Marina Tsardakli 
Ξεκίνησε η Μεγάλη εβδομάδα! Μια εβδομάδα, κατανυκτική, μα και με τα έθιμα της!
Και διάβασα κάποιες αντιδράσεις (όχι προς το πρόσωπο μου, αλλά γενικά με προβληματίζουν πράγματα ακόμα και αν δεν απευθύνονται σε εμένα) για το αν τα έθιμα θεωρούνται ντεμοντέ!
Προσωπικά, μου αρέσει να βιώνω κάθε εορτή και επέτειο. Έτσι είμαι! Δεν μπορώ ούτε να το δικαιολογήσω, ούτε να απολογηθώ! Πάντα είχα μια αγάπη στην παράδοση και στα έθιμα της. Κάπως το νιώθω μέσα μου, σαν χρέος, να συνεχίσω όμορφες συνήθειες των “παλιών”.
Πολλές νέες κοπέλες και γενικά νέοι άνθρωποι ασπάζονται τον ίδιο τρόπο σκέψης. Υπάρχουν όμως πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται με μια άλλη λογική. Τη λογική “έλα μωρέ που ζούμε”!
Εγώ δέχομαι και τις δυο απόψεις. Πιστεύω απόλυτα στον σεβασμό μιας άποψης ή πεποίθησης.
Με ενοχλεί όμως απίστευτα, να προσπαθεί κάποιος να βγάλει λάθος, την αντίθετη λογική και παράλληλα να την προσβάλλει.
Να τηρούμε τα έθιμα;
Ότι νιώθει ο καθένας.
Γενικά ότι έθιμο δε βάζει την ανθρώπινη ζωή σε κίνδυνο, δεν το βρίσκω κακό. Γιατί να μην τηρήσω το έθιμο με τα κουλουράκια και τα τσουρεκάκια; Ποιον πείραξαν ποτέ τα δόλια; (Βέβαια, να προσέχετε την ποσότητα. Είπαμε να τηρούμε τα έθιμα, αλλά με την ασφάλεια της υγείας για πυξίδα!)
Γιατί να μη βάψω τη Μεγάλη Πέμπτη τα αυγά μου κόκκινα; Για εμένα αυτά είναι έθιμα που καλό θα ήταν να συνεχίσουμε.
Στο αρνάκι ας πούμε μου φαίνεται κάπως βάρβαρο που καθόμαστε πάνω από το δόλιο και το βλέπουμε να ψήνετε. Αλλά δεν το σχολιάζω περαιτέρω -διότι θα ήμουν υποκρίτρια. Δεν τρώω μεν αρνί ή κατσίκι, αλλά τρώω παϊδάκια κοτόπουλο, οπότε δεν μπορώ να κουνήσω το δάχτυλο, καταλαβαίνετε!
Ναι, αλλά δεν πάλιωσαν αυτά;
Αν από κάτι πρέπει να απαλλάξουμε τη γενιά μας, δεν είναι η παράδοση (τουλάχιστον τέτοιες παραδόσεις), αλλά τα στραβά των προηγούμενων γενιών.
Να βγάλουμε την κακία από τη ζωή μας, το μίσος, τον ρατσισμό.
Να βγάλουμε τη ζήλια, το ψέμα, την ευθυνοφοβία.
Αυτά πρέπει να θεωρούμε ντεμοντέ και βάρος και να απαλλάξουμε τη γενιά μας. Σήμερα. Τώρα!
Τα πασχαλοκούλουρα μας μάραναν; Το λιγότερο κακό.
Image by Jill Wellington from Pixabay
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Πλέον, τα έθιμα δεν είναι έτσι και αλλιώς ντεμοντέ! Τα έχουμε εξελίξει και εμπλουτίσει με DIY και πολύ χαίρομαι. Κάθε γενιά βάζει άλλωστε τη σφραγίδα της. Μακάρι να είμαστε καλά, να τα τηρούμε. Και σε όσους δεν αρέσουν, να ‘ναι καλά και να μην τα τηρούν, με σεβασμό σε αντίθετες απόψεις.
Η σημερινή είναι η προτελευταία ανάρτηση για το Πάσχα. Άλλη μία θα κάνω την Παρασκευή, όπου θα σας δώσω και τις ευχές μου για το Πάσχα. Και ύστερα θα αποχαιρετήσουμε αυτή την περίοδο και είθε του χρόνου να ‘ναι όλα καλύτερα.
Σας ευχαριστώ που είστε εδώ. Καλή μας Μεγάλη Εβδομάδα!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)
Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!
Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Οι παραδόσεις δεν είναι ποτέ ντεμοντέ. Δεν υπάρχουν μοντέρνες και ντεμοντέ παραδόσεις δεν θα λέγονταν έτσι αν ήταν μοντέρνες.
Και τις τηρούμε φυσικά
Εδώ ο κόσμος ”βγάζει το μάτι ο ένας του άλλου”, δεν ενδιαφέρονται πάρα πολλοί αν θα μεταδώσουν τον ιο αλλά ουρλιάζουν αν απαγορευτούν οι εκκλησιασμοί και η θεία κοινωνία.
Οποία υποκρισία!!!
Δεν θα συνεχίσω Μεγάλη Δευτέρα. Ας κάνει ο καθένας ό,τι αισθάνεται που αφορά τον εαυτό του και δεν έχει επιπτώσεις στους άλλους και να πάψουν τις επικρίσεις. Αυτό λέω εγώ
Καλό βάψιμο αυγών
Εγώ, σκέψου που λες για παραδόσεις, μόνο κόκκινα αυγά βάφω. Δεν μ’αρέσουν τα χρωματιστά . Παράδοση γαρ
Καλημέρα Μαρίνα μου
Καλή Μεγαλοβδομάδα
Συμφωνώ απόλυτα Αννούλα μου!
Και πιστεύω πως όντως ο καθένας πρέπει να κάνει ότι πιστεύει, αλλά να μην κουνάει στους υπόλοιπους το δάχτυλο!
Να είσαι καλά, να τηρείς τα έθιμα και του χρόνου τέτοιες μέρες, όλα να ‘ναι καλύτερα!
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Δεν υπάρχει πιο ντεμοντέ λέξη από την λέξη “ντεμοντέ” που ούτε καν είναι Ελληνική!!!
Αν αυτή τη στιγμή την Ελλάδα δεν την έχει καταβροχθίσει (εντελώς) ότι ξενόφερτο υπάρχει, το οφείλουμε στα έθιμα μας που από την τουρκοκρατία μας κρατούσαν ενωμένους!
Τα έθιμα παγκοσμίως έχουν σαν σκοπό την ψυχική και σωματική μας υγεία, πχ δεν υπάρχει πιο καλό για την ψυχική μας υγεία από τη νηστεία και όχι μόνο για θρησκευτικούς λόγους!
Τώρα, αν κανείς ακούσει λίγο πιο πολύ το σώμα του, θα “ακούσει” τί μπορεί να τον βλάψει και ίσως ανακαλύψει πόσο βλαβερό για την ψυχή και το σώμα του, είναι να φάει κρέας…
Μπορεί να θεωρείται της μόδας το να κάνει κανείς διατροφή και ψυχική και σωματική, αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει άλλος τρόπος να είμαστε “στα καλά μας”!
ΑΦιλάκια με ένα ακόμα “Εύγε” για το θέμα που εξετάζεις!
Μαγισσούλα μου, πράγματι τα έθιμα μας κρατούν ενωμένους. Αυτός είναι ο σκοπός των εθίμων, ανά τον κόσμο.
Τώρα αν ορισμένοι τα βρίσκουν ξεπερασμένα, δεν είναι δικό μου θέμα, αλλά όταν κουνούν το δάχτυλο σε όλους τους υπόλοιπους το κάνω δικό μου θέμα χαχα
Και αυτό γιατί πιστεύω στο δικαίωμα της άποψης, και ειδικά όταν πρόκειται για κάτι που δεν βάζει την ανθρώπινη ζωή σε κίνδυνο όπως πχ το βάψιμο των αυγών δε βρίσκω και τον λόγο αντιδράσεων.
Να είμαστε πάντα καλά και τα χρόνια που θα έρθουν να έχουν υγεία και περισσότερη ελευθερία! 🙂
Να ξεκινήσω από κάτι γενικό. Λαός που αφήνει τις παραδόσεις, τα έθιμα και τη λαογραφία του να πεθάνει, πεθαίνει και αυτός ως λαός.
Ζούμε σε μια εποχή όπου ο καπιταλισμός και οι κοινωνίες των αγορών, δεν έχουν ανάγκη πιά από πολιτισμούς, παραδόσεις, έθιμα, γλώσσες. Τους είναι άχρηστα. Θέλουν ένα ανθρώπινο γένος, “κιμά”, με μια γλώσσα, μια νοοτροπία και συγκεκριμένες νόρμες συμπεριφοράς. Με λίγα λόγια θέλει πελάτες, καταναλωτές και όχι νοήμονες ενεργούς ανθρώπους.
Έτσι, η ανάγκη για την παράδοση και τη λαογραφία, βάλλεται σκληρά.
Το κακό σε αυτό είναι ότι μεγάλο μέρος νέων ανθρώπων, με τεράστια ευθύνη των γονέων τους(Το τονίζω!), σηκώνουν μια πολεμική απέναντι στα έθιμα.
Σίγουρα υπάρχουν παραδόσεις αντιδραστικές, απάνθρωπες, μειωτικές! Σίγουρα! Ο ρόλος λοιπόν του σύγχρονου ανθρώπου είναι να απαλείψει αυτά τα χαρακτηριστικά και να κρατήσει ή να προσαρμόσει τα θετικά. Για παράδειγμα το έθιμο με τους δυναμίτες το Πάσχα είναι επικίνδυνο. Μπορούμε να το κόψουμε. Κάποτε είχαμε …ανθρωποθυσίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε αυτήν την παράδοση.
Μένω πιστός στα έθιμα που δίνουν ομορφιά, χρώμα, χάρη στη ζωή μας. Που μας ενώνουν, που μας κάνουν μια κοινότητα. Που σέβονται τη ζωή και την αγάπη. Και αυτά τα έθιμα και την παράδοση τη θέλω για τα παιδιά μου. Και προσπαθώ να τους τη μεταφέρω. Γιατί κάθε παράδοση κρύβει πίσω της μια τεράστια ιστορία.
Π.χ. τα κόκκινα αβγά, τα κόλυβα. Αναρωτήθηκε κανείς πόσο στο βάθος του χρόνου έρχονται όλα αυτά;
Μαρίνα μου, είσαι νέα γυναίκα και ειλικρινά σε σένα χαίρομαι αυτές τις απόψεις για τις οποίες να είσαι περήφανη καλή μου. Και σίγουρη για αυτές και το τι εξυπηρετούν.
Καλή Μεγάλη βδομάδα κορίτσι μου.
Καλά κάνεις και το τονίζεις Γιάννη. Φταίνε οι γονείς. Φταίνε όμως και οι άνθρωποι. Γιατί ναι μεν, παίζουν ρόλο οι επιρροές αλλά έχει και το άτομο ευθύνη.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους δυναμίτες του Πάσχα και την επικινδυνότητα του. Πάνω απ’ όλα η ανθρώπινη ζωή.
Αλλά όπως λες, ένθιμα ακίνδυνα, που κουβαλάνε παράδοση ετών ή ίσως και αιώνων, δεν καταλαβαίνω γιατί προκαλούν αντιδράσεις.
Να είσαι καλά Γιάννη. Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου.
Καλή ανάσταση 🙂
Έ χεις απόλυτο δίκιο όμως…αυτό το όμως να πάρει η ευχή..Πολλά έχουν ξεπεραστεί λόγω συνθηκών δυστυχώς. Ας πούμε τα αυγά..πριν λίγα χρόνια στο μαγαζί μου ζωγράφιζα από παραγγελίες μέχρι και ..100 αυγά την ημέρα οπότε τα αγόραζα βαμένα από νωρίς. Πριν μία ώρα παλιά μου πελάτισσα μου ζήτησε 20 αυγά ζωγραφιστά..τα άρχισα από τώρα.Τα έθημα όμως είναι ομορφιά και την Μ.Πέμπτη βγάζω το κόκκινο πανί.
Να ‘σαι πάντα γερή να φτιάχνεις όσα και αν είναι Γεωργία μου.
Καλή Ανάσταση να έχουμε 🙂
Αν μαζί με τα έθιμα τηρούμε και τις αξίες που πρεσβεύουν οι γιορτές της χριστιανοσύνης, τότε είμαστε εντός θέματος. Αν όμως θεωρούμε ότι η σταύρωσή Του έγινε για να βάφουμε κόκκινα αυγά (είναι εβραϊκό αυτό το έθιμο) και να πλάθουμε τσουρέκια, τότε είμαστε μακριά νυχτωμένοι.
Μαρίνα μου, ας πράξει ο καθένας όπως θεωρεί καλύτερα. Δεν παρακολουθώ τέτοιου είδους σχόλια και δεν με αφορούν οι πάσης φύσεως αρνητές των πάντων.
Εύχομαι να γιορτάσεις όπως αγαπάς αυτές τις άγιες μέρες και να νιώσεις την αληθινή κατάνυξη της σταύρωσης και της ανάστασης.
