
Όπως έχω ξαναπεί, το Πάσχα είναι μια εποχή, που τη νιώθω σε εντελώς διαφορετικό τόνο από τα Χριστούγεννα.
Έχει κατάνυξη, απλότητα, διάθεση περισυλλογής.
Τα έθιμα βέβαια τιμήθηκαν!
Διότι και αυγά ετοίμασα και νηστίσιμα κουλουράκια (για να μπορώ να φάω και εγώ ένα δυο) για το καλό!
Τσουρέκια δεν έφτιαξα, γιατί φέτος έλαβα δωράκι, οπότε …
Τα αυγά μου όμως βγήκαν κατακόκκινα και με μία μόνο απώλεια. (Επιστημονικά, ίσως εναποθέτεται και σε μάτι αυτή η απώλεια!😂)
Και τα κουλουράκια μου, αν και νηστίσιμα ήταν μοσχομυριστά. Με αρώματα από βανίλια, μαχλέπι και μαστίχα!
Χάρηκα πολύ που φέτος, κατάφερα να πάω στην εκκλησία!
“Ένιωσα” το Πάσχα! Και το είχα ανάγκη.
Είχαμε και την ευλογία να περάσει ο επιτάφιος έξω από το σπίτι μας.
Περιμέναμε με τα καλαθάκια μας γεμάτα λουλούδια και το λιβανιστήρι μας έτοιμο να ευωδιάσει!
Με κεράκια στα χέρια μας και εμείς και οι γείτονες μας, άλλοι στα μπαλκόνια, άλλοι στις πόρτες, όλα τα φώτα ανοιχτά (ΔΕΗ μου darling), ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία.
Συγκινητική! Κατανυκτική! Και μου είχε λείψει!
Και φυσικά απόλαυσα το Πασχαλινό Τραπέζι!
Δεν απόλαυσα τις τιμές στα προϊόντα του, βέβαια. Αλλά ας μη χαλάσω το εορταστικό κλίμα στο οποίο με βρίσκετε λόγω Πάσχα!
Θα τη σχολιάζουμε για καιρό άλλωστε, την ακρίβεια (καθ’ όπως φαίνεται δηλαδή).
Εγώ αρνί και κατσίκι βέβαια δεν τρώω. Αλλά έφαγα άλλα ωραία πράγματα και φυσικά το σοκολατένιο μου αυγό!
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Φέτος, έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου, να μείνω ψύχραιμη όταν ακούσω το “Χριστός Ανέστη”!
Και να μην πράξω ως συνήθως, που ανάβω σε δευτερόλεπτα το φαναράκι μου, σβήνω τη λαμπάδα και ψάχνουν να με βρουν.
Διότι πρεσβεύω την αρχή ότι το “φιλί της αγάπης” μπορείς να το δώσεις και όταν είσαι σε ασφαλές σημείο. Δε χρειάζεται να μείνεις εκεί που κινδυνεύει η ζωή σου 😂
Φέτος όμως, χλιδή! Έβγαλα και insta story! (τρομάρα μου)
Και χαιρέτησα και έδωσα ευχές σε όλους τους γείτονες και γνωστούς που συνάντησα στο δρόμο! Αμέεε!
Το ότι όλη αυτή την ώρα εγώ επαναλάμβανα από μέσα μου τη σκέψη:
“Μαρίνα μου, είσαι μεγάλη κοπέλα πια, δεν είναι σικ να τρέχεις και πρέπει να δουν και τη λαμπάδα που με κόπο έφτιαξες!”,
είναι κάτι που δε θα ήθελα να συζητήσω, ευχαριστώ!
Και του χρόνου με υγεία, αγάπη, ειρήνη, φωτεινά χαμόγελα και μέρες φωτεινές! Ας μην ξεχνάμε πως και οι πιο απλές στιγμές, έχουν ομορφιά και πρέπει να τις απολαμβάνουμε.
Άλλωστε, αν η καρδιά μας έχει ζεστασιά, καμία στιγμή δεν είναι απλή!
Να προσέχετε με την πανδημία, την ακρίβεια, τους τοξικούς ανθρώπους και ότι βαραίνει την ψυχή σας!
