Marina Tsardakli 
Θα ξεκινήσω λέγοντας σου, πως η προηγούμενη εβδομάδα από την Πέμπτη και μετά εξελίχθηκε πολύ άσχημα, με πολλά δυσάρεστα γεγονότα. Αυτό, όπως είναι αναμενόμενο, επηρέασε και τον χρόνο και την διάθεση μου κι ως εκ τούτου την Παρασκευή δεν “ανέβασα” ανάρτηση.
Όλα αυτά που συνέβησαν όμως, με έκαναν να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι να απολαμβάνουμε τη ζωή. Γιατί, έχουμε το προνόμιο να είμαστε ζωντανοί και πόσο σημαντικό είναι να έχουμε υγεία, για να χαιρόμαστε τις στιγμές μας.
Κάνω λοιπόν ένα μικρό διάλειμμα από τις χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις μου
Για να μοιραστώ μαζί σου, την συμμετοχή μου στο 12ο Παίζοντας με τις λέξεις (που ήταν εξαιρετικό και το απολαύσαμε πραγματικά). Και αφού ευχαριστήσω την Μαρία που για μια ακόμα φορά, τόσο ωραία μας φιλοξένησε στο διαδικτυακό της χώρο, θέλω να σου πω, πως εύχομαι να μην υπάρξουν άλλα δυσάρεστα γεγονότα. Για να συνεχίσω τις χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις μου, με top διάθεση!
Προς το παρόν, άσε με να μοιραστώ 210 λέξεις για τους νέους! Αν είσαι νέος ή αν θυμάσαι πως ήταν να είσαι νέος θα καταλάβεις τους στίχους μου. Θα τους νιώσεις, θα νοιαστείς!
Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, η συμμετοχή μου:
Είναι κατάρα και ευλογία μαζί,
να είσαι νέος του σήμερα.
Αν δεν γεννηθείς με άστρο,
έρχονται τα άγρια και διώχνουν τα ήμερα.
Χάνεσαι σε μια θάλασσα ανθρώπων,
που πασχίζουν για ένα καλύτερο αύριο,
παρότι η Ζωή τούς γέννησε,
σε έναν κόσμο άγριο.
Για να χτίσει μια καλύβα σήμερα ένας νέος,
κάτι για να στεγάσει τα όνειρα του,
στερεί ξύλα από τζάκι του,
με θυσίες φτιάχνει τα προικιά του.
Κλαίνε μητέρες,
που κάνουν μετανάστες τα παιδιά τους,
για να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω στη ζωή,
κλαίει και η Χώρα γιατί στο τέλος,
δεν ξέρει ποιος θα Την υπερασπιστεί.
Πολλά σενάρια παίζουν σήμερα,
για τους νέους τούτης της χώρας,
μα η ομοιοκαταληξία δεν τα χωρά,
οι στίχοι μου είναι της ώρας.
Δεν τους αφιερώνω,
στους νέους των greeklish και του φρέντο,
μα σε όλους αυτούς,
που στην μιζέρια της εποχής,
μπορούν και ασκούνε βέτο!
Στους νέους που τα κατάφεραν,
και πασχίζουν να τα καταφέρουν,
στους νέους που ενάντια στις τάσεις της εποχής,
μπορούν και αντέχουν να διαφέρουν!
Πριν κλείσω το ποίημα μου αυτό,
θέλω να σου δώσω μια συμβουλή,
πριν κρίνεις ξανά ένα σύγχρονο νέο,
σκέψου για πόσα πρέπει να αγωνιστεί!
Ίσως δεν του αξίζει ο θαυμασμός σου,
μα σίγουρα λίγη συμπόνια,
για όσα τώρα περνά,
και όσα θα ζήσει τα επόμενα χρόνια!
Αυτά τα λίγα από εμένα .
Σου στέλνω ένα φιλί και σου εύχομαι να έχεις μια υπέροχη συνέχεια στην ημέρα σου και γενικά ότι και αν κάνεις:
Να σκέφτεσαι. Να γελάς. Να ομορφοπερνάς!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)
Και για να μην χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Τόσο εσύ! ☺
Έγραφες για τα προβλήματα της γενιάς σου, για τις αγωνίες σου, για αλήθειες που υπάρχουν εκεί έξω και τι κάνουμε; Τις χώνουμε κάτω από το χαλάκι.
