Χριστέ μου, τι Πέμπτη κι αυτή!

Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

survivor-μνημόνια

Κάποιες μέρες είναι περίεργες!

Αν η κάθε μέρα είχε ένα soundtrack, η σημερινή θα είχε δύο. Το Κάρμινα Μπουράνα, για τη “καταστροφή” που θα εγκριθεί και του Survivor γιατί έχουμε αγώνα σήμερα!

Σήμερα ακόμα ένα μνημόνιο έρχεται να προστεθεί στην συλλογή μας.

Και τι συλλογή. Έχει κλάψει -κυριολεκτικά- πολύς κόσμος γι’ αυτή. Και μιας και λέμε για τα μνημόνια, άσε με να σε ρωτήσω κάτι :

Γιατί τα κάνουν τόσο μεγάλα;

Αφού η πλειοψηφία δεν τα διαβάζει. Σαν Έλληνας φοιτητής σε εξεταστική κάνει ο Έλληνας βουλευτής! Και συγκεκριμένα, φοιτητής που δεν άνοιξε βιβλίο όλη τη χρονιά και πάει να γράψει για την εμπειρία.

Μόνο που ο βουλευτής με ένα “ναι σε όλα” σώζεται. Ο φοιτητής όχι. Ο φοιτητής όμως έχει άλλο ατού. Μπορεί να ξαναδώσει το μάθημα. Ο βουλευτής δεν μπορεί αυτό το “ναι” που με ξεστόμισε να το πάρει πίσω.

Ούτε τα δεινά που θα προκαλέσει αυτό το “ναι” μπορεί να αναιρέσει.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σκάει και έκτακτο επεισόδιο survivor, με αγώνα Ελλάδας – Τουρκίας.

Και ποιος είδε τον Έλληνα και δεν τον φοβήθηκε. Έχει γίνει ο κακός χαμός στο twitter.

Στα μέτρα που θα περαστούν από την ολομέλεια δεν έχει αναφερθεί πολύς κόσμος! Αλλά, κάτι ιστορικές αναφορές για τους Τούρκους και λίγο βρίσιμο στην αντίπαλη ομάδα, έχει πέσει από χθες. Και θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: κι εγώ το βλέπω το survivor και θα το δω κι απόψε.

Και φυσικά θα φωνάξω για την ελληνική ομάδα και θα περάσω καλά με όλο το τζέρτζελο που θα γίνει. Δεν θέλω να υπονοήσω πως αυτό είναι το “κακό”.

Σε μια χώρα με κακή οικονομία, το survivor αποτελεί για πολλούς διέξοδο διασκέδασης, αυτό το αποδέχομαι και το κατανοώ.

Μα υπάρχει μια μεγάλη ομάδα Ελλήνων, που είτε δεν συνειδητοποιεί τι ψηφίζεται σήμερα στην ελληνική βουλή, είτε παθητικά το αποδέχεται. Και δεν ξέρω τι με τρομάζει πιο πολύ από τα δυο.

Σήμερα λοιπόν, όσο θα βλέπουμε survivor, τιμής ένεκεν, ας ρίξουμε και μια ευχή για ένα καλύτερο αύριο, της ελληνικής κοινωνίας! Μιας κοινωνίας, που χρόνια τώρα ακόμα και μέσα στα δύσκολα έχει μάθει να επιζεί!

 

Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το

Until Next Time…

Μαρίνα


Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!

Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

7 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Άιναφετς
18/05/2017 10:33 ΠΜ

Καλή μέρα και καλή Πέμπτη!
Το survivor δεν μας “ενδιαφέρει”… ας πρόσεχαν! 😉
Αλλά τα της Βουλής… ΝΑΙ! 😛
Ένα τραγουδάκι να φτιάξει η διάθεση; (προσέξτε τα λόγια!) 😀
https://www.youtube.com/watch?v=azxoVRTwlNg
ΑΦιλάκια σε μικρούς και μεγάλους! 🙂

aristea k
18/05/2017 10:53 ΠΜ

“Σαν Έλληνας φοιτητής σε εξεταστική κάνει ο Έλληνας βουλευτής, που δεν άνοιξε βιβλίο όλη τη χρονιά και πάει να γράψει για την εμπειρία”
οκ έγραψες!!!
Αχ βρε Μαρινάκι… χάθηκε αυτή η φανατίλα στο τούιτερ να μας έπιανε σαν λαός και για τα πολιτικά δρώμενα; Όλο ασυλία τους δίνουμε, και όσο το κάνουμε, τόσο δεν υπάρχει ελπίδα για μας και τα παιδιά μας! Και μπορεί παιδιά να μην έχω προσωπικά, αλλά εγώ νιώθω υπεύθυνη για όλα τα παιδιά μας και τα μελλούμενα παιδιά…και ντρέπομαι!
Καλημέρα! (Μπα, σήμερα δεν είναι ωραία μέρα! Δυστυχώς….)

mia petra
18/05/2017 11:27 ΠΜ

Ο κόσμος αντιδρά στο πρώτο μνημόνιο, άντε ως το δεύτερο,
από εκεί και πέρα μην περιμένεις να γίνει τίποτα. Άλλωστε, σε
μια Ελλάδα που έχουμε μάθει να τα περιμένουμε όλα στο πιάτο,
εύκολα, γρήγορα, και χωρίς κόπο και αγώνα, δεν θα βρεθούν
πολλοί να διεκδικήσουν όσα χάνουν. Τέλος, σε μια χώρα που
έχει παραδοθεί στους δανειστές εδώ και πενήντα χρόνια περίπου,
τα δανεικά, με όρους (σκληρών) μνημονίων, είναι μονόδρομος 🙁
Υ.Γ Δεν θα πω ότι μου “έκλεψες” την αρχική φόρμουλα προσεχούς
θέματός μου, γιατί είσαι βαφτιστηρόνι, άρα είναι ζήτημα λαδιού!!! ❤

mia petra
21/05/2017 6:36 ΜΜ

Όπως σου έγραψα και πιο πάνω,
πιστεύω ότι από πάντα μας ήμασταν νωχελικοί
και αδιάφοροι. Απλά επί κρίσης έγινε αντιληπτό
αυτό, και πάλι όχι από όλους. Πολλά φιλιά 🙂

[instagram-feed]
7
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x