ΥΓ. Έχω δει πάντως και αλλόπιστους να προσφέρουν με αγάπη το υστέρημά τους σε ανθρώπους που δοκιμάζονται και -για μένα- αυτοί είναι οι αληθινοί πιστοί.
Εννοείται Μαρία μου, δεν το συζητώ. Άλλωστε πίσω από τα έθιμα, υπάρχει σημασιολογία.
Απλά με ξεπερνά, γιατί σε κάθε μεγάλη εορτή, πρέπει να υπάρχει και μια αντίδραση.
Εννοείται ότι η πίστη (όποια θρησκεία και αν αφορά), είναι κάτι πολύ προσωπικό και δεν κρίνεται μόνο από τα τυπικά. Η αλήθεια της ψυχής και η καλοσύνη, είναι οι πιο ισχυρές μορφές πίστης.
Εν τω μεταξύ, οι περισσότερες θρησκείες, έχουν ως βάση την αγάπη. Τώρα, πως γίνεται ο κόσμος να ‘ναι βουτηγμένος στο μίσος, δε ξέρω.
Καλή Ανάσταση Μαρία μου και οι μέρες που θα έρθουν, μακάρι να ‘ναι καλύτερες! 🙂
Άποψη μου είναι ότι οι θεματοφύλακες των εθίμων είναι οι γυναίκες το σπιτιού. ότι διασώθηκε, οφείλεται σε αυτές και μόνο. Τώρα, προσωπικά, θα ήθελα την διατήρηση τους. Δεν είναι οπισθοδρομικό να τηρούνται. Μας συνδέουν με το παρελθόν μας, με το ποιοί είμαστε, με τις ιστορικές ρίζες μας. Και αυτές δεν πρέπει να χάνονται.
Ξέρω, σήμερα είναι δύσκολα όλα, ο χρόνος δεν φτάνει, η κούραση είναι μεγάλη, λείπει και η διάθεση, τα παιδιά γελάνε με όλα αυτά, οι νέοι τα αμφισβητούν… αλλά ας προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε κάποια, τουλάχιστον από αυτά, όσα μπορούμε και όσα μας φέρνουν ένα γλυκό χαμόγελο νοσταλγίας στο στόμα.
Την καλημέρα μου , Μαρίνα!
Και εγώ πιστεύω πως η παράδοση είναι σημαντική. Και ναι μεν κάποια έθιμα, απαιτούν προσωπικό χρόνο και κούραση, αλλά είναι γλυκιά κούραση!
Εγώ θα ευχηθώ να είμαστε καλά και ας ακολουθεί καθείς τον δρόμο που πιστεύει.
Καλή Ανάσταση Βασίλη, με υγεία!
Όπως αισθάνεται και ό,τι επιθυμεί κανείς Μαρινάκι μου γλυκό.
Είμαι υπέρ της ελευθερίας και δεν θα κρίνω καμία πλευρά, ούτε
καν εκείνους που τηρούν τα έθιμα αλλά δεν έχουν καθάρια ψυχή.
Εύχομαι ολόψυχα να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις κάθε γιορτή.
Υπομονή και θα έρθουν και τα Χριστούγεννα και ούτε θα καταλάβουμε
πότε πέρασε ο καιρός!
Καλό Πάσχα μάτια μου!
♥
Εννοείται Αριστάκι.
Μια από τα ίδια και εγώ υπέρ της ελευθερίας.
Αλλά με ενοχλεί, όταν πρέπει να απολογείται κανείς για τις απόψεις του, γιατί αυτό δεν είναι ελευθερία. Είναι σαν σε κάθε γιορτή, να πρέπει να υπάρχει μια αντίδραση.
Ποιος στόλισε νωρίς, ποιος αργά, και γιατί να βάψουμε αυγά… ένας χαμός.
Τα περιμένω τα φετινά Χριστούγεννα πως και πως, μην με ξεσηκώνετε χαχαχαχα
Καλό Πάσχα Αριστάκι! Και του χρόνου ελεύθερα!
Πόσο ωραία τα λες, πόσο συμφωνώ με τη δήλωσή σου πως είναι προτιμότερο να αφήσουμε πίσω μας όσα στραβά των προηγούμενων γενεών κληρονομήσαμε παρά τις παραδόσεις.
Για να απαντήσω στο ερώτημα, είμαι υπέρ των παραδόσεων, που δεν βλάπτουν ή στεναχωρούν. Εκείνων που φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Που χαρίζουν ελπίδα και αισιοδοξία. Έχει μια εβδομάδα που ανταλλάσσω σκέψεις και επιθυμίες μέσα από ευχές για το Πάσχα. Βλέπω πως ουσιαστικά, μοιράζομαι αγάπη. Κάπως έτσι βλέπω τις παραδόσεις, ένας τρόπος να μην διστάζουμε να νιώθουμε και να μοιραζόμαστε αγάπη.
Τα λέμε Παρασκευή λοιπόν
Υ.Γ. Προσωπικά τρώω ψάρι στο γιορτινό τραπέζι
Έχουμε ακριβώς την ίδια άποψη.
Εγώ στο γιορτινό τραπέζι, επειδή δεν τρώω αρνί ή κατσίκι, θα τσιμπήσω παΪδάκια κοτόπουλου και σουβλάκι ψητό και λίγη γαρδουμπίτσα (που για κάποιο λόγο τρώω, ενώ δεν τρώω τίποτα άλλο!! χαχα). Οπότε δεν κρίνω! Ο καθένας πρέπει να τρώει ότι τον ευχαριστεί.
Σε φιλώ γλυκά Τζοάννα μου.
Καλή Ανάσταση 🙂
Είναι καλό και χρήσιμο να τηρούμε τα έθιμα και στην πόλη και στην επαρχία
Βάφουμε μόνο κόκκινα αυγά και φτιάχνουμε και λαμπάδες Βασικά ο γιος μου τις φτιάχνει
Κάνουμε και κουλουράκια και μαγειρίτσα .
Μου άρέσουν τα έθιμα και οι παραδόσεις του τόπου μας.Μακάρι να σκεφτούμε κάποια πράγματα λόγω των ημερών ,να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και αυτά που λέμε να τα εφαρμόζουμε στην ζωή μας μακρυά από ζήλιες και κακίες.
Καλή Ανάσταση Μαρίνα
Καλά κάνεις Μαρία μου και μοιράζεσαι και με τον γιο σου τις παραδόσεις.
Να ‘σαι πάντα καλά να τα κάνεις όλα με τον γιο σου και όσους αγαπάς.
Καλή Ανάσταση! 🙂
Ωραία η ανάρτησή σου Μαρίνα μου.
Εγώ είμαι παλιάς κοπής και μου αρέσουν τα έθιμα. Τα ακίνδυνα, για να μη παρεξηγηθώ κιόλας.
Φροντίζω να τα μαθαίνω και στις εγγονές μου. Μαζί βάψαμε τα αυγά.
Κρίμα που στερούμαστε την εκκλησία για δεύτερη φορά.
Εύχομαι Καλή Ανάσταση και καλή λευτεριά σε όλους μας.
Να ‘σαι καλά Ρένα μου. Δεν παρεξηγούμε εδώ, αλίμονο.
Καλά κάνεις και τα περνάς τα έθιμα και στα εγγονάκια σου.
Δημιουργείς μνήμες και είναι πολύτιμες.
Καλή Ανάσταση με υγεία και ελευθερία 🙂
Καλά, εγώ έχω άλλο θέμα. Θα ήθελα γενικώς να ήμουν πιο εθυμοτυπικός τύπος αλλά δεν ξέρω, δε μου βγαίνει. Όμως όπως νιώθει ο καθένας, απλά θα έπρεπε να το σεβόμαστε αδιαπραγμάτευτα. Εγώ λυπάμαι πολύ τα κατσικάκια που πάνε “σαν” πρόβατα επί σφαγή τα δόλια, αλλά συμμετέχω τρώγοντας κρέας, άρα δεν μπορώ να κάνω και “πόλεμο”. Εύχομαι να πέρασες ακριβώς όπως ήθελες 😉 Υ.Γ Πόσες αναρτήσεις σου, έχω χάσει βρε κουκλοβαφτιστηρόνιμου;; 🙁 Πάω να διαβάσω κι άλλες 😉 Πολλά φιλιά!
Δε πειράζει νονούλι. Το σημαντικό είναι να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας.
Να περνάς πάντα καλά όπως εσύ το αντιλαμβάνεσαι.
Και εγώ λυπάμαι αρνάκια και κατσικάκια, αλλά επειδή και εγώ το τρώω το κοτοπουλάκι μου, δε μπορώ να μιλήσω επίσης χαχαχα
Καλή βδομάδα νονούλι. Πολλά φιλιά 🙂