Ζούμε σε μια εποχή που τόσο το blogging, όσο και τα social media (μιας και το blogging, αποτελεί κομμάτι τους), είναι της μόδας. Και μπορώ πολύ εύκολα να καταλάβω, πώς τα social media, μπορούν να αποτελέσουν προέκταση ενός blog, με σκοπό να το προβάλλουν περισσότερο. Παρ’ όλα αυτά, βλέπω όλο και περισσότερους ανθρώπους, να εγκαταλείπουν το blogging, δίνοντας έμφαση σε λοιπές πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Σήμερα λοιπόν, θα ήθελα να σας μιλήσω για εκείνους τους λόγους, που για εμένα το blogging, είναι πιο πολύτιμο, σε σχέση με τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα.
-
Δε χρειάζεται να κάνω check in, παρά να μιλήσω για την εμπειρία μου
➣Στο facebook, δυστυχώς ή ευτυχώς το check in, είναι μια μόδα και κατά τη γνώμη μου επικίνδυνη. Αφού, δίνεις σε αγνώστους τη γνώση του πού βρίσκεσαι και πότε κι αυτό κρύβει σίγουρα κινδύνους.
➣Στο blogging, δε χρειάζονται check in! Οι αναγνώστες, δεν νοιάζονται τόσο για το που βρέθηκες, όσο για το ποια είναι η εμπειρία σου. Μα ακόμα κι αν νοιάζονται, γιατί μίλησες για παράδειγμα για ένα καλό εστιατόριο και θα ήθελαν να το επισκεφτούν, μιλάς πια σε παρελθόντα χρόνο, για ένα μέρος που έχεις επισκεφτεί κι αυτό είναι σίγουρα λιγότερο επικίνδυνο.
-
Δε περιορίζεσαι με χαρακτήρες
➣Στο twitter, μπορείς να γράψεις μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό χαρακτήρων. Το οποίο είναι τέλειο, για να μοιραστείς μια σύντομη σκέψη ή πληροφορία. Τι γίνεται όμως, όταν θες να αναλύσεις μια άποψη; Όταν θες να μοιραστείς τα συναισθήματα σου, για ένα γεγονός;
➣Στο blogging, δε περιορίζεσαι ούτε από χαρακτήρες, ούτε από έκταση. Κι αναφέρομαι στην έκταση, γιατί για πολλούς ανθρώπους, όταν είναι μεγάλη, είναι και τρομακτική. Παρ΄όλα αυτά, στο blogging, μετράει το περιεχόμενο, όχι το μέγεθος του. Αν αυτό που γράφεις είναι ενδιαφέρον, οι αναγνώστες θα το διαβάσουν, no matter what!
-
Δεν περιορίζεσαι σε εικόνες
➣Στο instagram, δίνεται έμφαση στην εικόνα! Το caption, δηλαδή η περιγραφή που θα συνοδεύει την εικόνα, μπορεί να είναι κάτι κλεμμένο, ένα απόσπασμα βιβλίου, ή μπορεί και να μην υπάρχει. Το σημαντικό είναι η εικόνα. Και ναι, μπορεί το instagram, να αναδεικνύεται σιγά σιγά σε μια πλατφόρμα microblogging, αλλά η έμφαση στην εικόνα δεν χάνεται. Τι γίνεται όμως, αν δεν είσαι καλός στη φωτογραφία ή όταν η φωτογραφία, δεν αποτελεί προτεραιότητα σου;
➣Στο blogging, δίνεται έμφαση στη σκέψη. Εικόνες μπορείς να χρησιμοποιήσεις, είτε από δωρεάν πηγές του διαδικτύου, είτε να δημιουργήσεις. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα κι αν οι εικόνες προσδίδουν στο τελικό αποτέλεσμα μιας ανάρτησης, η έμφαση είναι στο περιεχόμενο. Στα λόγια, στις σκέψεις, στο νόημα που περνά η εκάστοτε ανάρτηση.
