Marina Tsardakli 
Συνήθως, το Σ-κ προσπαθώ να απέχω από το blogging και γενικά τα social media, κάτι σαν αποτοξίνωση. Εχθές, όμως μπήκα για λίγο στο Facebook και είδα πως πάνω – πάνω με περίμενε μια “καλημέρα”.
Η οποία στάθηκε ικανή να με προβληματίσει
Ναι όπως έχετε καταλάβει, οι πιο ανούσιες αφορμές, μπορούν να σταθούν ικανές να με προβληματίσουν!
Το facebook, είναι μια πλατφόρμα και παρ’ όλα αυτά μπαίνει στο κόπο να σου “πει” μια καλημέρα.
Πόσες φορές όμως ακόμα και γείτονες, δε σε έχουν προσπεράσει, χωρίς να σου την πουν (την καλημέρα τους).
Αντιλαμβάνομαι, πως για τους περισσότερους ανθρώπους οι ρυθμοί της καθημερινότητας, είναι έντονοι.
Πόσο μπορεί να βιάζεσαι όμως, ώστε να μη προλαβαίνεις να πεις μια καλημέρα.
Να αφιερώσεις μερικά δευτερόλεπτα στο συνάνθρωπο και να του ευχηθείς, χαρίζοντας του, ίσως και ένα χαμόγελο.
Το παράδοξο είναι, ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα posts με τις καλημέρες και τις καληνύχτες, είναι πάντα αυτά που θα έχουν τα περισσότερα σχόλια και τα περισσότερα likes.
Κι έρχομαι να αναρωτηθώ:
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Πολύ αυθόρμητα μου γεννήθηκαν εχθές μερικές σκέψεις και τις μοιράστηκα επί τόπου, σκέφτηκα όμως, ότι ήθελα να αφήσω το προβληματισμό μου, λίγο πιο προσεγμένα και εδώ στο blog, γιατί δε θέλω να χάνω σκέψεις.
Αφήνω λοιπόν, εδώ τον προβληματισμό μου, σας αφήνω την καλημέρα μου και ευχές για μια πανέμορφη εβδομάδα και πάω να συνεχίσω τη μέρα μου.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: Facebook, Instagram, Twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Χεχε, έχω πρόσωπο, δεν είμαι ρομπότ, δεν είμαι εφαρμογή του fb και με λένε Πέτρο.
Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλώς σε βρήκα Μαρίνα 🙂
Καλώς ήρθες Πέτρο στο blog μου! 🙂
Καλό απόγευμα και καλή βδομάδα να έχουμε!
Είναι ειρωνεία Μαρίνα μου, λες και είναι αντιστρόφως ανάλογα..
Όσο πιο πολλά social media διαθέτουμε, τόσο γινόμαστε αντικοινωνικοί εκεί που δεν “πρέπει”.
Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί αυτό και με τρομάζει αρκετά η συνέχεια..
Καλή εβδομάδα ( ˘ ³˘)❤
Είναι πραγματικά ειρωνικό, Κατερίνα μου. Κι εμένα με τρομάζει η συνέχεια, αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να κρατώ την αισιοδοξία μου.
Καλό Απόγευμα και καλή εβδομάδα και σε εσένα !!!!❤
Και όταν δεν έχεις fb ούτε κανένα από τα ξαδελφάκια του, το Καλή Μέρα απ΄το blogging, γίνεται ευχή καρδιάς, τουλάχιστο έτσι στο λέω τώρα! 😉
ΑΦιλάκια Μαρινάκι και Καλή Βδομάδα! <3
Δεν ξέρω αν φταίει ο λάθος τρόπος που χειριζόμαστε τα social media ή οι έντονοι ρυθμοί ζωής, ξέρω πως η “καλημέρα” πρέπει να λέγεται και να χαρίζεται απλόχερα.
Οπότε σ’ ευχαριστώ μαγισσούλα μου, ανταποδίδω με ευχές για καλό απόγευμα και μια όμορφη εβδομάδα ❤
Ούτε εγώ είμαι πολύ της “καλημεροκαλησπεροκαληνύχτας” στα social media, αλλά στη κανονική ζωή, με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη. Απόλυτα.
Μακάρι η ευχή σου για μια πιο ευγενική κοινωνία να γίνει αληθινή Αναστασία μου.
Σε φιλώ! Καλή βδομάδα ❤
Μαρίνα μου,
στο έχω ξαναπεί ότι τα αντανακλαστικά σου στα κοινωνικά θέματα και στις ανθρώπινες σχέσεις είναι εξαιρετικά.
Και ιδού προέκυψε το θέμα σου.
Δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία Μαρίνα μου για αυτήν την συμπεριφορά των σύγχρονων ανθρώπων (μιλάμε πλειψηφικά).
Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι σήμερα περιφέρονται ολόγυρά μας διάφοροι “πολυπράγονες” οι οποίοι με έναν μόνιμο …αναστεναγμό δηλώνουν ότι “τρέχουν σαν τρελοί κλπ κλπ”.
Πέραν του ψέμματος γιατί π.χ. ο πατέρας μου Μαρίνα μου έπαιρνε 3 μέσα συγκοινωνίας για να φτάσει στο εργοστάσιο (εργοστάσιο έτσι ; όχι ….γραφείο)οι καλημέρες του και όλων εκείνων και η αμεσότητα στις σχέσεις τους ήταν αλλιώς….!
Λοιπόν. Ας αφήσουμε το καλάμι που καβαλήσαμε από τότε που ο ….Κωστόπουλος μας …ξεβλάχεψε και συναντηθήκαμε με το Life style και ας ξαναγίνουμε άνθρωποι. Όχι στα ….social media αλλά στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο.
Γιατί λέω πολύ συχνά καλημέρα παντού και πολλές φορές με κοιτάνε λες και είμαι βλαμμένος. (λες 😉
Φιλιά πολλά κοπέλα μου. Έχε την καρδιά σου ανοιχτή και την έκφρασή σου γεμάτη υγεία και ανθρωπιά.
Καλή βδομάδα.
Να’σαι καλά Γιάννη.
Πιστεύω κι εγώ πως πρέπει πια να μπει ένα μέτρο στη χρήση των social media και να προσθέτουν στη κοινωνικότητα της πραγματικής μας ζωής, όχι να την αντικαθιστούν!
Καλή σου μέρα με χαμόγελο 🙂
Όντως, λιγόστεψαν οι καλημέρες μας Μαρινάκι μου. Κι όμως κρύβει τόση ενέργεια αν την πεις, ή στην προσφέρουν, που είναι σαν να εκπληρώνεται η ευχή. Σωστός ο προβληματισμός σου. Η καλημέρα του φέις βέβαια, δεν είναι παρά μια παράμετρος στην πλατφόρμα, οπότε δεν έχει και ιδιαίτερη αξία. Προσωπικά, έχω εφαρμόσει τη μαιευτική μέθοδο σ’ όσους αποφεύγουν συστηματικά να καλημερίζουν. Το κάνω εγώ και απαιτώ (ευγενικά) να μου την ανταποδώσουν. Αλάνθαστη μέθοδος 🙂
Kαλησπέρες δέχεσαι;
Σαφώς Μαρία μου, η “καλημέρα” στο facebook είναι μια παράμετρος, ένας ακόμα αλγόριθμος. Παρ’ όλα αυτά στηρίχτηκε στην ανάγκη του ανθρώπου για έκφραση της κοινωνικοποίησης του. Σιγά σιγά ο άνθρωπος όμως, στις πραγματικές του συναναστροφές δείχνει να απαρνείται την ευγένεια και να απομακρύνεται.
Γενικά είμαι δεκτικός άνθρωπος και δέχομαι όλες τις ευχές. Στη δική σου, θα ανταποδώσω με μια λαμπερή καλημέρα κι ένα φωτεινό χαμόγελο! 🙂
<3
Απ’ αυτές τις “λεπτομέρειες” της συμπεριφοράς, συνάγεις και πολλά συμπεράσματα για τον καθένα, Μαρίνα. Για να φτάσεις να λες καλημέρα και να το εννοείς, χρειάζεται – το είπαν παραπάνω κι άλλοι – να έχεις κάνει πολλή και καλή δουλειά μέσα σου πρώτα. Απλά: χρειάζεται να είσαι καλός άνθρωπος..Εύκολο;
Τα φιλιά μας
Δε νομίζω ότι χρειάζεται και τόση δουλειά, ώστε να κρατάμε μια στοιχειώδη ευγένεια. Μάλλον να μην επηρεαζόμαστε από λάθος πρότυπα και να μην αφήνουμε να μας μπλοκάρει η καθημερινότητα χρειάζεται.
Ίσως αυτή η έλλειψη ευγένεια, να είναι απόρροια της κρίσης αξιών που πέρασε και περνά η κοινωνία μας.
