Μια ανάρτηση, αφιερωμένη στις μανούλες

Την Κυριακή είναι η γιορτή της μητέρας. Φυσικά, μια συμβολική ημέρα, μιας και οι μανούλες (θα έπρεπε να) εορτάζουν κάθε μέρα.

Σε τέτοιες μέρες το μυαλό μου, πάει πάντα στους ανθρώπους, που δεν ήταν τυχεροί όπως εγώ.

Εν προκειμένω, σε όσους δεν είχαν μια καλή μαμά.

Γιατί εγώ έχω μια υπέροχη μαμά.

Μια μαμά που μου έχει δώσει πολλή αγάπη και θάρρος, σωστές αξίες και που με δίδαξε αξιοπρέπεια.

Τόσο επειδή από μικρή, συζητούσε πολύ μαζί μου, όσο και με το παράδειγμα και τη στάση ζωής της.

Σίγουρα δεν έχουμε ίδιο τρόπο σκέψης.

Η μαμά μου έχει μία αγία ψυχή. Εγώ λειτουργώ με πιο αυστηρά σε κάποιες περιπτώσεις!

Μου αρέσει, να πράττω σε μια ισορροπία λογικής και συναισθήματος, ενώ η μαμά μου βαδίζει με συναίσθημα και μόνο.

Μου έδωσε όμως τον χώρο, να αναπτύξω τις δικές μου ιδέες και τη δική μου λογική, παρότι ήταν διαφορετικές από τις δικές της.

Η μαμά μου με μεγάλωσε μαθαίνοντας μου τα μανιάτικα έθιμα και τον σεβασμό τόσο απέναντι στους ζωντανούς, όσο και απέναντι στους κεκοιμημένους.

Με δίδαξε πώς να έχω καλό “κουμάντο”!

Και φυσικά, πώς να γίνω ένας δοτικός άνθρωπος.

Και της οφείλω πολλά!

Δεν είναι όμως όλοι τόσο τυχεροί!

Έχουμε ακούσει τόσα περιστατικά βίας, ακόμα και δολοφονίας παιδιών από μαμάδες, που σε συγκλονίζει.

Σε συγκλονίζει πώς ένας άνθρωπος που πόνεσε για να φέρει μια ψυχή στον κόσμο, βρίσκει δύναμη να τη σκοτώνει.

Πώς βρίσκει δύναμη να την πληγώσει, να την ξεσκίσει.

Και φυσικά, το μυαλό πηγαίνει αβίαστα στις γυναίκες που θέλουν τόσο πολύ ένα παιδί και δεν μπορούν να το αποκτήσουν.

Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε και τις μαμάδες που δεν ήταν τόσο τυχερές!

Γιατί κάποιες μανούλες, δε χαίρονται τα παιδάκια τους, όπως άλλες, πχ. σε δραστηριότητες.

Είναι στα νοσοκομεία δίπλα τους και τα βλέπουν να πονούν ή και να αργοπεθαίνουν.

Πρέπει να ζουν με τον φόβο, την αγωνία, τον πόνο!

Και τι να πεις φυσικά, για τις μανούλες που έχασαν τα παιδιά τους.

Και πρέπει να ζουν με αυτόν τον Γολγοθά. Αυτόν τον απερίγραπτο πόνο!

Μανούλες που αξίζουν σεβασμό απ’ όλους μας και κατανόηση και στήριξη! Και μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε σε όλες, από μια αγκαλιά!

Ω! Την αγάπη της μάνας δεν την ξεχνά κανείς! -Βίκτορ Ουγκό

Λίγες τελευταίες σκέψεις

Η “μάνα” είναι ένας σπουδαίος ρόλος, ένα σπουδαίο κομμάτι τόσο για τις μαμάδες, όσο και για τις ζωές των παιδιών!

Ας δείχνουμε καθημερινά την αγάπη μας στις μαμάδες μας. Με τους πιο μικρούς και απλούς τρόπους!

Και όλες εμείς οι γυναίκες που θέλουμε να γίνουμε μαμάδες, ας κρατήσουμε τις αξίες και όλα τα όμορφα χαρακτηριστικά που μας δίδαξαν οι μαμάδες μας. Για να μπορέσουμε να τις μεταλαμπαδεύσουμε και εμείς στα παιδιά μας.

Και φυσικά, και οι άντρες, πρέπει να δείχνουν σεβασμό στη μαμά τους, όσο και στη σύζυγο τους που είναι η μαμά των παιδιών τους.

Γιατί τα παιδιά, πάντα βρίσκουν έμπνευση στο παράδειγμα μας και οφείλουμε να τους δίνουμε το σωστό παράδειγμα.

Τέλος, όσοι, όσες έχετε χάσει τις μανούλες σας, να είστε πάντα καλά να τις θυμάστε με αγάπη και με την σιγουριά, ότι από ένα καλύτερο μέρος, σας φυλάει και σας προστατεύει!

Φυσικά, δεν μπορείτε να κλέψετε την ανάρτηση αυτή! (Υπάρχουν και πνευματικά δικαιώματα you know…)
Και γιατί να την κλέψετε κιόλας! Δεν είπα κάτι σπουδαίο ή πρωτάκουστο.
Την καρδιά μου άνοιξα! Να κάνετε και εσείς το ίδιο.
Ο κόσμος θα γίνει λίγο καλύτερος!

Until Next Time…

Μαρίνα

♥

Αν θες να λαμβάνεις όλα μου τα άρθρα, μην ξεχάσεις να εγγραφείς μέσω e-mail στο blog. (Όπως είσαι κοίτα όλο δεξιά “Πάρε μας και στο mail σου”)

Και για να μη χάσεις όλα τα ωραία που θα έρθουν, εδώ είναι το newsletter μας!

Επίσης, αν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter.