Πλησιάζει η γιορτή, του Αγίου Βαλεντίνου. Μια γιορτή που πολλούς τους αφήνει αδιάφορους, άλλους πάλι όχι.
(Spoiler alert: Τους λάτρεις των social media, σίγουρα όχι 😅)
Εγώ αποδέχομαι τον συμβολικό χαρακτήρα της ημέρας. Αλλά ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν πως η αγάπη και ο έρωτας, εορτάζει (ως πρέπει) κάθε μέρα.
Παρ΄ όλα αυτά, ζούμε, σε έναν σκοτεινό κόσμο.
Πού έχει πάει η αγάπη;
Γιατί αυτό που βλέπουμε είναι μια έξαρση της βίας, της κακίας και της τοξικότητας.
Επίσης, συχνά αντιμετωπίζουμε ή ακούμε για εγωιστικές συμπεριφορές και ωχαδερφιστικές καταστάσεις.
Η αγάπη είναι ζωή. Και αν δεν έχεις αγάπη, δεν έχεις ζωή. -Leo Buscaglia,
Και ειλικρινά απορώ, θέλουμε κάτι διαφορετικό, δηλαδή:
- Έναν καλύτερο κόσμο
- Ουσιαστικές σχέσεις, γεμάτες αγάπη
- Ευτυχισμένη την ψυχή μας
Μα τι κάνουμε γι’ αυτό;
- Δουλεύουμε με τον εαυτό μας;
- Δίνουμε αγάπη, στην ψυχή μας, στη ζωή μας, στους γύρω μας;
- Στις διαπροσωπικές μας σχέσεις (συναδελφικές, φιλικές, συγγενικές, ερωτικές κ.α.) δίνουμε σεβασμό και κατανόηση; Κάνουμε υποχωρήσεις;
Το θέμα λοιπόν, δεν είναι να ελπίζουμε για μια συγκεκριμένη κατάσταση πχ. Την ευτυχία, έναν καλύτερο κόσμο κτλ. Και να περιμένουμε δηλαδή, πως απλά επειδή το θέλουμε, θα γίνει. Ποτέ, τίποτα στον κόσμο, δεν άλλαξε απλά με ελπίδες. Θέλει προσπάθεια, αγώνα και δουλειά!
Πόσο μας επηρεάζουν τα πρότυπα των social media;
Δηλαδή, βλέπεις μια ρομαντική πράξη, για παράδειγμα: μια έκπληξη με λουλούδια και σοκολάτες. Θα ήθελες να βιώσεις και εσύ το ίδιο. Έχεις σκεφτεί όμως, ότι ο δικός σου άνθρωπος, μπορεί να μη λειτουργεί έτσι;
Μπορεί όμως, να εκφράζει διαφορετικά τα συναισθήματα του. Να σε φροντίζει όταν δεν αισθάνεσαι καλά ή να κάνει κάτι για να διευκολύνει τη μέρα σου.
Μην κρίνουμε λοιπόν τους άλλους, βάσει των όσων βλέπουμε γύρω μας ή στην TV και τα social media.
Κάθε άνθρωπος και κάθε σχέση είναι διαφορετική.
Ας μην αποζητάμε από τους άλλους πράγματα, που δεν είναι σύμφωνα με τον χαρακτήρα τους. Γιατί δε θα θέλαμε, να ζητήσουν και από εμάς, πράγματα που δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας!
Τελικά, να εορτάσουμε του Αγίου Βαλεντίνου;
Μιλάμε όλοι για την εμπορικότητα της ημέρας, σχολιάζουμε “πολύ κακό για το τίποτα”, εντέλει όμως η ημέρα των ερωτευμένων είναι μια μέρα.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα “γιορτάσουμε” μια ημέρα με θεματικό χαρακτήρα. Αλλά, αν τιμούμε, τον έρωτα και τη ζωή μας γενικότερα, επί καθημερινής βάσης.
Να απολαμβάνουμε τη συντροφικότητα, την ουσία των στιγμών, να βιώνουμε με επίγνωση τα συναισθήματα. Και φυσικά, να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, για κάθε τι όμορφο που μας συμβαίνει.
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Το αν θα τιμήσει κανείς την ημέρα των ερωτευμένων, έγκειται, στις προτιμήσεις του.
Και αν με ρωτάτε δεν είναι και το θέμα.
Αντίθετα, θεωρώ πως αυτή η θεματική ημέρα, θα έπρεπε να αποτελέσει περισσότερο αφορμή περισυλλογής. Παρά, προβολής των “τέλειων σχέσεων” μέσα από την TV και τα social media.
- Να μας προβληματίσει για την αύξηση των διαζυγίων.
- Επίσης, για την εφημερότητα των σχέσεων.
- Ακόμα, για ένα σημαντικό θέμα, όπως η αύξηση της βίας στις σχέσεις.
- Και τέλος, κατά πόσο είναι εύκολο για τους νέους, να δημιουργήσουν οικογένειες.
Η ευχή μου είναι, να είμαστε όλοι καλά στην προσωπική μας ζωή.
Να έχουμε ανθρώπους που μας γεμίζουν και μας εμπνέουν να απολαύσουμε κάθε στιγμή.
Συνοδοιπόρους στο ταξίδι της ζωής, που δεν είναι πάντα εύκολο.
Και φυσικά, κάθε μέρα, η ευγνωμοσύνη να μας ωθεί, να εορτάζουμε ότι γεμίζει την ψυχή μας.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter‘
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Συμφωνώ με την οπτική σου Μαρινάκι μου, εξ άλλου και πέρσι είχαμε συμφωνήσει για την εμπορικότητα του εθίμου αλλά και για τον Έρωτα με Ε κεφαλαίο που περιλαμβάνει πρώτα τον Έρωτα και την ευγνωμοσύνη προς τη Ζωή!
Ας γιορτάσουν λοιπόν το έθιμο όσοι το αισθάνονται γιατί είναι και αυτό μια υπενθύμιση νοιαξήματος προς τον άλλο/η!
ΑΦιλάκια γιορτινά και πάντα χαμογελαστά! 🙂
Καλησπέρα μαγισσούλα μου,
Η εμπορικότητα της γιορτής, ποτέ δε θα αλλάξει. Άλλωστε κάθε χρόνο βγαίνουν συνεχώς νέα πράγματα, από διακοσμητικά, μέχρι γλυκά και είδη καθημερινής χρήσης.
Τουλάχιστον, ο κόσμος να μάθει να ζει με αγάπη και ευγνωμοσύνη και να απολαμβάνει τις μικρές καθημερινές στιγμές, που κρύβουν τη δική τους μαγεία.
Να είμαστε όλοι καλά, να γιορτάζουμε οσους και όσα μας κάνουν χαρούμενους, κάθε μέρα της ζωής μας.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Μου αρέσει ο τρόπος, που προσεγγίζεις το θέμα, Μαρίνα μου. Όλα αυτά τα χρόνια, γνωρίζω πλέον τις απόψεις σου πάνω σ’ αυτό το θέμα και τις ακολουθώ συμφωνώντας.
Είναι σεβαστό δικαίωμα στον καθένα το πώς θα νιώσει σε μια επέτειο. Εκείνο που επισημαίνουμε είναι ο τρόπος προσέγγισης. Δηλαδή, γιορτάζεις γιατί έτσι το επιβάλλει το εμπόριο και το πρότυπο; Ή γιορτάζεις γιατί νιώθεις να αφιερώσεις, συμβολικά, μια μέρα στον/στην σύντροφό σου. Αυτή είναι, πιστεύω, η μεγάλη διαφορά και καλύπτει κάθε είδους τέτοια εκδήλωση.
Την καλησπέρα μου και καλή σου βδομάδα, κορίτσι μου.
Καλησπέρα Γιάννη μου,
Προσωπικά, θεωρώ πως θα ήταν πιο ωφέλιμο, κάθε επετειακή ημέρα, να την εκμεταλλευόμαστε επί της ουσίας της, για περισυλλογή, αλλά και να μάθουμε να ζούμε με απλότητα, αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Τρία χαρακτηριστικά, που μας βοηθούν να εορτάζουμε κάθε μέρα, τα όμορφα της ζωής μας.
Καλό απόγευμα Γιάννη μου! 🙂
Σε φιλώ!
Φυσικά και συμφωνώ, απόλυτα μαζί σου. Και ειδικά αυτές οι μέρες, μάλλον καμιά αμερικανιά είναι, δεν ξέρω τη σημασία μπορούν να έχουν στην πραγματική ζωή. Ίσως μια όμορφη χειρονομία να μαλακώνει την ψυχή του ανθρώπου, συμφωνώ, αλλά γιατί μόνο μια μέρα του χρόνου;
Από την άλλη χαίρομαι βλέποντας τα νέα παιδιά, να ψάχνουν ευκαιρίες να εκφράσουν τον όποιο έρωτα τους. Τον μεγάλο έρωτα τον οποίο φτιάχνουν τόσο εύκολα και διώχνουν από κοντά τους το ίδιο εύκολα. Ναι, άλλαξαν οι εποχές! Θα προτιμούσα όμως ότι γίνεται, καλό θα ήταν, να γίνεται πιο συνειδητά. Κι όχι γιατί πρέπει!
Την Καλημέρα μου, Μαρίνα!
Καλησπέρα Βασίλη,
Πράγματι, η επίγνωση πίσω από πράξεις και συναισθήματα, θα βοηθούσε και τις σχέσεις, να γίνουν πιο ουσιαστικές. Να μην είναι τόσο εφήμερες.
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί αυτό να επιτευχθεί, έτσι όπως εξελίσσεται η εποχή.
Εγώ εύχομαι μόνο να είμαστε καλά και να απολαμβάνουμε κάθε τι όμορφο, καθημερινά στη ζωή μας.
Καλό απόγευμα 🙂
Συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Φυσικά γιορτάζουμε τον έρωτα κάθε μέρα. Φυσικά είναι εμπορική γιορτή αλλά τι πειράζει; Μας φτιάχνει το κέφι έστω για μια μέρα όλη αυτή η βαβούρα; Οκ την αποστολή της την εξετέλεσε!
Χρόνια πολλά και στο μπλογκάκι του ερωτα Μαρινάκι μου. Το να είσαι ερωτευμένος με τη ζωή πρωτίστως είναι ευλογημένο. Και φυσικά στις σωστές του διαστάσεις
Καλή σου μέρα όλη μέρα
Φιλάκια
Καλησπέρα Άννα μου,
Σαφέστατα δεν πειράζει η εμπορικότητα της γιορτής:
α) γιατί έτσι και αλλιώς η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από εμπορικότητα και υπερκαταναλωτισμό
β) γιατί τίποτα δεν είναι αναγκαστικό.
Με συγκίνησες με τις ευχές για το blog.
Σε ευχαριστώ πολύ! Να είμαστε όλοι καλά, να ανταμώνουμε μέσα από τα blogs μας με δημιουργικότητα και εμπνεύσεις.
Και να έχουμε καθημερινά τη διάθεση να “εορτάζουμε” κάθε τι όμορφο που γεμίζει τη ζωή μας.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Εδώ γιορτάζουμε μέχρι και το Halloween, στο Βαλεντίνο θα κολλήσουμε; 😉 Μωρέ, όσα όμορφα λες -για μια ακόμη φορά- έχουν και πάλι αφετηρία την οικογένεια. Από εκεί ξεκινά κάθε καλό ή κακό, από εκεί πηγάζει κι ο τρόπος που θα “ερωτευτούμε τη ζωή” 😉 Οπόταν δράττω την ευκαιρία να πω χρόνια πολλά στο κουκλομπλόγκ τού κουκλοβαφτιστηρονίουμου! Πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε εδώ, κι ας μη χωνεύω δράμι τον Σαββόπουλο 😉 Πολλά φιλιά!!!