Σίγουρα κάποιοι, θα ισχυριστούν πως το blogging, δεν “τραβάει” πια. Πως τα χρήματα, η φήμη κι οι επαγγελματικές ευκαιρίες, είναι πια στο instagram. Και σίγουρα, το δεύτερο κομμάτι τουλάχιστον, ισχύει, μα είναι όλα αυτά, το μόνο, που πρέπει να κοιτάμε; Γιατί, για εμένα που ασχολούμαι ερασιτεχνικά και δεν έχω κανένα οικονομικό όφελος, υπάρχουν πράγματα στο blogging, που προσωπικά δε μπορώ να συγκρίνω:
-
Η ικανοποίηση που δίνει
Για εμένα το blogging, είναι το δημιουργικό μου ξέσπασμα. Και χαίρομαι τη διαδικασία, από τη στιγμή που θα πατήσω “νέο άρθρο”, τις στιγμές που πηγαινοφέρνω τον κέρσορα, μέχρι και τη στιγμή που πατάω “δημοσίευση”. Αυτό δε το νιώθω στα υπόλοιπα social media.
-
Οι σχέσεις που βοηθά να δημιουργηθούν
Το blogging, βοηθά να δημιουργηθούν ουσιαστικές σχέσεις, μιας και δε συνδέει ανθρώπους βάσει της εμφάνισης ή των συνηθειών τους, αλλά σε επίπεδο σκέψεων κι απόψεων. Μέσα από το blogging, έχω γνωρίσει και διαδικτυακά και προσωπικά, εκπληκτικούς ανθρώπους και μακάρι όσο τα χρόνια περνούν να γνωρίσω κι άλλους.
-
Το ότι δε χρειάζεται να ανησυχείς για followers
Το blogging, δεν εστιάζει σε αυτή τη λογική. Το blogging, συνδέεται με την έκφραση. Σίγουρα, σε κανέναν δεν αρέσει να γράφει για τον εαυτό του. Αλλά όσο ο blogger εκπληρώνει τους στόχους του γράφοντας, δεν τον νοιάζει αν το αναγνωστικό του κοινό, είναι μεγάλο ή μικρό.
Κάπου εδώ θα μου πείτε πως ο καθένας μπορεί να αγαπά και να ασχολείται, με ότι τον κάνει να αισθάνεται όμορφα. Σίγουρα! Δεν το αμφισβητώ κι ούτε έγραψα αυτή την ανάρτηση, με σκοπό να προσηλυτίσω κόσμο στο blogging και να τους πείσω να εγκαταλείψουν τα υπόλοιπα social media. Ή και να ασχοληθούν (ξανά) με αυτό. Ήθελα μόνο, με αφορμή όσους το εγκαταλείπουν, να μοιραστώ, γιατί για εμένα είναι ασύγκριτο, πολύτιμο και στο μυαλό μου τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, υπάρχουν μόνο ως προέκταση του κι όχι ως υποκατάστατο.
Εσείς αν έπρεπε να ξεχωρίσετε ένα μόνο πράγμα, που αγαπάτε στο blogging, ποιο θα ήταν αυτό;
Until Next Time…
Μαρίνα ♥
Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Καλημέρα Μαρίνα μου
Ναι το blogging και για μένα είναι αξεπέραστο. Και στο φέις που έχω λογαριασμό μάλλον λογαριασμό δεν του δίνω, οπότε…
Δεν με νοιάζει τι φέρνει οικονομικό όφελος, δεν ασχολούμαι με κάτι τέτοιο. Δεν βάζω ούτε θα βάλω διαφημίσεις. Οι φίλοι που είναι και συνοδοιπόροι με ενδιαφέρουν. Τώρα αν φύγανε πολλοί νομίζω δικαίωμα του καθένα μας είναι να μπαίνει όποτε αισθάνεται την ανάγκη ή να το εγκαταλείπει. Κοίτα Μαρίνα πιστεύω ότι πολλοί το άφησαν γιατί βαρέθηκαν. Δεν είχαν τι να γράψουν ή συνδέθηκαν με δυο τρεις φίλους και όταν έφευγε ο ένας ακολουθούσε και ο άλλος. Υπάρχουν τόσοι νέοι φίλοι ενδιαφέροντες που μπορείς να συνυπάρξεις. Υπάρχει και η μόδα τώρα να αναρωτιόμαστε τι προσφέρουμε μπλογκάροντας. Εγώ προσφέρω στον εαυτό μου μια όμορφη απασχόληση
Σε φιλώ και εύχομαι καλό Σ/Κο, έστω και με μουσική Ζορμπά
Σίγουρα Αννούλα μου, είναι δικαίωμα του καθενός τι κάνει και γι’ αυτό το διευκρίνισα και στην ανάρτηση μου, για να μη παρεξηγηθώ. Με αφορμή το γεγονός όμως, ήθελα να μιλήσω για όσα κάνουν για εμένα ασύγκριτο το blogging!