Μπράβο Μαρίνα μου.
Εύχομαι επίσης να είναι περαστικά κι αγύριστα τα πρόσφατα δυσάρεστα γεγονότα που ανέφερες.
Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα μάτια μου! 🙂
Από το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί.
Σε ευχαριστώ πολύ Αριστάκι μου.
Να ‘σαι καλά και να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα 🙂
Πόσες αλήθειες μοιράστηκες με τη συμμετοχή σου!!! Και δεν φαντάζεσαι πόσο κατανοώ τα προβλήματα των νέων σήμερα Ενός κόσμου που τον κάναμε εμείς αβέβαιο και σκάρτο…
Να σαι καλά να συμμετέχεις με δυνατές συμμετοχές όπως αυτήν στο Παίζοντας με τις λέξεις πάντα. Χαίρομαι που βρήκα το μπλογκ σου εδώ Δεν ξέρω αν έχω ξαναέλθει γιατί κάτι μου θυμίζει αλλά τώρα θα σε επισκέπτομαι συχνά. Μ’αρέσουν τα θέματά σου και η ποιότητα υψηλή
Εύχομαι πάντα καλή διάθεση και μακριά τα δυσάρεστα από σένα
Καλή σου εβδομάδα
Σε ευχαριστώ πολύ Άννα, για τα καλά σου λόγια. Υγεία να έχουμε, να δημιουργούμε.
Χαίρομαι που θα τα λέμε συχνότερα.
Καλό απόγευμα και καλή εβδομάδα σου εύχομαι να έχεις 🙂
Θα πω το εξής Μαρίνα μου,
είσαι μια νεαρή Γυναίκα, που πραγματικά εκφράζεις μια σειρά όμορφα, θετικά και εποικοδομητικά στοιχεία για τη γενιά σου. Με λίγα λόγια την γεμίζεις φως.
Η Συμμετοχή σου στο δρώμενό μας, αν και βαθμολογικά δεν έτυχε ευρύτερης ανταπόκρισης, να ξέρεις ότι αυτό δεν σημαίνει ότι πέρασε απαρατήρητη ή “αβρόχις ποσίν”. Και δεν το λέω για να σου “χρυσώσω κανένα χάπι”.
Θεωρώ ότι την είδαμε με σεβασμό καθως είναι μια συγκροτημένη και πολύ όμορφη παρέμβαση.
Και μάλιστα ποιητική.
Καλή βδομάδα να έχεις κορίτσι μου.
Γιάννη μου, προσωπικά και χαίρομαι που μου δίνεις την ευκαιρία να το αναφέρω, δεν στέκομαι ποτέ στους βαθμούς, αν με αφορούσαν οι βαθμολογίες θα είχα σταματήσει να συμμετέχω πολύ καιρό πριν.
Λατρεύω να λαμβάνω μέρος, για την χαρά της συμμετοχής και για την έκφραση της ψυχής μου. Θεωρώ ότι συμμετέχοντας στα διαδικτυακά μας δρώμενα, πάμε κόντρα στην φλατ διάθεση της κοινωνίας και της δίνουμε διάσταση μέσα από τις πολύπλευρες εμπνεύσεις μας.
Και όσο έχω χρόνο και διάθεση, δεν θέλω να σταματήσω να συμμετέχω.
Άλλωστε, δικαίως δεν ξεχώρισε καθόλου η συμμετοχή μου, είχε τόσο όμορφες εμπνεύσεις απέναντι της που τους άξιζε να είναι στο επίκεντρο πολύ περισσότερο!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα γλυκά σου λόγια.
Να είσαι πάντα καλά.
Καλή εβδομάδα με χαμόγελο 🙂
210 δίκια έχεις Μαρίνα μου!
Και επέτρεψέ μου να διαφωνήσω με μια σου μόνο λέξη “συμπόνια”.
Δεν σας αξίζει η συμπόνια.
