Marina Tsardakli 
Τα social media μας έχουν στοιχειώσει!
Ζούμε στην εποχή που τα social media έχουν κυριεύσει τη ζωή μας. Και κάπου ο σύγχρονος άνθρωπος νιώθω, πως έχει χάσει το μέτρο.
Ποζάρει όλη τη μέρα, εμφωλεύει πίσω από φίλτρα και μετράει like και comments, ζώντας το όνειρο μιας “μεγάλης ζωής”.
Ωστόσο, η ζωή είναι εκεί έξω. Με τις μεγάλες και τις μικρές στιγμές της.
Τις απογοητεύσεις και τις χαρές της, τις στεναχώριες και τις επιτυχίες της.
Τα social media είναι άκρως διασκεδαστικά και έχουν πολλά πλεονεκτήματα, δεν είναι λάθος να τα χρησιμοποιούμε προφανώς.
Απλά θεωρώ πιο ωφέλιμο, το να μη στηρίζουμε τη ζωή μας σε αυτά και στο lifestyle που πλασάρουν.
Χάνοντας στιγμές και εμπειρίες.
Και σε γενικότερα πλαίσια όμως, η σύγχρονη κοινωνία στηρίζεται πολύ στην εικόνα.
Σε έναν βαθμό είναι απόλυτα κατανοητό. Όλους μας γοητεύει φυσικά μια όμορφη εικόνα.
Το θέμα όμως είναι ότι υπάρχει και ο νους και η ψυχή.
Ναι, να προσέχουμε τον εαυτό μας και την εικόνα του. Αλλά θα ήταν καλό, να μην αμελούμε την ψυχή και το νου μας.
Να τα φροντίζουμε εξίσου!
Αλλιώς ο άνθρωπος θα μοιάζει με ένα δώρο που έχει φανταχτερό περιτύλιγμα, αλλά άδειο κουτί.
Η ζωή η ίδια, μας καλεί για συνειδητοποίηση.
Γι’ αυτό και το “φτάνει” στη συμμετοχή μου.
Ζούμε σε έναν κόσμο με τόση βία, αγριότητα, φόβο, αγωνία.
Νιώθω πως τα όσα ζούμε, έχουν σκοπό να μας αφυπνίσουν και να μας καλέσουν να αναζητήσουμε την ουσία.
Να ζήσουμε με περισσότερη επίγνωση και λιγότερη επιδερμικότητα.
Και φυσικά να εντοπίσουμε και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, για τις ευλογίες που έχουμε στη ζωή μας.
Όλα αυτά, με ενέπνευσαν! Και μόλις είδα την εικόνα που έδωσε η Μαρία Νικολάου για το διαδικτυακό δρώμενο 25 λέξεις, έγραψα αβίαστα το ολιγόλεκτο μου.
Είπα το δικό μου “φτάνει”.
Γιατί η ζωή περνά και όσο διαρκεί, πρέπει να τη ζούμε.
Σας παραθέτω το ολιγόλεκτο μου:
Φτάνει η στιγμή, που τα φώτα σβήνουν!Η ομορφιά υποκλίνεται στον χρόνο και συνεχίζει αγέρωχη η ψυχή.Φτάνει κούκλα μου!Μην ποζάρεις πια.Σε λίγο σουρουπώνει!
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Θέλω να ευχαριστήσω όσους ψήφισαν τη συμμετοχή μου και την έκαναν να ξεχωρίσει.
Βέβαια, μην παραλείψετε, να διαβάσετε όλες τις συμμετοχές εδώ, γιατί ήταν όλες υπέροχες και είχαν φυσικά το δικό τους μήνυμα να περάσουν.
Συγχαρητήρια σε όλους λοιπόν που σε τόσο δύσκολους καιρούς, βρίσκουμε δύναμη και δημιουργούμε.
Και φυσικά στη Μαρία για το έναυσμα που μας έδωσε και την υπέροχη φωτογραφία που μας ενέπνευσε.
Με το καλό και στα επόμενα.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter”
Εύγε “κούκλα” μου, τα πήγες υπέροχα γι αυτό και η πρωτιά! 🙂
Είμαι πολύ περήφανη που στο παρεάκι μας, εξελίσσεται μια νέα κοπέλα που υπόσχεται πολλά! 🙂
ΑΦιλάκια χαρούμενα με ευχές για ότι καλύτερο επιθυμείς! 🙂
Σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια μαγισσούλα μου. Σημαντικό να εξελισσόμαστε! Όλοι αλλάζουν, αλλά δεν είναι πάντα εξέλιξη!