Καλή σου μέρα Διονύση, με χαμόγελο 🙂
They got machines that make machines
And those machines make more machines
The Felice brothers
Σωστό, πόσο σωστό, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Καλημέρα, με χαμόγελο 🙂
Καλησπέρα πρέπει να πω ναι; Τέτοια ώρα ποια καλημέρα…
Εγώ πάντως τη λέω την καλημέρα μου στους ανθρώπους που συναντώ και τους γνωρίζω αλλά και σε εκείνους που ζητώ να με εξυπηρετήσουν . Όντως δεν τη λέμε συχνά γι αυτό όταν καλημερίζω στο γκισέ της τράπεζας τον ταμεία ή στο ταμείο του μάρκετ ή την υπάλληλο στο Χ κατάστημα πολλές φορές σηκώνουν απότομα το κεφάλι με κοιτάζουν και με καλημερίζουν έκπληκτοι. ΄Εύχομαι και ”καλό μήνα ” την πρώτη του μηνός αν βρεθώ έξω όπως και δίνω ευχές στις γιορτινές μέρες κι τότε αντιμετωπίζω έκπληξη. Ευχάριστη μεν, έκπληξη δε,που δείχνει την έλλειψη της στοιχειώδους ευγένειας έξω.
Απλά μας πήρε η κάτω βόλτα νομίζω…
Όνειρα γλυκά Μαρινάκι μου
Έχουμε καταντήσει, να μας ξαφνιάζει η ευγένεια, δυστυχώς Άννα μου. Τι να πεις.
Δυστυχώς μας πήρε η κάτω βόλτα, στο χέρι μας να αλλάξουμε πορεία.
Καλή σου μέρα Αννούλα μου <3
Δυστυχώς Μαρίνα μου
πολλά χάθηκαν από το κόσμο
ενα από αυτά και το καλημέρα και το χαμόγελο
αλλά και πολλά πολλά άλλα…κανένας δε νοιάζεται πια για κανέναν , ο καθένας βλέπει μονο τον εαυτό του
κλπ κλπ …να μην αρχίσω να τα γραφω τωρά όλα
εγώ ευτυχώς δεν ανήκω σε τούτους [λεω και τη καλημερα μου και με χαμογελο]
Έτσι είναι Δελφινάκι μου. Καλό είναι να αναθεώρησουμε και να κρατήσουμε μια στοιχειώδη ευγένεια στις συναναστροφές μας, ώστε να μη χαθεί το ανθρώπινο και κοινωνικό στοιχείο των επαφών.
Καλή σου μέρα, με χαμόγελο <3
Εντάξει, αξιώθηκα να διαβάσω το κείμενό σου 15 ώρες μετά, το οποίο με βάζει σε πλεονεκτική θέση, γιατί ώρα που είναι, καλημέρα πρέπει να πω! χαχαχα
Διασταυρώνεσαι με κάποιον. Βρε παιδί μου, άνθρωπο βλέπεις, όχι ντουβάρι! Πες την τη ρημαδοκαλημέρα κι ας πέσει χάμω. Όμορφο είναι. Υπολογίζεις την ύπαρξη του άλλου, μεταδίδεις θετική ενέργεια.
Εντωμεταξύ, το άλλο που κάνω, και με κοιτάνε κάπως αμήχανα μερικές φορές, είναι ότι χαμογελάω ή όταν ασυναίσθητα σκουντοφλήσω πάνω σε άγνωστο, λέω συγγνώμη και τον/την αγγίζω απαλά στον ώμο…
Ε και τώρα ώρα για ύπνο. Καληνύχτα. Ουψ! Καλημέρα λέμεεεε <3
Έτσι είναι Κατερίνα μου. Πρέπει να κρατάμε μια στοιχειώδη ευγένεια με άτομα τα οποία συναναστρεφόμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Λίγη ανθρωπιά στις σχέσεις μας, αυτό χρειάζεται.
Καλή σου μέρα <3
Ναι, και ξέρεις, ε; Υποψιάζομαι πως είναι μεταδοτικό! 😉 Καλό μεσημέρι, μικρή μου!
Τυχαία νομίζεις έκανα εγώ φέις;! 😉
Και για να ξεκινήσω από τα βασικά..
βασικά καλημέρα σας, κι ας είναι η ώρα
που λένε πια καλησπέρα. Μπα, δε νομίζω
ότι έχει να κάνει με την κοινωνικότητα, αλλά
με την κοινωνία. Έχω ταξιδέψει σε πολλές
χώρες τού εξωτερικού, στις οποίες οι “καλημέρες”
πέφτουν βροχή, κι ας μην γνωρίζονται καν οι άνθρωποι.
Μιά καλημέρα κι ένα χαμόγελο, έστω και μεταξύ αγνώστων,
δεν μπορεί παρά να μας φτιάξουν την ημέρα. Γλυκό φιλί! ✿
Έτσι είναι νονούλι. Και στις Αραβικές χώρες, αλλά και στις περισσότερες Ευρωπαϊκές, οι άνθρωποι χαιρετούν. Πω φτάσαμε να μην το κάνουμε εμείς, δε ξέρω.
