Marina Tsardakli 
Το blogging στηρίζεται στις σχέσεις των bloggers!
Για εμένα το blogging, είναι ένα ταξίδι!
Ένα ταξίδι που κρατά από το 2010. Από τότε:
- έχω αλλάξει τόπους (ακόμα μόνο διαδικτυακούς),
- έχω κερδίσει εμπειρίες (κάποιες καλές, άλλες όχι, μα όλες πολύτιμες)
- και έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους (bloggers και μη).
Βέβαια, σε αυτούς τους ανθρώπους, συγκαταλέγομαι κι εγώ, γιατί ταξιδεύοντας στα μονοπάτια του blogging και του διαδικτύου γενικότερα, έχω γνωρίσει καλύτερα: ποια είμαι, τι αντιπροσωπεύω, τι θέλω!
Το blogging, ξεκίνησε ως κάτι διαφορετικό
Κι έχει εξελιχθεί σε μια αγαπημένη συνήθεια, μια δημιουργική δραστηριότητα και ένα αληθινό πάθος! Ομολογώ πως θα μπορούσα να με δω ως blogger για πολλά χρόνια ακόμα, με τον ίδιο ενθουσιασμό, το ίδιο μεράκι.
Για εμένα το blog μου, δεν είναι πια μόνο μια ευχάριστη διαδικασία.
Είναι χρόνος, κόπος, μεράκι. Και γι’ αυτό έχω αναφέρει πολλές φορές πώς θα με ενδιέφερε να το δω και επαγγελματικά. Προσέχω τις αναρτήσεις μου, λειτουργώ με πρόγραμμα, διατηρώ στήλες, προσπαθώ να το διαφημίζω μέσα από τα social media, κ.α.. Κάνω δηλαδή βήματα, που κάνει κάθε blogger του εσωτερικού και του εξωτερικού που ασχολείται με το blogging επαγγελματικά. Απλά εγώ ακόμα δε βγάζω χρήματα. Ίσως κάποια μέρα!
Πόσο τέλειο θα ήταν αυτό! Μα ποτέ δεν έχω μετανιώσει ή νιώσει πως “σπαταλάω” τον χρόνο μου. Με γεμίζει όλη αυτή η διαδικασία! Μου αρέσει να προσέχω το blog μου κι ας μη βγάζω χρήματα από αυτά.
Είναι που νιώθω, πως ότι κάνουμε με αγάπη, ποτέ δε πάει χαμένο.
Έχω εισπράξει πολύ εκτίμηση όλα αυτά τα χρόνια
Κι έχω δεχτεί πολύ στήριξη σε στιγμές που δοκίμασαν τα όρια και την αντοχή μου. Τόσο από “συνάδελφους” bloggers, όσο κι από την οικογένεια μου (με την στενή και την ευρύτερη έννοια)!
Το πόση γκρίνια έχει φάει η οικογένεια μου για να με βοηθήσουν με το blog, να μου πουν γνώμες, δεν φαντάζεστε! Τι τραβάνε κι εκείνοι! Αλλά μου αρέσει να μοιράζομαι μαζί τους τα σχέδια μου, τις σκέψεις μου και τα κείμενα μου! Και θέλω να τους ευχαριστήσω και δημόσια όλους κι ειδικά τις ξαδέρφες μου Κωνσταντίνα και Σταυρούλα, γιατί πραγματικά με βοηθούν πολύ κοινοποιώντας αναρτήσεις και σχολιάζοντας πολλές φορές!
Θα αναρωτιέστε όμως, πώς μου ήρθε σήμερα να σας τα πω όλα αυτά. Έψαχνα κάτι να βρω στην σελίδα του blog στο facebook! Και διαπίστωσα πως είχα δύο κριτικές για την σελίδα και δη το blog, που δεν είχα διαβάσει και με την μία ειδικά συγκινήθηκα απίστευτα!