Για να ευθυμήσουμε και λίγο, γιατί η κακοκαιρία μας έχει κακοκεφιάσει, εσύ προσφέρεις στον εαυτό σου μια όμορφη απασχόληση με το blogging κι εγώ απ’ ότι φαίνεται, προσφέρω στο διαδίκτυο ευκαιρίες για λογοκλοπή αχαχα
Καλό Σ-κ να έχουμε, με χαμόγελο, παρά τον κακό καιρό!
ΥΓ: Μια όμορφη απασχόληση προσφέρω κι εγώ στον εαυτό μου, μέσω του blog, και την ευκαιρία για επικοινωνία, με όλους εσάς, που έχουμε φτιάξει μια όμορφη παρέα!
Καλησπερα Μαρινα μου αγαπημενα
θεωρω πως ολα αυτα εχουν να κανουν με τον ανθρωπο που τα χειριζεται και οχι με τις “δυνατοτητες” που δινει το καθε ενα
Μου αρεσει το φβ και το μπλοκ
Τα αλλα τα χειριζομαι αλλα οχι πολυ
Ειδικα το τουιτερ λογω του περιορισμου, αυτο δεν το μπορω
φιλακια
Να πω και εγώ τη γνώμη μου Μαρίνα μου στο σοβαρό θέμα που θίγεις:
Κατ’ αρχήν συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Ωραία και πιασάρικα και παιχνιδιάρικα είναι τα μέσα με τις διάφορες πλατφόρμες αλλά σαν το ιστολόγιο δεν είναι τίποτα !
Επίσης θεωρώ ότι η “παραμελημένη” πλατφόρμα της Google + έχει μεγαλύτερες δυνατότητες στην παράθεση ιδεών και κειμένων.
Το blog είναι χώρος δημιουργίας, ακόμα και τέχνης ! ακουμπάς τα προσωπικά σου εικαστικά “θέλω”, βγάζεις την προσωπικότητά σου ελεύθερα και δημιουργικά. Γράφεις, δημιουργείς, παρουσιάζεις. Ότι θέμα και να διαλέξεις είτε θεματικό μπλογκ είτε προσωπικό υπάρχει τεράστια δυνατότητα να αναδείξεις την προσωπικότητά σου και να επικοινωνήσεις με κόσμο πάνω σε ουσιαστικές απόψεις.
Ακόμα και για εμπορικούς λόγους να το κάνεις, και εκεί έχεις καλύτερη δυνατότητα.
Τα social media στην πλειοψηφία τους και μην παρεξηγηθώ, καλύπτουν πλειοψηφικά τα μέτρα και τα σταθμά ανθρώπων της απλής καθημερινής σκέψης.
Συνεπώς blogging δαγκωτό δεν το συζητάμε.
Τα φιλιά μου Μαρίνα μου και ειλικρινά χαίρομαι που ανοίγεις τέτοια θέματα
Δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα παραπάνω σχόλια, εξ άλλου δεν μπορώ να συγκρίνω το blogging με τα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (πω πω μαθαίνω και την γλώσσα!) γιατί δεν έχω fb κλπ, άρα τι να πω; 😛
Το blogging για μένα είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα στην καθημερινότητα μου και χαίρομαι που αναρτώ 9 χρόνια, γιατί χάρη σ’ αυτό έχω γνωρίσει δεκάδες εξαιρετικά άτομα που αλλιώς ούτε στο όνειρο μου, δεν θα είχα συναντήσει! 😉
ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά σε όλους! 🙂
ΥΓ: Αναρωτιέμαι αν τελικά ο “Ζορπάς” θα κτυπήσει την ΒΑ Αττική γιατί προς το παρόν, δεν φυσάει πια, έχουμε ρεύμα, κάνει κρύο και βρέχει… μην το ματιάσω όμως!!! 😀
Σαν το blogging δεν έχει!!
Καλημέρα!!
Το καθένα έχει τις χάρες του…
Τρελαίνομαι για το instagram, αλλά όχι για το εμπορικό του κομμάτι. Όπως έχω ξαναγράψει, το έχω σαν ένα φωτογραφικό ημερολόγιο.
Το Τουίτερ από την άλλη προωθεί το ρητό “το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν” και σαν άνθρωπος που έκανα μεγάλη χρήση για χρόνια δεν αισθάνθηκα ποτέ περιορισμό. Γιατί το τουίτερ δεν προσφέρεται για αναλύσεις, είναι συγκεκριμένη η φιλοσοφία του.