Ανταποδίδω τα αφιλιά και στέλνω ευχές για μια όμορφη ημέρα 🙂
“…Φτάνει κούκλα μου, μην ποζάρεις πια,
σε λίγο σουρουπώνει…”
Ήταν ακριβώς αυτές οι δύο σειρές, που ώθησαν, χωρίς δεύτερη σκέψη, το χέρι μου να κατέβει αμέσως με το στυλό στο χέρι, στο μπλοκ δίπλα για να κλειδώσω την απόφασή μου να αφήσω την επιλογή μου σ’ αυτό το υπέροχο ολιγόλεκτο των 25 λέξεων, Μαρίνα!
Ήταν οι δύο αυτές σειρές που άφησαν λεύτερη τη συγκίνησή μου να εκδηλωθεί αβίαστα.
“Φτάνει η στιγμή, που τα φώτα σβήνουν. Η ομορφιά υποκλίνεται στο χρόνο και συνεχίζει αγέρωχη η ψυχή…”
είχες ήδη γράψει κάνοντάς με να μείνω να αναρωτιέμαι και να συμφωνώ.
Η ομορφιά, γεμάτη φως, κάλος, φθαρτή δυστυχώς. Το θνητό μας σώμα. Θα υποκλιθεί στο χρόνο, θα υποκύψει, θα γκριζάρει. Έτσι τα φώτα της προβολής για την καλαίσθητη κούκλα, σιγά-σιγά θα σβήσουν, παραμερίζοντάς την στο μοναχικό μπαλκόνι, έρημη και εγκαταλειμμένη. Όμως εκεί θα χτυπήσει την πόρτα η δύναμη της ψυχής! Και θα συνεχίσει εκείνη αθάνατη, παρούσα, να πάρει τα ηνία, να κυριαρχήσει.
Πόσο αγάπησα αυτές τις 25 λέξεις σου βρε Μαρίνα! Πόσο αλήθεια!
Συγχαρητήρια κορίτσι μου! Το έχω πει επανειλημμένα ότι είμαι περήφανος για σένα, σε καμαρώνω, σε θωρώ. Έχεις να δώσεις τόσα μα τόσα πολλά καλή μου φίλη.
Την καλησπέρα μου και καλή βδομάδα.
Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου για τα γλυκά σου λόγια.
Πράγματι, η σάρκα είναι φθαρτή, αυτό που θα μείνει όταν σουρουπώσει είναι η ομορφιά της ψυχής. Και όμως την παραβλέπουμε.
Να ‘σαι καλά Γιάννη μου.
Με το καλό να ανταμώσουμε και στα επόμενα δρώμενα μας 🙂
Σε φιλώ!
Με το καλό κορίτσι μου!
Πάντα με το καλό Γιάννη μου! Και να είμαστε καλά και εμείς 🙂
Συγχαρητήρια Μαρίνα μου, όπως πάντα έχεις το ταλέντο να εκφράζεις πολλά μέσα σε λίγες λέξεις. Μοναδικό προσόν διαθέτεις κορίτσι μου. Χαίρομαι να σε διαβάζω.
Να ‘σαι καλά Γεωργία μου.
Με τιμούν τα λόγια σου.
Σε φιλώ πολύ γλυκά 🙂
Συγχαρητήρια, Μαρινάκι μου! Άξια διακρίθηκες, άσχετα από
το αν το ψήφισα ή όχι. Διαβάζοντας το κείμενό σου εδώ, το
είδα από τη σκοπιά σου και πραγματικά συμφωνώ με τις
σκέψεις σου!
Χάρηκα πολύ που τα κατάφερα και ήμουν μαζί σας!
Άντε και στο Συμπόσιο! Το αξίζεις ♥
Μάκια!
Να ‘σαι καλά Αριστάκι μου, χαίρομαι που ήσουν μαζί μας στο δρώμενο.
Να είμαστε όλοι καλά να μοιραζόμαστε αυτές τις δημιουργικές στιγμές.
Και με το καλό να έρθει και το συμπόσιο!
Είναι και αυτό μέρος της κανονικότητας μας ♥
Σε φιλώ γλυκά 🙂
Α, επέστρεψα για να σε ευχαριστήσω. Μου έμαθες μια καινούργια
λέξη που (ομολογώ χωρίς ντροπή) δεν την γνώριζα: εμφωλεύω ☺
Μερσί!
♥♥♥
Αυτή είναι η ομορφιά του blogging, να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο ♥
Ενα “φτάνει” δυνατό Μαρινάκι μου εκτός που σου έδωσε την πρωτιά, έστειλε και το μήνυμα που ήθελες να δώσεις μέσα από την συμμετοχή σου…
Χαίρομαι που ένα νέο παιδί, σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο…μακάρι να υπήρχαν πολλά!
Πάντα τέτοια και καλή συνέχεια σε ότι κάνεις μικρή μου φιλιαααα!!