Την κριτική την είχε κάνει τον Γενάρη, η Άννα και με συγκίνησε πολύ με τα αυθόρμητα λόγια της, ακόμα κι αν την διάβασα αρκετούς μήνες μετά! Αννούλα μου, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω κι από εδώ και για τις σκέψεις σου και που μπήκες στον κόπο να γράψεις μια κριτική στην σελίδα!
Και κατάλαβα για ακόμα μια φορά πόσο σημαντικές είναι οι σχέσεις στο blogging.
Γιατί κάθε ταξίδι, χωρίς συνοδοιπόρους, είναι λίγο πιο αδειανό. Έχει κι αυτό πολλά να σου προσφέρει, δεν αντιλέγω, μα σίγουρα, οι φίλοι γεμίζουν τα κενά! Αυτό για εμένα στο blogging, είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα λοιπόν!
Το ότι έχω τόσους ανθρώπους εδώ, έτοιμους να καλωσορίσουν τις ιδέες μου, να αγκαλιάσουν τις σκέψεις μου και να τις κρίνουν, χωρίς να τις κατακρίνουν, για εμένα σημαίνει πολλά και συμβολίζει το πού στηρίζεται το blogging και το πώς διαφοροποιείται από ένα online σημειωματάριο!
Είναι οι άνθρωποι που δίνουν σε ένα blog πνοή και σ’ ένα βαθμό χαρακτήρα!
Είναι οι άνθρωποι που σου δίνουν δύναμη να συνεχίσεις, ειδικά αν είναι γεμάτοι θετικότητα και ενθουσιασμό. Είναι οι άνθρωποι που σε κάνουν να νιώθεις, πως δεν γράφεις απλά σε ένα άψυχο υπολογιστή, αλλά κάτι κάνεις.
Κι αυτό είναι μια ευλογία!
Εύχομαι κάθε blogger εκεί έξω να έχει αυτή την ευλογία, να νιώθει καλά, κάνοντας ότι κάνει κι αν νιώθει μόνος, ας έρθει στην παρέα μας! Γιατί η ζωή είναι ακόμα πιο όμορφη, όταν την ερωτεύεσαι με παρέα!
Κι επειδή ίσως να μου βγήκε λίγο πιο συναισθηματικό το κείμενο απ’ ότι περίμενα, ας το σπάσω με λίγο χιούμορ κι ας ευχηθώ, πάντα, να παίρνει το blog μου, τόσο ωραίες κριτικές!
Εσείς πόσο σημαντικές πιστεύετε είναι οι σχέσεις των bloggers;
Until Next Time…
Μαρίνα ♥
Αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, μπορείτε να τη μοιραστείτε μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης στα social media, στα οποία μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Θα συμφωνήσω μαζί σου μία ακόμα φορά Μαρίνα μου.
Και εγώ έτσι ξεκίνησα εδώ της περιπλανήσεις μου ως blogger. Ως προσωπική ανάγκη έκφρασης και λατρείας για τον Κινηματογράφο μου και τώρα μετράω όλόγυρά μου μια μεγάλη αγκαλιά γνωστών και φίλων. Θα μου πεις δικτυακών ; έστω ! και αυτό δεν μετράει ; και πολύ θα έλεγα.
Προχωράμε λοιπόν καλή μου φίλη στις όμορφες αυτές στράτες.
Τα φιλιά μου.
Έτσι ακριβώς είναι Γιάννη!
Προχωράμε κι ελπίζω να καταλήξουμε σε ακόμα ωραιότερους προορισμούς.