Το facebook δεν το συζητώ, έχει ξεφτιλιστεί τελείως στα μάτια μου πλέον…
Απλά η κάθε πλατφόρμα εκφράζει κάτι διαφορετικό και προσφέρεται για διαφορετικά πράγματα και με διαφορετικούς σκοπούς. Αλίμονο αν όλες τα έκαναν όλα.
Το blogging μου αρέσει επίσης πάρα πολύ, γιατί ανέκαθεν είχα την τάση να γράφω ημερολόγιο και να συγκεντρώνω πράγματα που μου άρεσαν (συνταγές, τραγούδια κλπ κλπ). Αυτά λοιπόν που έγραφα σε τετράδια, τώρα τα γράφω στο blog και αυτό μου δίνει πολλή χαρά. Είναι μια πολύ αξιόλογη μορφή δημιουργίας. Το βασικότερο μειονέκτημα είναι ότι χρειάζεται χρόνο, ο οποίος δεν υπάρχει εύκολα πλέον, και γι’ αυτό δεν ασχολούμαι τόσο πολύ όσο θα ήθελα. Στην τελική όμως, δεν είναι παρά ένα χόμπι για εμένα και δεν αναμένω κάτι από αυτό… επομένως δεν έχω και λόγο να τρελαθώ όταν το blogging σαν ασχολία δε χωράει στο πρόγραμμά μου.
Σημασία έχει εκεί που καταναλώνουμε χρόνο (γιατί σε όλα τα social media όντως καταναλώνουμε χρόνο, λίγο ή πολύ) να περνάμε καλά και να κάνουμε αυτό που μας εκφράζει, και πάντα με σεβασμό στους άλλους χρήστες και στις όποιες αναρτήσεις τους.
Φιλάκια πολλά! Καλό σαββατοκύριακο να έχεις Μαρινάκι!!!
Καλημέρα, Μαρίνα. Να δώσω και μια άλλη οπτική γωνία;
Να πω ότι εγώ την ενασχόληση με το ιστολόγιο την ξεκίνησα πολύ παλιά (2007) για καθαρά εκπαιδευτικούς λόγους. Φτιάξαμε με τα παιδιά τη “Σχεδία του 6ου Λυκείου Καλλιθέας”, που υπάρχει ακόμα, είναι το μακροβιότερο σχολικό μπλογκ εν Ελλάδι και, όσο να’ ναι, έχουμε μια χαρά γι’ αυτό και, επίσης το “Λογοτεχνία Κατεύθυνσης”, το οποίο κι αυτό είχε μια μακρά και πολύ ενδιαφέρουσα πορεία. Τελευταίο χαριτωμένο, μικρό πείραμα το “Χρυσόσκονη στο βελούδο της νύχτας”, πείραμα μιας χρονιάς, ενός μαθήματος, μιας τάξης.
Όταν λέω “καθαρά εκπαιδευτικούς λόγους”, φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι περίπου εννοώ. Θα ήταν αδύνατο να εκτεθούν τώρα όλοι εδώ. Δημιουργία, έκφραση, επικοινωνία, επαφή, οικειοποίηση του χώρου,των μέσων, συνάντηση με τους συμμαθητές του δικού μας και των άλλων σχολείων, μάθηση, γνώσεις και ερεθίσματα, διάλογος, συμμετοχή .. και πόσα άλλα.
Βρήκαμε σχολεία από μακρινά μέρη, τους φιλοξενήσαμε και μας φιλοξένησαν, κάναμε εκδηλώσεις, τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ, βάλαμε τη χαρά μέσα σε ένα χώρο κατά παράδοση γκρι – σαν τη σημερινή μέρα..
Ασχολήθηκα πάρα πολύ μ’ αυτό, αλλά ποτέ δεν ξέφυγα από τον καθαρά εκπαιδευτικό του χαρακτήρα. Εκεί υπήρχα μόνο ως εκπαιδευτικός.
Πέρασαν χρόνια και μόλις πέρυσι, τόλμησα να υποκύψω στο σαράκι της γοητείας του μπλόγκιν. Είχα ήδη καταλάβει ότι υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες άνθρωποι σ’ αυτό το χώρο, άνθρωποι δοτικοί, που χαίρονται την επικοινωνία, που απλώνουν το χέρι. Κι έτσι .. υπέκυψα. Λέω, ας δω πώς είναι ένα μπλογκ όχι για τα παιδιά, αλλά για μένα.
