Marina Tsardakli 
Το δάσος, της ζωής!
Ήταν πρωί, που ξύπνησα σ’ έναν άλλο κόσμο!
Και είδα τον Φόβο και άρχισε να τριγυρνά και να τρυπώνει απρόσκλητος.
Η ζωή, έμοιαζε να αλλάζει σε ένα βράδυ!
Με λίγα λόγια, η καθημερινότητα άλλαξε, οι συνήθειες, οι άνθρωποι. Σαν να σκλήρυναν, με όλο αυτό.
Μασκοφόρες στιγμές άρχισαν να πλαισιώνουν τη Ζωή και ο αέρας άρχισε να μυρίζει αντισηπτικά και φόβο!
Κάπως έτσι, οι βόλτες στο δάσος, έγιναν παρηγοριά.
Οπότε, όταν έβλεπα τον φόβο να πλησιάζει, πήγαινα στο δάσος.
Εισπνοή, εκπνοή.
Το τοπίο, σαφώς υπέροχο! Μέχρι ενός σημείου. Γιατί από εκεί και κάτω, συναντάς τα σημάδια της φωτιάς.
Πλέον το δάσος θυμίζει, κάτι από το πέρασμα του χρόνου με την αντίθεση από το πράσινο στο καμένο. Σαν το πέρασμα, από τη Ζωή, στο Θάνατο!
Μόνο πιο βίαια! Πιο απότομα!
Δεν φοβάσαι να πηγαίνεις μόνη στο μονοπάτι του Δάσους;
Συχνή ερώτηση!
Θρύλοι πολλοί συνοδεύουν αυτό το μονοπάτι και το συνδέουν με απρόσμενους Θανάτους, στοιχειά, ξωτικά, νεράιδες, φαντάσματα.
Προφανώς, καταλαβαίνω, τον φόβο που αποπνέει.
Όμως, δεν μπορώ να μένω κλεισμένη στο σπίτι.
Επειδή, ακούω, μιλάω, διαβάζω.
Ακούω το ανάθεμα στη Μοίρα!
Που επιτρέπει τη μοναξιά στον Θάνατο. Να σβήνει, η ψυχή, σε άψυχα μηχανήματα αντάμα και ένα χέρι παρηγοριάς να μην υπάρχει. Να δώσει ένα χάδι. Λίγη ελπίδα. Ένα ύστατο γεια.
Μιλάω για τον Θάνατο!
Που ανάθεμα τον και αυτόν, βγαίνει σεργιάνι, απλώνει τα δίχτυα του και είναι τα παραγάδια του γεμάτα πόνο. Σπαραγμό!
Διαβάζω για τον Άνθρωπο!
Που ψάχνει στην ερημιά των δρόμων, στην ερημιά των ψυχών, κάτι για να ξεβάψει η μοναξιά του.
Σε εκείνη την ερημιά, υπονοείται η αγωνία, αγωνιά η ύπαρξη.
Η εμφάνιση ενός ιού, άλλαξε τα δεδομένα μας, τον τρόπο που λειτουργούμε. Και η ερώτηση είναι μία:
Μπορεί ξανά ο κόσμος να γίνει όπως παλιά;
Δεν ξέρω. Ίσως, δεν έχει και νόημα. Ίσως, πρέπει απλά να πάμε παρακάτω, με όλα τα μαθήματα που πήραμε, πιο συνειδητοποιημένα.
Εντέλει, ίσως η σωστή ερώτηση είναι, μπορούμε να εστιάσουμε στην ουσία;
Και την ουσία της ζωής, μπορούμε να τη συνοψίσουμε σε τρεις απλές λέξεις και ας το ξεχνάμε συχνά:
Να τη ζούμε!
Με χαρά, νόημα, απλότητα, ευγνωμοσύνη!
Γιατί, το δάσος της ζωής, είναι υπέροχος προορισμός, με φυσικό τοπίο τις στιγμές μας.
Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο δρώμενο Εικόνα και φράση #1 που διοργανώνει η Μαίρη μας, από το blog Γήινη Ματιά!
Η αλήθεια είναι πως μετά το χειρουργείο μου, δεν έχω επανέλθει πλήρως και αντιμετωπίζω καθημερινά προβληματάκια που δυσκολεύουν τις μέρες μου.
Οπότε, χάρηκα που είχα την ευκαιρία να επανέλθω με αυτή τη συμμετοχή, γιατί ο Νοέμβρης δεν ήταν δημιουργικός!
