Ήρθε λοιπόν και η φετινή κακοκαιρία χιονιού, ονόματι Barbara. Για τους φίλους Barbie! Λεύκανε για λίγο την μαυρίλα της εποχής.
Και είδαμε με αφορμή αυτήν, μια άσπρη μέρα. Είτε έξω από το παράθυρο μας, είτε από τις φωτογραφίες στα social media και τα ανάλογα ρεπορτάζ.
Ας ελπίσουμε πως δε θα ΄ναι η μόνη άσπρη μέρα που θα δούμε (μεταφορικά τουλάχιστον).
Πάγωσε το πανελλήνιο.
Αυτή τη φορά κυριολεκτικά. Παγώσανε τα μύχια της ψυχής μας! Το κρύο είναι τσουχτερό που λέει και το άσμα! Και ο κρατικός μηχανισμός ήταν σχετικά σε ετοιμότητα.
Τουτέστιν, άλλο κακό, να μη μας βρει.
Βέβαια, δεν ήταν τόσο μεγάλο το κύμα του χιονιά όπως πέρυσι και πρόπερσι.
Μένω όμως να απορώ. Γιατί για το χιόνι υπήρχε μια κάποια προετοιμασία και πριν λίγες μέρες με τις βροχές, δεν υπήρχε; Έχοντας ως απόρροια τις σουρεαλιστικές εικόνες που είδαμε τις προάλλες.
Σε κάθε περίπτωση, οι σκέψεις μας είναι με τους ανθρώπους, στις περιοχές που βιώνουν προβλήματα λόγω της Barbara.
Συνταράσσει μεγάλος σεισμός στην Τουρκία
Πραγματικά, τεράστιος σεισμός 7,8 Ρίχτερ, με μεγάλη διάρκεια και ιδιαίτερα επιφανειακός. Δε θέλω να σκέφτομαι τον αριθμό των θυμάτων. Τα βίντεο που έχουν κυκλοφορήσει είναι απλά τρομακτικά.
Φυσικά, το μυαλό μας είναι στους απλούς αυτούς ανθρώπους, που βιώνουν μια απερίγραπτη κατάσταση. Χωρίς μίση και κακίες.
Γιατί, η κατάσταση τους, θα μπορούσε να ΄ναι δική μας. Είναι τόσο απλό. Ας σταθούμε ταπεινά και ανθρώπινα σε αυτή τη συγκλονιστική στιγμή της γείτονος χώρας. Μη χάνουμε την ανθρωπιά μας, σε τέτοιες σκληρές στιγμές.
Όλα αυτά που συμβαίνουν, μακάρι να μας ωθήσουν να γίνουμε καλύτεροι.
Όλα αυτά τα ακραία καιρικά και φυσικά φαινόμενα, αλλά και η βιαιότητα της κοινωνίας, μακάρι να μας συνετίσουν. Να μας συνετίσουν ως προς τι είναι πραγματικά σημαντικό!
Μήπως και γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Με καλοσύνη, αλλά και αγάπη στον εαυτό μας, τη ζωή και φυσικά τον συνάνθρωπο.
Γιατί, η ζωή είναι πολύ μικρή και απρόβλεπτη. Τα τελευταία χρόνια μας το αποδεικνύουν πιο πολύ από ποτέ.
Μακάρι το 2023, να βαδίσει πιο ευχάριστα, γιατί ξεκίνησε πολύ περίεργα.
Να προσέχετε με τον καιρό. Να έχετε υγεία και φυσικά να μη χάνουμε τη δύναμη μας.
Μας έχουν έρθει πολλά μαζί τα τελευταία χρόνια. Αλλά με λίγη καλή διάθεση και δύναμη, θα καταφέρουμε να ζήσουμε, παρά τα τόσα (και τόσους) που δοκιμάζουν τις αντοχές μας!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Την ανάρτηση προστατευουν πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ο σεισμός είναι μακράν το πιο τραγικό γεγονός και φυσικά “σκεπάζει” και τα χιόνια και όλα. Ποιά μίση αλήθεια; Ο τουρκικός λαός -τον οποίο και έχω επισκεφθεί συνολικά τέσσερις φορές ως τώρα (και σκοπεύω να το ξανακάνω)- είναι ένας πολύ ζεστός λαός, εκφράζεται αυθόρμητα, αγαπά πολύ τους Έλληνες, και έχουμε άπειρα κοινά σε νοοτροπία και τρόπο ζωής. Για να μην ξεχνιόμαστε, ο σεισμός “χτύπησε” και την Συρία, γιατί δεν της φτάνει η μέχρι τώρα δυστυχία της, έπρεπε ο θεός να την αποτελειώσει.. Τί να πω 🙁
Όσο για τον… Αρχίδαμο 🙂 που έγινε Μπάρμπαρα-λέγε-με-Μπάρμπι, ο κρατικός μηχανισμός βρήκε τη “”λύση””: κλείνει τα οδικά δίκτυα (Αττική οδό και Εθνική) για να φταίνε -ως συνήθως- μόνο οι πολίτες! 🙁 Ο τραγιΚούλης πάει σε εκλογές, αυτό του έλειπε τώρα δα, να τον κράξουμε με κάναν αποκλεισμό πάλι. Τα κλείνει όλα και είναι κύριος (not)
Καλημερούδια χιονισμένα! 😉
Φυσικά νονούλι, ο σεισμός τα σκεπάζει όλα. Μην το συζητάμε! Γιατί υπάρχουν τόσες χαμένες ζωές και φοβάμαι πως όσο περνάει η ώρα ο αριθμός θα ανεβαίνει. Στον ύπνο τους έπιασε τους ανθρώπους πραγματικά.
