Στον απόηχο του καλοκαιριού.

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

 

Σήμερα ξημέρωσε η τελευταία Δευτέρα του Αυγούστου κι είπα να έρθω μαζί της, γιατί ξέρω πως σας έλειψα. Κι εσείς μου λείψατε, δε μπορώ να πω. Πως είστε; Περάσατε καλά; Που πήγατε; Για εμένα ομολογουμένως, το φετινό καλοκαίρι ήταν με μια λέξη: γεμάτο. Ξεκούραση, τρεχάματα, άγχη, προβλήματα υγείας και τρεις ημέρες διακοπές στο πανέμορφο Γύθειο, για να επιστρέψουμε και να μας προκύψουν νέα προβλήματα υγείας.

Obviously, κάποιος μας γλωσσοτρώει. Αλλά δεν χάνουμε το χιούμορ μας, την τσαχπινιά μας και το κουράγιο μας κι αντιμετωπίζουμε ότι κι αν έρχεται στο διάβα μας. Δόξα το Θεό, δεν μας έχει έρθει και κάτι που δεν είναι αντιμετωπίσιμο, οπότε όλα παλεύονται, με χαμόγελο, για να σκάνε οι εχθροί μας.
Σε γενικές γραμμές το φετινό καλοκαίρι, ήταν περίεργο για όλους. Μετά την αγωνία και τη θλίψη με τις πυρκαγιές, στον αέρα υπήρχε μια αμηχανία. Διαβάσαμε κι ακούσαμε τα τόσα πάλι και μείναμε με την ευχή, ποτέ ξανά ούτε η Ελλάδα, ούτε άλλη χώρα, μην ζήσει τέτοια τραγωδία. Ελπίζω, με τις ευχές, να έρθουν και πράξεις, για να είμαστε πιο σίγουροι.
Κι ας επικεντρωθούμε στις διακοπές μου, που είμαι σίγουρη πως πεθαίνετε να μάθετε πως πέρασα, που πήγα και τι έκανα.

• Ναι έχω ψωνιστεί τελείως.
• Όχι, δεν θέλω να το υπογραμμίσετε κι εσείς.
• By the way, κάντε με καλέ κι εμένα το δόλιο, ένα follow στο instagram, που μοιράζομαι στιγμές, εικόνες, σκέψεις, τοπία και καμιά selfie για το καλό.

https://www.instagram.com/p/Bm2z8xZH3Hc/
Συνεχίζουμε λοιπόν, για να σας πω, πως πήρα, γονείς, φόρτωσα βαλίτσες και πήγα στα πάτρια εδάφη. Κανονικά, εμείς, είμαστε από τη μέσα Μάνη, έχουμε όμως μια αδυναμία στο Γύθειο. Αποφασίσαμε λοιπόν, να μην πάμε πολλές μέρες, αλλά να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε ποιοτικό χρόνο εκεί.

Στις 16 του μήνα, είχε γενέθλια η βαφτιστήρα μου και σαν καλή νονά που είμαι, της πήρα τα δώρα της, τα ρούχα της, μια τούρτα και πήγαμε να σβήσουμε κεράκια για το καμάρι μου, που έγινε 7. Και βγάλαμε βίντεο και φωτογραφίες και τούρτα η νονά δεν έφαγε, ας όψεται η δυσανεξία στη λακτόζη, αλλά το κάψαμε κυρ Στέφανε.
Την επόμενη μέρα, αποφασίσαμε με τους κουμπάρους μου, να γλιτώσουμε από τη ζέστη και πήγαμε στον Κοσμά. Ένα όμορφο ορεινό χωριό, με δροσιά και διαφορετικό τοπία. Έχει απίθανα τοπικά προϊόντα εκεί. Φάγαμε, ήπιαμε, έδωσα και στη βαφτιστήρα μου τα σχολικά της, για να της ευχηθώ “καλή χρονιά” (είμαι καλή νονά πανάθεμα με, το παραδέχομαι) κι ύστερα, ήπιαμε καφεδάκι κάτω από τον πλάτανο. Με νευρίασαν λίγο οι μέλισσες που έρχονταν όλο πάνω μας, αλλά τι φταίνε κι αυτές, που ‘μαι γλυκιά σαν μέλι!
Την τρίτη ημέρα, επισκεφτήκαμε την Αρεόπολη. Ήπιαμε καταπληκτικό καφέ (εντάξει, εγώ ήπια τσάι), φάγαμε τοπική τηγανίτα, πολύ γιάμι και κάναμε τα ψώνια μας, περπατώντας στη πόλη. Το βράδυ, φάγαμε στο υπέροχο κι ειδυλλιακό Γύθειο, δίπλα στο κύμα. Δεν υπάρχει το πόσο όμορφα περνάς, με καλό φαγητό και καλή παρέα.