Ήταν ο καιρός που ..με προσλάμβανε ο κύριος Λι ( 🙂 ) για να του γράφω τις ιστορίες του. Κι έτσι έδεσε το πράγμα και ευτυχής τώρα επικοινωνώ με σένα και με την παρέα του μπλόγκιν που έτυχε να γνωρίσω.
Το αισθάνομαι στη σκιά των άλλων μέσων, αλλά τον κύριο Λι δεν τον ενοχλούσε ποτέ η σκιά. Το χαίρομαι που μπορεί να γίνεται πιο αργό, πιο βαθύ, πιο ψύχραιμο, πιο υπεύθυνο.
..Και .. έχουμε και μια Μαρίνα να μας ξεσηκώνει και να μας βάζει και ερωτήματα που μας παίρνει μισή ώρα να τα γράψουμε!!!
Άντε, πάω για δουλειές, καλημέρα
ΥΓ. (Σε πόσα τουίτ χωράει αυτό το κείμενο;)
Το να πω εγώ, πως σαν το blogging δεν βάζω κανένα άλλο μέσο, ίσως και να ακουστεί γελοίο, με τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα αποχής μου…
Πραγματικά όμως, το πιστεύω. Ακόμα σε καιρούς εξαφάνισής μου, το ίδιο ψηλά το έχω!
Το instagram είναι το μόνο social app που έχω στο κινητό μου και ομολογώ πως μου κεντρίζει πολύ το ενδιαφέρον. Σε facebook, twitter, linkedin και όοοολα τα υπόλοιπα θα μπω 1 φορά τη μέρα να δω αν υπάρχει κανένα μήνυμα ή να δω τί “παίζει” με τους αγαπημένους και κατά τ’ άλλα ασχολείται ο Γιάννης. Πόση ώρα να σου πω πως περνάω εκεί? 5-10 λεπτά max.
Tο blogging από την άλλη είναι πιο απαιτητικό. Όχι με την έννοια της υποχρέωσης όμως, αλλά με την έννοια της ουσίας! Όταν ασχολείσαι μαζί του, του δίνεσαι! Δίνεις την ψυχή σου! Δεν το ξεπετάς!
Ιδέα μου είναι? Δεν ξέρω, αλλά έχω την αίσθηση πως είναι όντως σαν να είναι μια γειτονιά το blogging! Κανένα άλλο από τα social media δεν μου το βγάζει αυτό…
Να έχεις μια όμορφη μέρα, Μαρινάκι μου!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά! <3
Δεν έχει σχέση το πόσο ασχολούμαστε με το blogging. Αυτό δεν αναιρεί την αγάπη μας γι αυτό που κάνουμε. Και συμφωνώ, το blogging, είναι πιο απαιτητικό, σε σχέση με τα υπόλοιπα social media, αλλά όσο ομορφοπερνάμε μαζί του, όλα καλά.
Πολλά φιλιά κι από μένα Συριανάκι μου! Φιλάκια!
Είναι απαραίτητο το check in στο φβ;;;;
Δε μου το είπαν ποτέ και δεν έχω κάνει ποτέ! Αν και κάνα δυο φορές με κάναν άλλοι…
Βέβαια δεν έχω κι έξυπνο κινητό και μέχρι να πάω σπίτι να το κάνω δε θα έχει κι αξία…χαχα!
Για μένα, πέρα από την πλάκα, τα σόσιαλ μήντια λειτουργούν μάλλον ως υποστηρικτικά του μπλογκ.
Ποια σόσιαλ δηλαδή, το εξής ένα το φβ, που ακόμα κι εκεί αραιά και που ανεβάζω κάτι…και να ήθελα να το κάνω συχνότερα περνάει η φούρια της στιγμής και μένει.
Τις σπάνιες φορές που λέω ας ασχοληθώ λίγο παραπάνω, ανεβάζω κάτι και ξεχνιέμαι πάλι..δεν έχω σωτηρία!
Το τουίτερ δεν το πήρα ποτέ ζεστά….
Το ίνσταγκραμ χωρίς έξυπνο κινητό είναι άχρηστο
Το γκούγκλ πλας δεν το κατάλαβα ποτέ, όχι ότι προσπάθησα κιόλας.
Και κάτι άλλα δεν τα ξέρω καν η αγεωγράφητη των σόσιαλ! χαχα!
Φιλιά πολλά!
Ξέχασα να απαντήσω στην ερώτηση όμως!
