Η σιωπή των αμνών

Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
η σιωπή των αμνών
Τα πνευματικά δικαιώματα για τις εικόνες ανήκουν στους δημιουργούς τους

Μια ταινία του 1991, την οποία προφανώς και είδα αρκετά χρόνια αργότερα, αφού όταν βγήκε ήμουν μόλις ενός χρονών.

Όπως καταλαβαίνετε, προτιμούσα περισσότερο τα κινούμενα σχέδια από τα ψυχολογικά θρίλερ.

Ωστόσο, πρόκειται για μια εξαιρετική ταινία! Οι λάτρες του είδους ακόμα την αναφέρουν! Και αν αναλογιστεί κανείς τα δεδομένα της εποχής, που ουδεμία σχέση δεν είχαν με τα σημερινά, θα συμφωνήσει!

Η υπόθεση

Η κοινωνία έχει σοκαριστεί με τους συνεχείς φόνους γυναικών που έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Γυναίκες ξεβράζονται νεκρές και γυμνές και όλα τα στοιχεία μαρτυρούν τον Buffalo Bill. Τη στιγμή που απαγάγει την κόρη μιας γερουσιαστού, είναι η αρχή του τέλους. Η νεαρή εκπαιδευόμενη πράκτορας του FBI συμβάλει σε αυτό!

Η Clarice Starling ακόμα δεν έχει αποφοιτήσει, έχει τραβήξει τα βλέμματα, των “καθηγητών” της με τις εξαιρετικές επιδόσεις της.

Της δίνεται λοιπόν η “αποστολή”, από τον Jack Crawford επικεφαλή στην Μονάδας Ανάλυσης Συμπεριφοράς, να αξιολογήσει έναν κατά συρροή δολοφόνο τον Dr. Hannibal Lecter. Με τη βοήθεια του θα καταφέρει να σταματήσει τον Buffalo Bill.

Οι Ερμηνείες

Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές. Όλες τους! Ωστόσο, ξεχωρίζουν της Jodie Foster που υποδύεται την Clarice Starling, όσο και του Anthony Hopkins που υποδύεται τον Hannibal Lecter!

Με εντυπωσίασε το γεγονός, ότι η Jodie Foster δεν ήταν η πρώτη επιλογή για τον ρόλο. Ο σκηνοθέτης Jonathan Demme ήθελε να δώσει τον ρόλο στη Michelle Pfeiffer, η οποία όμως απέρριψε την πρόταση γιατί δεν ένιωθε σίγουρη, με το θέμα που έθιγε η ταινία. Η επόμενη επιλογή ήταν η Meg Ryan, που δεν ήθελε τον ρόλο για τον ίδιο λόγο. Τέλος, προτάθηκε και στην  Laura Dern ο ρόλος, αλλά αρνήθηκε γιατί  οι μάνατζερ της ήταν σκεπτικοί απέναντι στο ποιόν της ταινίας!

Παρότι η Jodie Foster ήταν λοιπόν η τέταρτη επιλογή, κατάφερε να διακριθεί στον ρόλο της και να αποσπάσει τρία βραβεία: Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου Ρόλου, BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο!

Και αυτό μας δείχνει, πως σημασία δεν έχει αν θα επιλεγείς πρώτος ή δεύτερος για κάτι. Το πάθος και το μεράκι σου είναι αυτό που θα σε ξεχωρίσουν!

Τι μου άρεσε

Από τις λίγες ταινίες, που είναι βασισμένη σε βιβλίο και μου άρεσε!

Η σιωπή των αμνών, έχει κάποιες σκληρές εικόνες. Θίγει ευαίσθητα θέματα. Δεν είναι όμως ένα θρίλερ βασισμένο μόνο στις πράξεις, αλλά και στο τι κρύβεται πίσω από αυτές. Δε χρησιμοποιεί τεχνικές jump scare για να τρομάξει τον θεατή. Χτίζει την ατμόσφαιρα και μέσα από τις ερμηνείες, τον ρουφάει στην ταινία.

Ζεις την αγωνία της Starling να ανακαλύψει την ταυτότητα του δολοφόνου. Την αμηχανία της, όταν μέσα από διαλόγους με τον Hannibal Lecter πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με παιδικές μνήμες και φόβους! Γινόμαστε μάρτυρες της ευφυΐας και της διαστροφής του Lecter! Και φυσικά μην ξεχνάμε τον Buffalo Bill που η διαστροφή του είναι εξίσου ισχυρή, αφού όχι απλά σκότωνε τα θύματα του, αλλά έβγαζε κομμάτια του δέρματος τους!

Η σιωπή των αμνών θίγει επιπλέον (σε δυο σκηνές τουλάχιστον το εντόπισα εγώ) τη θέση της γυναίκας στο σώμα. Όχι, ιδιαίτερα βαθιά, αλλά κάνει σαφείς αναφορές!

Σε αυτή την ταινία, έχεις τον χώρο να αναρωτηθείς. Να αναρωτηθείς πόσο άρρωστα μυαλά μπορούν να βρίσκονται δίπλα μας και να μην κινούν καν υποψίες. Να αναρωτηθείς για την ανθρώπινη ζωή! Τι είναι αυτά μέσα σε μια κοινωνία που αφήνουν τα περιθώρια, να χάνονται άδοξα ανθρώπινες ζωές!

Λίγες τελευταίες σκέψεις

Αν δεν είστε λάτρεις του είδους ίσως αυτή η ταινία να μην είναι για σας. Όμως η σιωπή των αμνών, είναι ιδιαίτερα ξακουστή και δικαίως. Τόσο η σκηνοθεσία, όσο και οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές! Τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα. Αυτή δεν είναι κριτική της ταινίας, δεν είμαι κριτικός άρα δε θα ήταν δίκαιο να κρίνω χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις.

Είναι μια πρόταση (ή και υπενθύμιση), για όσους αγαπούν τα ψυχολογικά θρίλερ! Οι παλιές ταινίες είχαν μια ποιότητα και μια έμφαση στο σενάριο και στη σκηνοθεσία. Παρά το γεγονός, ότι σήμερα υπάρχουν πολλά πολλά εφέ, που μπορούν να δώσουν άλλη αίγλη στο τελικό αποτέλεσμα, αυτή η έμφαση στην ουσία και στην ποιότητα τις κάνουν να ξεχωρίζουν. Και ας ανήκουν σε άλλες δεκαετίες!

Αυτά από εμένα.

Θα χαρώ να μου γράψετε στα σχόλια είδη ταινιών ή σειρών που θα θέλατε να προτείνω πάνω στο είδος, τίτλους που έχω δει και ξεχωρίσει!!!!!

Αν θέλετε να δείτε, άλλα είδη σειρών ή ταινιών που έχω προτείνει, ρίξτε μια ματιά εδώ!

 

________________________________________________

Πληροφορίες για την ανάρτηση, αντλήθηκαν από τη βικιπαίδεια και το imdb!

Until Next Time…

Μαρίνα


Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

15 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

Χαίρομαι που μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τον κινηματογράφο Μαρίνα μου. Επίσης ακόμα περισσότερο κάποια είδη είναι και σε μένα αγαπημένα, όπως το θρίλερ στο οποίο ανήκει το σημερινό αριστούργημα που μας προτείνεις.
Η “Σιωπή των αμνών” είναι ταινία σταθμός! Για μια σειρά λόγος. Από τα καλύτερα θρίλερ της σύγχρονης ιστορίας του σινεμά. Ταινία που, όπως λες, δεν προσπαθεί να σε τρομάξει με “φτηνό τρόπο”. Με ξεσπάσματα ήχων, οπτικά εφφέ και διάφορα τέτοια. Η πορεία σου στο φόβο γίνεται συνειδητά, αργά, μαρτυρικά. Και η αποκάλυψη των σκηνών κόλασης γίνεται με τον ίδιο τρόπο.
Όσον αφορά τους καλλιτέχνες, οι ηθοποιοί, κάνουν και αυτοί επιλογές Μαρίνα μου. Εννοείται.
Μου άρεσε πάρα πολύ το σημερινό σου θέμα και προτείνω να ασχοληθείς ακόμα περισσότερο. Μάλιστα είχα την ευκαιρία να ανατρέξω και σε ανάλογες αναρτήσεις σου που δεν είχα δει. Μπράβο κορίτσι μου.

ainafets
14/05/2021 2:08 ΜΜ

Έχω δει την ταινία πριν πολλά χρόνια και θυμάμαι πως καθόλου δεν μου άρεσε! Το μόνο που βρήκα εξαιρετικό είναι το παίξιμο των δυο ηθοποιών!
Όποιος σε αυτή τη ζωή “κοιτάζει” την πνευματική του τροφή όπως ακριβώς και την σωματική, καλά θα κάνει να τρέφεται με ταινίες ή αναγνώσματα που φωτίζουν την ψυχή του, αυτή είναι το γιατί δεν μου αρέσουν τα θρίλερ!
Οι ειδήσεις επίσης στην TV είναι ότι χειρότερο για την ψυχική μας υγεία, μπορούμε απλά να ακούμε τίτλους ειδήσεων και μετά να φεύγουμε τρέχοντας!

