Πάντα πίστευα και πιστεύω, πως πίσω από κάθε τι, υπάρχει ένα μάθημα.
Έτσι και με τα δύσκολα που ζούμε. Κάποιο μάθημα υπάρχει, ισως διαφορετικό για τον καθένα, που πρέπει να ανακαλύψουμε.
Επειδή θέλω να ζω με επίγνωση και να εκτιμώ το παρόν, επιλέγω να εστιάζω σε αυτό. Και όσο είναι δυνατόν, να το απολαμβάνω!
Φυσικά, δεν είναι πάντα εύκολο.
Ιδίως, όταν είναι συνεχόμενα τα άσχημα. Γιατί και αυτά τα ευλογημένα, μη δουν κακό, μύρια έπονται.
Αλλά οκ.
Ας μιλήσουμε για το τι μου έχει μάθει η επικαιρότητα και όλο το χρονικό διάστημα από την πανδημία και μετά.
Κρατώντας όσο είναι δυνατόν, το ανάλαφρο κλίμα της προηγούμενης ανάρτησης, γιατί το έχω πολύ ανάγκη να συνεχίσω έτσι.
Να μην παθαίνω πανικό
Γιατί η κατάσταση έχει πια συγκεκριμένο μοτίβο, άρα και εγώ πρέπει:
- Αρχικά, να μην περάσει από το μυαλό μου η σκέψη “τι άλλο θα συμβεί πια”.
(Γιατί, το σύμπαν θα το δει “challenge accepted” και θα μου δείξει τι άλλο μπορεί να συμβεί πια) - Ύστερα, να δώσω δύναμη στον εαυτό μου, κάνοντας αισιόδοξες ή έστω νηφάλιες σκέψεις εκλογικεύοντας κάθε φόβο
(Προσπαθώ να κάνω ευχάριστες σκέψεις! Πχ. Πως σε ένα λεπτό από τώρα μπορεί να πεθάνουμε και είναι κρίμα να φύγω σκασμένη!😂
Ή πως σε ένα χρόνο από εκείνη τη στιγμή, ίσως και να μην τα θυμάμαι καν αυτά✌️) - Τέλος, επιλέγω να αποπροσανατολίσω το μυαλό μου, κάνοντας κάτι που με χαλαρώνει.
Να μην κάνω σχέδια
Είναι το δεύτερο πράγμα που μου έμαθε η επικαιρότητα. Το λέει και ο σοφός λαός: Όταν κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει.
Εγώ το είχα αυτό. Και ακόμα το έχω.
Αλλά δουλεύω πάνω σ’ αυτό και κάνω φιλότιμες προσπάθειες, να είμαι απλά προνοητική και να μην επενδύω σε κάτι περισσότερο από το παρόν!
Γιατί η ζωή αποδεικνύει καθημερινά, πως είναι απρόβλεπτη!
Να βρίσκω αφορμές χαράς
Είναι πασιφανές πια, ζούμε σε σκοτεινούς καιρούς. Με πολλά τέρατα κρυμμένα σε κοινή θέα, με τοξικά άτομα και χίλιες δυο παθογένειες στην κοινωνία.
(Περνάμε καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω! #not)
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να μην ξεχνάμε την ομορφιά της ζωής. Γιατί στο τέλος της μέρας, πρέπει να έχουμε ζήσει, όχι απλά υπάρξει.
Και αν σε αυτή τη φάση δε βλέπουμε την ομορφιά, δεν πειράζει. Είναι ανθρώπινο.
Καλό είναι όμως, στον βαθμό που μπορεί ο καθένας, να βρίσκει αφορμές χαράς. Να βρίσκει ευκαιρίες αποσυμπίεσης από τα άγχη και τα πάθη της μέρας.
Μικρά, δεν πειράζει. Μικρές ή μεγάλες οι αφορμές, δεν έχει σημασία. Για λίγο η ψυχή ηρεμεί και ξαποσταίνει.
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, (τουλάχιστον όχι μόνοι μας), αλλά μπορούμε να βελτιώσουμε τον μικρόκοσμο μας.
