Marina Tsardakli
Σε φθινοπωρινή ατμόσφαιρα και αίσθηση ποιητική!
Έβαλα φύλλα να πέφτουν, στόλισα φθινοπωρινά, τι άλλο να κάνω η δόλια για να σας βάλω σε φθινοπωρινό mood; Έγραψα και στίχους! Διότι, αν περιμένω από τον καιρό, δε θα βγάλουμε άκρη. Σε 97 μέρες είναι Χριστούγεννα και έχει ακόμα ζέστη!
Δόξα τω Θεώ ανταμώνουμε πάλι εδώ, σε ένα ακόμα δρώμενο!
Με χαρά και διάθεση δημιουργική, ας μιλήσουμε για το υπέροχο φθινόπωρο και ας ταξιδέψουμε στις ομορφιές του!
Μακάρι να περάσουμε ωραία στην διάρκεια του φθινοπωρινού μας ποιητικού ταξιδιού! Και μακάρι, να έχουμε όχι μόνο πολλές συμμετοχές, αλλά και πολλή επικοινωνία μέσω των σχολίων. Γιατί αυτή η επικοινωνία, δίνει ένα άλλο vibe, στις συμμετοχές μας!
Το σημερινό ποίημα, είναι η προσπάθεια μου, να καλωσορίσω το φθινόπωρο και να μας υπενθυμίσω πως πρέπει να το απολαύσουμε. Χωρίς υπερβολές, με απλότητα και χαρά. Όσο και όπως μπορούμε! Μία μέρα τη φορά.
Έχω πολύ ανάγκη να χαρώ το φθινόπωρο. Και μακάρι, να είναι ήρεμο. Το καλοκαίρι το φετινό, με κούρασε πολύ, από πολλές απόψεις. Ας ελπίσουμε πως το φθινόπωρο θα μας αποζημιώσει όσους δεν είχαμε τόσο καλό καλοκαίρι.
Καλό μας φθινόπωρο με υγεία, ειρήνη και αληθινά χαμόγελα!
Αλήθεια πείτε μου στα σχόλια: Αν έπρεπε να διαλέξετε, ποιο είναι ένα πράγμα (το κύριο) που αγαπάτε στο φθινόπωρο;
Τα θέλω του φθινοπώρου
Θέλω να παίξω με τα χρώματα της φύσης,
και να ζωγραφίσω στην καρδιά τα πιο όμορφα τοπία.
Να περπατήσω στον δρόμο των φθινοπωρινών στιγμών,
με ενθουσιασμό και αδημονία.
Να γίνω πάλι παιδί, σε έναν κόσμο “μεγάλων”,
και να βρω ομορφιά εκεί που οι άλλοι προσπερνούν.
Θέλω να ζήσω το φθινόπωρο, όπως δεν το ‘χω ξαναζήσει,
με λαχτάρα παιδική και ανυπομονησία.
Θέλω να μυρίσω τη βροχή και να εισπνεύσω ελπίδα,
να ξεδιψάσει η ψυχή μου, απ’ ότι την ξέρανε.
Να αγναντέψω την ομορφιά του φθινοπώρου,
και να απολαύσω τη cozy διάθεση του.
Γιατί, δε θέλει πολλά το φθινόπωρο,
μόνο να θες να το χαρείς και να το αγαπήσεις.
Και αν το αφήσεις, θα σε μαγέψει,
και θα σου δώσει έμπνευση στις πιο απλές στιγμές του.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Φυσικά, το ποίημα, είναι η συμμετοχή μου, στο δρώμενο Ένα ποίημα για το Φθινόπωρο, που διοργανώνει το Αριστάκι από το blog Η ζωή είναι ωραία.
……♥……
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Αυτό το ποίημα, το είχα ετοιμάσει, να ανέβει τη Δευτέρα.
Με πολύ ενθουσιασμό για το δρώμενο και χαρά για το φθινόπωρο. Ωστόσο, δεν κατάφερα να το ανεβάσω!
Γιατί, η ζωή, είναι απρόβλεπτη.
Το Σάββατο το απόγευμα, χάσαμε ένα αγαπημένο πρόσωπο. Ο πόνος της απώλειας, βαρύς! Είχαμε λοιπόν τις τελετές, τον αποχωρισμό.
Και αυτό είναι μια υπενθύμιση της ζωής! Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Γι’ αυτό να ζούμε στιγμές, να γευόμαστε εμπειρίες, να αγαπάμε τους ανθρώπους μας. Γιατί, δεν ξέρουμε, πότε θα γίνουν όλα μια ανάμνηση.
Για τα πνευματικά δικαιώματα, της ανάρτησης μπορείτε φυσικά να μάθετε περισσότερα εδώ!
Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Εύχομαι να στε καλά να θυμάστε το αγαπημένο σας πρόσωπο που έφυγε.
Χαίρομαι που είσαι καλά και ανησύχησα λιγο γιατί περίμενα η πρώτη συμμετοχή στο φθινοπωρινό δρώμενο να είναι η δική σου.
Ωραίο το ποίημα κι εγώ το αγαπώ το φθινόπωρο. Ειδικά τη βροχή που υποτίθεται φέρνει το φθινόπωρο. Και αυτή η μυρωδιά του χώματος….πω πω πω. Κι αυτά τα χρώματα της φύσης πόσο τα λατρεύω και εδώ στην πόλη δεν τα βλέπουμε.
Και περίμενα Μαρινάκι την αντίστροφη μέτρηση ως τα Χριστούγεννα. Μου χε λείψει!
Να σαι καλά κορίτσι μου
Φιλάκια πολλά