Marina Tsardakli 
Όταν η ζωή δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα να δροσιστείς, να σου πω και εγώ τον πόνο μου (μας!).
Η ανάρτηση αυτή, με βρίσκει να σου γράφω από μια χώρα με καταπληκτική ποιότητα ζωής.
Τώρα βέβαια, με τόσα κοινωνικά προβλήματα, ακρίβεια, εργασιακό μεσαίωνα, ανεργία, και καταπληκτική, δεν τη λες την ποιότητα ζωής.
Βέβαια, δε βλέπω και κάποια ιδιαίτερη ποιότητα ζωής, μέσα στο άγχος ζούμε.
Αλλά οκ!
Δεν υπάρχει πια το shopping therapy!
Γιατί όταν πας για ψώνια, πιο πιθανό θεωρώ να ‘χεις μαζί χάπι για την πίεση, παρά να νιώθεις θεραπευμένος ή πιο ήρεμος. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δηλαδή. Εμείς που είμαστε ακόμα πιπίνια, τη βγάζουμε με τις βαλεριάνες.
Φυσικά, θα πρέπει με τέτοιες τιμές, να έρθει κάποιο pass και για το supermarket. Γιατί, αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, στο τέλος δε θα πας! (το πιάσατε το λογοπαίγνιο;! Αν κάποια επιχείρηση marketing θέλει να με προσλάβει να βγάζω slogan εγώ ξεκινάω και αύριο!)
Με τέτοια τιμή βενζίνης, που pass ρε Καραμήτρο;
Πες μας εσύ, γιατί εμείς στο τέλος δε θα πηγαίνουμε.
Στα θετικά βέβαια, για να μη λέτε ότι σας μελαγχόλησε η ανάρτηση, με τέτοιο περπάτημα που θα πέσει όπως πάει η βενζίνη, θα κάνουμε κορμάρες. Του χρόνου στις παραλίες θα γίνει χαμός. Αρκεί να μην έχει μωβ μέδουσες. Ή γαλάζιες μέδουσες. Ή κάτι χειρότερο!
Ποιος ξέρει! Όλα τα κουλά σε μας συμβαίνουν! Καταπληκτική δεκαετία αυτή του ’20. Άλλο κακό να μη μας βρει!
Με το ρεύμα, πώς pass?
Επειδή εγώ θέλω να βοηθάω γενικότερα, καλό είναι να σκεφτούν από τώρα οι αρμόδιοι, ένα Christmas Lights Pass.
(Βλέπετε πόσο έγκαιρα το είπα! Γιατί, σε 183 μέρες είναι και Χριστούγεννα!)
Γιατί, ούτε το δέντρο δε θα στολίσουμε όπως πάει η κατάσταση.
Για τα μπαλκόνια δε μιλάω. Φαντάζομαι και τα ίδια τα καλώδια στο πατάρι, θα έχουν καταλάβει πως φέτος θα μπουν σε καραντίνα και έξω δε θα βγουν!
Μέχρι τότε ρωτάτε;
Να σας πουν οι αρμόδιοι. Εγώ μια φτωχή και ταπεινή blogger είμαι.
Και αφού ο κόσμος δεν μας αρέσει, τι μας κρατάει και δεν τον αλλάζουμε;
— Marina Tsardakli (@marinatsardakli) June 24, 2022
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Υπάρχει μια αύξηση γενικότερα στις τιμές που καταστρέφει τα πορτοφόλια μας και μια παρακμή στην κοινωνία που καταστρέφει την ψυχολογία μας.
Υπάρχει βία, αρνητικά συναισθήματα, φυσικά φόβος και ανασφάλεια!
Θέλει κριτική σκέψη και ψυχικά αποθέματα, για να αντέξεις στο σήμερα.
Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να αντέξεις, πρέπει να ζήσεις.
Και ο κόσμος έχει κουραστεί τόσο πολύ που αποδέχεται σιωπηλά την κατάσταση!
Και αυτό εμένα με θυμώνει.
Γιατί δεν ονειρεύτηκα ποτέ μου μεγαλεία αλλά μια αξιοπρεπή ζωή!
Αντίθετα, αυτό που βλέπω και ζω, είναι μια ολόκληρη γενιά, να περιμένει pass για να ζήσει.
Μάντεψε γενιά μου! Δεν pass καλά.
Και όσα σιωπάς, είσαι συνένοχη!
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Σε νοιώθω φιληνάδα μου μικρή! Χθες στο σούπερ χωρίς να το θέλω σύγκρινα τιμές νέες με παλιές. Η κονσέρβα της Κάντυ έγινε 2.60, τα μπισκότα που πήγα να πάρω για γλυκό διπλάσια. Σήμερα η νευρολόγος μου..70, τα εμβόλια για τα 2 σκυλιά 28 συν 20 η αμοιβή του κτηνίατρου. Μην αναφερθώ σε κρέας, κιμά, κοτόπουλο…Απορώ.. απορώ πως ζουν άνθρωποι με μοισθό 500σίων ευρώ.
Γενικά είναι δύσκολη η κατάσταση και θα δυσκολέψει κι άλλο. Τι να πω!