Με μικρές πινελιές. Ενέσεις χαμόγελων, για να αντέξουμε τα δύσκολα που βλέπουμε, ακούμε, ζούμε.
◆Ίσως σε ενδιαφέρει και αυτό: Πώς να παραμείνεις αισιόδοξος, με όσα συμβαίνουν
Να μην αναλώνομαι
Γιατί, η ζωή είναι μεν απρόβλεπτη, αλλά είναι μικρή.
Και εγώ αναλωνόμουν.
Τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Για όλο τον κόσμο βέβαια, αλλά εμένα ήταν και σε προσωπικό επίπεδο.
Γιατί με δοκίμασαν στον τομέα της υγείας μου!
Μέσα από τα δύσκολα λοιπόν, ένα από τα πολλά που αποκόμισα, ήταν αυτό!
Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωρώ την ψυχή μου, ειδικά σε μια εποχή που η στεναχώρια είναι must, αν μπορώ να το αποφύγω.
Έχω την ευλογία να ζω. Και αυτό, πρέπει να το τιμώ και να το απολαμβάνω.
Παρέα πάντα με την ψυχραιμία, την κριτική μου σκέψη και την καλή μου διάθεση και φυσικά άτομα που ενθαρρύνουν το χαμόγελο (μου)!
◆Ίσως σε ενδιαφέρει και αυτό: Πράγματα που συνειδητοποίησα μετά τα 30
Λίγες τελευταίες σκέψεις
Ο καθένας μας απ’ όσα βιώνει, εισπράττει διαφορετικά μαθήματα. Δεν έχει σημασία λοιπόν, αν τα μαθήματα που εχώ λάβει εγώ, είναι ίδια με τα δικά σας.
Αυτό που έχει σημασία είναι να μαθαίνουμε.
Να πηγαίνουμε παρακάτω σοφότεροι, καλύτερες εκδοχές του εαυτού μας και συνειδητοποιημένοι.
Είναι όμως εξίσου σημαντικό, παρά τη δύσκολη επικαιρότητα που αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας, να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον.
Με καλοσύνη, θετικότητα και σεβασμό.
Βέβαια, αν ένα μάθημα πρέπει να εισπράξουμε όλοι, είναι να είμαστε Άνθρωποι! Αν το κατανοήσουμε αυτό το μάθημα, θα είναι προφανές στην εικόνα της κοινωνίας. Θα φωτίσει…
Εσάς τι σας έχει διδάξει η επικαιρότητα;
Καλή μας δύναμη.
Until Next Time…
Μαρίνα
♥
Η ανάρτηση προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα εδώ!
Aν σου άρεσε η ανάρτηση μου, κάνε την καλή σου πράξη για σήμερα και μοιράσου τη μέσα από τα κουμπιά κοινοποίησης (κάτω από το άρθρο) στα social media!
Στα οποία παρεμπιπτόντως μπορείς να με βρεις εδώ: facebook, instagram, twitter, newsletter”
Discover more from Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τρομερό ερώτημα έθεσες Μαρινάκι μου! 😉
Το σπουδαιότερο (για μένα) είναι να μην εμπιστεύομαι τίποτα απ΄ ότι ακούω ειδικά από τα ΜΜΕ που αγαπούν την τρομολαγνεία και να ακούω μόνο τη φωνή της καρδιάς μου, που με προφυλάσσει από τον εκφοβισμό και μου δείχνει το δρόμο!
Όπλο μου, είναι η επίγνωση και το χαμόγελο και ζώντας όσο μπορώ στο παρόν να ευγνωμονώ που είμαι γερή δυνατή! 🙂
Καλό χαμογελαστό Σαββατοκύριακο θα ευχηθώ με πολλά πολλά ΑΦιλάκια καρδιάς! 🙂
Χαίρομαι που το βρήκες ενδιαφέρον μαγισσούλα μου 🙂
Πράγματι, στην ενημέρωση μας χρειαζόμαστε οπωσδήποτε παρεα την κριτική μας σκέψη..
