαμε ζήσει πολύ λίγα πράγματα. Κάθε μέρα είναι μια ευλογία. Ας μην ξεχνάμε, να το υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας τις στιγμές που το ξεχνά.
Δε μου αρέσει που συχνά ακούω ότι όλες οι μέρες είναι ίδιες. Δεν είναι! Κάθε μια έχει τη δική της μαγεία και τη δική της αξία. Και είναι όλες, κάθε μία με τον τρόπο της ξεχωριστή. Και αν κάποια την έχουμε για κάποιο λόγο, κάπως πιο πολύ στην καρδιά μας. Δεν πειράζει. Και η φύση… ίσως σε κάποια εποχή να έχει αδυναμία. Μα σε όλες χαρίζει ομορφιά.
Και ας βλέπουμε την ομορφιά, στο κάθε τι. Για κάποιους ας πούμε το φθινόπωρο, δεν συμβολίζει κάτι όμορφο. Μελαγχολούν γιατί φεύγει το καλοκαίρι. Μα αξίζει και το φθινόπωρο την ευκαιρία του. Γιατί έχει την δική του αίσθηση και cozy διάθεση. Έχει τη δική του μαγεία.

Αν μια αδημονία έχει η ψυχή…
Μια πιο ουδέτερη (όχι πολύ προσωπική δηλαδή, να χωράει εδώ στο blog), χαρούμενη και όμορφη, είναι αυτή των Χριστουγέννων. Γιατί, αυτή είναι η πιο ωραία εποχή. Η πιο γλυκιά αναμονή, με μια παιδική ανυπομονησία.
Απολαμβάνεις την ομορφιά του φθινοπώρου και την υπέροχη αύρα του και ξέρεις ότι μετά ακολουθεί κάτι ακόμα πιο ωραίο! Όχι, γιατί τα Χριστούγεννα ή η ατμόσφαιρα τους, θα σου λύσουν κάποιο από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Αλλά γιατί, τα Χριστούγεννα, όσο και αν έχουν εμπορευματοποιηθεί πια, έχουν μια μαγεία που πάντα μας ξεσηκώνει. Και είναι και ένα υπέροχο φόντο, να χτίσεις αναμνήσεις με αγαπημένα πρόσωπα.

Λίγες τελευταίες σκέψεις
Δεν είναι εύκολη η καθημερινότητα μας.
- Υπάρχει πολύ ένταση και επικινδυνότητα στους δρόμους.
- Η ακρίβεια συνεχίζει στο δικό της τρελό ρυθμό.
- Κάθε μέρα φτάνει με τις δικές της άσχημες ειδήσεις.
- Και η ψυχολογία του κόσμου δεν είναι καλή.
Γι’ αυτό, ας προσπαθούμε στο μέτρο του δυνατού, να προστατεύουμε την ψυχική μας ηρεμία και υγεία. Ας προσπαθούμε να απολαμβάνουμε τη μέρα και τη ρουτίνα μας.
Να βρίσκουμε λίγη μαγεία στις μέρες μας.
Αυτή η “προσπάθεια” είναι η λέξη κλειδί. Δεν θα βγει πάντα. Θα υπάρχει όμως κάποιο μάθημα σε αυτό.
Γιατί εκεί έχω καταλήξει.
Ευτυχισμένοι δεν είναι οι άνθρωποι που δεν τους συμβαίνει τίποτα κακό. Σε όλους συμβαίνουν και όμορφα και άσχημα πράγματα. Είναι τελικά η επιλογή μας, αν θα βλέπουμε το ποτήρι, μισοάδειο ή μισογεμάτο. Και όταν πέφτουμε, που αναπάντεχα όλοι πέφτουμε ανά περιόδους, να βρίσκουμε δύναμη να σηκωνόμαστε. ♥
Ας απολαύσουμε το όμορφο μας φθινόπωρο. Τις στιγμές μας.
Και ας μην ξεχνάμε, να ερωτευόμαστε τη ζωή. Της αξίζει και μας αξίζει.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥


Η ανάρτηση συμμετέχει στο Φθινοπωρινό Παζάρι Ιδεών που διοργανώνει η Αναστασία, από το blog October’s Lover . Kαθώς και στις Ιστορίες Φθινοπώρου που διοργανώνει η Μαρία Νικολάου από το blog Το Κείμενο.
Για τα πνευματικά δικαιώματα, της ανάρτησης μπορείτε να μάθετε περισσότερα εδώ!
Aν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Η καθημερινότητα είναι πολύ δύσκολή πλέον. Ο κόσμος είναι στην κόψη του ξυραφιού. Το βλέπουμε συνεχώς γύρω μας. Δουλεύω χρόνια σε εταιρεία στο τμήμα παραπόνων. Η δουλειά μου είναι ένα ψυχογράφημα της κοινωνίας μας και μπορώ να πως πως όσο περνάει ο καιρός η ψυχική υγεία χειροτερεύει. Όλοι ψάχνονται να μαλώσουν, τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο.
