Marina Tsardakli Τα social media δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως αποτελούν μέρος της ζωής μας πια. Μάλιστα, είχα μιλήσει και στο παρελθόν γι’ αυτά. Γιατί, υπάρχουν πράγματα στα social media που με ενοχλούν. Χωρίς αυτό βέβαια, να σημαίνει πως μπορώ να παραβλέψω τα πλεονεκτήματα που έχουν.
Προσωπικά, εκτός από το blogging δεν έχω ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με κάποιο άλλο μέσο. Τους τελευταίους μήνες όμως, προσπαθώ πιο πολύ από ποτέ.
Με έχει εξιτάρει πολύ ο τρόπος που έχουν μαγέψει τους ανθρώπους κι ο τρόπος που εξελίσσονται. Κι αντιλαμβάνομαι ότι αυτό έχει μια φιλοσοφία που θα με ενδιέφερε να κατανοήσω. Κι είμαι από τους βιωματικούς ανθρώπους που πρέπει να ζήσουν κάτι για να το καταλάβουν.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτά, σκεφτόμουν πως χρησιμοποιώ εγώ τα social media;
Έχει αλλάξει ο τρόπος που τα χρησιμοποιούσα ως προς την συχνότητα και την ποιότητα, αλλά ευτυχώς όχι ως προς την φιλοσοφία!
Γιατί τα social media είναι κομμάτι της ζωής;
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, όπου ανάλογα με την πλατφόρμα εστιάζει αλλού το ενδιαφέρον. Το instagram, στις φωτογραφίες, το twitter στις μικρές και γρήγορες σκέψεις και το facebook σε έναν συνδυασμό των δύο. Χωρίς αυτό να είναι απόλυτο.
Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει must στο instagram, to microblogging. Όπου μια φωτογραφία δεν θα την συνοδεύσει ο χρήστης με μια συνηθισμένη περιγραφή, αλλά με τις σκέψεις του. Ή στο twitter, μπορείς συχνά να δεις κι οπτικά μέσα.
Είναι σωστό να ξοδεύουμε χρόνο στα social media;
Για εμένα εκεί, υπεισέρχεται ο παράγοντας του μέτρου. Δεν μπορώ να δώσω αρνητική απάντηση. Μέσα από τα social media, έχω γνωρίσει εξαιρετικούς ανθρώπους. Όμως, δεν πρέπει τα social media να γίνονται αυτοσκοπός.
Πρέπει να υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός πραγματικής ζωής και ηλεκτρονικής πραγματικότητας.
Γιατί, το να παίξεις θύμα απάτης (είτε υλικής, είτε ηθικής) δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που μπορείς να αντιμετωπίσεις στα social media. Το να χάσεις την επαφή σου με την πραγματικότητα κι έτσι να επηρεαστεί όλο το είναι σου, είναι ένας ακόμα μεγαλύτερος κίνδυνος.
Πώς αντιλαμβάνομαι εγώ τα social media;
Σαν μέσα. Τα αντιλαμβάνομαι ως ακριβώς αυτό που είναι. Μέσα, όχι σκοπός. Δεν είναι σκοπός της ζωής μου, να γίνω διάσημη στα social media. Είναι όμως, μέσα, τα οποία μπορούν να μου δώσουν φωνή ή να με βοηθήσουν να πάω παρακάτω.
Γιατί:
- Μου δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσω καινούριους ανθρώπους
- Να ενημερωθώ δωρεάν από ποικίλες πηγές
- Να επικοινωνώ με ανθρώπους που βρίσκονται μακριά
- Να ανοίγει το μυαλό μου σε διαφορετικές οπτικές κι απόψεις
- Και πόσα άλλα, τα οποία μπορούμε να συζητάμε για ώρες
Δεν κατηγορώ το να θέλει κάποιος να πηγαίνει καλά στα social media.
Κι εγώ το θέλω. Με ότι καταπιάνομαι θέλω να έχει επιτυχία. Είμαι τελειομανής κι αυτό είναι μεγάλο ελάττωμα μου. Άλλο όμως, το να θέλει κάποιος να επιτύχει άλλο, να του γίνεται αυτοσκοπός. Να μην απολαμβάνει στιγμές, χωρίς να τις ανεβάζει στα social media.
Και μου αρέσει να ξεφεύγω από την περπατημένη!