Όντως, ο σεισμός έχει πλήξει βαριά και τη Συρία.
Δεν ξέρω τι να πω! Όπου φτωχός και η Μοίρα του, λέει ο λαός και δυστυχώς έχει δίκιο.
Και δεν τους φτάνουν όλα, έχουνε και χιονιά οι άνθρωποι.
Όσο για εμάς, τι να πω; Είμαστε σε ρυθμό εκλογών όπως λες και φαίνεται και στις κακοκαιρίες.
Πολλά φιλιά νονούλι μου. Να είμαστε ασφαλείς!
Λυπάμαι πρώτα για την γ’ πατρίδα μου την Τουρκία, (η πρώτη, εκεί που γεννήθηκα, το Παρίσι) και η γ’ μου, η Αθήνα), γιατί ο λαός είναι φτωχός και ο Ερντογ. δεν κάνει και πολλά για να βοηθήσει! 🙁
Εμείς εδώ έχουμε το κράτος που αξίζουμε και όσο και να γκρινιάζουμε δεν βλέπω τίποτα να αλλάζει μελλοντικά! 😉
Η λέξη “υπομονή” πρέπει να είναι πάντα στις καρδιές μας, όπως όμως και η ευγνωμοσύνη που έχουμε την ψυχική και σωματική υγεία μας!
ΑΦιλάκια υπομονετικά λοιπόν και πάντα με αγάπη στις καρδούλες μας! 🙂
Αχ μαγισσούλα μου, δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό που συμβαίνει σε Τουρκία-Συρία. Ο πόνος είναι αμέτρητος!
Όσο για εμάς, πράγματι η υπομονή πρέπει να μας συνοδεύει πάντα όταν μιλάμε για το κράτος. Και η ευγνωμοσύνη κάθε στιγμή της ημέρας για τις ευλογίες που έχουμε.
Καλό ξημέρωμα!
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Ποιός δεν π0νάει όταν σκέπτεται τον σεισμό, το πόλεμο, τους ανθρώπους μέσα στο κρύο, τις ζ ές που χάθηκαν ή άλλαξαν το κόσμο τους σε μία στιγμή. Εγώ στο.. καναπέ μου, με το καλοριφερ ανοιχτό, το ζεστό τσάϊ , τη σουπίτσα που ετοιμάζει ο Δημήτρηε…Αυτή η Βαρβάρα.. ήρθε.. μαε δυσκόλεψε μα… θα φύγει. Αυτός ο Κουτσοφλέβαρος δεν μας μπαίνει καλά… μουρμουράω τώρα πάλι εγώ!
Και όμως πολλοί Αχτίδα μου, εξέφρασαν την ικανοποίηση τους γι’ αυτό που συμβαίνει σε Τουρκία-Συρία. Κάτι που απλά με τρομάζει. Πώς έχει γίνει έτσι ο κόσμος!
Πράγματι ο Φλεβάρης, δεν ξεκίνησε καλά. Ας ελπίσουμε να αλλάξει αυτό.
Σε φιλώ γλυκά Αχτίδα μου 🙂
Καλό ξημέρωμα!
Η μεγάλη τραγωδία, Μαρίνα μου, είναι ο μεγασεισμός στην Τουρκία! Εκεί είναι η οδύνη, ο θρήνος, ο κίνδυνος. Η μοίρα του ανθρώπου, που είναι ένα σκουπίδι μπροστά στη φύση, την οποία εξακολουθεί να μη σέβεται. Δύναμη στους ανθρώπους με ευχές μας.