Ας ψάχνουμε τα όμορφα στη ζωή μας. Είναι θαρρώ μονόδρομος πια. Αλλιώς δεν πάμε πουθενά.
Καλό βράδυ κιόλας. Και καλό σ/κ!
Και περαστικά! (ένα ένα τα θυμάμαι)
Καλημέρα Μαρία μου!
Όπως λες, η ψυχολογία του κόσμου είναι πολύ κακή, οπότε ναι, ας προσπαθούμε όλοι, να εστιάζουμε στα όμορφα της ζωής μας. Αλλιώς θα τρελαθούμε.
Ευχαριστώ για τις ευχές. Η μόλυνση επιμένει, αλλά θα φύγει και αυτή που θα πάει…
Καλή συνέχεια στη μέρα σου. Πολλά φιλιά.
Περαστικά, Μαρίνα μου, για τα μάτια σου κατ’ αρχήν.
Ναι, η ευτυχία και η ομορφιά της ζωής δεν είναι στα μεγάλα αλλά στα απλά καθημερινά. Αυτά συνθέτουν τη λάμψη της. Αρκεί να έχουμε αυτή τη φιλοσοφία για να τα χαρούμε.
Στην αρχή στενοχωριέμαι που έρχεται το Φθινόπωρο γιατί παίρνει μακριά μου μια εποχή, το καλοκαίρι, που αφήνομαι εντελώς σε έναν άλλο κόσμο. Όμως αυτό κρατά λίγο. Αγαπώ πολύ το Φθινόπωρο, αυτό το χρώμα της γης, τη μυρωδιά της, το τραγούδι της βροχής, τις καταιγίδες.
Καλά, για τα Χριστούγεννα μήτε λόγος! Τα λατρεύουμε, Μαρίνα μου. Μετρώ και εγώ κάθε τους στιγμή.
Πάμε, καλή μου φίλη. Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να έχουμε και σε ευχαριστούμε πάντα, που μας χαρίζεις την ομορφιά και τη γαλήνη της σκέψης σου.
Καλημέρα Γιάννη μου, σε ευχαριστώ!
Όπως τα λες, τα μικρά, τα απλά, τα καθημερινά, συνθέτουν την λάμψη της ζωής.
Ας χαιρόμαστε τις στιγμές μας, με υγεία, ειρήνη και αληθινούς ανθρώπους.
Πολλά φιλιά.
Καλή συνέχεια στη μέρα σου!
Καλημέρα Μαρίνα μου και περαστικά σου.
Παθαίνω συχνά επιφεφικύτιδα και ξέρω πως είναι οι μολύνσεις, τα κολλύρια κτλ. Υπομονή, θα περάσει και αυτό.
Ανυπομονώ και εγώ για τα Χριστούγεννα, την αγαπώ πολύ αυτή την εποχή.
Σε όσα ανέφερες συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Σε φιλώ και σου εύχομαι μια όμορφη μέρα.
Καλημέρα Κική μου,
Δεν το έχω ξαναπάθει. Μου έβαλε μια αισθητικός ένα προϊόν στο μάτι με γυμνό χέρι, προφανώς δεν ήταν καθαρό και έπαθα μόλυνση. Η οποία ακόμα επιμένει, αλλά όπως λες πού θα πάει, θα περάσει και αυτό.
Λατρεμένα Χριστούγεννα! Ήδη κόσμος, αρχίζει να μπαίνει στο κλίμα.
Πολλά φιλιά. Καλή συνέχεια στη μέρα σου!
Η γνωστή cozy, Μαρινούλα!
Πολύ όμορφο κείμενο. Αληθινά. Και θα το ευχαριστιόμουν, αν δεν μου είχαν πέσει τόσα πολλά μαζεμένα. Εσύ μια χαρά τα γράφεις. Αλλά εδώ χρειάζομαι ανάσες και ακόμα να τις πάρω.
Φιλάκια πολλά στο φθινοπωρινό κορτσούδι μου! (Περιμένω να με βάλεις σε χριστουγεννιάτικο κλίμα και να με ξεσηκώσεις, γιατί για την ώρα δεν βλέπω να έρχεται με τίποτα! ♥)
Η γαϊδουρίτσα, ένα περαστικά δεν σου ευχήθηκα! (Εγώ δεν είμαι σαν τις διάσημες. Κλαίω κανονικότατα, από το τσούξιμο του εκζέματος!) Αλλά έλιωσα στα γέλια με την περιγραφή σου ♥
♥
Καλημέρα Αριστάκι μου,
Εύχομαι σύντομα να πάρεις τις ανάσες σου.
Ε κοντοζυγώνει η ώρα που θα μπούμε και από εδώ σε christmas spirit.
Και φέτος θα το κάνουμε πολύ έντονα.
Πολλά φιλιά και σε ευχαριστώ για τις ευχές.
Καλή συνέχεια στη μέρα σου.
Πολλά φιλιά Αριστούλι μου!