Χριστός Ανέστη!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog.
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Το μόνο που τιμώ το Πάσχα είναι τα πάθη του Χριστού και την Ανάσταση που συνοδεύει (κανονικά!) την δική μας αναγέννηση! 😉
Το Πασχαλινό τραπέζι εκτός από αυγά, τσουρέκι και κουλουράκια, για μένα που δεν τρώω κρέας είναι σκέτη θλίψη…
Ναι Χριστός Ανέστη και φέρει ευχές αγάπης και συμπόνοιας!
ΑΦιλάκια γιορτινά και πάντα χαμογελαστά! 🙂
Εγώ μαγισσούλα μου έχω προσαρμόσει το πασχαλινό τραπέζι σε όσα τρώω εγώ, γιατί είναι και το φαγητό κάτι που θέλω να απολαύσω και όχι να καταπιεστώ γιατί έτσι λέει η παράδοση!
Μακάρι και η αγάπη και η συμπόνια να αποτελέσουν σημάδια των ημερών μας.
Και του χρόνου!
Καλό ξημέρωμα 🙂
Χριστός Ανέστη Μαρίνα μου!
Αχ αυτά σου τα κόκκινα αυγά, τι χρώμα είναι αυτό, ομολογώ μένω να τα χαζεύω! Νομίζω θα βάλω την κόρη μου, την Εύα, να σού ζητήσει τη συνταγή επιτυχίας στο χρώμα, καθώς παιδεύεται η έρμη αλλά δεν έχει πάντα καλή εφαρμογή.
Ναι, φέτος, είναι αλήθεια χαρήκαμε τη Μεγάλη Βδομάδα και την Ανάσταση σαν άνθρωποι. Λεύτεροι, (τουλάχιστον επιφανειακά), χαρήκαμε τις εκκλησιές αλλά και το βράδυ της Λαμπρής. Και εμείς, μετά από δύο χρόνια, χαρήκαμε την αυλή της πεθεράς μου, που ύστερα από το θάνατό της παρέμενε σιωπηρή και πένθιμη. Φέτος, απέκτησε ζωή και τα αγαπημένα της πρόσωπα. Πολύ ωραίες στιγμές αγαπημένη μου φίλη.
Και του χρόνου να είμαστε καλά. Σου εύχομαι τα καλύτερα γλυκιά μου απ’ την καρδιά μου.
Γιάννη μου χρησιμοποίησα μια μη τοξική βαφή και δεν χρησιμοποίησα τις οδηγίες της χαχαχα
Και η μαμά μου δεν έχει ξανακάνει τόσο κόκκινα αυγά και έπαθε σοκ που τα κατάφερα.
Πάντως με τις μη τοξικές βαφές εγώ βλέπω πάντα ζωντανό χρώμα.
Χαίρομαι που περάσατε όμορφα.
Και του χρόνου με υγεία και καλύτερες μέρες.
Εύχομαι και εγώ σε σας τα καλύτερα. Να είστε πάντα καλά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Μού αρέσει πως όλες οι βαφές αναφέρουν την ένδειξη “μη τοξικές”. Άραγε πόσο ρεαλιστικό είναι. Η Εύα, χρησιμοποίησε την “Ανατολή” αλλά οι αποχρώσεις δεν είναι καλές τελικά.
Και του χρόνου κορίτσι μου ακόμα καλύτερα.
Γιάννη μου θα σου στείλω σε προσωπικό μήνυμα το λινκ! Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά!
Μαρίνα καλησπέρα!
Πιστεύω ακράδαντα πως αν εγώ δεν φτιάξω όλα αυτά τα παραδοσιακά, κουλουράκια, τσουρεκάκια, να βάψω αβγά, να αγοράσω ταχινόπιτα, να νηστέψω, να πάω στην εκκλησία και να παρακολουθήσω λειτουργία ή την ανάσταση, δεν καταλαβαίνω πάσχα.
Ισχύει. Δεν κάνω τίποτα από όλα αυτά. Ίσως και για αυτό δεν το απολαμβάνω. Θα με ρωτήσεις ”μα γιατί;” θα σου πω πως αυτή είναι η επιλογή μου.
