Αυτή είναι η δεύτερη συμμετοχή μου στο συμπόσιο, λίγο πιο ανάλαφρη σε σχέση με την άλλη και ευχαριστώ και πάλι, όσους στάθηκαν σε αυτή.
Σας τη παρουσιάζω:
Θα σε πάρω μαζί μου, σε δρομάκια λευκά
με μπλε γραμμές και παράθυρα.
Δεν είναι σοκάκια νησιώτικα, ελληνικά
μα εκεί μπορείς να βρεις μέχρι ψύλλους στ’ άχυρα.
Αρκεί αυτός ο ψύλλος, να έχει κάνει ένα check in
να έχει στο προφίλ του, τ΄ όνομα του,
μετά τα πράγματα είναι εύκολα
θα μάθουμε μέχρι τι φαγητό αρέσει στα
παιδιά του.
Οι άνθρωποι βλέπεις, στα δρομάκια αυτά
μοιράζονται στιγμές, φωτογραφίες και συναισθήματα
Μπροστά σε μάτια αγαπητά και ίσως κι αδιάκριτα
γεννιούνται από έρωτες, μέχρι μαλλιοτραβήγματα.
Για ένα like θα δεις να γίνονται πολλά
από ακραίες στιγμές, μέχρι αισθησιακές φωτογραφίσεις
μα στον έρωτα και στα social media όλα επιτρέπονται
και αυτό θα το δεις και στις κοινοποιήσεις.
Η επικοινωνία τώρα πια, γίνεται δωρεάν μέσα απ’ την οθόνη
μα πες μου, αν ξέρεις εσύ
με τόσους φίλους, πως γίνεται οι άνθρωποι να νιώθουνε μόνοι;
Βέβαια, σε κάθε νόμισμα υπάρχουν δυο όψεις.
Τίποτα δεν είναι από μόνο του κακό.
Σκέψου πως αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο,
δε θα έπαιρνες μέρος στο δρώμενο αυτό.
Πριν οι στίχοι λοιπόν τελειώσουνε,
γιατί θα φύγω κι από το wifi,
είσαι να κάνουμε το συμπόσιο viral
και να μας μάθουν μέχρι τη Χαβάη;
Έλα να πάμε στο pc
στου διαδικτύου τις πιο ωραίες πτυχές
εκεί που τα likes δε μετράνε πολύ
γιατί μιλάνε μεταξύ τους οι ψυχές.
Until Next Time…
Μαρίνα ♥
Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Στο διαδίκτυο, με το pc σαν εργαστήριο,
εκεί όλοι βρίσκουν πλέον …καταφύγιο!
Για καταφύγιο δε ξέρω κύριε Γιάννη, για ορμητήριο όμως σίγουρα χαχα
Καλό μεσημέρι να έχετε 🙂
Ομολογώ Μαρινάκι μου, ότι για λίγο δίστασα αν θα έδινα στο pc ένα βαθμό, αλλά είπα τελικά όχι… γιατί θα παραέπαιρνε θάρρος!!! 😛
Φυσικά αυτό το:
“εκεί που τα likes δε μετράνε πολύ
γιατί μιλάνε μεταξύ τους οι ψυχές”.
Με προβλημάτισε γιατί μου άρεσε, αλλά τελικά δεν ενέδωσα!!! 😉
ΑΦιλάκιααααααααααααα και πάλι μπράβο για τα ποιητικά σου τολμήματα! 🙂
Μαγισσούλα μου, για εμένα προσωπικά οι βαθμοί δε μετράνε στα δρώμενα μας. Αν στεκόμουν εκεί, θα είχα σταματήσει να συμμετέχω προ πολλού.
Για εμένα είναι τιμή, να συμμετέχω σε ένα κοινό “σκοπό” με τόσους όμορφους ανθρώπους και όλοι μαζί να δημιουργούμε σε εποχές σαν αυτές που ζούμε.
Ομολογώ όμως ότι δεν κατάλαβα τι εννοείς, όταν λες ότι θα “παραέπαιρνε θάρρος”.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που πέρασες.
Καλό μεσημέρι να έχουμε 🙂
Ένα ποίημα στη γλώσσα της Νιότης….! με μηνύματα που μπαίνουν στις ψυχές και στην καθημερινότητα απλών νεαρών παιδιών.
Στο δικό τους ψηφιακό κόσμο, που πολλές φορές γίνεται εμμονή και μετατρέπεται σε ..εθισμό (έχω και την μικρή μου κόρη…..).
Μαρίνα μου, το έδωσες πολύ όμορφα, και ένα μοντέρνο θέμα σε ποιητική μορφή είναι και τόλμημα και επιτυχία.
Μπράβο μια ακόμα φορά.
Τα φιλιά μου.
Να ‘σαι καλά Γιάννη. Για εμένα το διαδίκτυο γενικότερα, από ότι έχω ζήσει (και όμορφα και άσχημα) αν ένα πράγματα χρειάζεται αυτό είναι: μέτρο.
Κι ήθελα πολύ να επικοινωνήσω δυο τρεις σκέψεις μου, μέσα από το ποίημα μου.
Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια.
Καλό μεσημέρι 🙂
Πολύ ωραίο κι επίκαιρο το ποίημα σου Μαρίνα μου.
Η γλώσσα της εποχής και η φιλία της εποχής.
Εικονική πραγματικοτητα.
Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Όταν διάβασα τον τίτλο, σκέφτηκα το γνωστό κυκλαδίτικο τραγούδι “έλα να πάμε στο νησί / η μάνα σου εγώ κι εσύ…”
Διαβάζοντας βέβαια το περιεχόμενο, δεν μπορώ παρά να χειροκροτήσω τη συμμετοχή σου, που είναι γεμάτη νοήματα. “γιατί μιλάνε μεταξύ τους οι ψυχές”…
Γεια σου ρε Μαρινάκι ευαίσθητο και ταλαντούχο!
Κι εγώ το ίδιο! 😉
Κι εγώ σαν τη Μαρία την Κανελλάκη το έπαθα, Μαρίνα. Έτοιμος για χορό ήμουνα – είχα διαβάσει και την ανάρτηση της Στεφανίας! Μάλιστα, καθώς ξεκινάς με σοκάκια νησιώτικα, λέω εδώ είμαστε! Τελικά τα σοκάκια σου έβγαλαν στους δρόμους της ψυχής και το παιχνιδιάρικο ποίημά σου στο παιχνίδι και την επικοινωνία. Να είσαι καλά, πάντα με ψηλά τον πήχυ της διάθεσης! 🙂
Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος ήταν εμπνευσμένος από το τραγούδι. Τα λευκά και μπλε σοκάκια από το facebook.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια. Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα Διονύση 🙂
ωωω μου άρεσε πολύυυυ <3 <3 μπράβοοο σου <3 <3 <3
Μαρίνα μου συγχαρητήρια και για τις δυο τόσο όμορφες συμμετοχές σου!
Μπορεί να κινήθηκαν σε διαφορετικά πλαίσια, αλλά και οι δυο είπαν πολλά!
Σε φιλώ και καλή συνέχεια!
Είπες τόσα πολλά Μαρίνα μου μέσα από το ποίημά σου. Οι συμμετοχές σου καθόλου δεν πέρασαν απαρατήρητες και πάντα έχουν τόσα να πουν. Αυτό το διαδίκτυο μέσα από το ποίημά σου παίρνει τις πραγματικές του διαστάσεις
Συγχαρητήρια μάτια μου
Φιλάκια πολλά
Μπράβο Μαρίνα μου!
Μπράβο για την προσπάθεια σου!!
Μια ματιά φρέσκια και νεανική.
Φιλάκια πολλά 🙂
Να και μια φορά που σε πέτυχα, κοριτσάρα μου. Είπα πως δεν μπορεί, εδώ κρύβεσαι εσύ. Είχε τον χαρακτηριστικό σου τρόπο, να τιμάς κάτι που μιλάει μέσα σου. Μπράβο και γι’ αυτή σου τη συμμετοχή, λοιπόν. 🙂
Spot on, hun! (Μου βγήκε αυθόρμητα τι να κάνω; )
Και τώρα θέλω να πατήσω like, +, καρδούλες, βελάκια και ό,τι άλλο υπάρχει για να σου δηλώσω πόσο μου άρεσε και πόσο απόλαυσα το χιούμορ που λέει αλήθειες!
Φιλιά πολλά, τρελό κορίτσι! Πάντα τέτοια! 😉
<3 <3 <3
Μαρίνα μου , απόλαυσα πολλά το ποίημα σου και στο συμπόσιο και εδώ
χαίρομαι που το ξαναδιάβασα εδώ στο χώρο του
ήταν μέσα σε τούτα που ψήφισα
και να σου πω ότι το υποψιάστηκα ότι ήταν δικό σου
Σ’ ευχαριστώ πολύ Δελφινάκι μου, να είσαι πάντα καλά! 🙂
Μαρίνα μου, το πόσο μου άρεσε ο τίτλος που διάλεξες δε λέγεται! Μου’ρθε να τραγουδήσω το “έλα να πάμε στο pc η μάνα σου, εγώ κι εσύ”!!!!!!! Χα, χα. Όμορφο χιουμοριστικό ποίημα, φίλη μου. Μπράβο για τη συμμετοχή σου. Πολλά φιλιά.
Να ‘σαι καλά Μία μου. Πολύ σ’ ευχαριστώ! 🙂
Πολλά φιλιά κι από εμένα!!
χεχε! Ευτυχώς που στάθηκα στο σχόλιο της κανελλένιας, γιατί θα έγραφα κι εγώ το ίδιο με το σχετικό άσμα! Και τελικά ήσασταν εσείς οι δύο που δώσατε την εύθυμη νότα στο 20ο Συμπόσιο!
Μαρινάκι μου, πρέπει να επαναφέρω το γέλιο που βγήκε από τον Παράδεισο … Εκεί θα σκίσεις, είμαι σίγουρη ( όχι ότι δεν αξίζει η σοβαρή πένα σου, αλλά το χιούμορ σου είναι ανυπέρβλητο!)
Σε ευχαριστώ όμορφη, πανέξυπνη και σέξυ φίλη μου, για όλα!
(Έλα, πες…σε έφτιαξα!! )
♥
❤ ΑΝ είχα ψηφίσει (η ανέμελη…) 😉 από εμένα θα ‘χες τσιμπήσει ένα άριστα, γιατί, και μόνο αυτό τον ευρηματικό τίτλο να ‘χες γράψει, θα ‘χες κάνει τη διαφορά, πόσω μάλλον όταν..πρόσθεσες και τον απίστευτο αυτό στίχο! 🙂 Γλυκό φιλί και καλό σ/κ κουκλοβαφτιστηρόνιμου! ❤
Να είσαι καλά νονούλι, σε ευχαριστώ πολύ 🙂
Ανταποδίδω το γλυκό φιλί και στέλνω ευχές για καλό βράδυ <3