Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
η ζωή μας πανάκριβη-εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Photo by Helena Hertz on Unsplash

Ευτυχώς, ο αέρας πέρασε. Τι αέρας ήταν αυτός προχθές; Και εχθές ήταν έντονος, αλλά το προχθεσινό με άφησε άυπνη και άφωνη.

Νόμιζα πως θα μας πάρει και θα μας σηκώσει. Ευτυχώς δεν το έκανε, αλλά εδώ που τα λέμε και τι να μας κάνει παιδιά; Μια κοινωνία, με χίλια δυο προβλήματα;

Η ζωή μας πανάκριβη.

Δεν ξέρω πού θα φτάσει η κατάσταση.

Το φετινό καλοκαίρι φαντάζει δύσκολο (από πολλές απόψεις, αλλά εν προκειμένω, εννοώ οικονομικά). Και προφανώς και το φθινόπωρο και ο χειμώνας. Γιατί, δεν ανακάμπτει η οικονομία έτσι γρήγορα.

Κάποιος να μου πει ο Κοροναϊός πού έχει πάει διακοπές, για τρεις μήνες, γιατί λογικά θα συμφέρει. Γιατί από Σεπτέμβρη λογικά (και πάλι) θα ‘ναι πάλι μαζί μας. Όχι;!

Στο μεταξύ θα μας κρατήσει συντροφιά η ευλογιά των πιθήκων. Γιατί, περνούσαμε πολύ ήσυχα μέχρι τώρα και έπρεπε να έρθει κάτι να ταράξει τα νερά.

https://www.facebook.com/1135301136544860/photos/a.1137589906315983/7116274228447491/

Εν έτει 2022 θα έπρεπε η ζωή να είναι μονάκριβη και όχι πανάκριβη

Και όμως, μας προσπερνάει, χαμένους σε τρομακτικές καταστάσεις, υπέρογκους λογαριασμούς, την τουρκική προκλητικότητα και απεριόριστα προβλήματα!

Πολύς κόσμος έχει ανάγκη για μια αλλαγή. Υπάρχει μια αύξηση, στα βίντεο στο youtube, που δείχνουν έναν πιο ήσυχο τρόπο ζωής, με περισσότερη επίγνωση και προσοχή στη στιγμή.

Και αυτό υπογραμμίζει το πόσο ανάγκη έχει ο κόσμος, να πάρει μια ανάσα. Έχουν έρθει πολλά προβλήματα μαζί και θέλει κάπως να ξαποστάσει.

Πράγματι, αν βάλει κάποιος την εποχή απέναντι και την αξιολογήσει, μας προσφέρει αναμφισβήτητα πάρα πολλές ανέσεις (όχι με το αζημίωτο!). Αλλά βλέπετε πόσο επιφανειακές έχουν γίνει οι σχέσεις; Πόσο εύκολα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η αγάπη, λόγω εγωισμού, ενώ το ζητούμενο είναι η αγάπη.

Πόσο έχει αυξηθεί η βία, οι δολοφονίες; Η κακία; Ενδεικτικά παραδείγματα φυσικά.

Όλα συμβαίνουν σε έναν γρήγορο ρυθμό, με ένταση, προκειμένου να προλάβουμε όλο και περισσότερες δραστηριότητες.

Και ενώ το δεύτερο μέρος της πρότασης έχει μια λογική βάση, πρέπει κάπως σαν ανθρωπότητα, να ελαττώσουμε ρυθμό και να εξαλείψουμε την ένταση.

Παραμένω ένθερμη υποστηρίχτρια, του ότι την ευτυχία, τη βρίσκεις στα απλά!

Και εκεί ακριβώς, είναι και η ουσία. Όπως είχε πει και ο Walter Hagen: “Μη βιάζεσαι και μην ανησυχείς. Είσαι εδώ για μια σύντομη επίσκεψη. Γι’ αυτό βεβαιώσου ότι βρίσκεις χρόνο να σταθείς και να απολαύσεις τη μυρωδιά των λουλουδιών”. 

Μια βόλτα στο πάρκο, ένα όμορφο απόγευμα στον κήπο ή το μπαλκόνι σου, ένα καλό βιβλίο ή ταινία, ένα δημιουργικό χόμπι, η επαφή με ανθρώπους που μας κάνουν χαρούμενους.

Πράγματα απλά, που όμως μας προσφέρουν χαρά. Ακόμα και σε μια ζωή πανάκριβη!

Δεν ξέρω αν όλα θα πάνε καλά. Κανείς δεν το ξέρει.

Ας έχουμε υγεία, πίστη ότι θα τα καταφέρουμε και ας προσπαθήσουμε για το καλύτερο δυνατό που μπορούμε.

