Η ζωή, δεν είναι στο instagram

Η αλήθεια είναι, πως τα social media, έχουν κατακλύσει τη ζωή μας. Αυτό, δεν είναι απόλυτα κακό. Και το πόσο εύκολο, το έχουν κάνει αυτό, τα “έξυπνα” κινητά μας, επίσης δεν είναι κατακριτέο! Για πολλά προϊόντα ομορφιάς, τεχνικές, προτάσεις για βιβλία ή σειρές/ταινίες, παραδέχομαι πως δε θα γνώριζα, τουλάχιστον όχι έγκαιρα, αν δεν ήταν τα social media και δη το instagram. Κλασσικά όμως, ο άνθρωπος έχασε το μέτρο και κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε χρήσιμο εργαλείο, το έκανε αυτοσκοπό.

Τα social media, δεν θα έπρεπε ποτέ, να γίνουν αυτοσκοπός, κι όμως έγιναν. Τον τελευταίο καιρό, έδαφος κερδίζει το instagram, το οποίο οδεύει στο να γίνει μια πλατφόρμα μικροblogging. Κι είναι φανερό, πως έχει δοθεί εκεί έμφαση, μιας και βγαίνουν συνεχώς νέα πραγματάκια (κυρίως για τα stories), ενώ στο facebook ή το twitter, έχουμε καιρό να δούμε, κάτι καινούριο.
Η άποψη, ότι τα social media γενικά και το instagram ειδικά, έχουν γίνει αυτοσκοπός, μπορεί εύκολα να δικαιολογηθεί από την τάση της εποχής, που απαιτεί κάθε στιγμή, κάθε αντικείμενο, να προβάλλεται στο instagram. Δεν είμαι σίγουρη, γιατί συμβαίνει αυτό: οφείλεται σε μια ανάγκη συνεχούς προβολής ή απλά ο άνθρωπος για ακόμα μια φορά, ακολουθεί με πάθος μια μόδα;
Το κακό είναι, ότι η τάση αυτή, είναι κάπως επικίνδυνη, για τη ψυχολογία ορισμένων ανθρώπων. Η ζωή, είναι πολύ όμορφη κι αξίζει τις ομορφιές της να τις μοιράζεσαι, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Η ζωή δεν είναι πάντα fancy και τσαχπίνικη, όπως απαιτεί το instagram.

Κι όπως γράφω και στο tweet μου, πρέπει να ξεφύγουμε από αυτό το σκεπτικό. Το έχω δει κι από εμένα, τις πιο ωραίες στιγμές μου, τις έχω ζήσει αυθόρμητα, απλά, με ανθρώπους που αγαπάω. Δεν τις έμαθαν ποτέ οι followers και δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη τις δείξω.
Καμιά φορά γελάω, όταν είμαι σε έξοδο με φίλους ή με την οικογένεια μου κι όταν έχω πια γυρίσει σπίτι κι έχω αρχίσει να ξεβάφομαι και να φοράω πυτζάμες, συνειδητοποιώ πως δεν έβγαλα καμιά φωτογραφία για να ανεβάσω. Και σκέφτομαι -κι εκεί είναι που γελάω- πως είμαι η ντροπή του instagram.
Δε θα πω, ότι δε χρησιμοποιώ τα social media, γιατί θα είναι ψέμα. Κι εγώ τα χρησιμοποιώ κι εγώ μοιράζομαι! Βέβαια, μπαίνω κυριολεκτικά, όταν το θυμηθώ. Και για να είμαι ειλικρινής, θέλω για πάντα, για εμένα τα social media, να αποτελούν μια μίνι διασκέδαση. Να μη κάθομαι να σκάω για τα likes και τα shares ή για το ποιο θα είναι το επόμενο post μου.
Και για να μη παρεξηγηθώ, δεν είμαι κατά του instagram ή της λογικής του. Απλά θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο στην αντιμετώπιση του, γιατί τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, εκτός κι αν έχεις κάποιο χρηματικό κέρδος ή προσπαθείς να αποκτήσεις, το θεωρώ κάπως ανόητο να ασχολούμαστε τόσο φανατικά με αριθμούς και followers.

Με φοβίζει λίγο, το πόσο σοβαρά παίρνει ο κόσμος τα social media. Βλέπω κάποιες αντιδράσεις, ακραίες στα δικά μου μάτια και με ξαφνιάζουν. Τόσος φανατισμός στα σχόλια, τόση ένταση, και για εμένα, είναι κι αυτό το κομμάτι, άξιο απορίας! Η ζωή δεν είναι εκεί και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε, τουλάχιστον όχι μόνο εκεί. Η ζωή είναι έξω: στις βόλτες, στους φίλους, στους συγγενείς, στις οικογενειακές μαζώξεις, στα ταξίδια, στα φαγοπότια, στις αστείες στιγμές, ακόμα και στις στιγμές που περνάμε μόνοι μας. Ο χρόνος, δεν περιμένει εμάς, να συνειδητοποιήσουμε τίποτα. Περνάει, κι αν τον εκμεταλλευτούμε καλώς!
Αν λοιπόν, έχω να σου δώσω όχι μια συμβουλή, αλλά μια προτροπή, είναι η εξής:

Να ζεις τη ζωή σου, γιατί σου αξίζει και της αξίζει, μη τη ζεις για να έχεις να δείξεις κάτι στα social media!

Κι επειδή μπορεί να νομίζεις ότι μπήκα γκρινιάρικα στην εβδομάδα και σε πίκρανα, πάρε ένα τραγουδάκι, για τη τσαχπινιά και πες μου:

Εσύ σε ποια στιγμή της μέρας σου, πιστεύεις πως θα ερωτευτείς τη ζωή σήμερα;

*Instagram δεν είμαι, αλλά μοιράσου το μαζί μου.
Σημαντικό: Το quote της τελευταίας φωτογραφίας, το ανάρτησα πρώτα στο twitter (συγκεκριμένα το καλοκαίρι, γιατί εγώ καλοκαιριάτικο, τέτοια σκέφτομαι!) και μάλιστα αποτελεί το κορυφαίο μου tweet. Παρατήρησα πως ήδη μου το έχουν κλέψει(οποία έκπληξη!) , αλλά δε με νοιάζει. Επειδή τα πνευματικά δικαιώματα της σκέψης μού ανήκουν, είπα να τη μοιραστώ κι εδώ, γιατί η σοφία μου (κι είναι και μπόλικη μη κρυβόμαστε), πρέπει να μοιράζεται, πανάθεμα τη!

Until Next Time…

Μαρίνα ♥

Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.