Καλή συνέχεια στη μέρα σου εύχομαι 🙂
Ως αρκετά παλιά μπλογκατζού (9 χρόνια) πριν κάτι μέρες μετρούσα πόσα άτομα έχω συναντήσει στα “ζωντανά” χάρη στο blogging και τα έβγαλα 34, μάλιστα σήμερα το απόγευμα έχει κανονιστεί συνάντηση στο σπίτι μιας επίσης παλιάς μπλογκατζούς με άλλες τέσσερεις για τσαγάκι-καφεδάκι και κουβεντούλα! Θέλω να τονίσω πως εμείς οι πέντε ανταλλάσσουμε χρόνια σχόλια στα μπλογκάκια μας και συνεχίζουμε να το κάνουμε και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό όταν συμβαίνει γιατί δίνει στο blogging μια άλλη διάσταση! 😛
Κατά τ’ άλλα το ότι έχει διαμορφωθεί μια παρεούλα που ανταλλάσσει και εδώ σχόλια είναι πολύ πολύ σημαντικό και ευχάριστο και εύχομαι να συνεχιστεί για καιρό! 😉
ΑΦιλάκια Μαρινάκι μου και συνέχιζε την μπλογκοργάνωση σου όπως το ορίζει η καρδούλα σου και ποιος ξέρει μπορεί αργότερα να γίνει και επάγγελμα!
Χαίρομαι πολύ μαγισσούλα μου για τις παρέες σου εκτός κι εντός υπολογιστή. Αυτή είναι η μαγεία του blogging!
Εύχομαι να συνεχίσουμε να τα λέμε με τον ίδιο ενθουσιασμό για πολλά χρόνια ακόμα!
Σε φιλώ γλυκά 🙂
✿Γλυκοβαφτιστηρόνιμου όμορφο, πόσο δίκιο έχεις; Τα blogs είναι μια μικρή κοινότητα, συναντάμε φίλους, κάνουμε παρέες, επιλέγουμε όσους μας αρέσει να διαβάζουμε και να συναναστρεφόμαστε, και μας επιλέγουν κι αυτοί για τους ίδιους λόγους. Απροπό, ΠΟΣΟ δίκιο έχεις!! Το τραγούδι “δεν υπάρχουν αντίο” δεν το έχει πει ΠΟΤΕ ο Σάκης κι απορώ πως μου είχε κολλήσει ότι το λέει εκείνος, και τώρα πρέπει να το διορθώσω! Πολύ σε ευχαριστώ 🙂 Φιλιά άπειρα και φυσικά, με γεια το χριστουγεννιάτικο τοπίο 🙂 ✿
Νονούλι μου είσαι από τους ανθρώπους που χαίρομαι πραγματικά που συνάντησα μέσα από το blogging!!
Σε γλυκοφιλώ και σου εύχομαι μια όμορφη συνέχεια στη μέρα σου 🙂
Μια παρεούλα έχουμε φτιάξει κι εδώ, πολύτιμη και πια απαραίτητη!
Και βαδίζουμε ολοταχώς προς τα Χριστούγεννα!
Φιλιά πολλά, Μαρινάκι, αφήνω!
Έτσι ακριβώς Αλεξάνδρα μου!
Let’s embrace our Christmas Spirit! 🙂
Καλή συνέχεια στη μέρα σου εύχομαι 🙂
(Τώρα που δε μ’ ακούει η γυναίκα μου):
1) Μαρινάκι, μ’ αρέσουν πολλά σε σένα. Ας πούμε, η ευθύτητά σου, ο αυθορμητισμός συ, το θάρρος της γνώμης σου, η θετικότητά σου .. (ξέρω, θες να συνεχίσω, αλλά λέω να αφήσω τα υπόλοιπα για επόμενη ανάρτηση..)
2) Συνήθως κάνεις πολύ απλές ερωτήσεις, τις οποίες, επίσης συνήθως, νιώθω ότι δεν μπορώ να τις απαντήσω σύντομα κι απλά. (Είναι μεγάλο το πρόβλημα, γιατρέ μου;)
Το θέμα των μπλόγκερς και των σχέσεών τους θεωρώ ότι έχει πολλές πτυχές, δεν το βλέπω καθόλου απλό και θα μ’ άρεσε πολύ να το συζητήσω/σουμε κάποτε. Στο περιθώριο ενός σχολίου μου φαίνεται (μάλλον επαναλαμβάνομαι..) λίγο δύσκολο να το κάνω αυτό. Εννοείται πως βλέπω, νιώθω, πολλά θετικά, από την άλλη αισθάνομαι και κάποιες σκοτεινές περιοχές που θα είχε ενδιαφέρον, σε μία συζήτηση, να φωτίζονταν.