Στόχος μου είναι να περνάω καλά, αλλά επειδή ξέρετε και την απέχθεια μου στην αντιγραφή, θέλω να μένω πρωτότυπη.
Την στιγμή που άλλοι υπερηφανεύονται τον όρο ” influencer”, εμένα δεν με νοιάζει να επηρεάσω κανέναν. Αυτό έχει μια τεράστια ευθύνη πάνω του.
Περήφανα όμως, ανταποκρίνομαι στον όρο “creator”. Μου αρέσει να δημιουργώ πρωτότυπο περιεχόμενο! Είναι το μεράκι μου. Κι αυτό το μεράκι, πρώτα και κύρια το εξαντλώ στο blogging. Τους τελευταίους μήνες όμως, προσπαθώ να είμαι ενεργή και στα άλλα μέσα.
Keyword: προσπαθώ!
Στο facebook
Προσπαθώ να μην λέω μόνο “καλημέρες” και “καληνύχτες”, αλλά να μοιράζομαι και σκέψεις! Σκέψεις, που είναι μικρές για να γίνουν κείμενα στο blog, αλλά θα ήθελα να μοιραστώ. Οπότε, το κάνω στο facebook!
Ή φωτογραφίες αστείες, που θέλω να μοιραστώ για να ελαφρύνει η καθημερινότητα.
Στο instagram
Δεν μοιράζομαι μόνο εικόνες ή στιγμές. Μοιράζομαι και μικρά quotes με σκέψεις. Στόχος μου, είναι να ρίξω μικρές δόσεις αισιοδοξίας, στη ζωή κάποιου που το έχει ανάγκη. Γιατί, καμιά φορά αυτό είναι πολύτιμο.
Κι ίσως η ευτυχία να μην μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα φίλτρα του instagram, αλλά η ευτυχία δεν το έχει ανάγκη!
Στο twitter
Μοιράζομαι σκέψεις τις στιγμές ή ζητάω προτάσεις ή οπτικές. Στόχος μου είναι η αλληλεπίδραση.
Στο newsletter
Παλιά όλες τις ευχές, για καλό μήνα κ.τ.λ, τις έδινα στο blog. Πλέον, το κάνω μέσω του newsletter. Σε λίγο, θα αρχίσω να μοιράζομαι κι άλλα πράγματα. Κάνω όμως μικρά και σταθερά βήματα, γιατί θέλω κάθε βήμα να αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία μου και την οπτική μου.
Αυτή είμαι εγώ λοιπόν.
Η Μαρίνα, μια blogger της διπλανής πόρτας. Δεν είμαι social media guru, ούτε influencer. Νιώθω όμως, κάθε φορά που κάποιος μου γράφει ότι του χάρισα μια άλλη οπτική ή τον έκανα να χαμογελάσει, τόσο σπουδαία και τυχερή. Γιατί, δεν υπάρχει ωραιότερο και σπουδαιότερο πράγμα, από το να κάνεις τους άλλους να χαμογελούν!
Θα χαρώ όσους δεν σας έχω φίλους στα social media, να σας δω κι εκεί.
Γιατί, αν η καραντίνα μας απέδειξε κάτι, είναι ότι πρέπει να κρατάμε την επικοινωνία ζωντανή, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες!
Α και πριν φύγεις!
Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα μόνο social media, ποιο θα επέλεγες και γιατί;
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Αν θέλετε να γίνετε κομμάτι της παρέας μας και να μην χάσετε όλα τα ωραία που θα έρθουν, γραφτείτε στο newsletter μας!
Επίσης, αν σας άρεσε η ανάρτηση μου, κάντε την καλή σας πράξη για σήμερα και μοιραστείτε την μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media, στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείτε να με βρείτε εδώ: facebook, instagram, twitter.
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μεγάλο θέμα ανοίγεις Μαρίνα. Τι γίνεται με την κοινωνία των …μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πως λειτουργούμε εκεί. Έχω χίλια δυό πράγματα στο μυαλό μου ομολογουμένως και αν τα γράψω θα κορεσθεί ο χώρος.
Στέκω σε 2-3 επιγραμματικές μου έντονες σκέψεις αυτήν την περιόδο.
1) Με φοβίζουν Μαρίνα μου! Έχουμε γίνει “σουρωτήρια” και γνωρίζουν για μας τα πάντα! Αυτό πλέον φοβάμαι ότι θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μας.