Σε ευχαριστούμε Μαίρη μου, που μας εμπνέεις να δημιουργούμε!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Η συμμετοχή σου πάντα όμορφη μα εγώ θα σταθώ στα..παρακάτω. Νοιώθω πως πέρασες και περνάς δυσκολίες, καμμία εγχείρηση δεν υπάρχει χωρίς τα..μετέπειτα. Είμαι πίστεψε με η ειδική να σου απαντήσω. Να στέκεσαι όρθια, να σκέπτεσαι θετικά, να βλέπεις την επόμενη μέρα σαν καλύτερα από το σήμερα. Κάνε το σταυρό σου κάθε πρωί και πες : Όλα θα πάνε καλά. Σου στέλνω μαμαδίστικα φιλάκια!
Δεν ξέρω Αχτίδα μου πέρισυ που είχα κάνει χειρουργείο, για άλλο λόγο βέβαια, μετά από δυο μέρες ήμουν κανονικά στη ρουτίνα μου.
Τώρα ναι μεν στέκομαι αισιόδοξα απέναντι στην καθημερινότητα μου και πάντα ευγνωμοσύνη, αλλά δυστυχώς καθημερινά έχω μικρές ταλαιπωρίες που με δυσκολεύουν.
Θα φτιάξει και αυτό, που θα πάει.
Χαίρομαι που σου άρεσε η συμμετοχή μου.
Καλή εβδομάδα με χαμόγελο 🙂
Εύχομαι τα προβληματάκια που αντιμετωπίζεις να γίνουν παρελθόν σύντομα. Αυτό έχει σημασία. Δεν αφήνει και η ψυχολογία μας να αυτοθεραπευτούμε να το ξέρεις.
Όσο για τη συμμετοχή σου, είναι ακόμη μια φορά λόγια καρδιάς που αγγίζουν λένε αλήθειες και δίνουν αισιοδοξία. Το δάσος της ΖΩΗΣ! Ένας προορισμός με τοπίο τις στιγμές μας! Τι ωραία το απέδωσες! Και ναι ό,τι και όσα περάσαμε μας ταρακούνησαν άσχημα και τελειωμό δεν έχουν. Κρατώ την αισιοδοξία που εκπέμπεις και παίρνω δύναμη ώστε να πιστέψω ότι ο άνθρωπος είναι δυνατός και θα τα καταφέρει
Καλήμερα χαρά μου
Τα φιλιά μου
Αμήν Άννα μου, σε ευχαριστώ. Χαίρομαι που σου άρεσε η συμμετοχή μου.
Πραγματικά τα άσχημα από πέρυσι τελειωμό δεν έχουν, μα εύχομαι ως ανθρωπότητα να κατανοήσουμε τις καταστάσεις και να βγούμε πιο δυνατοί από αυτά που ζούμε.
Σε ευχαριστώ για όλα.
Καλή βδομάδα να έχουμε 🙂
“Περάστε ζωή” έτσι μίλησε η φωτογραφία σε μένα και όλο το εξαιρετικό σου κείμενο Μαρινάκι μου!
Ανοίγουμε την πόρτα στη ζωή και την αφήνουμε να μας μιλήσει και καθημερινά έχει τόσα πολλά να μας πει που άλλα μας αρέσουν και άλλα όχι!
Δεν ξεχνάμε όμως πως είναι στο χέρι μας, να χειριστούμε με σύνεση και σοφία τα πάντα!
Γεμίζουμε την καρδιά μας, καλοσύνη, κατανόηση και συμπόνοια για όλη την ανθρωπότητα που υποφέρει, αλλά και που παίρνει ένα γερό μάθημα απληστίας!
ΑΦιλάκια γλυκά με ευχές για μια φωτεινή βδομάδα! 🙂
Εννοείται μαγισσούλα μου. Η ζωή πάντα έχει να μας πει πολλά, εμείς καμιά φορά κλείνουμε τα αυτιά μας.
Μακάρι να καταφέρουμε να ζούμε και να λειτουργούμε με καλοσύνη. Νιώθω πως ο κόσμος όλα αυτά τα άσχημα που βιώνει, δεν μπορεί να τα διαχειριστεί και του βγαίνει ως κακία και θυμός.
Ανταποδίδω τα φιλιά και τις ευχές για μια φωτεινή βδομάδα 🙂
Καλημέρα Μαρίνα μου.