3) Τρίτον δεν έχει, για την ώρα. Ή μάλλον έχει: Είμαι εδώ και γράφω. Κι αυτό ισούται με κάποιο χαμόγελο 🙂 Να είσαι καλά.
Να ‘σαι καλά Διονύση, σ’ ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια! Το θέμα με τις σχέσεις των bloggers είναι όντως πολύπλευρο. Για εμένα όμως έχει μεγάλη σημασία να εστιάζω στα θετικά που μου προσφέρει!
Μια όμορφη συνέχεια εύχομαι στη μέρα σου 🙂
Ευχαριστώ το blogging για όλα αυτά τα υπέροχα που μου έδωσε τόσα χρόνια!
Συμφωνώ σε όλα!
Χαίρομαι που το blogging είναι μια όμορφη εμπειρία και για σένα Μαρία μου κι εύχομαι να γίνει ακόμα ωραιότερη!! 🙂
Καλή συνέχεια στη μέρα σου εύχομαι 🙂
Και όταν οι bloggers είναι τόσο υπερ-υπέροχοι, τόσο ακομπλεξάριστοι, τόσο wow, (όπως εμείς οι 2 για παράδειγμα!) ε, πώς να μην είναι έτσι και οι αντίστοιχες σχέσεις, ε?????
😉
Κοριτσάρα μου, σίγουρα έτσι θα είναι όλες οι κριτικές, γιατί απλά ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ!
ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά! <3
Είναι πολύ σημαντικές! Εκτός από τις γνώμες που ακούμε και την αλληλουποστήριξη, είναι εκείνοι οι άνθρωποι που καταλαβαίνουν πραγματικά το πάθος μας και γιατί το συνεχίζουμε παρόλο που δεν είναι επικερδές. Εύχομαι πολλά χρόνια blogging ακόμα!
Άλκηστη
Όπως τα λες Άλκηστη! Και χαίρομαι που έχεις προστεθεί και εσύ στη παρέα! Όμορφη συνέχεια στη μέρα σου εύχομαι 🙂
Δεν το πιστεύω ότι τώρα είδες την κριτική…Είναι η ειλικρινής άποψή μου για το μπλογκ σου και για σένα που αξίζεις τα καλύτερα.
Το blogging μόνο καλά μου έχει προσφέρει και δεν εστιάζω ποτέ στα άσχημα αν και δεν τα θυμάμαι. Τα προσπερνώ όπως γίνεται σε κάθε μας συναναστροφή.
Συνέχισε Μαρίνα μου και εύχομαι να γίνει το όνειρό σου αληθινό και να το κάνεις επάγγελμα. Σου ταιριάζει απόλυτα
Σε φιλώ
Να το πιστέψεις Άννα μου. Δε μου είχε βγάλει, ποτέ ειδοποίηση κι έτσι πέρασαν αρκετοί μήνες μέχρι να τη δω! Βέβαια, ποτέ δεν είναι αργά! χαχα
Σε ευχαριστώ πολύ και για τις ευχές και για τα όμορφα σου λόγια.