Εδώ, στα δικά μας, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας χιονιάς πρέπει να αποκτά “όνομα” κάθε φορά. Δεν είναι τυφώνας, όπως γίνεται στις ΗΠΑ. Είναι ένα βαρομετρικό χαμηλό, ένας χιονιάς εποχής! Ποιος ο λόγος τώρα να γίνεται τόση φασαρία στα ΜΜΕ και σε όλα αυτά τα επίπεδα, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Διόγκωση, υπερβολή, επικοινωνία. Τίποτα παραπάνω. Στα χρόνια τα πιο πίσω, όχι πολλά, όλα τούτα ήταν μια απλή καθημερινότητα. Ο κόσμος περίμενε το χιονιά και έπαιρνε όσα μέτρα μπορούσε. Τώρα, άντε να χαλάσουμε τον κόσμο με όλη αυτή τη φασαρία.
Στέλνω ευχές για καλή βδομάδα, κορίτσι μου. Φιλιά.
Πράγματι Γιάννη μου. Τραγωδία. Τόσες ανθρώπινες απώλειες, εγκλωβισμένοι, τεράστια καταστροφή. Ακόμα και ιστορική, αφού καταστράφηκαν και μνημεία. Θα μου πεις το λιγότερο μπροστά στις απώλειες ζωής και τους άστεγους που δημιουργήθηκαν, αλλά είναι και αυτό άξιο έστω αναφοράς.
Μακάρι να σταματήσει εδώ η συμφορά γιατί είναι ήδη τεράστια!
Όσο για τα δικά μας, κοίταξε Γιάννη μου. Ο φόβος ήταν πάντα ένα χρήσιμο όπλο. Και πάμε και σε εκλογές όπως είπε και η Πέτρα μας πιο πάνω. Οπότε όλα εξηγούνται.
Να είμαστε ασφαλείς και να έχουμε υγεία.
Οι περιστάσεις μας υπενθυμίζουν συνεχώς τα πολύτιμα.
Καλό ξημέρωμα Γιάννη μου.Σε φιλώ 🙂
Η Μπάρμπαρα ήλθε και δεν έχει φύγει ακόμη. Εμείς εδώ στην Αθήνα και στα περίχωρα μια πασπάλα είδαμε από χιόνι αλλά τα βόρεια προάστια τα έχει παραλύσει. Αλλά στο μυαλό μου δεν είναι η κακοκαιρία αλλά ο σεισμός της Τουρκίας. Πω πω πω τι καταστροφή τι ψυχές που έφυγαν μέσα στον τρόμο, ούτε να ησυχάσω δεν μπορώ.
Ας είμαστε καλά να μη βιώσουμε ποτέ κάτι τέτοιο. Είναι πέρα από τις δυνάμεις μας
Καλό βράδυ Μαρίνα μου
Ναι όντως, εμείς είχαμε την ομορφιά. Λίγο χιόνι για το καλό και έξω από την πόρτα. Δυστυχώς και ΒΠ Αττικής και Εύβοια, υπάρχουν προβλήματα.
Όσο για αυτά που συμβαίνουν σε Τουρκία-Συρία, δεν υπάρχουν λόγια. Ανείπωτος πόνος και απίστευτη καταστροφή. Η απώλεια ζωής δεν έχει όριο και είναι και τόσοι οι εγκλωβισμένοι. Και το χειρότερο είναι, πως και οι καιρικές συνθήκες δεν είναι με το μέρος τους.
Άστα Άννα μου, όπως τα λες, ποτέ κανείς να μην βιώσει κάτι τέτοιο. Τρομακτικό και σαν σκέψη.
Σε φιλώ. Καλό ξημέρωμα 🙂
Πραγματικά το κρύο μας φαντάζει εντελώς αδιάφορο σε σχέση με όσα υφίστανται οι πληγείσες περιοχές της Τουρκίας και της Συρίας.
Κάποιοι, το πιστεύω, μπορεί να γίνουν λίγο καλύτεροι με όλα τούτα,
να ανακαλύψουν την ανθρωπιά τους, οι περισσότεροι θα στενοχωρηθούν όσο βλέπουν τις εικόνες και μετά θα το ξεχάσουν κι αυτό. Όπως τόσα άλλα. Χρειάζονται τις προσωπικές τους τραγωδίες μάλλον για να ξυπνήσουν και να αλλάξουν….
Την καλημέρα μου αγαπάκι μου ♥
Πρέπει κάποια στιγμή, να σταματήσουμε την αμνησία μας Αριστάκι.
Γιατί, δυστυχώς, όσο ξεχνάμε δεν πάμε παρακάτω συνειδητοποιημένα. Ούτε ως πολίτες, ούτε ως άνθρωποι!
Η τραγωδία που σημειώνεται με αφορμή τον σεισμό, είναι αδιανόητη. Τόσος ανθρώπινος πόνος, τόσες απώλειες. Δεν υπάρχουν λόγια.
Μια ζεστή καλημέρα, παρά τον παγωμένο καιρό σου στέλνω Αριστούλι μου!