Το καλοκαίρι περιμένει στη γωνία, να μας ξεσηκώσει, με τις μεγάλες μέρες του, τα μπάνια, τα παγωτά και τις λοιπές ομορφιές του.

Φέρνει βέβαια και τις τερεζούλες του, τα κουνουπάκια του, τους καύσωνες, αλλά ας μην πω άλλα, γιατί θα κλάψω😂.

Και ο στόχος μου μέσα από αυτό το blog, είναι ακόμα και μέσα από αναρτήσεις με δύσκολα ζητήματα, να υπάρχει μια αισιοδοξία.

Όχι, επειδή είμαι αιθεροβάμων, αλλά επειδή από κάτι θα πρέπει να κρατηθούμε για να συνεχίσουμε.

Όπως είχε πει και ο John O’Donohue: “Κράτα κάτι καλό στην καρδιά σου, για να επιβιώσεις σε δύσκολους καιρούς και να χαρείς τις καλές μέρες!”.

Ευγνώμων που είστε εδώ και μοιράζεστε μαζί μου τις σκέψεις σας και την καλή σας διάθεση!

 

Until Next Time…

Μαρίνα


Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!

Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!

Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter

Marina Tsardakli

Είμαι η Μαρίνα,
Ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας και serial Blogger, με μια αδυναμία στο αισιόδοξο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο!
Αυτό το blog, με το χιούμορ και την αισιοδοξία του, είναι η επανάσταση μου, σε έναν κόσμο μίζερο και ολίγον φλατ!

Subscribe
Notify of
guest

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

14 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Anna
20/05/2022 7:42 ΜΜ

Ξέρεις πόσες φορές σκέφτομαι όλα αυτά που γράφεις; Και πάει να με πάρει απο κάτω αλλά αντιστέκομαι; Η ζωή μας έχει γίνει γολγοθάς. Το βλέπεις, το γράφεις ολοκάθαρα. Και δυστυχώς ούτε να ερωτευτούν τα νέα παιδιά μπορούν. Το εξ αποστάσεως λόγω επιδημιών δεν βοηθά. Τι να πρωτοπώ ε;;
Αλλά όχι, καλοκαίρι έρχεται και δεν θα κρατήσω τα άσχημα. Θα σκεφθώ τα όμορφα και όσες όμορφες στιγμές μπορούμε να ζήσουμε
Σε φιλώ και σου εύχομαι πολλές όμορφες στιγμές

Γεωργία Μανασή
21/05/2022 7:21 ΠΜ

Μη με ..χτυπάς εκεί που πονάω, μέσα σε 2 μέρες ξόδεψα τα μαλλιοκέφαλα! Να σου τα βάλω σε σειρά;..ΔΕΗ,ΝΕΡΟ, ΑΕΡΙΟ,ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟ, ΕΜΦΙΑ, ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ, ΓΙΑΤΡΟΥΣ,ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑ,Σουπερ μάρκετ με..λίστα και..έπεται καύσιμα και τροφές για τα δύο σκυλιά…δυστυχώς περιμένω χειρότερα όμως…όλα θα πάνε καλά μικρή μου!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
21/05/2022 8:22 ΠΜ

Η ευτυχία είναι στιγμές. Το πιστεύω αυτό ακράδαντα, αλίμονο να ήταν διαφορετικά… δεν μπορώ να φανταστώ μια ζωή να νιώθω ευτυχής όπως δεν μπορώ να νιώθω και πονεμένος. Κανένα από τα δύο δεν αντέχεται. (!)
Όσο για την ακρίβεια παλεύεται, λέμε τώρα, αυτό που δεν αντέχεται πια είναι ο διαρκής φόβος που τα ΜΜΕ, σπέρνουν στη ψυχή μας.
Την Καλημέρα μου, Μαρίνα!

stella
21/05/2022 11:49 ΠΜ

Πόσο ακόμη να προσαρμοστούμε; Πόσο νεράκι να βάλουμε στο κρασάκι μας που μόνο νεράκι πίνουμε τελικά; Πόσο περισσότερη υπομονή ε; Τουλάχιστον στην ηλικία που είμαστε να μπορούμε να ζούμε με μια αξιοπρέπεια. Μαρίνα μου, έρχεται λέει και η επισιτιστική κρίση. Το ξέρω πως θα επιβιώσουμε. Ξέρω πως όλα θα πάνε καλά αλλά ο μήνας δεν περνάει εύκολα και τα χρήματα εξανεμίζονται από τις πρώτες μέρες. Έρχεται καλοκαίρι, θέλουμε καθώς παραμένουμε στην πόλη κλιματιστικό αλλά και κάποιες επισκέψεις στη θάλασσα. Συγχρόνως να λύσουμε τα ιατρικά μας θέματα. Όλα χρειάζονται χρήματα και το μπαλκόνι μας δεν έχει δέντρο ”λεφτιά” 🙂
Δεν λέω άλλα, κρατώ κι εγώ την ελπίδα στην ψυχή μου, αλλά –

Φιλάκια Μαρινάκι μου

ainafets
21/05/2022 12:02 ΜΜ

Το ευχάριστο πάντα θα συνυπάρχει με το δυσάρεστο Μαρινάκι και στο χέρι του καθενός είναι να μην μιζεριάσει και να δει προσεχτικά πώς θα ζήσει λιτά. Η λιτότητα ξεκινά με μια εσωτερική απόφαση και είμαι σίγουρη πως όλοι μας έχουμε το σθένος να πάρουμε αυτή την απόφαση.
Προσωπικά “δουλεύω” την επίκριση γιατί βλέπω πόσο δύσκολο είναι να μην επικρίνεις τα γεγονότα και απλά να παρατηρείς σιωπηλά! 😉
Ο πλανήτης είναι ετοιμόγεννος και ζούμε τις οδύνες του τοκετού και με όλη μας την καρδιά ευχόμαστε να “γεννηθεί” μια νέα ανανεωμένη ζωή, το πότε όμως άγνωστο!

ΑΦιλάκια αισιόδοξα, δυναμικά και πάντα με το χαμόγελο! 🙂

Giannis Pit
21/05/2022 2:09 ΜΜ

Μέσα στην κρίση, δοκιμάζονται οι άνθρωποι. Εδώ θα ξεχωρίσει, Μαρίνα μου, η αλήθεια από την επιφάνεια. Το “είναι” από το “φαίνεσθαι”.
Όπως είπες, η στενότητα φέρνει επιθετικότητα. Τα νεύρα μας είναι τεντωμένα. Φροντίζουν να μάς τα προκαλούν με κάθε τρόπο. Τα πάντα! Η ανυπαρξία πολιτείας, το ψέμα τους, η παρακμή τους. Κάθεσαι λίγο στην τηλεόραση να δεις μια σειρά και βλέπεις …διαφημίσεις. Και δεν υπάρχει πλαίσιο να αντιδράσει.

Οι σχέσεις μας έγιναν επιφανειακές, ο εγωισμός κυριαρχεί, η εκρηκτικότητα και η επιθετικότητα ματώνει. Τα βλέπω όλα αυτά γύρω μου, τα βλέπω στα παιδιά μου, στις σχέσεις τους.

Ναι, η ευτυχία είναι μικρές στιγμές αλλά ποιος τα καταλαβαίνει όλα αυτά βρε Μαρίνα μου; Η ζωή μας, σε υλική βάση γκρεμίζεται σε αναξιοπρεπείς συνθήκες αλλά παρ΄ όλα αυτά, η ανισότητα μεγαλώνει. Γιατί βλέπεις τη δική σου μιζέρια αλλά βλέπεις και τη χλιδή του άλλου δίπλα σου. Όλα χωρίζονται στα δύο άκρα.

Δεν ξέρω τι θα φέρει το καλοκαίρι. Είμαστε εδώ, παρέα, στα μπλογκ μας, στην επικοινωνία μας, με θετικές δημιουργίες. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε.

Φιλιά πολλά καλή μου.

mia petra
26/05/2022 9:59 ΜΜ

Βήμα-βήμα και μέρα-μέρα πάμε πια.
Δεν ξέρω πόσο αντέχει ο καθένας, εγώ πάντως δοκιμάζομαι -λόγω στρες- από συχνούς πονοκεφάλους. Είναι τόσες πολλές οι υποχρεώσεις, κι αυτό το συνεχές “με το χέρι στην τσέπη”, είναι μόνο για να πληρώνω τους άλλους.. Πολύ δύσκολα όλα, όμως ένα παγωτό χωνάκι δίπλα στο κύμα, είναι πάντα μιά βαθιά ανάσα! (..και κάπου εκεί, μπορεί να έρθουν και οι κάλπες.. ω, ναι.. κι εκεί θα δούμε πόσο αληθινά έχουμε αντιληφθεί τί μας έχει προξενήσει μιά.. μαύρη ψυχή, που δεν την κατονομάζω νυχτιάτικα, για να μην μας ταράξω! 😉 🙂 Από μητσο- αρχίζει και τελειώνει σε γρουσούζης!) 🙂 😉

[instagram-feed]
14
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x