Υπέροχο το κείμενό σου στο οποίο αποτυπώνεις τις σκέψεις σου και θα σταθώ στον αισιόδοξο επίλογο. Να εστιάσουμε στην ουσία της ζωής και να ζήσουμε με χαρά, απλότητα και ευγνωμοσύνη.
Κορίτσι μου να σου ευχηθώ περαστικά και ταχεία ανάρρωση.
Καλή εβδομάδα φιλάκια πολλά!
Χαίρομαι που εστιάζεις στον επίλογο Ελένη μου, γιατί και εγώ ήθελα η συμμετοχή μου, να αφήσει μια θετική επίγευση.
Σε ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σου και τα γλυκά σου λόγια.
Καλή βδομάδα 🙂
Καλημέρα κορίτσι μου! Ξέρω ότι έχεις δυσκολίες, ξέρω όμως ότι είσαι αγωνίστρια και φαν της ζωής! Και είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά γιατί η ζωή, που τόσο αγαπάς, θα σε ανταμοίψει.
Διάβασα κάτι πολύ όμορφο ειλικρινά και το χάρηκα με την καρδιά μου! Το σπάσιμο του φόβου, η τόλμη, η εμπιστοσύνη που βγάζει η γραφή σου για τη φύση και το “παιδί” της, το δάσος. Οι περιγραφές, τα μηνύματα. Όλα αυτά συγκροτούν μια όμορφη ανάσα ζωής που πήρα πρωί-πρωί διαβάζοντάς το!
Και μου αρέσει που δεν στρογγυλοποιείς. Βγάζεις μέσα από τα μονοπάτια του και τα θετικά και τα απρόσμενα. Και τη ζωή και το καμένο. Και αυτό είναι το σημαντικό. Συνυπάρχεις με την πραγματικότητα.
Μαρίνα μου αγαπημένη μου φίλη. Ειλικρινά διάβασα κάτι που με άγγιξε, όπως με αγγίζει πάντα κάθε δική σου γραφή.
Έτσι το δρώμενό μας προχωράει γεμάτο πληρότητα και έκφραση.
Καλή βδομάδα κορίτσι μου.
Καλημέρα Γιάννη μου,
Μην το συζητάς, όλοι αγωνιστές της ζωής είμαστε. Άλλοι άνθρωποι έχουν και ακόμα σοβαρότερα προβλήματα.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Χαίρομαι που σου άρεσε η συμμετοχή μου και ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου.
Πράγματι, πάντα στέκομαι στη πραγματικότητα. Το ότι προτιμώ να εστιάζω στη θετική της μεριά, δεν σημαίνει πως δεν αναγνωρίζω τα προβλήματα της.
Σε αυτά τα θέματα δεν πιστεύω πως βοηθούν οι στρογγυλοποιήσεις. Οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε και να αναγνωρίσουμε την προβληματική πραγματικότητα που μας πλαισιώνει, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να την αλλάξουμε.
Ευχαριστώ και πάλι για τις σκέψεις σου.
Καλή βδομάδα 🙂
Υπέροχο το κείμενό σου Μαρίνα μου γεμάτο με τις αλήθειες που ζούμε καθημερινά ,τις αγωνίες, τις δοκιμασίες και τα διαφορετικά πρόβλημα που έχει ο καθένας μας .
Μου άρεσε ο αισιόδοξος επίλογος γιατί έτσι πρέπει να ζούνε την καθε μας στιγμή.
Πολλές ευχές για γρήγορη ανάρρωση .
Φιλιά.
Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια και τις ευχές σου Μαρία μου.
Να είσαι πάντα καλά!
Καλό ξημέρωμα 🙂
Κορίτσι μου γλυκό πάντα σε θαυμάζω γιατί μέσα στα τόσα που περνάς ωστόσο πάντα είσαι μαζί μας. Κι εμείς πάντα είμαστε δίπλα σου να ξέρεις. Σ’ ευχαριστώ τόσο γι’ αυτό που είσαι μάτια μου! Η ζωή μας δοκιμάζει συχνά και μας κάνει να ρίχνουμε στο συρτάρι των αναμνήσεων όμορφες στιγμές. Όμως τίποτα δεν χάνεται. Θα ξανάρθουν όμορφες στιγμές αρκεί να έχουμε υπομονή επιμονή και πίστη. Θάρρος θέλει η ζωή! Να είσαι καλά χαρά μου για το τόσο αληθινό και υπέροχο κείμενο σου όπως πάντα. Φιλιά αμέτρητα!
Μαίρη μου με συγκίνησες!