Δυό τρία κεράκια άναψα μόνο σε αντίστοιχες εκκλησίες, πάντα μικρές και απλές, και τα αβγουλάκια που έβαψα.
Από φαγητά κι εγώ τρώω πλέον ”τα δικά μου” γιατί θέλω να κρατάω τη γραμμή μου το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό. Και χαίρομαι που το καταφέρνω.
Μακριά από τους τοξικούς ανθρώπους! Συμφωνώ απολύτως. Στο χέρι μας επίσης είναι να επιβληθούμε ώστε να μην μας αγγίζει η τοξικότητα τους. Ε μα δε μπορούμε και πάντα να είμαστε στην αντεπίθεση! Είναι εξουθενωτικό.
Μαρινάκι μου έχεις τα νιάτα και τη διάθεση, απόλαυσε ότι μπορείς και όπως μπορείς. Το γούστο σου και οι επιλογές σου μου αρέσουν πάρα πολύ.
φιλάκια
Καλησπέρα Στέλλα μου!
Απόλυτα σεβαστή η επιλογή σου. Αν κάτι έχω καταλάβει είναι ότι πρέπει άκριτα να αφήνουμε τον καθένα να κάνει ότι τον ευχαριστεί. Γιατί αυτό κάνουμε όλοι.
Πραγματικά είναι εξουθενωτικό να είμαστε συνέχεια στην αντεπίθεση και εδώ που τα λέμε είναι μικρή η ζωή για τέτοια καταπίεση.
Σε φιλώ γλυκά και σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου 🙂
Και του χρόνου.
Καλό ξημέρωμα! 🙂
Χρόνια πολλά Μαρίνα μου με υγεία και χαρές. Φέτος και μένα τα αυγουλάκια μου έγιναν υπέροχα σαν τα δικά σου.
Και του χρόνου.
Φιλάκια!
Μπράβο Ελένη μου!!!!! Χαίρομαι που πέτυχαν και εσένα τα αυγά σου!!!!!
Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Χριστός Ανέστη, Μαρίνα! Ευχή, να μπορούμε να περνάμε το Πάσχα πάντα, τόσο ήρεμα όσο φέτος!
Αληθώς ο Κύριος Βασίλη! Αμήν στην ευχή σου! Και του χρόνου!
Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά Μαρίνα μου! Χαίρομαι που δεν συνδυάζεις το Πάσχα με την ακατάσχετη κρεατοφαγία που ουδεμία σχέση έχει με την ουσία της γιορτής αυτής. Υπέροχα όλα τα καλούδια που ετοίμασες, το πέρασμα του Επιτάφιου, το στολισμένο τραπέζι, όλα…
Και του χρόνου να είσαι καλά και να ξαναφτιάξεις ό,τι ποθεί η καρδούλα σου!
Φιλιά πολλά Μαρίνα μου!
Όντως μέσα στην απλότητα του, το φετινό Πάσχα ήταν υπέροχο και το απόλαυσα πραγματικά.
Μακάρι να έχουμε υγεία όλοι να περάσουμε όμορφα και του χρόνου.
Να ‘σαι καλά Μαρία μου.
Πολλά φιλιά 🙂
Αληθώς Ανέστη Μαρινάκι μου …οι μέρες της μεγάλης εβδομάδας και η κορύφωση του πάθους του Χριστού μας είναι από τις πιο κατανυκτικές μέρες του Πάσχα… η αγάπη η συγχώρεση από τα πιο μεγαλειώδη ανθρώπινα συναισθήματα…
Η Ανάστασή του, η ελπίδα και το φως!!
Ο κάθε άνθρωπος περνάει το Πάσχα με τον δικό του τρόπο…
Είναι πολύ όμορφα να κρατάμε τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας Μαρινάκι μου.
Χρόνια πολλά με υγεία και αγάπη παντού γύρω μας μικρή μου φιλιαααα!!
Όντως και εγώ αγαπώ τους ανθρώπους που κρατάνε τα ήθη και τα έθιμα και προσπαθώ και εγώ να τα τηρώ και να τα κρατάω με χαρά.
Και του χρόνου με υγεία Σμαραγδένια μου.
Να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια σου.