Να ‘σαι καλά Σμαραγδένια μου 🙂
Με το καλό και στα επόμενα δρώμενα μας.
Οι καιροί που ζούμε χρειάζονται δημιουργία και δυνατά μηνύματα.
Σε φιλώ γλυκά. Καλημέρα με χαμόγελο 🙂
Υπέροχη η συμμετοχή σου η οποία μίλησε στις ψυχές όλων μας μας. Μπορεί το “φτάνει, κούκλα μου” να ακούγεται τόσο αλλοτινό, δυστυχώς όμως εξακολουθει να ηχεί, αν και παράταιρα για πολλούς μας, ως και σήμερα.
Τα συγχαρητήρια μου, Μαρίνα!
Να ‘σαι καλά Βασίλη.
Δυστυχώς ένα “φτάνει” πρέπει να το φωνάξει η κοινωνία μας.
Καλή συνέχεια στη μέρα σου 🙂
Μαρίνα μου τι ανατριχιαστική εισαγωγή έκανες, τα είπες όλα!
Συγχαρητήρια πολλά για την δυνατή σου συμμετοχή και διάκριση!!
ΥΓ: Δηλώνω κι εγώ εντυπωσιασμένη από την λέξη εμφωλεύει που δεν γνώριζα..
Σε φιλώ!!
Σε ευχαριστώ Κατερίνα μου για τα γλυκά σου λόγια.
Χρήσιμα τα δρώμενα μας και για να εκφράζουμε την δημιουργικότητα μας και για να περνάμε τα μηνύματα μας.
Με το καλό και στα επόμενα.
Καλημέρα με χαμόγελο.
Σε φιλώ! 🙂
Μαρίνα μου, και τα δικά μου συγχαρητήρια για την εξαιρετική συμμετοχή σου, που δικαίως ξεχωρίσαμε απ’ την πρώτη κιόλας ανάγνωση. Είναι μια ρεαλιστική και τίμια κατάθεση ψυχής, όχι συμβατή με το νεαρό της ηλικίας σου, κι αυτό της δίνει ιδιαίτερη αξία και βαρύτητα. Μπράβο σου!
Να ‘σαι καλά Μαρία μου! Σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια.
Να είμαστε καλά να ανταμώνουμε στα διαδικτυακά μας δρώμενα, να περνάμε τα μηνύματα μας.
Το χρειάζεται η εποχή!
Χρόνια πολλά για την ημέρα.
Και του χρόνου 🙂
Συγχαρητήρια για το ολιγόλεκτο σου, Μαρίνα μου.
Είπες τα πάντα σε δύο αράδες.
Αυτό το φτάνει, είναι τόσο δυνατό, που χτύπησε σαν καμπάνα μέσα μου.
Δεν είχα πάρει είδηση το δρώμενο και δεν είχα ψηφίσει.
Όλες οι συμμετοχές πολύ ωραίες κι αυτή τη φορά.
Καλή συνέχεια.
Σε φιλώ
Να ‘σαι καλά Ρένα μου!
Ευχαριστώ πολύ για τα ζεστά σου λόγια.
Χρόνια πολλά για την ημέρα.
Και του χρόνου 🙂
Δεν παρακολούθησα το δρώμενο.
Χάρηκα όμως που διάβασα πως ήρθε πρώτο το δικό σου, γιατί πραγματικά είναι πάρα πολύ δυνατό.
Καλή συνέχεια Μαρίνα μου
🙂
Να ‘σαι καλά Μάνια μου 🙂
Σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια.
Χρόνια πολλά για την ημέρα!
Και του χρόνου 🙂
Μαρίνα μου, θεωρώ ότι όλες οι εποχές είναι δύσκολες. Σκέφτομαι ότι ανθρωπότητα έχει ζήσει χειρότερα. Χωρίς να δικαιολογώ τα τεκταινόμενα ή ότι ζούμε σε μια νομοτέλεια φρίκης και βίας. Θέλω απλά να είμαστε πάντα σε εγρήγορση, να μην επαναπαυόμαστε και πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο.
Ας κοιτάξουμε ψηλά. Μπορεί να δούμε κάτι που οι άλλοι δεν θα δουν.
Κάπως έτσι βρήκε και η εν λόγω φωτογραφία.
Μπράβο για τη συμμετοχή!
Και σε ευχαριστώ πολύ που με τίμησες!
Σαφέστατα Μαρία μου, κάθε εποχή είχε τη δική τους δυσκολία. Νομίζω ότι την ψυχραιμία και την εγρήγορση τα απαιτεί έτσι και αλλιώς η εποχή. Το θέμα είναι, μπορούμε να τα δώσουμε; Εμείς σε ευχαριστούμε που μας έδωσες το έναυσμα για δημιουργία.
Καλό βράδυ και του χρόνου 🙂