Τι αγαπώ; Πολλά! Τόση ώρα σκέφτομαι και δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα!
Θα πω αγαπώ το μπλόγκινγκ γενικά…πιάνεται;;;;
Κατηγορηματικά θα σου πω Μαρίνα μου ότι αγαπώ το blogging έστω και αν αργώ να γράψω !! Εκεί νοιώθω οικεία και εκφράζομαι άλλοτε με σκέψεις και άλλοτε με δημιουργίες !! Στο φβ είμαι τουρίστρια να πω;;; Κάπως έτσι . Με τα λοιπά δεν ασχολούμαι δεν μου φτάνει ο χρόνος !! Τι να πρωτοκάνω πια !! Σε φιλώ και καλή εβδομάδα
Τους ανθρώπους που γνώρισα από μέσα προς τα έξω και ενώ νόμιζα πως γράφω μόνο για να τα διαβάζω εγώ χαχαχαχ Οταν έφτασε η στιγμή να συναντηθούμε, δεν υπήρχε χώρος για απογοήτευση, παρόλο που όταν γραφουμε στα άλλα σόσιαλ μιντια “φοράμε τα καλά μας”… στο μπλογκ αρκετές φορές κυκλοφορουμε “γυμνούλιδες”. Επίσης … αν κάποιος θέλει να βγάλει λεφτά από το μπλογκ και να έχει και φόλοερς και διαφορά άλλα να φτιάξει Site … το μπλογκινγκ είναι ένας μοναχικός δρόμος … ενα προσωπικό μονοπάτι 🙂
Είπα από δω και πέρα να διαβάζω τα όσα γράφεις και να απαντώ στην ερώτηση σου 🙂
Να ‘σαι καλά Μάνια μου. Σ’ ευχαριστώ και που με διαβάζεις και που απαντάς στις ερωτήσεις μου.
Ισχύει αυτό, το blogging έχει προσωπικό χαρακτήρα. Παράλληλα μπορεί να έχει και τη χροιά ενός site.
Εξαρτάται καθαρά από το πως το χειρίζεται ο blogger.
Σημασία έχει, η ασχολία αυτή να μας προσφέρει χαρά. Αυτό μετράει!
Καλό ξημέρωμα 🙂
Ενδιαφέρον θέμα προς συζήτηση.
Για μένα προσωπικά τα πράγματα είναι απλά.
Η κάθε πλατφόρμα χρησιμεύει σε κάτι και αναλόγως ο καθένας πορεύεται όπως νομίζει.
Το blogging από το 2008 μέχρι σήμερα το λατρεύω και το πιστεύω και το υποστηρίζω 100% χωρίς ποτέ μα ποτε να το βαρεθώ, να με κουράσει ή να σκεφτώ αρνητικά ακόμα κι όταν “δουλευω ” μια ανάρτηση μπορέι να μου πάρει την μισή μου ημέρα από τον χρόνο μου. Αυτό είναι καθαρά στο πως δουλεύω Εγώ σε ό,τι δημιουργώ. Το blogging σίγουρα και φαίνεται από μακριά πια πως για πολλούς έχει κουράσει και γι’ αυτό τα έχουν παρατήσει και έχουν στραφεί στις άλλες πλατφόρμες για πιο γρήγορη “διαφήμιση” ή έκφραση. Για μένα πάντως πιστεύω πως ακόμα κι όταν οι περισσότεροι θα την έχουν κάνει μαλλον θα είμαι από τις λίγες bloggers που θα συνεχίζω ακάθεκτη. Με εκφράζει και με γεμίζει απόλυτα, όσο κανένα άλλο. Α, και σε όλα είμαι το ίδιο το άτομο όπως στο blog μου! Συγγνώμη αλλά το πιστεύω γιατί με ξέρω. Χεχεχε. Κατ’ άλλα τα facebook. facebook page. Twitter είναι απλώς βοηθητικά για όσα ανεβάζουμε στο blog μας.A! και για να σκοτώνουμε την ώρα μας αν δεν τα πάρεις σοβαρά. Το Instagram, το έχω ξαναπεί, το αγαπώ γιατί το έχω ας το πω ως Φωτογραφικό portfolio. Με αυτή την σκέψη το ξεκινησα το 2012 και έτσι συνεχίζω… κι ας έχει γίνει και αυτό κάπως.
Ωχ, πάλι πολλά είπα! Αχαχα! Τα φιλιά μου Μαρινάκι μου!