Η σημερινή μου ανάρτηση, είναι ένα μήνυμα με παραλήπτη. Παραλήπτης της, είσαι εσύ, εσύ που δε χαμογελάς! Εσένα, που κυκλοφορείς σκυθρωπός στους δρόμους, που είσαι θυμωμένος με τον κόσμο, που δεν εκτιμάς όπως πρέπει τη ζωή!

Γιατί, δε χαμογελάς μωρέ, μου λες;

Γιατί ναι, υπάρχουν σοβαροί λόγοι που μπορούν με ευκολία να μας κλέψουν το χαμόγελο μας, όπως για παράδειγμα, τα προβλήματα υγείας. Και σίγουρα, δε ζούμε ονειρεμένες ζωές, όλοι έχουμε προβλήματα: μα ερωτικά, μα εργασιακά, μα οικονομικά. Μα αν κάτι μας έμαθαν τα μαθηματικά (και στο λέω πριν τα καταργήσουν κι αυτά σαν τα λατινικά) είναι το εξής:

Κι αν κάτι μας έμαθε η ζωή, είναι πως τα προβλήματα, δε σταματούν.

Έρχονται συνέχεια, υπενθυμίζοντας ένα μάθημα που δε μάθαμε καλά ή φέρνοντας μας ένα καινούριο!
Αυτό όμως, δεν σημαίνει, πως δεν έχουμε λόγους να χαμογελάμε. Γιατί όσα προβλήματα κι αν έχουμε, όταν ξημερώνει η μέρα κι ανοίγουμε τα μάτια μας, αυτό είναι μια ευλογία. Μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία που σε κάποιους, ίσως δε δόθηκε. Μα δόθηκε σε εμάς, δεν οφείλουμε να την εκμεταλλευτούμε;
Αν λοιπόν κάτι δεν σου αρέσει στη ζωή σου, τη καθημερινότητα σου, την εμφάνιση σου, τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τη ζωή σου, άλλαξε το.

Μη συμβιβάζεσαι.

Μη πνίγεσαι. Αν κάτι πρέπει να κρατάμε από τα τόσα άσχημα που συμβαίνουν τριγύρω μας, είναι το πόσο πολύτιμη και μικρή είναι η ζωή. Πρέπει να την απολαμβάνουμε, όσο μπορούμε, γιατί ακόμα και μικρή, είναι ωραία η άτιμη, τσαχπίνα και γλυκιά και της αξίζει να τη ζούμε και σε μας, αξίζει πολύ περισσότερο.
Αν λοιπόν, είσαι ένας άνθρωπος που δε χαμογελάς και τύχει να διαβάσεις αυτή την ανάρτηση, θέλω μόλις τελειώσεις την ανάγνωση της, να κάνεις την καλή σου πράξη και να αφήσεις ένα σχόλιο ή να της κάνεις μια κοινοποίηση στα social media, να την δουν κι άλλοι, μήπως τους παρασύρουμε κι αλλάξουν όσα τους “χαλάνε” και χαμογελάσουν τελικά.

Δε ζούμε βλέπεις σε έναν ιδανικό κόσμο.

Αντίθετα, ζούμε σε έναν κόσμο, που έχει πολλά στραβά και πολλά ανάποδα. Μα έχει και τόση ομορφιά. Όχι μόνο στα τοπία ή τους μακρινούς προορισμούς, μα και στους ανθρώπους, στις πιο απλές του στιγμές.
Γι’ αυτό κάνε μου τη χάρη, άνοιξε τη καρδιά σου και το μυαλό σου και δες αυτή την ομορφιά. Κι ύστερα, άνοιξε τα χείλη σου και χάρισε στον κόσμο ένα χαμόγελο. Και που ξέρεις… ίσως και να το ανταποδώσει.
Δε ξέρω αν έφτιαξα τη μέρα σου, δε ξέρω καν αν σε έκανα να χαμογελάσεις, γι’ αυτό θα σε αφήσω με μια επίκαιρη αλήθεια που έγραψα στο twitter, θέλοντας να πιστεύω πως με αυτό θα χαμογελάσεις… έστω! (Μην είσαι δύσκολο κοινό. Ντροπή!)

Προφανώς, αυτός που ευχήθηκε "καλό χειμώνα" πρώτος κι έχει πιο πολύ ζέστη κι απ' τον Αύγουστο, είναι ο ίδιος που ευχήθηκε "καλό καλοκαίρι" κι έβρεχε όλο τον Ιούλιο!

— Marina Tsardakli (@marinatsardakli) September 4, 2018

Καλό υπόλοιπο στην ημέρα σου, εύχομαι!

Και μη ξεχνάς να χαμογελάς!

Until Next Time…

Μαρίνα ♥

Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.