Αγάπη, κατανόηση, σεβασμός και υποστήριξη. Ενίοτε και θαυμασμός.
Αυτά που ζητούσαμε κι εμείς δηλαδή στην ηλικία σας.
Αν δεν αγκαλιάσει η μία γενιά την άλλη, είναι σαν να ακυρώνουμε τους εαυτούς μας.
Αγάντα και ψυχή ψηλά θα σας έλεγα!
Και συγχαρητήρια για τη συμμετοχή / κραυγή σου!
Δεν είμαι σίγουρη για το θαυμασμό, γιατί βλέπω η δική μου γενιά τουλάχιστον, να ακολουθεί τα βήματα των προηγούμενων, αλλά όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις, ναι, σίγουρα.
Τα έχει ανάγκη η νεολαία του σήμερα.
Μακάρι να αντέξουμε, μακάρι να μπορέσουμε να κάνουμε και κάτι καλύτερο για την κοινωνία.
Στο χέρι μας είναι η ευθύνη, στο χέρι μας κι ο τρόπος, αρκεί να το καταλάβουμε όλοι.
Να ‘σαι καλά Μαρία μου.
Καλή βδομάδα να έχουμε 🙂
Λυπάμαι Μαρινάκι που πέρασες στενάχωρο Σαββατοκύριακο, εύχομαι όλα να πάνε πια κατ’ ευχή…
Πολύ δυνατή η συμμετοχή σου και πολύ καλά έκανες και την έβαλες και σε ποίημα!
Το θέμα με τα τη νέα γενιά, πολύ με απασχολεί γιατί έχω και γιο στην ηλικία σου που βιώνει όλα τα κακώς κείμενα της εποχής, αλλά το παλεύει και αυτός και είμαι σίγουρη πως ο αγώνας όσων τουλάχιστο δεν σηκώνουν ψηλά τα χέρια, θα δικαιωθεί μ’ ένα τρόπο ή με έναν άλλο!
ΑΦιλάκια καλή σου δύναμη και γρήγορα να επανέλθεις στη γιορτινή σου ατμόσφαιρα! 🙂
Σε ευχαριστώ πολύ μαγισσούλα μου, να ‘σαι καλά.
Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι του σήμερα, περνάμε πολλά και άσχημα. Μα εύχομαι κάποια στιγμή πέρα από τις ευθύνες να κατανοήσουμε και την δύναμη μας και να καταφέρουμε να αλλάξουμε τις συνθήκες που επικρατούν.
Όμορφη συνέχεια στη μέρα σου εύχομαι 🙂
Σε φιλώ!
Πολλά συγχαρητήρια, Μαρία μου. Τα αξίζεις. Ελπίζω η υπόλοιπη εβδομάδα σου να κυλήσει όμορφα. Σε φιλώ.
Σε ευχαριστώ πολύ Μία μου.
Να ‘σαι πάντα καλά 🙂
Καλή συνέχεια στη μέρα σου. Φιλιά πολλά!
Μαρίνα μου, συγχαρητήρια πολλά για την τόσο δυνατή συμμετοχή σου!
Τα λες όλα όπως πρέπει να ειπωθούν!
Μπράβο!!
Σε ευχαριστώ πολύ για όλα και σε φιλώ!!
Μαρινάκι μου, μόνο απαρατήρητη δεν θα μπορούσε να περάσει τέτοια συμμετοχή – το σφίξιμο στο στομάχι δεν μπορεί να σου το επιτρέψει. Μπράβο για τη συμμετοχή σου, κορίτσι μου. Κι ελπίζω τα δυσάρεστα γεγονότα να ‘χουν λάβει τέλος – κι αν δεν έχουν εξομαλυνθεί, τότε να ‘χουν μείνει εκεί και να μη σε ταλαιπωρήσουν άλλο.
Σε φιλώ πολύ!!!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια Λυσιππάκι μου! 🙂
Τα δυσάρεστα δεν λείπουν ποτέ, αλλά κάποιες φορές τα νικάμε με χαμόγελο.
Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι να έχεις έναν υπέροχο Δεκέμβρη και καλές γιορτές 🙂