Πολλά φιλιά 🙂
Άντε πες και την προσέχουμε την πανδημία, άντε και τους τοξικούς ανθρώπους (δέκα φορές πιο επικίνδυνοι από την πανδημία 😉 ), αυτή την ακρίβεια πώς να την προσέξουμε Παναγία μου; Όμως ας μη χαλάσω το θετικό πρόσημο (και) αυτής σου της ανάρτησης 😉
Εγώ πάλι είμαι χαρούμενη γιατί δεν πήρα ούτε γραμμάριο επιπλέον μες στο Πάσχα! 🙂 🙂 Αγκαλίτσα γλυκιά!
Νονούλι, υπάρχει βέβαια και η αντίθεση της εποχής που ενώ υπάρχει ακρίβεια, υπήρχε τόσο μεγάλη έξοδος το Πάσχα (και θα υπάρξει και για πρωτομαγιά). Και σε κάνει να αναρωτιέσαι τι καλύτερο κάνει αυτό το ποσοστό κόσμου στο budget του από εσένα και εμένα; Και φοβάμαι πως η απάντηση είναι τίποτα, απλά θα αφήσουν απλήρωτους λογαριασμούς για να περάσουν καλά.
Δεν ξέρω πως θα αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια, η οποία φοβάμαι πως δεν είναι σημείο των καιρών, αλλά ήρθε για να μείνει.
Πφφ!
Στα θετικά και εγώ δεν πήρα ούτε γραμμάριο, αντίθετα έχασα 300. Πολλά φιλάκια νονούλι μου!
Αληθώς Ανέστη Μαρινάκι μου είχα γράψει σχόλιο αλλά δεν ξέρω που πήγε; μάλλον δεν πάτησα την δημοσίευση χα..χα..
Πάρα πολύ ωραία ότι έφτιαξες με τα χεράκια σου, αλλά τα σπουδαιότερο είναι αυτά τα συναισθήματα που ένιωσες στην καρδούλα σου.
Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου αγάπη και συγχώρεση και όπως ο καθένας μας νιώθει να πράττει.
Χρόνια πολλά με υγεία, αγάπη ελπίδα και ειρήνη παντού στον κόσμο. την αγάπη μου πάντα φιλιαααα!!
Από πάνω είναι Σμαραγδένια μου το μήνυμα σου, όλα καλά τα έκανες.
Και του χρόνου με υγεία και χαρά.
Πολλά φιλιά 🙂
Αν κατάλαβα σωστά σε ενοχλούν τα πυροτεχνήματα και ο εκκωφαντικός τους θόρυβος. Βασικά θυμήθηκα την αδελφή μου, μικρή μια χρονιά τρόμαξε πάρα πολύ γιατί τα βεγαλικά και έριχναν μέσα σε ένα γιαπί στα μπετά πολυκατοικίας, ο θόρυβος σε σχέση με τον περίεργο φωτισμό της κτιρίου την κατατρόμαξε και από τότε της έμεινε βίωμα! Στα επόμενα χρόνια αν και τα πράγματα ήταν αρκετά πιο οργανωμένα και σαφώς ακίνδυνα, η αδελφή μου συνέχιζε να εξαφανίζεται ή να μας τραβά να φύγουμε μετά το Άγιο Φως και πριν το Χριστός Ανέστη !!!
ωωω ναι η πανέμορφη χειροποίητη λαμπάδα σου σαφώς και ήταν ένα πολύ καλός αντιπερισπασμός προκειμένου να χωθείς σε φιλιά και αγκαλιές Αγάπης.
Και του χρόνου Μαρίνα μου να είσαι καλά 🙂
Όχι δεν με ενοχλούν τα πυροτεχνήματα. Διότι αυτά είναι στον ουρανό και δεν κινδυνεύεις. Με ενοχλούν οι δυναμίτες και όλα αυτά τα ανόητα που πετούν μέσα στον κόσμο και που μπορούν κάλλιστα να προκαλέσουν ατυχήματα. Εξού και τα φοβάμαι.
Και του χρόνου Μάνια μου. Με υγεία και κάθε καλό στην οικογένεια σας.
Σε φιλώ πολύ γλυκά 🙂