2) Στο facebook, που έχω και λογαριασμό, με στενοχωρεί το γεγονός ότι προωθούν την αμερικάνικη λογική της fast food σκέψης και δράσης. Ανεβάζεις έναν σύνδεσμο για το Χ θέμα. Κανείς δεν θα τον διαβάσει στην πηγή του. Θα το προσπεράσουν με το γνωστό σχόλιο.
Θα ήθελα να κάνω έναν λογαριασμό στο τουήτερ αλλά δεν έχω χρόνο πιστεύω περαιτέρω ενασχόλησης.
Αυτά ως πρώτες σκέψεις καλή μου φίλη.
Καλό μήνα.
Θα σταθώ στο δεύτερο. Έχεις απόλυτο δίκιο. Μάλιστα μέσω των αντιδράσεων περιορίζονται και τα σχόλια. Θα μου βάλεις ένα “χαχα”, θα σου βάλω μια “καρδούλα” και θα πάμε παρακάτω.
Είναι όμως όπως λες κι εσύ ο αμερικάνικος τρόπος σκέψης, στηριζόμενος στο μέσο Αμερικάνο, που στο διάλειμμα της δουλειάς, θα σερφάρει στα social media!
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου Γιάννη μου.
Καλό απόγευμα 🙂
Δύσκολο θέμα τα social media. Πολλές οι απόψεις, πολλοί οι haters, αλλά ακόμα περισσότεροι οι addicted. Δεν ξέρω αν ανήκω σε κάποια κατηγορία. Νομίζω πως όχι. Καθώς τα χρησιμοποιώ τόσο όσο. Και κυρίως για την δουλειά μου.
Πάντως προτιμώ το Instagram, καθώς μπορείς να μοιράζεσαι εικόνες και σκέψεις. Είναι για μένα πιο δημιουργικό.
Συμφωνώ με τον τρόπο σκέψης σου Ντένια μου! Το “τόσο όσο” είναι κι η δική μου λογική.
Προσωπικά, προτιμώ το blogging σε σχέση με τα άλλα social media, αλλά όπως και να ‘χει σημασία έχει η νοοτροπία, όχι το μέσο.
Σε ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου.
Σε φιλώ γλυκά! 🙂
Χμ… Βασικά δεν προτιμώ κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης περισσότερο.
Έχω, όπως γνωρίζεις, φέις με τα βασικά μου στοιχεία ορατά (όσο περνάει ο καιρός όμως αποστασιοποιούμαι από κει, όλο και περισσότερο) και τούιτερ, με ψευδώνυμο και χωρίς άλλα στοιχεία ταυτοποίησης. Μετρημένοι στα δάχτυλα όσοι γνωρίζουν το τούιτερ μου. Οπότε, καταλαβαίνεις, δεν το έχω για κοινωνική δικτύωση, γνωριμίες, ή επικοινωνία γενικότερα.
Το μπλογκ δεν το υπολογίζω πια… Μου έδωσε πολύτιμες γνωριμίες, φυσικά
και δεν μετανιώνω, αλλά εγκαταλείποντάς το, κέρδισα ουσιαστικά χρόνο υπέρ άλλων προσωπικών αναγκών και στόχων.
Αν κάτι λατρεύω είναι το μέιλ. Για μένα αυτή η γραπτή επικοινωνία, αθέατη στο κοινό, όπου καταθέτεις σκέψεις και συναισθήματα και τα μοιράζεσαι με κάποιον μακριά σου, έχει την ίδια ισχύ με την παλιά μέθοδο της αλληλογραφίας με τα ΕΛΤΑ.
Το μέτρον άριστον ισχύει κι εδώ, όπως σε όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μας – που δεν είναι στην ουσία πράγματα. Το κακό είναι ότι έτσι όπως είναι σχεδιασμένα, οι περισσότεροι τα χρησιμοποιούν για προβολή, για τη ψευδή και εφήμερη αίσθηση επιτυχίας ή ευημερίας που δίνουν, ή για σκοτώσουν την ανία τους.
Κατά την προσωπική μου θεώρηση το χειρότερο όλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι οτιδήποτε έχει να κάνει την εικόνα. Το instagram (ή το φέις όταν χρησιμοποιείται ως προβολή της εικόνας μας). Μάθαμε στην εικόνα και χάσαμε το κείμενο, πατριώτη! Για αυτό και δεν έχω instagram και δεν βρίσκω το λόγο να κάνω, αφού πιστεύω ότι ταΐζει τη ματαιοδοξία μας περισσότερο από κάθε άλλο μέσο! Η ουσία είναι αυτή, ακόμα κι αν πέφτουν στο τραπέζι επιχειρήματα του τύπου: με βοηθάει στη δουλειά μου, είναι δημιουργικό, μου αρέσει να βλέπω ωραίες εικόνες κλπ.
