Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

20 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Giannis Pit
28/09/2024 1:25 ΠΜ

Θέμα τεράστιο, θέμα που καίει και συγκλονίζει. Και η επιλογή σου να το θίξεις, είναι αξιέπαινη, Μαρίνα μου. Δεν το λέω ως κολακεία αλλά ως επισήμανση.
Θα μπορούσαν τα θέματα που θίγεις να αποτελέσουν μια ημερίδα για συζήτηση, που θα κρατούσε ώρες ολάκερες.
Γιατί είναι πάρα πολλά εκείνα, που πρέπει να ειπωθούν και να θιχτούν.

Ζούμε μια κατρακύλα, ορθά λες. Ζούμε μια παρακμή σε όλα τα επίπεδα. Και φυσικά η παρακμή αυτή αντανακλά την παρακμή της άρχουσας ιδεολογίας και των συστημικών προτύπων.
Στο παρελθόν, η άρχουσα ιδεολογία, μπορούσε να αρθρώσει κάποιες στοιχειώδεις αξίες και πρότυπα κοινώς αποδεκτά.
Σήμερα και να θέλει δεν το μπορεί. Είναι τέτοια η κρίση της, τέτοια η ανάγκη της να εξασφαλίσει την επιβίωσή της, που δεν θα διστάσει να καταστρέψει τα πάντα, αυτήν ακόμα και τη ζωή.
Βλέπεις ότι δεν λειτουργεί τίποτα σε επίπεδο θεσμών. Μια απέραντη διαπλοκή συμφερόντων, που διαχέεται και σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα.
Ένα τέτοιο θέμα δεν γίνεται να μην είναι πολιτικό.
Αμιγώς πολιτικό είναι.
Γιατί ακόμα και η ίδια η παιδεία μέσα μας, έρχεται ή καλλιεργείται με κάποιον τρόπο.
Το ερώτημα είναι απλό.
Τι ρόλο θέλουμε να παίξουμε;
Θα μπούμε στη λάσπη και θα τη λουστούμε; Θα αδιαφορήσουμε, θα παραιτηθούμε, θα ενσωματωθούμε;
Ή θα αρθρώσουμε αντιστάσεις, υγιή πρότυπα, θα απαιτήσουμε να μπει τέλος στην κατρακύλα;
Εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε, καλή μου φίλη.

ainafets
28/09/2024 9:55 ΠΜ

Εσύ και εγώ είμαστε η κοινωνία και όσο μέσα μας είμαστε βίαιοι τίποτα δεν θα αλλάξει εξωτερικά…
Τα πάντα ξεκινούν από το σπίτι μας, γιατί τα εγγόνια μου και οι παρέες τους δεν έχουν συμπτώματα βίας;
Επίγνωση της κατάστασης βίας είναι και το πρώτο βήμα…
Στέλνω δυναμικά και χαμογελαστά ΑΦιλάκια αγάπης με ευχές για ένα καλύτερο τώρα! 🙂

Αριστέα
28/09/2024 3:37 ΜΜ

Ένας από τους λόγους που απέχω όλο και περισσότερο από τα σόσιαλ… Πονάω βλέποντας αυτή τη παρακμή, όχι στους νέους, αλλά στους γονείς πρωτίστως, ακούγοντας ειδήσεις, με τα περιστατικά βίας να πυκνώνουν καθημερινά, παρακολουθώντας αυτή την σαπίλα παντού. Και μπορεί να έχει δίκιο εν μέρει η μαγισσούλα, αλλά δεν κοιτάζουμε μόνο τα δικά μας παιδιά, το δικό μας περίγυρο μόνο. Μιλάμε για μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας μας, μιλάμε για μάστιγα πλέον και δεν ξέρω, δεν το πιστεύω πια πως λίγα χελιδόνια θα φέρουν την άνοιξη. Δηλώνω απογοητευμένη, μα τι λέω, πανικοβλημένη είμαι και δεν έχω καν δικά μου παιδιά!

