Η σημερινή μου ανάρτηση, είναι ένα μήνυμα με παραλήπτη. Παραλήπτης της, είσαι εσύ, εσύ που δε χαμογελάς! Εσένα, που κυκλοφορείς σκυθρωπός στους δρόμους, που είσαι θυμωμένος με τον κόσμο, που δεν εκτιμάς όπως πρέπει τη ζωή!
Γιατί, δε χαμογελάς μωρέ, μου λες;
Γιατί ναι, υπάρχουν σοβαροί λόγοι που μπορούν με ευκολία να μας κλέψουν το χαμόγελο μας, όπως για παράδειγμα, τα προβλήματα υγείας. Και σίγουρα, δε ζούμε ονειρεμένες ζωές, όλοι έχουμε προβλήματα: μα ερωτικά, μα εργασιακά, μα οικονομικά. Μα αν κάτι μας έμαθαν τα μαθηματικά (και στο λέω πριν τα καταργήσουν κι αυτά σαν τα λατινικά) είναι το εξής:

Κι αν κάτι μας έμαθε η ζωή, είναι πως τα προβλήματα, δε σταματούν.
Έρχονται συνέχεια, υπενθυμίζοντας ένα μάθημα που δε μάθαμε καλά ή φέρνοντας μας ένα καινούριο!
Αυτό όμως, δεν σημαίνει, πως δεν έχουμε λόγους να χαμογελάμε. Γιατί όσα προβλήματα κι αν έχουμε, όταν ξημερώνει η μέρα κι ανοίγουμε τα μάτια μας, αυτό είναι μια ευλογία. Μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία που σε κάποιους, ίσως δε δόθηκε. Μα δόθηκε σε εμάς, δεν οφείλουμε να την εκμεταλλευτούμε;
Αν λοιπόν κάτι δεν σου αρέσει στη ζωή σου, τη καθημερινότητα σου, την εμφάνιση σου, τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τη ζωή σου, άλλαξε το.
Μη συμβιβάζεσαι.
Μη πνίγεσαι. Αν κάτι πρέπει να κρατάμε από τα τόσα άσχημα που συμβαίνουν τριγύρω μας, είναι το πόσο πολύτιμη και μικρή είναι η ζωή. Πρέπει να την απολαμβάνουμε, όσο μπορούμε, γιατί ακόμα και μικρή, είναι ωραία η άτιμη, τσαχπίνα και γλυκιά και της αξίζει να τη ζούμε και σε μας, αξίζει πολύ περισσότερο.
Αν λοιπόν, είσαι ένας άνθρωπος που δε χαμογελάς και τύχει να διαβάσεις αυτή την ανάρτηση, θέλω μόλις τελειώσεις την ανάγνωση της, να κάνεις την καλή σου πράξη και να αφήσεις ένα σχόλιο ή να της κάνεις μια κοινοποίηση στα social media, να την δουν κι άλλοι, μήπως τους παρασύρουμε κι αλλάξουν όσα τους “χαλάνε” και χαμογελάσουν τελικά.
Δε ζούμε βλέπεις σε έναν ιδανικό κόσμο.
Αντίθετα, ζούμε σε έναν κόσμο, που έχει πολλά στραβά και πολλά ανάποδα. Μα έχει και τόση ομορφιά. Όχι μόνο στα τοπία ή τους μακρινούς προορισμούς, μα και στους ανθρώπους, στις πιο απλές του στιγμές.
Γι’ αυτό κάνε μου τη χάρη, άνοιξε τη καρδιά σου και το μυαλό σου και δες αυτή την ομορφιά. Κι ύστερα, άνοιξε τα χείλη σου και χάρισε στον κόσμο ένα χαμόγελο. Και που ξέρεις… ίσως και να το ανταποδώσει.
Δε ξέρω αν έφτιαξα τη μέρα σου, δε ξέρω καν αν σε έκανα να χαμογελάσεις, γι’ αυτό θα σε αφήσω με μια επίκαιρη αλήθεια που έγραψα στο twitter, θέλοντας να πιστεύω πως με αυτό θα χαμογελάσεις… έστω! (Μην είσαι δύσκολο κοινό. Ντροπή!)
Προφανώς, αυτός που ευχήθηκε "καλό χειμώνα" πρώτος κι έχει πιο πολύ ζέστη κι απ' τον Αύγουστο, είναι ο ίδιος που ευχήθηκε "καλό καλοκαίρι" κι έβρεχε όλο τον Ιούλιο!
— Marina Tsardakli (@marinatsardakli) September 4, 2018
Καλό υπόλοιπο στην ημέρα σου, εύχομαι!
Και μη ξεχνάς να χαμογελάς!