Καλή μας δύναμη Γεωργία μου.
Και καλό μας μήνα.
Φιλάκια πολλά!
Μαρινάκι γλυκό καλά τα λες γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα στις μέρες μας, αλλά σαν απάντηση στο έτσι κείμενο σου, αντιγράφω κάτι που “μίλησε” στην καρδιά μου:
“Πουλί που ξέρει στη ζωή ν’ αντέχει όλο τον πόνο, στα ύψη φτάνει και πετά με μια φτερούγα μόνο”.
Φωτεινά ΑΦιλάκια αγάπης και χαράς σε όλους μας! 🙂
Τι όμορφο; Ας εμπνευστούμε από αυτό.
Καλό μήνα και καλό Σαββατοκύριακο μαγισσούλα μου. Πολλά φιλιά!
Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Φοβάμαι για τον χειμώνα που έρχεται. Κι όμως η κοινωνία μας ζει σε ρυθμούς καλοκαιρινής αφασίας. Ίσως προσπαθεί να ξορκίσει το κακό με τον ήλιο και τη θάλασσα, τα ποτά και τους καφέδες. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε!
Νάσαι καλά, Μαρίνα!
Και εγώ Βασίλη ομολογώ πως φοβάμαι για τον χειμώνα που έρχεται και οικονομικά και μετεωρολογικά και επιδημιολογικά και από πόσες άλλες μεριές.
Μακάρι να διαψευστούν οι φόβοι μας.
Καλό μήνα και καλό Σαββατοκύριακο!
Η χειραγώγηση καλά κρατεί, Μαρίνα μου. Και, εδώ που τα λέμε, έχει ισχυρότατα όπλα στη φαρέτρα της. ΜΜΕ σε κάθε επίπεδο, σε υστερική βάση “κρατάνε” τον κόσμο σε μια έντεχνη παθητικότητα και απογοήτευση. Όμως! Και εδώ είναι το σημαντικό, μάχες δίνονται και δίνονται σε μεγάλα επίπεδα. Ντελιβεράδες, Λιπάσματα, ΛΑΡΚΟ, λιμενεργάτες. Δίνονται μάχες με μεγάλες απεργίες, Μαρίνα μου και με σχετική επιτυχία. Βέβαια, για αυτές, δεν θα διαβάσεις τίποτα, παρά μόνο σε αριστερές ιστοσελίδες. Δεν είναι ώρα τώρα να λέμε ότι δικαιώθηκε ο ένας κλάδος ή το άλλο εργοστάσιο γιατί αυτό …κολλάει! Συνεπώς, ας δώσουμε εμείς την εικόνα της παθητικής νιρβάνα και της θρηνούσας Μάρθας Βούρτση.
Τελικά είναι τραγικό έτσι; Πήρανε μέτρα οι …φωστήρες κατά της Ρωσίας και βούλιαξαν οι ίδιες τους οι χώρες. Μάλλον, οι λαοί τους! Γιατί κάποιοι δεν έχουν ανάγκη.
Κρατώ το χιούμορ σου, Μαρίνα μου και τη σκωπτική σου διάθεση. Είναι θετική και μάς κρατάει. Παραμένουμε εδώ σε ένα ιδιότυπο καλοκαίρι δεμένοι τουλάχιστον μεταξύ μας.
Καλό Σαββατόβραδο κορίτσι μου.
Το θέμα Γιάννη μου είναι, ότι αν μια ομάδα ανθρώπων δίνει μάχη και οι υπόλοιποι είναι διακοπές δεν γίνεται κάτι.
Χρειάζεται μια γενική κοινωνική ευαισθητοποίηση για τα κακώς κείμενα του τόπου προκειμένου να αλλάξουν.
Μακάρι τα πράγματα να φτιάξουν, αλλά φοβάμαι πως έχουν έναν δύσκολο χειμώνα μπροστά μας.
Παρ’ όλα αυτά, ας ευχηθούμε να έχουμε υγεία και έναν ήρεμο Ιούλιο!
Καλό Σαββατοκύριακο Γιάννη!!!
Eσύ πάντως pass πολύ καλά, ανήσυχο πλάσμα μου.
Και συνυπογράφω το ερώτημά σου. Γιατί δεν τον αλλάζουμε αυτόν τον κόσμο;
Ίσως η αξιοπρέπεια σήμερα εξαγοράζεται από ένα επιδοματάκι (χαρτζιλίκι) για να μη γκρινιάζουμε. Ίσως πάλι νέοι άνθρωποι σαν εσένα που την αξιοπρέπεια την έχουν πιο πάνω στο αξιακό τους σύστημα, κάνουν την αλλαγή. Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, είμαι αισιόδοξη.Τα φιλιά μου, Μαρίνα μου.
Εμένα η αισιοδοξία μου κρατιέται σε χαμηλά για την εποχή επίπεδα, αλλά εύχομαι η κοινωνία σύντομα να τα αλλάξει τα επίπεδα αυτά.
Γιατί δεν ξέρω πόσα pass θα χρειαστούν για να μας βοηθήσουν να αντέξουμε, ούτε και αποτελούν φυσικά λύση.
Είναι σαν να λέμε πως θα βάλουμε τσιρότο σε μια πληγή που αιμοραγεί και θέλει ράμματα για να κλείσει.
Ας ευχηθούμε να έχουμε έναν ήρεμο Ιούλιο, υγεία (που είναι ένας πλούτος μόνη της) και δύναμη να αντέχουμε.
Σε φιλώ γλυκά Μαρία μου.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Συμφωνώ απόλυτα. Όσο σιωπάς εισαι συνένοχη!!
Δεν ξέρω για ποιο από όλα να απογοητευτώ…όμως η αξιακή μας κατηφόρα με ενοχλεί περισσότερο. Φτώχεια έχει περάσει ο κόσμος…η αναξιοπρέπεια όμως πονάει εμένα τουλάχιστον. Διάβασα μιας κοπέλας στην Ιταλία ανάρτηση που περιέγραφε μια συνεντευξη για δουλειά σε κατάστημα. Πωλήτρια πλήρους απασχόλησης με 250 ευρώ νομίζω ο μιαθός. Κι όταν είπε ότι είναι ψίχουλα που δεν δουλεύει για τόσα, η ιδιοκτήτρια της είπε ” είναι αλήθεια ότι οι νέοι δεν θέλουν να δουλέψουν”. Κι εγώ αναρωτιέμαι μετά από αυτό ποιο είναι το επόμενο σκαλοπάτι; Αμοιβή πλήρους απασχόλησης ” για τη ψυχή των πεθαμένων τους;”
Φοβερό και που δεν αντιδρά ο κόσμος και μάλιστα οι νέοι.Ίσως Ελπίζω όμως…
Καλημέρα Μαρίνα μου και καλό καλοκαίρι να ευχηθώ
Αυτό που λες Άννα μου, η αναξιοπρέπεια με ενοχλεί και εμένα.
Τα εργασιακά είναι ένα ακόμα θέμα που πονάνε.
Όχι μόνο μισθολογικά, αλλά και για την εκμετάλλευση, τις διακρίσεις κτλ.
Πράγματι είναι φοβερό που ο κόσμος δεν αντιδρά. Σκέψου στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας, ο κόσμος αντί να αντιδράσει, να έλεγε “έλα μωρέ, εγώ θα αλλάξω τον κόσμο”; Που θα ήμασταν άραγε!
Ας ευχηθούμε να φτιάξουν κάπως τα πράγματα ή έστω να έχουμε τη δύναμη, να αντέχουμε.
Καλό μήνα και καλό Σαββατοκύριακο Αννούλα μου.
Σε φιλώ!
Και να μας τα έδινε η ζωή τα λεμόνια, πάει στο καλό. Αλλά μας τα δίνει ο ακατανόμαστος, ενώ ο ίδιος πίνει σαμπάνια γαλλική! 🙁 Τώρα δεν ξέρω τί έχει να πει η γενιά σου. Ένα σκορποχώρι έχει γίνει κι αυτή η δόλια. Άλλος για Χίο τράβηξε, πήγε, κι άλλος για Μυτιλήνη. Ενώ όλοι οι υπόλοιποι περιμένουμε να δούμε πού στα κομμάτια θα “κρύψει” την ρήτρα αναπροσαρμογής ο τραγιΚούλης μαζί με τα golden boys του, για να νομίζουμε ότι την έκοψε. Την ρήτρα αναπροσαρμογής. Που να τον κόψει ένα αγροτικό, εκεί που θα μαζεύει τις ελιές που δεν έχει (αλλά ξέρει να παίρνει το επίδομα, χωρίς να αισχύνεται!) Μάκια!
Άστο νονούλι, από όπου και αν το πιάσεις, ζούμε μια επικαιρότητα σοκ και φοβάμαι πως κυριαρχεί το “και που είσαι ακόμα”!
Οπότε ας ευχηθούμε να έχουμε υγεία, έναν ήρεμο Ιούλη και δύναμη να αντέχουμε. Σε φιλώ γλυκά 🙂
Μαρίνα μου, πάντως βλέπω ότι όσο περισσότερο ανεβαίνει η τιμή της βενζίνης και του πετρελαίου, τόσο περισσότερο κίνηση έχει στους δρόμους… Πώς γίνεται αυτό, απορίας άξιον!
Αναστασία μου, πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αγχωθεί για τον χειμώνα και θα βγάλει όλο το άχτι του το καλοκαίρι.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά και όντως υπάρχει έντονη κίνηση στους δρόμους.
Τι να πεις!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλό μας Ιούλιο 🙂
Δεν έχω να προσθεσω τιποτα Μαρινακι μου τα ειπες ολα….ετσι ακριβως ειναι και ναι… η δικη σας γενια ειναι που πληρωνει τα σπασμενα ενω επρεπε να έχει την δυνατοτητα να μπορει να κανει τα ονειρα της πραγματικοτητα μικρη μου.
Δεν το βαζουμε ομως κατω ε; ειμαστε εδω για να παλεψουμε γι αυτα.!!
Ας ευχηθουμε απο καρδιας ο μηνας που μπηκε να φερει τα καλυτερα του. την αγαπη μου φιλιαααα!!