Καλησπέρα νονούλι,
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές για το blog!
Να είμαστε καλά να ανταμώνουμε μέσα από τα blog μας με δημιουργικότητα και έμπνευση.
Και φυσικά, να εορτάζουμε καθημερινά, όσους και όσα μας κάνουν χαρούμενους και γεμίζουν τη ζωή μας.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Καλο απόγευμα!
Κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial blogger, πώς τους πετσόκοψες έτσι; Στους ακραιφνείς “σοσιαλμιντιάδες” αναφέρομαι.
Να χαίρεσαι διαρκώς ό,τι και όσους αγαπάς, Μαρίνα μου!
Καλησπέρα Μαρία μου,
Έτσι όπως διαμορφώνουν την κοινωνία οι “σοσιαλμιντιάδες” ότι και να πούμε λίγο θα ‘ναι!
Να είμαστε όλοι καλά, να απολαμβάνουμε όσα και όσους μας γεμίζουν και μας κάνουν χαρούμενους.
Πολλά φιλιά Μαρία μου 🙂
Καλό απόγευμα!
Αν και συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις Μαρινάκι μου, θα πω πως δεν πειράζει να γιορτάζει κάποιος την αγάπη αφού αυτό τον κάνει χαρούμενο. Τώρα αν είναι μια μέρα τον χρόνο ή΄κάθε μέρα, αυτό είναι στην επιλογή του του κάθε ερωτευμένου.
Ακόμα και αν είναι μια μέρα καταναλωτισμού με βάση την αγάπη όμορφο είναι ας μην τα κρίνουμε όλα αρνητικά…και ο καθένας μας ας γιορτάσει την αγάπη όπως του αρέσει.
Με όλη μου την αγάπη θα ευχηθώ στο μπλοκάκι σου να είναι πάντα ερωτευμένο με την ζωή.
Να περνάς όμορα Μαρινάκι μου την αγάπη μου φιλιαααα!
Καλησπέρα Σμαραγδένια μου,
Ακριβώς! Γι’ αυτό έγραψα πως αν κάποιος θα γιορτάσει την ημέρα αυτή, έγκειται στις προτιμήσεις του. Κανένας εορτασμός που δεν βάζει σε κίνδυνο κάποιον, δεν είναι κατακριτέος.
Άλλωστε, θα ήταν υποκριτικό, γιατί εμπορικός και υπερκαταναλωτικός είναι γενικά ο κόσμος μας.
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές Σμαραγδένια μου.
Να περνάς και εσύ πάντα όμορφα.
Σε φιλώ γλυκά.
Καλό Σαββατοκύριακο 🙂
Ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ; Νομίζω ότι το ξέρεις!
Last but not least, περνώ να σου πω πόσο σε θαυμάζω για την ώριμη
σκέψη σου και τη λογική που σε διέπει Για το συναίσθημα, ξέρω από
την επικοινωνία μας, ότι έχεις και από αυτό, μα πάνω απ’ όλα… ενσυναίσθηση, πράγμα όχι δεδομένο εκεί έξω!
♥
The feeling is mutual!♥
Αριστάκι μου, με συγκίνησες.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια!
Και ανταποδίδω! Για τη δική σου ενσυναίσθηση και ωριμότητα τι να πει κανείς!!!!! Τα λόγια είναι περιττά.
Στέλνω πολλά γλυκά φιλιά!!!
Καλό Σαββατοκύριακο Αριστάκι μου 🙂