Until Next Time…
Μαρίνα ♥
Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τι καλά που κάνεις Μαρινάκι μου και συχνά πυκνά αναφέρεσαι στο χαμόγελο! 🙂
Και η σκέψη μου πάει στον Χρόνη Μίσσιο με το εκπληκτικό του κείμενο με τίτλο:
“Χαμογέλα ρε”!
https://asteritiko.wordpress.com/2014/05/07/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%AF%CF%83%CF%83/
ΑΦιλάκια με πολλά πολλά χαμόγελα καρδιάς! 🙂 🙂 🙂
Είναι πολύτιμο μαγισσούλα μου, γι’ αυτό. Και προσωπικά, με έχει σώσει σε δύσκολες στιγμές.
Να ‘σαι πάντα καλά και πάντα να χαμογελάς! 🙂
Και να φανταστείς ότι καμιά φορά φτάνουνε στο άλλο άκρο, να κατηγορούν το χαμόγελο (Βλέπε εκφράσεις του τύπου “χαζό παιδί χαρά γεμάτο “κλπ) Και χαμογελώντας δεν είναι ανάγκη να αποστρέφουμε τα μάτια από τα τόσα κοινωνικά προβλήματα, δεν είναι ανάγκη να μην ασχολούμαστε με αυτά, δεν είναι ανάγκη να μη μας αφορούν. Απλώς, έχουμε ένα ακόμα όπλο να τα αντιμετωπίζουμε.
Καλημέρα (με ένα χαμόγελο 🙂 )
Έτσι είναι Διονύση. Η θετικότητα είναι σταση ζωής. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουμε προβλήματα. Στην ίδια λογική, το ότι έχουμε προβλήματα δε σημαίνει πως δε πρέπει να χαμογελάμε.
Να ‘σαι πάντα καλά και πάντα να χαμογελάς!
Τελικά, σαν επισκέπτεται κανείς το σπιτικό σου Μαρίνα μου, όλο και κάποια θετική αύρα θα πάρει. Όλο και ένα χαμόγελο θα σκάσει. Και αυτό είναι η σημαντική προσφορά σου.
Ευχαριστούμε πολύ καλή μου φίλη.
Να ‘σαι καλά Γιάννη, σ’ ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια.
Πάντα να χαμογελάς εύχομαι 🙂
Να ‘σαι καλά Αλεξάνδρα μου και πάντα να χαμογελάς! 🙂
Λίγο αισιοδοξία χρειάζεται, Μαρίνα μου. Να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο, όχι μισοάδειο. Και να εκτιμούμε τις μικρές χαρές της ζωής. Γιατί το χαμόγελο δίνει πράγματι ζωή. Καλό Σεπτέμβρη, φίλη μου.
Αυτό ακριβώς. Λίγη αισιόδοξια. Καλό Σεπτέμβρη κι από εμένα Μία μου!
Ναι να χαμογελάμε απαραίτητο το χαμόγελο. Και κοίτα πρέπει να υπάρχει και λόγος για να χαμογελάμε. Εγώ όταν μπαίνω στο σπιτικό σου έχω να ένα χαμόγελο δε με βλέπεις εσύ αλλά δεν μπορεί θα το νοιώθεις. Οι χαμογελαστοί άνθρωποι μου αρέσουν πολύ…Φοβού τους μουτράδες όποιο λόγο και αν έχουν
Φιλί γλυκό
ΥΓ Περνώ από αναρτήσεις που έχω χάσει Δεν πειράζει ε;
Να ‘΄σαι καλά Αννούλα μου, σ’ ευχαριστώ. Χαίρομαι που σε κάνω να χαμογελάς!
Φιλάκια πολλά και καλό απόγευμα!
ΥΓ: Να κάνεις πάντα αυτό που θες. Τίποτα, δε πειράζει!
Τι περίεργο, μια φίλη μου χάνει τον πατέρα της, ο άντρας τα παιδιά η μητέρα της, όλοι επιζητούν το χαμόγελό της, με πήρε κλαίγοντας να της επισκευάσω το χαμόγελο της, όπως πας στο μάστορα να σου επισκευάσει κάτι που έχει στραπατσαριστεί.. δύσκολη επισκευή …γιατί … γιατί να… ο άντρας της πέταξε το πιάτο με τις φακές στον τοίχο, από τα νεύρα του γιατί δεν του χαμογελούσε στο τραπέζι…
Ορισμένες φορές χρειαζόμαστε ξεκούραση ‘γιατί δεν γουστάρω ρε φιλε να χαμογελάσω” … πάντως η πιο γρήγορη επισκευή είναι να κουνήσουμε την μυτούλα μας … αντανακλαστικά μετά τσουπ έρχεται το χαμόγελο ….
Σκέψεις δίπλα στις σκέψεις σου
ΦΙλί 🙂
Έχεις δίκιο, καμιά φορά δεν γουστάρουμε να χαμογελάσουμε. Καμιά φορά, δεν ταιριάζει στις περιστάσεις. Είναι όμως κάποιοι άνθρωποι που έχουν χάσει μόνιμα πια το χαμόγελο τους. Σ’ αυτούς απευθύνθηκα. Γιατί η ζωή κάπου κάπου, αξίζει κι ένα χαμόγελο.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα! 🙂