Τι κληρονομιά αφήνουμε στις επόμενες γενιές;

Ανήκω σε μια γενιά που έχει να αντιμετωπίσει πολλά!

Αντικειμενικά, κάθε γενιά είχε τα δικά της προβλήματα να αντιμετωπίσει. Όμως εμείς, είμαστε κάπως άτυχοι, μας ήρθαν όλα μαζί. Το ένα μετά το άλλο.

Αποδώσαμε ευθύνες στις προηγούμενες γενιές και σε όλους όσους έχουν ευθύνη για τον κόσμο που μας παραδόθηκε, και καλά κάναμε. Έχουμε τα δικιά μας.

Όμως, ήρθε η ώρα να σκεφτούμε σημαντικά πράγματα, όπως:

• Μήπως συνεχίζουμε νοοτροπίες λανθασμένες και τοξικές;
• Μήπως είμαστε γαντζωμένοι σε πεποιθήσεις που ούτε καν παραδεχόμαστε;
• Μήπως ήρθε πια η στιγμή να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες;

Είναι αυτός ο κόσμος, ο κόσμος που θέλουμε;

Και δεν αναφέρομαι μόνο στα κακώς κείμενα του. Όλη τη βία, την έλλειψη σεβασμού και όλα τα αρνητικά που τον συνοδεύουν.

Ζούμε σε έναν κόσμο, με :

• γρήγορους ρυθμούς ζωής,
• επιδερμικές σχέσεις,
• εθισμούς όχι μόνο όπως το αλκοόλ ή το κάπνισμα, αλλά και τα social media.

Μια ζωή ανθυγιεινή, τόσο στη διατροφή της όσο και σε άλλα περιεχόμενα της.

Και εννοείται ότι στη ζωή όλα χρειάζονται. Αλλά έχουμε χάσει το μέτρο και έχουμε συμβιβαστεί με ένα ημίμετρο.

• Δεν προσέχουμε τον εαυτό μας.
• Δεν προσέχουμε τη φύση.
• Δε νοιαζόμαστε για τη ζωή

Και όμως, καταριόμαστε τη μοίρα μας για όσα συμβαίνουν! Ενδεχομένως να σε μπέρδεψα, στο πώς σχετίζονται όλα αυτά.

Μα θέλω να σκεφτείς πως τα στραβά αυτού του κόσμου δεν είναι μόνο όσα οι άλλοι δημιουργούν.

Αλλά όσα δημιουργούμε και εμείς. Και όσα επιτρέπουμε!

Και σε όλα αυτά, μου δημιουργείται μια έντονη απορία:

Εμείς τι κληρονομιά θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές;

Γιατί τώρα είναι η σειρά μας να ορίσουμε το μέλλον για τις επόμενες γενιές. Είναι η σειρά μας να διαμορφώσουμε τον κόσμο. Δεν μπορούμε να έχουμε άλλο τη δικαιολογία, “έτσι τα βρήκαμε”. Έτσι τα βρήκαμε, ναι! Τώρα τι κάνουμε!

Τώρα πρέπει να γίνουμε καθρέφτης.

Να αντικατοπτρίζουμε τον κόσμο που θέλουμε. Αν θέλουμε έναν κόσμο με θετικές έννοιες και διάθεση, αξίες και δίκαιο, πρέπει να τα ενστερνιστούμε πρώτα εμείς.

Να γίνουμε παράδειγμα των συμπεριφορών που θέλουμε να βλέπουμε και να εισπράττουμε.

Γιατί όλα ξεκινούν από εμάς. Δεν μπορούμε μόνο να ζητάμε, πρέπει και να δώσουμε.

Ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται!

Και αυτή τη στιγμή ο Κόσμος, περνά από σαράντα κύματα. Πρέπει πια, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!

• Να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια!

Και στην εργασία και στους ρυθμούς της ζωής μας. Μην ξεχνάμε πως για την απόκτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, έγιναν αγώνες χρόνων οι οποίοι βάφτηκαν με αίμα.

Ας μην αφήσουμε τα δικαιώματα μας να καταπατηθούν ή να καταπατούνται. Η αξιοπρέπεια στην εργασία είναι κάτι που πρέπει να παραμείνει αδιαπραγμάτευτο. Και φυσικά πρέπει να κατανοήσουμε πως πρέπει να δουλέψουμε για να ζήσουμε, όχι να ζούμε για να δουλεύουμε.

Να μάθουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας και σωματικά και ψυχικά, ώστε να μπορούμε υγιώς να βοηθήσουμε και να φροντίσουμε τους ανθρώπους γύρω μας.

Να ζούμε μια ζωή με ποιότητα και διεξόδους, όχι περιορισμένοι σε μονοτονίες τύπου δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά.

Το οποίο φυσικά και θα συμβαίνει, αυτό που εννοώ είναι να επενδύουμε και στον προσωπικό και οικογενειακό χρόνο, να μην μένουμε μόνο στις καθημερινές υποχρεώσεις!

• Να διώξουμε λάθος πρότυπα και συμπεριφορές

Κακοποιητικές συμπεριφορές, συμπεριφορές που ενισχύουν τη βία και τον φόβο ή και την τοξικότητα. Εγωιστικές συμπεριφορές, άπληστες συμπεριφορές. Και είναι σημαντικό, να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με  το όνομα τους, να μη φοβόμαστε να χρησιμοποιήσουμε τις έννοιες.

• Να μεγαλώσουμε τις επόμενες γενιές σωστά

Κακά τα ψέματα, δεν έχουμε μόνο περισσότερες γνώσεις και πόρους από τις προηγούμενες γενιές. Έχουμε και απόδειξη, τι πήγε λάθος!

Ας μάθουμε λοιπόν να μεγαλώνουμε τα παιδιά με σεβασμό και αξίες. Να μην συνεχίσουμε  με νοοτροπίες πεπαλαιωμένες.

Που επιτρέπουν ακόμα και σήμερα για παράδειγμα να σκεφτόμαστε πως ο άντρας αξίζει σεβασμό και αν γίνει κάτι φταίει η γυναίκα (με το ντύσιμο, τη συμπεριφορά της, κτλ).

Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πολλές νοοτροπίες που πρέπει να αφήσουμε πίσω για να πάμε παρακάτω!

Μόνο η  αγάπη, ο ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά ώστε να δημιουργούνται οικογενειακοί δεσμοί και ερεθίσματα, ο σεβασμός και αξίες θα μας σώσουν.

• Ας μάθουμε να μη σιωπούμε πια

Φτάνει με τη σιωπή! Φτάνει με όσα μένουν στο σκοτάδι! Να μάθουμε να μη δεχόμαστε παθητικά όσα συμβαίνουν, να μην επαναπαυόμαστε, να μη σιωπούμε και σκύβουμε το κεφάλι.

Γιατί τα παιδιά -οι επόμενες γενιές δηλαδή- δεν εστιάζουν τόσο σε όσα ακούνε, αλλά σε όσα βλέπουν. Οι συμπεριφορές μας, είναι τα παραδείγματα που θα ακολουθήσουν!

Λίγες τελευταίες σκέψεις

Η πρόθεση μου δεν είναι να κουνήσω το δάχτυλο. Μοιράζομαι απλά, αυτές τις σκέψεις που για εμένα, είναι η πυξίδα που εγώ πρώτα χρησιμοποιώ. ‘Ομως θα ήθελα να ακουστούν από τη γενιά μου και να κάτσουμε να σκεφτούμε σοβαρά και να πράξουμε.

Ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι για το μέλλον. Ας φτιάξουμε ένα όμορφο και στιβαρό οικοδόμημα που θα οχυρώσει και θα στολίσει το “αύριο”.

Έχουμε ευθύνη απέναντι σε εμάς, αλλά και τις επόμενες γενιές, να πετύχουμε. Το αποτέλεσμα, εξαρτάται και από τις συγκυρίες, ας κάνουμε όμως εμείς την προσπάθεια μας και όλα θα πάνε καλά.

Ήδη έχουμε αποκτήσει πολύ μεγάλη σοφία, από κάτι τόσο μεγάλο και δύσκολο όπως η πανδημία και όσα μας βρήκαν πριν από αυτήν. Ας αξιοποιήσουμε τις γνώσεις, την ενέργεια, την διάθεση μας. Και ας φτιάξουμε έναν κόσμο που αξίζει σε εμάς και που θα είμαστε περήφανοι να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.