ΥΓ: Ακριβώς αυτή την περιγραφή έκανα στη γιατρό, μόλις μπήκα να με δει.
Καλά….γέλασα με το δάκρυ σαν τις διάσημες! Περαστικά σου Μαρινάκι. Πάντως το Φθινόπωρο είναι έτσι όπως το ήθελα. Και αυτό με γαληνεύει. Αλήθεια, γιατί λετε ότι εχουν εμπορευματοποιηθεί τα Χριστούγεννα; Για τα δώρα; Που πάντα υπήρχαν;
Τα περιμένω κι αυτά με λαχτάρα γιατί για μένα αξία έχει η αναμονή των εορτών.
Και ναι η καθημερινότητα ειναι δύσκολη. Και ο κόσμος δεν φαίνεται να αντέχει αν και δεν θέλει να αλλάξει ρότα.
Εμείς τα δικά μας…θα ευχαριστούμε για τα απλά πράγματα που βιώνουμε και θα τα ευχαριστιόμαστε.
Γιατί αλλιώς θα γίνουμε όλοι ψυχασθενείς
Φιλάκια πολλά
Καλημέρα Άννα μου,
Αν με δεις … έτσι είμαι, σαν τις διάσημες. χαχα
Χαίρομαι τόσο πολύ που το φθινόπωρο σου είναι έτσι όπως το ήθελες.
Τα Χριστούγεννα, έχουν φουλ εμπορευματοποιηθεί και έχουν εστιάσει πολύ στο υλικό και λιγότερο στο πνευματικό. Αλλά είναι στο χέρι μας, πώς θα διαχειριστούμε την εκάστοτε κατάσταση ή εορτή.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
Πρέπει να εστιάσουμε σε όσα μας κάνουν χαρούμενους, αλλιώς χαθήκαμε.
Πολλά φιλιά.
Πολύ όμορφο το κείμενό σου Μαρίνα μου σε φθινοπωρινό μοτίβο.
Κοίτα να δεις, τόσο καιρό ρίχνω κολλύριο στο μάτι μου (έχω πάθει αποκόλληση) τέτοια περιγραφή δεν σκέφτηκα να κάνω για να κάνω το πικρό γλυκό.
Περαστικά και φιλάκια Μαρίνα μου!
Καλημέρα Ελένη μου,
Και στη γιατρό, αυτή την περιγραφή έκανα χαχα
Περαστικούλια σου με την αποκόλληση.
Πολλά φιλιά.
Καλή συνέχεια στη μέρα σου!
Διαβάζοντας τις σκέψεις σου, Μαρίνα μου, μια ευφορία και μια γαλήνη καλύπτει την ψυχή με όλες τις συναισθηματικές αποχρώσεις. Τι μπορώ να πω παραπάνω, από όσα, με τόση τρυφερότητα, είπες! Μόνο να συμφωνήσω μπορώ και να σου ευχηθώ περαστικά και μια όμορφη, γαλήνια εβδομάδα! Να είσαι καλά κορίτσι μου!
Καλημέρα Αννίκα μου,
Σε ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση.
Πολλά φιλιά, καλή συνέχεια στη μέρα σου 🙂
Μαρίνα μου, κατ’ αρχάς συγγνώμη για την αργοπορία, αλλά όπως σου είπα, ήμασταν με ίωση και το μικρό μου ειδικά ήθελε πολλή αγκαλιά.
Το φθινόπωρο έχει μια μελαγχολία, όπως λες κι εσύ, αλλά και μια ομορφιά. Θέλει μεγάλη καρδιά για να βλέπεις την ομορφιά στο κάθε τι. Γιατί όντως, υπάρχει αυτή η μαγεία που αναφέρεις. Τι γλυκό να το σκέφτεται κανείς….
Προς το παρόν απολαμβάνω την αναμονή για το Halloween, θα μου πεις πώς; Έχοντας αγοράσει λίγα πραγματάκια να στολίσω το σπίτι
Πάντως ο κόσμος γενικώς δεν πάει καλά. Όλοι ψάχνονται για καυγά. Από τους δρόμους που οδηγούν, από τα μαγαζιά που σπρώχνονται, παντού, παντού… Αγένεια, θράσος, τσαμπουκάλεμα για τα πάντα. Ειλικρινά ένα πράγμα που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι η ανυπομονησία σε όλα. Λες και θα κερδίσουν κάτι αν σου κάνουν προσπέραση στη στροφή, θα κερδίσουν κάτι αν περάσουν πιο μπροστά από εσένα στο ταμείο, γενικώς μια βιασύνη, ένα άγχος, ένας θυμός… Τι να πω!…
Περαστικά για το μάτι σου, ξέρω πόσο εκνευριστικό είναι. Το έπαθα κι εγώ πριν κάνα μήνα και ένιωθα κάπως άβολα να δακρύζω συνεχώς μπροστά σε όλους.
Σε ευχαριστώ πολύ για την τρυφερή, γλυκιά, αισιόδοξη συμμετοχή σου! Είναι ένα διαμάντι στη συλλογή μας.