Κάθε χρόνος και μια στάση

Η προσευχή των Χριστουγέννων

Κάθε χρόνος και μια στάση

Αόριστα βαδίζουμε στους δρόμους της ζωής
ψάχνοντας κάτι να ξεδιψάσει τη ψυχή μας.
Και όταν η κουβέρτα της νύχτας μας σκεπάζει,
δεν μας χωράει καμιά γωνιά,
γιατί μας τυραννά μια καταδίκη.
Να υπάρχει τόση ζωή και να μην τη βλέπουμε.
Να υπάρχει τόση ζωή και να μην τη ζούμε.
Κάνουμε πως δεν το βλέπουμε,
μα σκλάβοι λογούμαστε, ανέραστων όντων,
παιδιά ενός άσωτου κόσμου,
δίχως αγάπη, ενσυναίσθηση και ελπίδα.
Δώσε μας άφεση Χριστέ,
που προδώσαμε αλλήλους
και συμβιβαζόμαστε με μια ζωή
που δεν μας κάνει, δεν μας ηρεμεί.
Και άνοιξε την αγκαλιά σου,
στους πονεμένους,
τους προδομένους και τους αθώους.
Βοήθησε όσους απόψε
τα τραπέζια, τα κρεβάτια ή η ψυχή τους
είναι άδεια.
Δώσε δύναμη σε όσους κλαίνε
σε νοσοκομεία, μάρμαρα
ή πίσω από πόρτες κλειστές.

Και ύστερα συγχώρεσε μας τους ανάξιους
που ούτε φέτος θα βρούμε τη Βηθλέεμ!

Γιατί θα γλεντάμε σε τραπέζια γιορτινά,
με δώρα ακριβά, ξεχνώντας…
Πως η αγάπη, γεννιέται ταπεινά,
σιωπηλά, κάτω από το μαύρο του ουρανού
και των αστεριών τη λάμψη.
Δεν έχω μύρο ή χρυσάφι να σου φέρω,
μα ίσως λίγο λιβάνι,
να κατευθύνει την προσευχή μου,
με την ελπίδα να αγναντέψει
η ψυχή μου, ένα “αλληλούια”.
Αμήν!

Λένε πως η ζωή είναι ένα ταξίδι:
κάθε χρόνος και μια στάση.
Χρόνε που φεύγεις από την αγκαλιά της γης,
μη φύγεις έτσι.
Πάρε μαζί σου τις λύπες,
τις θυμωμένες στιγμές,
τους χαμένους έρωτες και τις άδοξες φιλίες.
Και στο ζητώ σαν ύστατη χάρη,
πάρε απ’ το χέρι, τις ψυχές που έφυγαν,
μην ταξιδέψουν μόνες ως τον παράδεισο.
Λίγο πριν γίνεις ανάμνηση,
θα σβήσω τα φώτα και με ένα τραγούδι,
φόρο τιμής για τις στιγμές που ζήσαμε,
θα σε αποχαιρετήσω.

Και εσύ Χρόνε που θα ‘ρθεις,
μην έρθεις με άδεια χέρια.

Φέρε λίγη ζεστασιά, λίγη ανθρωπιά,
ειρήνη στους λαούς και τις ψυχές.
Ολίγην τύχη για το καλό και μια εσάνς μαγείας.
Και εγώ θα ανοίξω τα παραθύρια της ψυχής
να τα βρεις όλα καθάρια όταν φτάσεις.
Θα στρώσω στην καρδιά,
χαλιά ευγνωμοσύνης και
θα απλώσω δάφνες χαράς,
να σε υποδεχτώ με όσες τιμές σου πρέπουν.
Και μιας το τρία, θα γίνει τέσσερα
λες και θα ζευγαρώσουν οι στιγμές,
ας ευχηθούμε να γεννήσουν αγκαλιές
να πνιγεί στην ευτυχία και τη θαλπωρή κάθε
δυστυχία, σκοτεινιά και ό,τι άλλο βασανίζει την ανθρώπινη ζωή!