Χαίρομαι που γράφεις ότι όλα για σένα είναι μέσο κι όχι αυτοσκοπός. Keep walking, ή καλύτερα keep writting Μαρινάκι μου γλυκό!
Καλό μήνα !
Αριστάκι μου, πόσο σ’ ευχαριστώ για τις σκέψεις και τον χρόνο σου.
Επειδή ξέρω τη νοοτροπία σου, καταλαβαίνω το τι λες και πως νιώθεις.
Όπως και να ‘χει το internet διευκολύνει σε ένα βαθμό την επικοινωνία. Σκέψου πως ένα γράμμα ίσως αργήσει. Ή στο τηλέφωνο να μην έχεις μονάδες. Το mail είναι δωρεάν, εύκολο και γρήγορο.
Από κει και πέρα, όλα τα social media κρύβουν “κινδύνους”. Έγκειται στο άτομο το πως θα το χειριστεί.
Βέβαια, και το mail κρύβει κινδύνους. Ας μην ξεχάσουμε τα “στείλε αυτό το e-mail σε δέκα άτομο μέσα σε πέντε μέρες αλλιώς κακό μεγάλο θα σε βρει” χαχαχαχαχα
Σε φιλώ Αριστάκι μου. Καλό απόγευμα!
Παν μέτρον άριστον!! Κάνε αυτό που σου αρέσει είναι η γνώμη μου αλλά με μέτρο. Όχι αυτοσκοπός όπως λες. Έχω και εγώ λογιαριασμό στο φέις και μπαίνω μια στο τόσο…δεν με έχει κερδίσει όσο και αν το προσπάθησα. Μάλλον με απωθεί αλλά το κρατώ για επικοινωνία με μακρινούς φίλους. Επίσης στο instagram,έχω λογαριασμό κι εκεί αλλά τελικά δεν μπαίνω ποτέ οπότε θεώρησέ τον ανενεργό. Εκείνο που αντιπαθώ πλήρως είναι που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρουν πού βρίσκονται κάθε στιγμή. Αδυνατώ να το κατανοήσω
Πάντως σαν το blogging δεν είναι τίποτε άλλο για μένα αλλά και αυτο χαλαρά και όποτε θέλω
Καλό μήνα Μαρίνα μου
Φιλάκια πολλά
Κι εγώ δεν το κατανοώ αυτό που λες με την τοποθεσία. Θέλω να πω, αν βρεθώ ξαφνικά από Ελλάδα σε ένα μέρος του εξωτερικού και βγάλω μια φωτό σε ένα ωραίο σημείο ή μνημείο, να το καταλάβω να το κοινοποιήσω.
Αλλά το που πάω για καφέ τι μπορεί να νοιάζει κάποιον, θα συμφωνήσω Αννούλα μου, δεν το καταλαβαίνω!
Συμφωνώ απόλυτα επίσης, στο ότι σαν το blogging δεν υπάρχει!
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου!
Καλό απόγευμα Αννούλα μου! 🙂
Καλημέρα καλό μήνα με υγεία και χαμόγελο!!
Τα social media μου έχουν προσφέρει πολλά, προσπαθώ να τα διαχειρίζομαι με μέτρο αλλά.. από όταν αποφάσισα να κρατήσω μόνο τα βασικά και να μην έχω σελίδα στο fb για το blog μου νιώθω καλύτερα. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, είμαι φαίνεται της παλιάς σχολής! Και στο istagram είμαι πολύ προσεκτική, δεν με αφορά να έχω άπειρους ακολούθους αλλά ποιοτικούς.. Αναζητώ πάντα την πιο ουσιαστική αλληλεπίδραση γι’αυτό νιώθω ότι με λίγα είμαι καλύτερα και πιο απελευθερωμένη!