ΑΦιλάκια φωτεινά και πάντα καρδιάς!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

Εννοείται ότι σεβόμαστε απόλυτα την άποψη και τη σκέψη της Στεφανίας μας αλλά να σας θυμίσω ότι οι διάλογοι μεταξύ της Κλαρίσα και του Λέκτερ είναι στην κυριολεξία μια ανατριχιαστική σπουδή στην ψυχανάλυση και στα σκοτάδια που κρύβει κάθε άνθρωπος στην καρδιά του. Όπως επίσης και στην καθοδήγηση που τις παρέχει για να μπορέσει να γλιτώσει από τους εφιαλτικούς ήχους των σφαγιαζομένων αμνών που την στοιχειώνουν από νεαρή ηλικία. Πραγματική σπουδή.
Θέλω να πω με αυτό ότι ακόμα και σε σκοτεινά έργα, μπορεί να συναντήσεις χαραμάδες με φως. Αρκεί να μπορέσεις να τις χρησιμοποιήσεις για τη δική σου έξοδο.
Τα φιλιά μου και στις δύο.

Anna
14/05/2021 2:27 ΜΜ

Την έχω δει την ταινία δυο φορές αλλά δεν μπόρεσε τρίτη. Μου αρέσουν τα θρίλερ αλλά τα ψυχολογικά όχι, με τρομάζουν για μέρες. Αλλά αγαπώ το παίξιμο του ΄Χοπκινς που θεωρώ ηθοποιό κολοσσό.
Η δε Τζόντ Φόστερ θεωρώ ότι είναι φοβερή ηθοποιός και η καλύτερη επιλογή από όσες προτάθηκαν αρχικά.
Ναι αναρωτιέσαι σε τι κοινωνία ζούμε. Και επειδή οι διεστραμμένοι δεν έχουν ταμπελάκι είναι πάνω από τις δυνάμεις μας. Να σου πω ότι αν κάτι είναι πάνω από τις δυνάμεις μου γι α να το αντιμετωπίσω δεν θέλω καν να το γνωρίζω. Κακώς; Μπορεί,αλλά η ψυχική ηρεμία κοστίζει.
Φιλιά πολλά

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
15/05/2021 4:54 ΜΜ

Ανατριχιαστική ταινία, που με προβλημάτισε αρκετά κάνοντας με να την σκέπτομαι για πολλές μέρες. Μίσος, πανούργο παιχνίδι, “διάβασμα” προθέσεων του αντιπάλου, από έναν ευφυή εγκληματία απέναντι σε μία νεαρή, εξίσου έξυπνη πράκτορα. Το απόλυτο σασπένς.
Από τις πολύ δυνατές στιγμές των δύο πρωταγωνιστών της. Του μεγάλου Άντονι Χόπκινς και της ταλαντούχας Τζούντι Φόστερ.
Την Καλησπέρα μου, Μαρίνα!

ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ
15/05/2021 9:17 ΜΜ

Την ταινία την έχω δει και είναι όντως από τα ψυχολογικά θρίλερ που έχουν αφήσει εποχή στον κινηματογράφο Μαρινάκι μου…
Αν και δεν είχε πολύ τρομαχτικές σκηνές, αλλά και μόνο από τους διαλόγους και το παίξιμο των ηθοποιών σε καθήλωναν…
Θα συμφωνήσω μαζί σου πως μπορεί μια ταινία που γίνεται πολύ διαφήμιση γ αυτήν να μην αξίζει και τόσο και το αντίθετο… αυτό έχει να κάνει με τα γούστα μας…
Να είσαι καλά κορίτσι μου να περνάς όμορφα ότι και να κάνεις..φιλιααα!!

Makis
16/05/2021 12:19 ΠΜ

Εξαιρετική ταινία, ωραία ανάλυση Μαρίνα!

Η Φόστερ είναι μια αδυναμία απο γυναίκες ηθοποιούς. Στον Χόπκινς δεν αναφέρομαι γιατί οκ, για Θεούς δεν συζητάμε!

mia petra
17/05/2021 7:03 ΜΜ

Επειδή έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που την είδα, δεν θυμάμαι και πολλά, σίγουρα όμως την όψη τού Χάνιμπαλ Λέκτερ θα κάνω πολλά χρόνια ακόμα για να την ξεχάσω.. 😉 Μετά την ταινία, διάβασα και το βιβλίο. Εξίσου δυνατό, αν και κάποιες σκηνές (οι ανατριχιαστικότερες..) ήταν σαφώς δυνατότερες στο έργο.

Υ.Γ Πώς τα πετάς αυτά τα “ήμουν μόλις ενός έτους” βρε βαφτιστηρόνι;; 😉 🙂

Υ.Γ Την “ολέθρια σχέση” την έχεις δει;; Ήσουν τότε..μείον τριών ετών!!! 🙂 🙂 🙂

[instagram-feed]
15
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x