Καλή συνέχεια στη μέρα σου, με χαμόγελο πάντα! <3 🙂
Το δύσκολο είναι να πιάσεις τη ματιά … άμα κοιτάξεις στα μάτια τον συνταξιδιώτη σου πχ. στο ανσασερ και του χαμογελάσεις την έχεις την καλημέρα του στο τσεπάκι
Καλημέρα εκεί 🙂
Μπα, ακόμα και τότε, μπορεί να σε αποφύγουν. Το έχω δει να συμβαίνει μπροστά μου. Καλημέρα και σε εσένα Μάνια, με χαμόγελο 🙂
Εμένα Μαρινάκι μου όσοι με γνωρίζουν στην πραγματικότητα με λένε ξινή, ψώνιο, σνομπ, στριμμένη και άλλα τέτοια. Κι αυτό λόγω της αμηχανίας μου. Επειδή είμαι socially awkward… Όλοι οι φίλοι μου, που με έχουν γνωρίσει καλύτερα και έχουν μάθει πως πραγματικά είμαι μου λένε τις αρχικές τους εντυπώσεις και πόσο έξω έπεσαν. Στο ίντερνετ αντίθετα οι περισσότεροι με θεωρούν πιο συμπαθητική. Οπότε για ‘μένα το απρόσωπο λειτουργεί θετικά θα έλεγα. Τώρα για τις καλημέρες, καλησπέρες, καληνύχτες, δε μου αρέσει που μερικοί κάνουν κάθε μέρα τέτοια ποστ. Τα θεωρώ ανούσια… Άλλο σε μία προσωπική συνομιλία ή στην πραγματικότητα που θεωρώ ότι επιβάλλονται αυτοί οι βασικοί κανόνες ευγένειας.
Κι αφού μοιράστηκα την πολύτιμη εμπειρία μου, αποχωρώ! 😛 Πολλές καλημέρες από ‘μένα <3 <3 <3
Ούτε εμένα με ξετρελαίνουν τα ποστ με καλημεροκαληνύχτες! Αλλά, στη πραγματική ζωή, μου χτυπάει άσχημα, να μη λένε καλημέρα.
Ταιριάζουμε τόσο πολύ. Κι εγώ δίνω την εντύπωση της σνομπ και της ξινούλας, αλλά δεν είμαι. Σε εμένα δεν είναι θέμα socially akwardοσύνης, είναι θέμα ότι δεν είμαι πολύ διαχυτική κι ο άλλος μπερδεύεται.
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την πολύτιμη εμπειρία σου!
Καλημέρα με χαμόγελο Stavie μου 🙂
<3
Παιδί μου, την ΚΑΛΗΜΕΡΑ στα social την λέμε εύκολα νομίζω… Εγώ πάντως αν έχεις δει και την “ΚΑΛΗΜΕΡΑ/ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ Κόσμεεεε” λέω συχνά πυκνά αλλά στην ζωή εκεί έξω πολύ λίγοι πια.
Εγώ ας πούμε την λέω συχνά εκεί έξω στην ζωή όπου πάω πάντα και με το γνωστό μου χαμόγελο και μόνο που κάποιοι δεν με έχουν αρπάξει. Αλλά ξέρεις Εγώ που δνε σκάω και πολύ πια…”ΚΑΛΗΜΕΡΑ σας” λέω και όποιος θέλει ανταποδίδει ειδάλλως δεν πειράζει δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας.
Για να μην θυμηθώ που στην Αυστραλία σχεδόν κανένας δεν έλεγε… και τι μιλάμε τώρα για εμάς εδώ;
Αφού όσο πάμε και χειροτερεύουμε… ας κοιτάξει ο καθένας να κάνει το καλύτερο που μπορέι… ακόμα και αν αυτή είναι μια απλή ΚΑΛΗΜΕΡΑ στο διαδίκτυο ή εκεί έξω στην πραγματικότητα.
Τα φιλιά μου Μαρινάκιι μου!
Ζούμε σε περίεργους καιρούς κι είναι καλό να μη ξεχνάμε τις αξίες μας.
Γι’ αυτό όπως λες Μαράκι, εμείς χαιρετάμε κι όποιος θέλει ανταπαντά!
Σου στέλνω μια λαμπερή καλημέρα και τα φιλιά μου! 🙂
α εγώ είμαι καλημεράκιας. καλησπεράκιας κι αγκαλίτσας τύπος!
Οπότε μην τα λες σε μένα!
Α και πού’σαι: όοιιιι δεν είμαι κοινωνική!
Ευγενική είμαι!
♥
Αυτή η ευγένεια, δείχνει να λείπει απ’ το κόσμο. Και πόσο πιο ωραίος θα ήταν, αν υπήρχε λίγη περισσότερη.
<3