View this post on Instagram

A post shared by Marina Tsardakli ❘ Blogger (@marina_tsardakli)

Γενικά περάσαμε ήσυχα, συναντήσαμε αγαπημένους ανθρώπους και ξεφύγαμε λίγο από την καθημερινότητα. Γιατί, για εμένα, αυτό σημαίνει διακοπές: Διακοπή από την καθημερινότητα!
Στον δρόμο της επιστροφής, μας συντρόφευε η ευχή, να είμαστε καλά, να ξαναπάμε εκεί και να περάσουμε τόσο όμορφα και του χρόνου.
Τώρα πια, επιστρέφουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς και στην γλυκιά αδυναμία που λέγεται blogging. Μέσα στο καλοκαίρι, έδωσα έμφαση στο twitter και στο instagram, γιατί τα είχα παραμελήσει πολύ και ξαφνιάστηκα ευχάριστα, με το πόσο ενδιαφέροντα μπορεί να είναι όταν τα βλέπεις χαλαρά και δεν σου γίνονται αυτοσκοπός, όπως είναι και της μόδας.
Γενικά, εγώ δεν έχω ιδιαίτερο πάθος με τα social media, μου αρέσει να τα χρησιμοποιώ σε λογικά πλαίσια. Ακόμα και στις διακοπές είδα όμως γονείς, να αφήνουν τα παιδιά τους να τα χρησιμοποιούν και λίγο με στεναχώρησε. Πιστεύω πως για το κάθε τι, υπάρχει κι ηλικία (όσον αφορά τους κινδύνους) κι ένα μικρό παιδί, δεν χρειάζεται επουδενί, τα social media.
Εύχομαι να σας βρίσκω όλους καλά, γεμάτους ενέργεια και δυνάμεις, να υποδεχτούμε με το καλό το φθινόπωρο (αν έρθει κι αυτό, το καλοκαίρι το είδα κάπως αναποφάσιστο). Μην σας πιάσει μελαγχολία, που το καλοκαίρι τελειώνει κι έρχεται ο Σεπτέμβρης με όλες τις υποχρεώσεις και τα άγχη του. Όλες οι εποχές, έχουν την χάρη τους και όλες οι στιγμές, αξίζουν την αγάπη μας. Εξάλλου, για κάτι θα ανυπομονείτε, να σας φέρει το φθινόπωρο. Εγώ, περιμένω πως και πως να αρχίσουν όλες οι Αμερικάνικες tv series που βλέπω, για να ξαναρχίσω τα Tv Series Nights μου (σαν τα movie nights με σειρές).
https://www.instagram.com/p/BmLD1RMnO-7/?taken-by=marina_tsardakli
Ας μην πούμε “Καλό Χειμώνα”, πολλοί θυμώνουν με αυτό, ας χαμογελάσουμε όμως, που ανταμώνουμε ξανά. Το αξίζει η μέρα μας, το αξίζουμε κι εμείς.

Σας ασπάζομαι (Ο λα λα!) και σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!

 

Until Next Time…

Μαρίνα ♥

---

Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.