Αν ο Μάρτης ήταν ταινία

Επειδή για εμένα το blog λειτουργεί και σαν ημερολόγιο, θα ήθελα να συγκρατήσω τα εξής:
Σήμερα 4 Μαρτίου 2022:
☑Υπάρχει ακόμα η πανδημία
☑Συνεχίζει, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία
☑Ένας τεράστιος αστεροειδής, θα περάσει αύριο, κοντά από τη Γη (Καμία σχέση με το Don’t look up ευτυχώς!)

Αν μη τι άλλο, ζούμε ενδιαφέροντες καιρούς. Βέβαια, θα είμαι ειλικρινής: Δε θέλω άλλες ενδιαφέρουσες ή ιστορικές στιγμές. Θέλω την ησυχία μου!

Αν ο Μάρτης ήταν ταινία…

Θα επέλεγα για πρωταγωνιστές την Υγεία και την Ειρήνη.

Θα έφτιαχνα τα σκηνικά με όμορφα ζωντανά χρώματα. Να λειτουργεί συμβολικά σαν υπενθύμιση πως η ζωή έχει ομορφιά. Γιατί και οι άνθρωποι με τόσα που περνούν το έχουν ξεχάσει! (λογικό!)

Σίγουρα η ταινία μου, δε θα ήταν δράμα! Αρκετά θλιβερά συναισθήματα, φιλοξένησε η καρδιά των ανθρώπων δυο χρόνια τώρα.

Ούτε βέβαια και περιπέτεια, αφού σε περιπέτεια έχει εξελιχθεί, η καθημερινότητα μας. (δεν προλαβαίνουμε τις εξελίξεις)

Θα μπορούσα να την κάνω κωμωδία, αλλά δεν το σηκώνουν οι καιροί.

Σίγουρα θα ήταν κοινωνική, μα θα ήθελα να αποπνέει ελπίδα. Γιατί, αυτό έχει η ανθρωπότητα ανάγκη αυτή τη στιγμή.

Λίγη ελπίδα.

Την έχει χάσει με τόσα που βλέπει, με όσα ζει.

Για ήχο στο background, θα έβαζα τιτιβίσματα πουλιών, παιδικά γέλια και κάποια μελωδία που να θυμίζει τον έρωτα.

Γιατί εκτός από την ελπίδα, ο άνθρωπος έχει χάσει την επαφή του με τη φύση και την ουσία των συναισθημάτων.

Προσπάθησε και τα δυο να τα χωρέσει σε οθόνες και να τα χειριστεί ως παιχνίδι. Μα κάποια πράγματα, απαιτούν τον σεβασμό που τους αρμόζει.

Η σκηνοθεσία μου, λιτή αλλά με άποψη. Γιατί, κάποιες φορές, νιώθω πως η σύγχρονη εποχή σε κάποια θέματα φαμφαρολογεί, απλά επειδή μπορεί.

Δε λέω, φυσικά, σε κάποια ζητήματα, χωράει αυτό το κάτι (παραπάνω), αλλά έχει και η απλότητα ομορφιά.

…Θα τον έβαζα να ερωτευτεί τη ζωή…

Γιατί κακά τα ψέματα, μια κοινωνική ταινία, χωράει το στοιχείο του έρωτα. Και αν με ρωτάς, μας έμοιασαν οι μήνες, και ξέχασαν και να ερωτεύονται και να αγαπούν.

Ίσως, να προσέθετα στο σενάριο και ένα τσικ τύχης. Ευγενική χορηγία της έμπνευσης, μπας και το βρει μέσα της, η μοίρα και αποδώσει.

Και αφού ο Μάρτης θα ερωτευόταν τη ζωή, καταλαβαίνεις, θα υπήρχαν χαμόγελα, ωραίες στιγμές, αισιόδοξη αύρα.

Επίσης, με πρωταγωνιστές την υγεία και την ειρήνη, θα είχε μια ηρεμία η ταινία μου. Πολύτιμη στους καιρούς που ζούμε.

Για φινάλε, ο Μάρτης, θα έδινε στη ζωή, ένα φάκελο, γεμάτο λουλούδια. Να το ταχυδρομήσει σε όποιον τον χρειάζεται, να ανθίσει η ψυχή του!

Μα ο Μάρτης δυστυχώς δεν είναι ταινία!

Και έτσι, δεν έχω δύναμη να τον ομορφύνω ή να τον κάνω πιο αισιόδοξο. Ήρθε όπως είναι και έτσι θα τον ζήσουμε!

Με όσα έχει σκοπό να μας χαρίσει.

Οι εξελίξεις τρέχουν και δημιουργούν τις δικές του συνθήκες και άρα και τη δική τους ψυχολογία.

Για τη δική μου (ψυχολογία) μη ρωτάτε, έχει αγωνία, φόβο, θλίψη με όσα βλέπει, μα κάνει και μια προσπάθεια, να βρει όχι απαραίτητα χαρά, μα δύναμη στα μικρά και ασήμαντα.

Αυτά που προσπερνάμε στην καθημερινότητα μας, μα έχουν τη δική τους αξία.

Δυστυχώς, αξιωθήκαμε να ζήσουμε δύσκολες καταστάσεις.

Ολόθερμη ευχή, μέσα στις μέρες του Μαρτίου, να πρωταγωνιστήσει όντως η υγεία και η ειρήνη και να πρυτανεύσει η λογική. Να είναι οι μέρες που θα έρθουν πιο φωτεινές!

Να έχουμε ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο!

Καλή μας δύναμη!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.