Καλή βδομάδα 🙂
Μαρίνα μου, δύσκολο θέμα διάλεξες σήμερα και μας το “πέταξες” με τόση αθωότητα να το επεξεργαστούμε ζητώντας μας ουσιαστικά τι; μα να κάνουμε την αυτοκριτική μας…
Το δικό μου ταξίδι είσαι από τους λίγους ανθρώπους που το ξέρουν και από την καλή και από την ανάποδη… Οπότε επίτρεψέ μου να διατηρώ κάποιες αμφιβολίες για τις φιλίες που δημιουργούνται μέσα εδώ στο ιντερνετικό κουκούλι…
Ωστόσο δεν μπορώ κι εγώ να παραβλέψω πως έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους με αφορμή το blogging, ανθρώπους με τους οποίους έχω μοιραστεί χαρές και λύπες για 10 και πλέον χρόνια της ζωή μου (βλέπεις, συμπεριλαμβάνω και τον πρότερο χρόνο του “συχωρεμένου” blog 😉 ) Όμως αυτό -oι γνωριμίες δηλαδή- είναι απλά ένα άλλο κεφάλαιο της ιστορίας “Blogging”.Γιατί το blogging έχει ως φυσικό επακόλουθο την συμπάθεια (ή αντιπάθεια) και την επικοινωνία περαιτέρω κάποιων bloggers, αλλά στηρίζεται εξ’ ολοκλήρου κατά την γνώμη μου στην ποιοτική αρθρογραφία· κάτι που εκλείπει συχνά ακόμη και σε μεγάλης κυκλοφορίας ιστοσελίδες.
Λοιπόν, σου εύχομαι να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις όλα τα όνειρά σου, ακόμη και το να κερδίζεις τα προς το ζην μέσα από τον θαυμάσιο ιστοχώρο σου!
Φιλί σου στέλνω!
Σίγουρα είναι ένα κεφάλαιο του blogging Λία μου, αλλά είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο! Γιατί, όσο ποιοτικά κι αν είναι τα άρθρα κάποιου, αν δεν τα διαβάζει κανείς, δεν τα στηρίζει με απόψεις και γνώμες, δε θα πάει μακριά.
Στα τόσα άσχημα που έχω βιώσει στο blogging, για εμένα είναι ένα από τα υπέροχα οι διαπροσωπικές σχέσεις με τους υπόλοιπους bloggers.
Παρ’ όλα αυτά, οι διαφορετικές μας εμπειρίες, αποδεικνύουν πως είναι κομμάτι της ζωής κι όπως και στην ίδια τη ζωή, τίποτα δεν είναι απόλυτα καλό ή κακό!
Σε ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου! Καλή βδομάδα 🙂
Σωστά τα γράφεις!
Για μένα είναι πολύ σημαντικές οι σχέσεις μου με τους βλόγγερς, καθώς έχω κάνει κουμπαριές, έχω ανεκπλήρωτους έρωτες, έχω σχεδιάσει επαναστάσεις με ορισμένους από αυτούς!
Τώρα για να σοβαρευτώ, έχω γνωρίσει αρκετούς βλόγγερς και είναι χρόνια τώρα που έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι με τέσσερις από αυτούς. Πραγματικοί φίλοι. Από αυτούς που τους λες και σου λένε τα πάντα!
Από αυτούς που τους καλείς στο γάμο του γιου σου!
Καταλαβαίνεις, δεν μιλάω για επιφανειακές σχέσεις, αλλά για φιλία!
Και είμαι ευγνώμων γι αυτό!
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, απλά κιπ ράιτινγκ!
Κίσιζ Μαρίνα!
Αρτίστα μου, είτε σε ουσιώδες επίπεδο, είτε σε πιο επιφανειακό, είναι σημαντικές οι σχέσεις με τους bloggers! Μας βοηθούν όπως και να ‘χει!
Τώρα αν είναι και τόσο ουσιαστικές όσο μας περιγράφεις, μιλάμε για ευλογία!
Σ’ ευχαριστώ για την ενθάρρυνση. Είναι φορές που τη χρειάζομαι.
Καλή βδομάδα 🙂
Μαρίνα μου οι σχέσεις είναι σημαντικές και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μέχρι τώρα τουλάχιστον όλα βαίνουν καλώς!
Εύχομαι να συνεχίσουν να βαίνουν καλώς, να περνάμε όμορφα που είναι σημαντικό, αλλά και να πετύχουμε όσα θέλουμε!
Φιλιά πολλά!
Όλοι μας ή έστω οι περισσότεροι είμαστε τυχεροί σε αυτό το θέμα!
Να ‘σαι καλά Μαρία μου και μακάρι όντως, πάντα να περνάμε όμορφα! 🙂
Καλή βδομάδα!
Οι σχέσεις των μπλόγκερς!! οοουυυυ΄και τι δεν έχω να πω … το πλέον μαγικό και ιδιαίτερο είναι πως σου δίνουν τι ευκαιρία σε όποια ηλικία και αν είσαι να δημιουργήσεις δεσμούς φιλίας όπως… πως να το εξηγήσω ; … με λίγα λόγια όπως τους παιδικούς φίλους. Ξέρω, ξέρω, σκέψεις, προβληματισμοί, γνώσεις, απόψεις, εμπειρίες …για μένα που είμαι τόσα χρόνια μπλόγκερ είναι …. μια τεράστια παιδική χαρά 🙂
Καλή εβδομάδα !!!
Μαρίνα μου πόσο αληθινό και όμορφο το κείμενό σου! <3 Ταυτίστηκα σε πολλά σημεία όπως εκεί που λες για τη χαρά που αντλείς από αυτό που κάνεις και ας μην πληρώνεσαι από αυτό (αν και ιδανικά θα ταν και αυτό καλοδεχούμενο). Όταν λέω σε κάποιον ότι έχω μπλόγκ πάντα μα πάντα η πρώτη ερώτηση είναι αν βγάζω χρήματα από αυτό. Πολλές φορές οι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν πως όταν κάνεις αυτό που πραγματικά αγαπάς έχεις να κερδίσεις πολλά παραπάνω από έναν απλό μισθό. Κερδίζεις όπως είπες και συ αυτογνωσία, φιλίες, συνεργασίες, εμπειρίες. Διευρύνεις τους ορίζοντες σου και δοκιμάζεις τα όρια σου. Και αυτά νομίζω είναι σημαντικότερα!
Συνέχισε να ομορφαίνεις τις ημέρες μας με τις υπέροχες αναρτήσεις σου!
Να περνάς όμορφα! Φιλιά!
Χρύσα!
Χρύσα μου σ’ ευχαριστώ για τα λόγια σου και τη θετικότητα σου και χαίρομαι που μπορώ να τα ανταποδώσω!
Πραγματικά, πολλοί να αδυνατούν να καταλάβουν την αγάπη μας για το blogging εφόσον δεν υπάρχει χρηματική απολαβή, αλλά εμείς ξέρουμε τι εισπράτουμε κι όλη αυτή η θετικότητα κι η εκτίμηση είναι ασύγκριτη!
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Πολύ μου άρεσε η αναδρομή σου, Μαρίνα μου. Ποιος να το φανταζόταν, όταν άνοιγε το ηλεκτρονικό του τεφτέρι, πως θα αναπτύσσονταν τέτοιες σχέσεις. Όταν άνοιξα εγώ το δικό μου, ήμουν πεπεισμένη πως μόνη μου θα γράφω και μόνη μου θα τα διαβάζω. Αλλά, να, ξεμυτίσατε εσύ με την Αναστασία πρώτες-πρώτες (κι απορώ ακόμα πώς με ανακαλύψατε!), κι έπειτα ακολούθησαν και πόσοι φίλοι ακόμα. Πραγματικά, κι εγώ είμαι της γνώμης πως οι μπλογκερικές σχέσεις είναι που μετρούν περισσότερο, κι είμαι ευγνώμων που το ξεκίνησα μόνο γι’ αυτό. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως πολλούς που συμπαθώ και μ’ αρέσει να διαβάζω, δεν θα τους γνώριζα ποτέ.
Καλή συνέχεια σ’ αυτή τη μαγική διαδρομή, με τις πιο όμορφες εμπειρίες, Μαρινάκι μου.
Είσαι από τους ανθρώπους (και τις πένες) που χαίρομαι που έχω συναντήσει μέσα από το blogging και μακάρι να συνεχίζουμε να τα λέμε, για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Σε φιλώ 🙂