Και πολλά φιλιά, για ένα καλό Σαββατοκύριακο! ♥
Ας αντλεί ο καθένας δύναμη απ’ όπου μπορεί γιατί έρχονται μέρες του “φωτός” που λέει κι η Νατάσσα. Μαρίνα μου, ο χιονιάς αυτός δεν ήταν παρά ένα λευκό μέικ-απ στη μαυρίλα μας. Κι επειδή “η ζωή είναι απρόβλεπτη” όπως το λες κι εσύ, ας έχουμε ένα πρόχειρο “φαρμακείο” σ’ ετοιμότητα. Κι αν βοηθούσαμε και έμπρακτα κάποιον απ’ τους “πλησίον” μας που ποικιλοτρόπως δοκιμάζεται, το παιχνίδι δεν χάθηκε.
Καλό απόγευμα, Μαρίνα μου!
Να παραμείνουμε άνθρωποι Μαρία μου, αυτό είναι όλο το στοίχημα. Όσο παραμένουμε Άνθρωποι, ο αγώνας δε θα σταματήσει και η ελπίδα δε θα σβήσει.
Ήρεμο να ‘ναι το Σαββατοκύριακο μας.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Πολύ κακό για το τίποτα Μαρίνα μου !
Χειμώνας είναι και θα βρέξει και θα χιονίσει !
Αν κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, όποια κι αν είναι αυτή , όλα θα πάνε καλά.
Το μυαλό μου όπως κι όλων φαντάζομαι, είναι στην Τουρκία.
Σκέφτομαι όλους αυτούς που χάθηκαν , όλους όσοι είναι ακόμα ζωντανοί και δεν ξέρουμε αν θα καταφέρουν να τους προλάβουν κι όλους αυτούς που έμειναν να θρηνούν τους δικούς τους μέσα στην παγωνιά, χωρίς φαγητό και θέρμανση .
Ο θεός μαζί τους.
Άραγε θα καταλάβουμε ποτέ ότι είμαστε ένα τίποτα επάνω στη Γη;
Είμαστε ανίκανοι κι ανόητοι κι άπληστοι!
Σε φιλώ.
Άστα Ρένα μου, είναι ασύλληπτο αυτό που βιώνουν στην Τουρκία και τη Συρία.
Πραγματικά, συμφωνώ μαζί σου. Είμαστε ένα τίποτα. Και δεν το κατανοούμε, να γίνουμε, καλύτεροι, να παραμείνουμε Άνθρωποι!
Ήρεμο να ‘ναι το Σαββατοκύριακο μας!
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Μαρινάκι μου ο σεισμός στην γειτονική χώρα και στην Συρία , σκέπασε όλα τα γεγονότα του χιονιά. Οι άνθρωποι που χάθηκαν και όσοι επέζησαν μέσα από στα συντρίμια και στο κρύο, εκείνους πρέπει να σκεφτούμε, που σε μια στιγμή μέσα, έχασαν εκτός από τους ανθρώπους τους και ότι είχαν και δεν είχαν οι άνθρωποι… αν δεν είναι τραγωδία αυτό τότε τι είναι;
Εμείς έχουμε μια σκεπή πάνω από το κεφαλι μας, την ζεστασιά μας λίγη ή πολύ δεν έχει σημασία και ένα πιάτο φαί…ακόμα και αποκλεισμένοι να είμαστε όλο και κάτι θα βρεθεί στο σπίτι να φάμε…τα χιόνια θα λιώσουν και αν δεν χιονίσει τώρα που είναι χειμώνας , τότε πότε θα το κάνει; άσε δε που όλος ο χειμώνας ήταν φέτος σαν Φθινόπωρο…αυτό με την Βαρβάρα, (κρίμα το όνομα) τι το θέλανε; δεν θυμάμαι καμιά κακοκαιρία παλιά να την βαφτίζανε, Χριστός και Παναγία πια; πόση αμερικανιά;
Μαρινακι μου εύχομαι να είναι όλα καλά στην υγεία σου μικρή μου κρατά την αισιοδοξία σου και όλα θα φτιάξουν…την αγάπη μου φιλιαααα!!
Σμαραγδένια μου,
πραγματικά είναι μια τραγωδία αυτό που συμβαίνει. Ανείπωτος πόνος.
Με έχουν συγκλονίσει τα όσα βλέπω, αλλά και το πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να είμαστε στις θέση τους.
Ο χειμώνας, δεν τέλειωσε, οπότε δεν θέλω να τον κρίνω για να μην τα πάρει και ζήσουμε τίποτα σκληρό προς το τέλος χαχα
Μακάρι ήσυχα να συνεχίσουμε, γιατί όλα τα έχουμε, ο καιρός μας έλειπε.
Ήρεμο Σαββατοκύριακο 🙂
Πολλά φιλιά.