Εγώ σε ευχαριστώ που μας δίνεις τόσο δημιουργικά εναύσματα!
Να είσαι καλά και εσύ και πάντα να χαρίζεις χαμόγελα!
Σε φιλώ γλυκά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Πρώτα πρώτα Μαρίνα, τα περαστικά μου, όλα να ξεχαστούν πολύ γρήγορα. Ύστερα η ιστορία σου, μυστηριακή στην αρχή, με τον φόβο να υποκρύπτεται παντού και την τελική προτροπή του εξοβελισμού του για να μπορέσουμε, επιτέλους, να ζήσουμε τη ζωή μας. Όμορφη ιστορία!!!
Καλή συνέχεια με αισιοδοξία!!!
Να είσαι καλά Βασίλη. Ευχαριστώ και για τις ευχές και για τα γλυκά σου λόγια.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Κοίτα τώρα να δεις τί γίνεται. Επειδή έχω πάει ένα ταξίδι στο εξωτερικό 😉 έχω μπει στο “δάσος” για τα καλά, γιατί όπως πολύ σοφά λες (όπως πάντα), τη ζωή πρέπει να τη ζούμε, ακόμα και μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Εύχομαι χίλια περαστικά, κουκλοβαφτιστηρόνιμου, και φυσικά σε περιμένω στο “ταξίδι” όταν το αναρτήσω. Ως τότε πολλά γλυκά φιλιά!
Υ.Γ Κι αυτό που πέφτουν εδώ μέσα (όπως κι έξω) φθινοπωρινά φύλλα, κι αυτό ζωή είναι.. 😉
Αναμένω με χαρά το ταξίδι σου νονούλι.
Ευχαριστώ για τις ευχές και τα καλά σου λόγια.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Τα κείμενά σου είναι όλα ένα και ένα, υπέροχα, λυρικά και με σημαντικά μηνύματα!
Αχ βρε Μαρίνα μου κάνε κουράγιο και εύχομαι σύντομα να επανέλθεις και να βάλει επιτέλους ένα στοπ το σύμπαν στις ταλαιπωρίες σου. Σου στέλνω άπειρη θετική σκέψη με όλη μου την αγάπη.
Κατερίνα μου πολύ σε ευχαριστώ.
Και για την ευγένεια σου, και τα καλά σου λόγια και τη θετική σου σκέψη και τις ευχές.
Αντεύχομαι κάθε καλό.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Μαρίνα μου γλυκό μου κορίτσι ου στέλνω μπόλι,η θετική ενέργεια, μεγάλη αγκαλιά και τις ευχές μου γιά γρήγορη ανάρρωση, Η ιστορία σου με πολύ σημαντικό μήνυμα και αισιόδοξη οπτική,,,,Θέλω να ελπίζω ότι πήραμε μαθήματα από την ζοφερή πραγματικότητα που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε και να διαχειριστού ε καλλυτερα το δώρο της ζωής που μας δόθηκε!
Να είσαι καλά Κλαύδια μου.
Ευχαριστώ και για τις ευχές και για τα γλυκά σου λόγια.
Σε φιλώ γλυκά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Σαν να περιγράφεις αυτά που έχω στο μυαλό μου Μαρίνα μου.
Όλοι έχουμε επηρεαστεί από την σημερινή κατάσταση.
Εύχομαι να περάσουν γρήγορα τα προβλήματα σου.
Σε φιλώ
Να είσαι καλά Ρένα μου.
Μακάρι να περάσουν τα προβλήματα όλων μας.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Αυτό που ήθελες το πέτυχες με την ιδέα να γράψεις για “το δάσος της ζωής”
Μαρινάκι μου και όντως έτσι είναι τα πράγματα σήμερα…
Ομως θα σταθώ και εγώ στον επίλογό σου που είναι γεμάτος αισιοδοξία και ελπίδα…ναι μικρή μου ζήσε ουσιαστικά, απόλαυσε τις μικρές χαρές που σου δίνει αυτό το δάσος της ζωής σου!!
Και ναι μπορεί να γίνει ο κόσμος καλύτερος αν υπάρχουν παιδιά σκεπτόμενα σαν εσένα …
Σου εύχομαι σύντομα τα καλύτερα με μια αγκαλίτσα φιλιααα!!
Να είσαι καλά Σμαραγδένια μου.
Ευχαριστώ και για τις ευχές σου και για τη θετικότητα και τα καλά σου λόγια.
Καλό ξημέρωμα 🙂