Βέβαια ο καθένας μας είναι διαφορετικός, με διαφορετικό σκοπό, διαφορετικούς στόχους… οπότε κάτι που εμένα δεν μου ταιριάζει δεν σημαίνει ότι σε άλλους δεν είναι αποδοτικό! Το μόνο που με στεναχωρεί είναι να κρίνουν την επιτυχία από την ποσότητα, αυτό μόνο! 🙂
Είναι σημαντικό να νιώθει κανείς καλά με τις επιλογές του. Ακόμα κι όταν αφορά τα social media.
Ο επίλογος σου Κατερινάκι, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Δεν μου αρέσει κι εμένα να κρίνουν την επιτυχία από την ποσότητα. Δυστυχώς αυτή είναι η φιλοσοφία της εποχής. Γι’ αυτό γίνονται αυτοσκοπός τα social media.
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου.
Καλό απόγευμα Κατερινάκι μου!
Όπως έχω ξαναγράψει δεν έχω fb και τα ξαδελφάκια του, μόνο τον τελευταίο χρόνο ο μικρός γιόκας, μου έβαλε instagram μόνο και μόνο για να βλέπω τις φωτό που αναρτούν οι κοντινοί μου φίλοι! 😉
Με αυτή την ευκαιρία θέλω να εκφράσω την εκτίμηση που έχω στο internet μια και αυτό τον καιρό μας φάνηκε πολύ χρήσιμο… για φανταστείτε πώς επικοινωνούσαν παλιά οι άνθρωποι στις πανδημίες που δεν είχαν τα μέσα που έχουμε, πώς θα “μιλάγαμε” στα blog μας, πώς θα διαβάζαμε μέσα σε δευτερόλεπτα τα mail από όλο τον πλανήτη; 😉
ΑΦιλάκια Μαρινάκι μου, και καλό συνετό μήνα! 🙂
Το internet αν το χειριστείς σωστά είναι πολύ βοηθητικό μαγισσούλα μου. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Ξέρεις πόσα online σεμινάρια έχω παρακολουθήσει αυτόν τον καιρό; Έχω μάθει, τόσα πράγματα από την άνεση του σπιτιού μου!
Ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου.
Σε φιλώ γλυκά! Καλό απόγευμα!
Κανονικά, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο για την ορθή χρήση των εργαλείων επικοινωνίας. Κι όταν προέρχεται από έναν νέο άνθρωπο, έχει άλλη βαρύτητα. Είναι πολύ σημαντικό για ένα νέο παιδί να μπορεί να ξεχωρίσει τη χρήση απ’ την κατάχρηση.
Προσωπικά, είμαι πιστή στο blogging γιατί ξεφεύγει απ’ τη λογική του “γρήγορου και του εύπεπτου”. Θέλει τον κόπο και το χρόνο του να ετοιμάσεις μια ανάρτηση, να επιλέξεις το θέμα, να βρεις υλικό και να καταθέσεις τη γνώμη σου. Άσε που μαθαίνεις ένα σωρό πράγματα που δεν θα τα διάβαζες ίσως ποτέ. Ωραίες οι φωτογραφίες και τα ενσταντανέ απ’ την καθημερινότητά μας, αλλά ο γραπτός λόγος έχει άλλη γοητεία.
Καλό σου μήνα Μαρινάκι μου!
Μαρία μου, νομίζω ότι ο bloggers o κλασσικός, αυτός που δεν θέλει να χάσει την έννοια του blogging, πάντα θα το ξεχωρίζει έναντι των άλλων!
Κι εσύ αναμφισβήτητα, είσαι τέτοιος άνθρωπος.
Και θα συμφωνήσω απόλυτα. Ο γραπτός λόγος έχει άλλη γοητεία.
Ευχαριστώ για τις σκέψεις σου.
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Θα διάλεγα το facebook, μόνο και μόνο επειδή από εκεί ενημερώνομαι για την επικαιρότητα και τις εξελίξεις. Αλλά για μένα το πιο δίκαιο από όλα είναι το pinterest, και το αγαπώ γι’αυτό το λόγο! Όσο για τα υπόλοιπα, θέλουν μέτρο, και όσο το δυνατόν αποστασιοποίηση. Τα likes δεν ορίζουν το ποιοι είμαστε, και ό,τι βλέπουμε δεν είναι πάντα η αλήθεια…
To pinterest είναι εθισμός. Μπορείς να βρεις τόσα πολλά.
Έχεις δίκιο πως όλα τα υπόλοιπα θέλουν αποστασιοποίηση και σύνεση.
Σε φιλώ γλυκά Άλκηστη. Ευχαριστώ για τις σκέψεις σου! 🙂