Τελευταία γράφω και δημοσιεύω πιο συχνά ποίηση.
Δεν ξέρω γιατί! Όμως με πιάνω πιο συχνά να γράφω εντός κι εκτός blog ποίηση. Και κάπου εδώ θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που πάντα αγκαλιάζεται τους στίχους μου. Όχι, ότι δεν αγκαλιάζεται τις σκέψεις μου, αλλά πάντα είμαι πιο διστακτική να δημοσιεύσω ένα ποίημα, απ’ ότι ένα κείμενο!
Οι παρακάτω στίχοι έχουν αύρα καλοκαιρινή!
Εμπνευσμένοι από τον άνθρωπο και την ίδια τη ζωή, αναζητώντας την ουσία τους σε μια παρομοίωση. Εύχομαι πάντα τα καλοκαίρια να μας εμπνέουν και τιμώντας τον ρόλο τους, να μας ταξιδεύουν!
Μοιάζει θα έλεγα ο άνθρωπος
με ένα κάστρο χτισμένο στην Άμμο
φτιαγμένο απλά
με δυο υλικά.
Κάθε κόκκος -μια στιγμή.
Μοναδική κι ολόδική σου
ασύγκριτη
με τις υπόλοιπες και των υπολοίπων.
Κάθε κόκκος-μια στιγμή
κι όλοι μαζί πλάθουν το κάστρο
απ’ τα θεμέλια
μέχρι τις λεπτομέρεις.
Η αμμουδιά σαν τη ζωή
φιλόξενη
έτοιμη να αγκαλιάσει
τόσα κάστρα.
Κι η θάλασσα -η Μοίρα του
για να χτιστεί
για να αντέξει
για να καταστραφεί.
Τα κύματα φόβος κι εχθρός
μα κι αν διαλύσουν το κάστρο
έχεις τα χέρια σου
πιάσε ξανάστησε το!
Ίσως τα κάστρα αντέχουν
μονάχα για ένα σούρουπο
μα ίσως κι η ζωή
ένα πανέμορφο σούρουπο είναι
στον ουρανό του σύμπαντος!
Αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα κάστρα που ξαναχτίζονται από τα συντρίμμια τους!
•••••♥•••••
Αυτή είναι η συμμετοχή μου στην #blogpostchallenge που οργανώνει η Άλκηστη από το Little Hope Flags!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!
Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Γράφε, γράφε Μαρινάκι και μη σ’ ενδιαφέρει αν πραγματικά νοιώθει κανείς τους στίχους σου, γιατί πρώτα απ΄όλα για μας γράφουμε και όταν διαβάζοντας τους, οι ίδιοι αισθανόμαστε πλήρης! 😛
ΑΦιλάκια και καλή συνέχεια! 🙂
Μαγισσούλα μου όντως για εμάς γράφουμε πρώτα και κύρια!
Για εκφράζουμε κάποιο συναίσθημα ή σκέψη.
Κι αυτή είναι η ευλογία του blogging!
Καλή βδομάδα, με χαμόγελο!
Τόσο γλυκό και ρομαντικό αγαπημένη μου Μαρίνα! Ευχαριστώ για τη συμμετοχή!
Να είσαι καλά κορίτσι γλυκό. Χαρά μου! Να είσαι καλά, να μας ξεσηκώνεις δημιουργικά!
Μαρίνα, στο έχω ξαναπεί και το λέω και τώρα. Συγκέντρωσε καλή μου φίλη τα ποιήματά σου σε έναν ενιαίο χώρο, σε μια ξεχωριστή αγκαλιά. Ήδη δημιουργείται η πρώτη σου συλλογή. Δειλά-δειλά αλλά σταθερά. Ένα προς ένα ξεχωριστά. Έχουν τη δική τους ιστορία και λάμψη. Μην τα παραμελήσεις. Είναι η λυρική σου καρδιά. Καλησπέρα κορίτσι μου.
Να είσαι καλά Γιάννη μου. Πάντα με το γλυκό σου λόγο.
Πρέπει να βρω τη διάθεση να το σκεφτώ αυτό που λες. Μου το έχεις όντως ξαναπεί, αλλά θέλει δουλειά.
Μακάρι να γίνει κι αυτό.
Σε ευχαριστώ για τη θετική σου διάθεση.
Καλημέρα!
Υπέροχη συμμετοχή και εξαιρετική και η αφιέρωση!
Μαρίνα μου, εμπιστεύσου την έμπνεσή σου και γράφε…
Ο λυρισμός και οι κοινωνικές ευαισθησίες σου είναι η μαγιά για να δημιουργήσεις την προσωπική σου ποιητική συλλογή. Στο εύχομαι ολόψυχα!
Να ‘σαι καλά Μαρία μου. Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ για τα λόγια σου και τη θετική σου ενέργεια. Να έχεις μια υπέροχη ημέρα.
Πολλά φιλιά!
Όπως λέω συχνά οι ποιητές είναι τα άτια των ουρανών, ευλογημένοι αφού μπορούν το ψυχικό τους κόσμο να τον εκφράζουν με στίχους. Όμορφη παρομοίωση..κόκοι άμμου ήμαστε και πυργάκια οι ζωές μας!
Να είσαι καλά Αχτίδα μου. Σ’ ευχαριστώ για τα λόγια σου.
Να έχεις μια υπέροχη ημέρα.
Πολλά φιλιά!