Πάντα η επίγνωση και η καλή διάθεση θα πω εγώ, πρέπει να ‘ναι όπλα μας και φυσικά η ευγνωμοσύνη όπως σωστά αναφέρεις, για κάθε ευλογία που έχουμε.
Καλή εβδομάδα να μας ξημερώσει 🙂
Μια χαρά τα λες, εγώ απλά κάθε πρωί κάνω το σταυρό μου που ξύπνησα έστω και…έτσι , ζω το σήμερα όπως μου έρχεται σκεπτόμενη πως πολλοί δεν έχουν ούτε κι αυτό, όσο μπορώ κάνω ότι μου επιτρέπεται για να νοιώσω χρήσιμη και το βράδυ πάλι .. κάνω το Σταυρό μου με την ελπίδα η επόμενη μέρα που θα ξημερώσει να είναι εύκολη για όλους… για κάθε πλάσμα..Μαρίνα μου σ’αγαπώ , σε διαβάζω.. όταν δεν είμαι στις μαύρες μου και πραγματικά ΣΥΜΦΩΝΩ σε όσα λες γιατί ..απλά..μοιάζουμε στο τρόπο σκέψης.
Καλά κάνεις Γεωργία μου.
Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για κάθε τι που έχουμε. Εμείς δε οι Χριστιανοί, είναι όμορφο να δοξάζουμε τον Κύριο για τις ευλογίες που μας δίνει.
Σε ευχαριστώ που περνάς από εδώ. Πάντα απολαμβάνω τα σχόλια σου.
Τα αισθήματα είναι αμοιβαία.
Καλό ξημέρωμα, καλή εβδομάδα να μας ξημερώσει 🙂
Ένα σχολείο σκέψης είναι το μπλογκ σου, Μαρίνα μου και δεν είμαι καθόλου υπερβολικός. Είναι must θα έλεγα, χρησιμοποιώντας τον ξενικό όρο. Γιατί όλα όσα αναφέρεις είναι σωστά αλλά το κυριότερο έχεις μια σειρά λόγους να μάς βάζεις σε κίνηση, περισυλλογή και συμπεράσματα.
Είναι ευλογία και μεγάλο χάρισμα, να ξέρεις, το ότι μπορείς σε τέτοια θέματα να συνδυάσεις χιούμορ, φρεσκάδα, νεανικό λόγο, ωριμότητα και σοβαρότητα, να μην φαίνεσαι πατερναλιστική και να είσαι απλή και κατανοητή.
Δεν ξέρω αν έχεις επίγνωση τού τι καταφέρνεις και διαχειρίζεσαι.
Κρατώ μία προς μία τις σκέψεις σου και τις κάνω και δικές μου, καλή μου.
Καλό σαββατοκύριακο.
Γιάννη μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά και ζεστά σου λόγια.
Χαίρομαι αν ο χρόνος και η αγάπη που αφιερώνω στο blog μπορεί να αγγίξει και γιατί όχι, εμπνεύσει, έστω και έναν άνθρωπο.
Μια όμορφη εβδομάδα εύχομαι να μας ξημερώσει.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο Μαρίνα μου.
Τίποτα δε είναι τυχαίο.
Δεν κάνω κι εγώ μεγαλεπήβολα σχέδια, μικρά καθημερινά κι ανθρώπινα.
Μόλις παρι να ξεφύγει ο λογισμός, βάζω σε εφαρμογή τα μεγάλα μέσα.
Δημιουργία.
Κι αν είναι ωρα ξεκούρασης, δημιουργώ με το μυαλό για να αποφύγω τις αρνητικές σκέψεις.
Δοξάζω τον Θεό καθημερινά για όλα όσα μου έδωσε κι εύχομαι να είναι καλά οι αγαπημένοι μου.
Χαίρομαι να σε διαβάζω κοριτσάκι μου.
Σε φιλώ .
Έτσι είναι η δημιουργία είναι μεγάλη δουλειά! Και βοηθάει να φύγει ο νους!
Καλά κάνεις Ρένα μου και δοξάζεις τον Θεό. Σπουδαίο να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες μας. Σε φιλώ γλυκά.