Αγάπη και μόνο αγάπη, Μαρινάκι μου γλυκό!

υγ: Πήγα και διάβασα για την τραπ, θέλησα να ακούσω και μερικά κομμάτια, γιατί μόνο μια γενική ιδέα είχα! Αποσβολωμένη φεύγω….

Anna
28/09/2024 5:03 ΜΜ

Μεγάλο το θέμα σου Μαρίνα μου. Και μας καίει όλους. Ναι είναι τρομαχτικό αυτό που συμβαίνει με τους νέους. Ειδικά με τα νέα παιδιά και τη βία που εξαπολύεται δώθε κείθε.
Οι γονείς είναι το ζητούμενο.
Να αποδεχθούν οτι υπάρχει πρόβλημα ανάμεσα στα παιδιά τους. Και είναι δύσκολο. Όσους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς να βάλει το κράτος στα σχολεία αν οι γονείς δεν αναγνωρίσουν το πρόβλημα δεν θα πηγαίνουν στις συναντήσεις Μαρίνα.
Τα παιδιά ζουν την πραγματική ζωή σαν να παίζουν βιντεοπαιχνίδια άκουσα μια ψυχολόγο να λέει στο ραδιόφωνο. Δεν νιώθουν ευθύνη για όσα κάνουν. Και αν είναι από σπίτια βίαια ή από γονείς που έχουν κατρακυλήσει στη σαπίλα τότε πώς να ξεφύγουν;
Σήμερα ζούμε την απόλυτη ελευθερία των παιδιών. Και ως πριν λίγο καιρό την ατιμωρισία για όσα έκαναν. Για να μην βιώσουν σοκ, μην πάθει ο ψυχισμός τους. Σήμερα, βιώνουμε την πλύση εγκεφάλου που υφίστανται οι μαμάδες ότι πρέπει να κοιτούν τον εαυτό τους και να τον αγαπούν. Αυτό δεν είναι λάθος, λάθος είναι το είδος αγάπης που βιώνουν.
Σήμερα δεν υπάρχει σεβασμός του ανθρώπου/γονιού στον δάσκαλο, στον καθηγητή, στον αστυνόμο. Σήμερα τα πάντα είναι ”φαίνεσθαι” και βιντεάκια που ανεβαίνουν στο διαδίκτυο.
Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει κάτι.
Νομιζω ότι αυτή η γενιά των νέων καταστράφηκε
Εχω τρομοκρατηθεί…δεν ξέρω τι μέλλει γεννέσθαι!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
28/09/2024 5:37 ΜΜ

Έχω γράψει τον Μάρτη για το θέμα αυτό, το οποίο με απασχολεί ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες με όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας. Πιστεύω ότι η “λύση” βρίσκεται στα σχολεία, τα οποία έχασαν τον παιδαγωγικό τους ρόλο και έγιναν απλώς και μόνο πομποί στείρας γνώσης. Δίκαια προβληματίζεται κάθε λογικός άνθρωπος, αλλά αυτοί που χαράσσουν τις πολιτικές στη χώρα μας, μόνο πυροσβεστικά δρουν.
Φλέγον το θέμα σου, Μαρίνα!
Την Καλησπέρα μου!

ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ
30/09/2024 2:22 ΜΜ

Μαρινάκι μου είναι μεγάλο το θέμα δυστυχώς η πραγματικότητα είναι ακριβώς έτσι όπως την περιγράφεις με την βία των ανηλίκων να έχει γίνει ανεξέλεκτη. Εχω την εντύπωση πως η αρχή γίνεται μέσα από το σπίτι και η συμπεριφορά της οικογένειας μεταξύ τους. τα παιδιά ακολουθούν τα παραδείγματα των γονιών και τις αξίες που τους μαθαίνουν. Αν τους μάθεις την αγάπη θα μάθουν να αγαπάνε. Δεν νομίζω ότι τα παιδιά γίνονται βίαια αν δεν μάθουν την βία μέσα από στο σπίτι τους. Μετά έρχεται το σχολείο και η κοινωνία που ζούμε στην εξάπλωσή της έχουν συμβάλει ένα μέρος της τα σόσιαλ μίντια και η ταχύτητα της επικοινωνίας μεταξύ των παιδιών.
Μακάρι να παρθούν οι καταλληλες αποφάσεις και να γίνει κάτι να σταματήσει αυτό το φαινόμενο της παραβατικότητας και οι των νέων μικρή μου.

Ρένα Χριστοδούλου
04/10/2024 2:41 ΜΜ

Καλησπέρα Μαρίνα μου.
Αυτό το θέμα μας απασχολεί και μας καίει όλους όσους έχουμε παιδιά κι εγγόνια.
Ζήσαμε πολύ διαφορετικά και είναι ανήκουστο αυτό που συμβαίνει.
Καθημερινά βιώνουμε την ασυδοσία των νέων.
Προσπαθούμε να μάθουμε κάποιους βασικούς κανόνες στα κοριτσάκια μας, αλλά έξω από το σπίτι δεν ξέρεις τί μπορεί να συναντήσουν, ακόμα και στο σχολείο.
Πρέπει οι γονείς να είναι πολύ κοντά τους και να μην εφησυχάζουν ποτέ.
Μπράβο για το θέμα που ανέπτυξες.
Πολλά φιλιά.

Μαρία Κανελλάκη
05/10/2024 3:02 ΜΜ

Eύλογες όλες οι ανησυχίες σου, Μαρίνα μου. Και σωστά όσα έχεις επισημάνει στην ανάρτησή σου. Θεωρητικά μιλώντας, η κατρακύλα θα τερματιστεί κάποια στιγμή και θα κάνει και θόρυβο. Όσο υποβαθμίζεται το κοινωνικό κράτος κι όσο φτωχοποιούνται τα νοικοκυριά, επόμενο είναι να έχουμε έκρηξη του θυμού και της βίας, Αν δεν αλληλοσπαραχτούμε στο τέλος, ίσως να προλάβουμε εγκαίρως να πάρουμε θέση και να αντισταθούμε στο μοντέλο που μας επιβάλλεται. Η “ατομική ευθύνη” που μας πλασάρουν για κάθε παθογένεια, δεν είναι παρά η ανικανότητα της πολιτείας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ολιστικά & σε κάθε κύτταρο της κοινωνικής ζωής.
Ενώνω τη φωνή μου με τη δική σου και εύχομαι να μην πιάσουμε πάτο.

mia petra
15/10/2024 6:10 ΜΜ

Διάβασα στο τουίτερ μια κυρία που έλεγε πως πήγε την κόρη της 13 ετών στη.. νυχού, για να της φτιάξει νύχια (ξέρεις, αυτά τα “αετίσια” 🙂 ) και η νυχού τής είπε ότι δε θα το κάνει σε ένα 13χρονο παιδί αυτό. Κι η μητέρα είπε δε γίνεται να μου το κάνετε αυτό κυρία μου, το κορίτσι μου θα κλαίει γιατί τα άλλα (13χρονα) κορίτσια στο σχολείο της, έχουν όλες νύχια!

Κι αυτό είναι η απάντησή μου στην κατρακύλα τής κοινωνίας μας, κι ειδικότερα σε ό,τι αφορά την παραβατικότητα τών νέων σήμερα..

Καλό απόγευμα κουκλοβαφτιστηρόνιμου ευαίσθητο, που είσαι πάντα στις επάλξεις!

Natassa's blog tips
16/10/2024 11:06 ΠΜ

Υπάρχουν πολλά θέματα που αφορούν εμάς την κοινωνία και κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για αυτά

[instagram-feed]
20
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x

Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading